O διάλογος αποτελού-
σε και αποτελεί ένα
μέσον επικοινωνί-
ας,εντός του οποίου
αναπτύσσονται επιχειρήμα-
τα,εκφράζονται απόψεις,άλλες
φορές αντίθετες,άλλες δε κοι-
νές. Το πέρας ενός διαλόγου χα-
ρακτηρίζεται από συμπεράσμα-
τα τα οποία ενδέχεται να έχουν
ως αποτέλεσμα τη νοηματοδότη-
ση της συνέχειας του καθώς δια-
πιστώνεται κοινός λόγος και πι-
θανόν να υπαρχούν προοπτικές
διεύρυνσης αυτού του λόγου,να
προκύψουν δηλαδή νέα κοινά
σημεία. Ένας ατέρμων διάλογος
χωρίς θετικά συμπεράσματα και
άνευ κοινού λόγου αφ'ενός μπο-
ρεί να εξυπηρετεί σκοπιμότητες
ενός εκ των δύο μερών ή και των
δύο,αφ'ετέρου μπορεί να δημι-
ουργεί ψευδαισθήσεις, συνειδη-
τές ή ασυνείδητες,περί πιθανής
εύρεσης ενός κοινού λόγου που
και νοηματοδοτεί,με αυτό το
τρόπο,τη συνέχειά του. Στη δεύ-
τερη περίπτωση,αυτού του εί-
δους ο διάλογος δεν συμβαδίζει
με τη πραγματικότητα και ως εκ
τούτου παράγει μία πλασματική
απεικόνιση αυτής.
Στη περίπτωση του διαλόγου της
Ελλάδας με τη Τουρκία,όπως
και πάλι έγινε φανερό από τις
τουρκικές προκλήσεις-λεκτικές
και πρακτικές- που εκδηλώθη-
καν με τη συμπλήρωση των 50
ετών της κατοχής του 36,2% της
Κύπρου,μετά τη στρατιωτική
εισβολή της Τουρκίας το 1974.
Εκτός του γεγονότος ότι η Τουρ-
κία αποτελεί σταθερή στρατη-
γική απειλή για την εθνική κυ-
ριαρχία της Ελλάδας,θεωρούμε
σημαντικές τις παρεμβάσεις,
επ'αυτού του θέματος,των δύο
πρώην πρωθυπουργών και προέ-
δρων της ΝΔ σε πρόσφατη βιβλι-
οπαρουσίαση. Το να θεωρείται
σημαντικό το ότι σταμάτησαν
οι παραβιάσεις του εναερίου
χώρου της Ελλάδας,ως συνέ-
πεια αυτού του διαλόγου,συμ-
φωνούμε εφ'όσον τα αυτονόητα
είναι σημαντικά,όπως εξ ίσου
αυτονόητα και άρα σημαντικά
για την Ελλάδα πρέπει να είναι
οι οριοθετήσεις, από τη πλευρά
της όπως άλλωστε έχει το δικαί-
ωμα να πράξει και να εφάρμό-
σει,της υφαλοκρηπίδος και της
ΑΟΖ. Ο διάλογος μεταξύ ενός
που αδικείται με εκείνον που τον
αδικεί,τον απειλεί και εν τέλει
διεκδικεί τα κυριαρχικά δικαι-
ώματα του πρώτου,λειτουργεί
προφανώς υπέρ του δευτέρου.
Οι προκλήσεις στη λογική και
στο κοινό νού,υφίστανται και
από την άλλη πλευρά του Ατλα-
ντικού,στις ΗΠΑ δηλαδή,όπου
μετά από συνεχείς πιέσεις στον
πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάιντεν από
στελέχη του κόμματός του,αλλά
και από χρηματοδότες των Δη-
μοκρατικών,αυτός παραιτείται
της υποψηφιότητός του για νέα
προεδρεία στις εκλογές του Νο-
εμβρίου,προς το συμφέρον της
χώρας και του κόμματος όπως
δήλωσε.Το ίδιο αυτό συμφέρον
προφανώς είναι εκείνο που τον
κρίνει ικανό να συνεχίσει να
ασκεί τα προεδρικά του καθήκο-
ντα έως και τα τέλη Ιανουαρίου
2025,οπότε λήγει η θητεία του.
Το να παραιτείται ένας υποψή-
φιος πρόεδρος μετά από πιέσεις
είναι ένα αρνητικό γεγονός για
τον ίδιο,για το κόμμα και για
τους υποστηρικτές του στις ΗΠΑ
και στη Δύση,όσο και εάν αυτό το
γεγονός το πολιτικό marketing
προσπαθεί να το μεταβάλλει σε
θετικό,από αρνητικό που όντως
είναι.Σύσσωμη η Δύση,που συ-
μπορεύεται με τον Μπάιντεν
σε κοινή πολιτική στο ΝΑΤΟ και
στην Ε.Ε. στο πεδίο των στρα-
τιωτικών εξοπλισμών,με πρώτο
στόχο την εξόντωση της Ρωσί-
ας,με πρόσχημα την παντός
είδους βοήθεια προς την Ου-
κρανία,όπου συνεχώς παρου-
σιάζονται περιστατικά βίαιης
στρατολόγησης Ουκρανών πολι-
τών στις τάξεις του στρατού,κα-
θώς πολλοί εξ αυτών επιθυμούν
την ειρήνη και όχι τον πόλεμο.
Η Δύση ανησυχεί από μία πιθα-
νή εκλογή του Τράμπ και δίνει
τη μάχη με όλα της τα όπλα να
σταθεί δίπλα στον αγώνα των
Δημοκρατικών και στη συνέχιση
της πολιτικής του Μπάιντεν,μί-
ας πολιτικής ευθείας πολεμικής
σύγκρουσης,που εμπεριέχει δυ-
νητικά τον κίνδυνο-πλέον ορατό
από ποτέ- η πολεμική σύγκρου-
ση στην Ουκρανία να επεκτα-
θεί και να κλιμακωθεί σ' έναν
νέο μεγάλο πόλεμο στην Ευρώ-
πη,που πλέον η Δύση ευθέως
όχι μόνον δεν απεύχεται,αλλά
μάλλον φαίνεται να επιδιώκει.
Δεν είναι υπερβολή η υπόθεση
ότι μία διαφορετική πολιτική
των ΗΠΑ,που ίσως ασκήσει μία
κυβέρνηση Τράμπ-Βάνς,θα επι-
φέρει αμηχανία και πιθανή πο-
λιτική απομόνωση σε ΝΑΤΟ και
Ε.Ε.,εφ'όσον δεν συνταχθούν σε
αυτή τη νέα πολιτική και συνεχί-
σουν,άνευ των ΗΠΑ,να ακολου-
θούν την ίδια πολιτική στο θέμα
του πολέμου. Ο κόσμος,οι κοι-
νωνίες,οι πολίτες,οι άνθρωποι
οδεύοντας προς το ήμισυ του
21ου αιώνος χρειάζονται μόνον
Ευημερία και Ειρήνη.
Υ.Γ. Συγχαρητήρια στη κυρία Δέ-
σποινα Βανδή.
"Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΙΝΗΣ
[....] κι ο βασιλιάς της Ασίνης
που τον γυρεύουμε δύο χρόνια
τώρα
άγνωστος λησμονημένος απ'ό-
λους κι από τον Όμηρο
μόνο μιά λέξη στην Ιλιάδα κι
εκείνη αβέβαιη
ριγμένη εδώ σαν την εντάφια
χρυσή προσωπίδα
[....] Ο βασιλιάς της Ασίνης ένα
κενό κάτω απ'την προσωπίδα
παντού μαζί μας,παντού μαζί
μας,κάτω από ένα όνομα...[....]"
( Γιώργος Σεφέρης "Ποιήματα".
Μιχάλη Περάνθη"Μεγάλη Ελ-
ληνική Ποιητική Ανθολογία.
Τόμος Β' 1900-1954".Εκδοτικός
Οίκος Πέτρου Δημητράκου Α.Ε
1954,σελ.498,499).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου