Τα σημεία που διατηρού-
νται και πλέον αποτε-
λούν παγκόσμιες στα-
θερές,ιδιαιτέρως στην
Ευρώπη,στη Μέση Ανατολή και
στις ΗΠΑ, δεν δημιουργούν αι-
σιόδοξες προοπτικές ως προς
τη διατήρηση της Ειρήνης,έστω
και με το τρόπο που οι πολίτες
"διδάχθηκαν" να τη ζουν και να
τη θεωρούν ακόμη παρούσα,α-
ντιθέτως πολλαπλασιάζονται
οι δείκτες εκείνοι που περίπου
συνομολογούν,πως ένας ακόμη
Ιστορικός κύκλος βαίνει στο τέ-
λος του. Ωστόσο εστίες αντίστα-
σης,σε αυτή τη κρίση παρακμής
που συνοδεύει τη Δύση,όπως
άλλωστε έχει συμβεί στο Ιστο-
ρικό παρελθόν,σε όλες εκείνες
τις στιγμές που μία αυτοκρα-
τορία όδευε,ενώ ζούσε εν μέσω
πολιτικής,πολιτισμικής και
πνευματικής παρακμής,προς
το τέλος της,δημιουργώντας με
αυτό της το τέλος,την αρχή ενός
νέου κύκλου. Αυτές οι εστίες
-που πολλές φορές είναι και με-
γάλες-σήμερα χαρακτηρίζονται
ως διχασμοί των κοινωνιών,των
πολιτών. Φυσικά δεν είναι κάτι
άλλο,παρά η μάχη του κατεστη-
μένου που φεύγει με εκείνο το
νέο που έρχεται. Το νέο φυσι-
κά ενδέχεται να είναι και πολύ
παλαιό,με την έννοια της βού-
λησης εκείνης που επιθυμεί τη
διατήρηση αιώνιων πανανθρώ-
πινων αξιών όπως είναι η Ειρή-
νη,η Ευημερία,ο Άνθρωπος,η
Δημοκρατία και η Ελευθερία. Ο
χρόνος εκείνος που μεσολαβεί
-το μεσοδιάστημα δηλαδή,στο
οποίο η Δύση βρίσκεται σήμε-
ρα- είναι εκείνος κατά τον οποίο
οι δύο δυνάμεις,η παλαία και η
νέα, τις υιοθετούν και φυσικά
τις υπερασπίζονται και υποτίθε-
ται λειτουργούν υπέρ αυτών των
αξιών. Συνήθως το κατεστημένο
που φεύγει και απειλείται από
το νέο που έρχεται,προσδίδει σε
αυτό χαρακτηρισμούς όπως συ-
ντήρηση,οπισθοδρόμιση,παρελ-
θοντολογία. Το φαινόμενο αυτό
αφορά τη κοινωνική μετάβαση
στη πορεία της Ιστορίας και όχι
την Επανάσταση που αλλάζει
την Ιστορία.
Οπότε με αυτή την έννοια υπήρ-
ξε "διχασμός" στη παγκόσμια
κοινή γνώμη και ιδιαίτερα στην
Ευρώπη,ως προς τη τελετή
έναρξης των Ολυμπιακών Αγώ-
νων στο Παρίσι,που προκάλε-
σε - κάτι που σπανίως ανά τους
αιώνες συμβαίνει στη Γαλλία- τη
παρέμβαση της Γαλλικής Κα-
θολικής Εκκλησίας. Υπενθυμί-
ζουμε ότι η Γαλλία "πολιτικά"
και κυρίως κοινωνικά είναι ήδη
"διχασμένη",όπως φάνηκε στις
πρόσφατες βουλευτικές της
εκλογές,από τις οποίες ακόμη
δεν έχει προέλθει κυβέρνηση και
τελεί υπό καθεστώς πολιτικής
αστάθειας. Στις ΗΠΑ ο "διχα-
σμός" της κοινωνίας,των πολι-
τών και του εκλογικού σώματος
εν όψει των προεδρικών της
εκλογών το Νοέμβριο,τείνει να
γίνει παγκόσμιος, όπως και στις
προηγούμενες εκλογές εκεί είχε
συμβεί,έτσι και τώρα το ίδιο
σχεδόν κατεστημένο της Δύσης
όπως και τότε,μέσω και όλων
των ΜΜΕ που ελέγχει παγκο-
σμίως,υποστηρίζει την υποψη-
φιότητα του Δημοκρατικού κόμ-
ματος. Μία νέα προεδρία των
Δημοκρατικών στις ΗΠΑ,θεω-
ρείται περίπου βέβαιον ότι -ως
προς τη παγκόσμια Ειρήνη- ένας
νέος μεγάλος πολέμος στα εδά-
φη της Ευρώπης είναι πιθανόν
να συμβεί,με τη σύμπραξη της
Ε.Ε και της Βρετανίας. Το Ισρα-
ήλ είναι "διχασμένο" με τις δια-
δηλώσεις πολιτών εναντίον του
Νετανιάχου να είναι συνεχείς,το
τέλος του πολέμου να σημαίνει
και το πολιτικό του τέλος και
μετά τη τυφλή επίθεση στα υψί-
πεδα του Γκολάν μία κλιμάκωση
του πολέμου στη Μέση Ανατολή
είναι πιθανή.
Στην Ελλάδα το επεισόδιο στη
Κάσο και οι ευχαριστίες της
Τουρκίας προς Ελλάδα και Ιταλί-
α,εγείρουν και πάλι ερωτήματα
ως προς το τι ακριβώς εξυπηρε-
τεί ο Ελληνοτουρκικός διάλογος.
Η ΝΔ "διχασμένη" και αυτή στη
βάση της,όπως έδειξαν οι ευρω-
εκλογές,σε μία "διχασμένη" Ελ-
λάδα ως προς τη συμμετοχή της
στις κάλπες,οφείλει τεράστια
εύγε, αντί των χαρακτηρισμών
"ούστ" και " ζήτουλας",ειδικά
στον ΣΥΡΙΖΑ,αλλά και στο ΠΑ-
ΣΟΚ, καθώς αυτά τα κόμματα
αποδεικνύονται συνεχώς ανίκα-
να να εκμεταλλευτούν πολιτικά
τη κρίση και το "διχασμό" στη
ΝΔ,τον άκρατο πληθωρισμό σε
τρόφιμα,ενέργεια καύσιμα,ε-
νοίκια,τη διάλυση του ΕΣΥ και
της Δημόσιας Υγείας που απο-
δεικνύεται και εντείνεται,τις τη-
λεφωνικές παρακολουθήσεις,τα
Τέμπη,τις κρίσεις στα εθνικά
θέματα και τους παντός είδους
Ευρωπαικούς δείκτες που αφο-
ρούν και τη πρόοδο της Δημο-
κρατίας στην Ελλάδα,50 έτη
μετά το 1974. Στον ΣΥΡΙΖΑ έστω
και την ύστατη στιγμή,φαίνεται
να αντιλαμβάνονται -όχι όλοι-
πως στέρησαν από την Κ.Ο.
τους,την πλέον αποτελεσματι-
κή αντιπολιτευτική φωνή που
διέθεταν και που δημιούργησε
σοβαρά προβλήματα στη κυβέρ-
νηση της ΝΔ. Στο ΠΑΣΟΚ κα-
λούνται να πείσουν τα μέλη και
τους οπαδούς τους,γιατί επιθυ-
μούν να αλλάξουν έναν πρόε-
δρο,που αποδεδειγμένα υπήρξε
στόχος τηλεφωνικών υποκλοπών
από το κατεστημένο,θέτοντας
σε κίνδυνο ακόμη και τη συνοχή
του κόμματος,ενώ θα έπρεπε να
συμβεί το ακριβώς αντίθετο,ει-
δικά σε αυτή τη χρονική που η
ΝΔ δείχνει και είναι ευάλωτη.
"[....] Οι πολλοί θα θέλανε να
βλέπουνε τα λιοντάρια του Άτ-
λαντα να είναι χτενισμένα και
παρφουμαρισμένα σαν τα σκυ-
λάκια του σαλονιού[....]" ( Ονό-
ρε ντε Μπαλζάκ " Η εξαδέλφη
Μπέττη" Εκδόσεις "Σ.Ι.Ζαχαρό-
πουλος" 1981,σελ.306)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου