O πρόεδρος της Ουκρανίας ασκεί τεράστια πίεση στο ΝΑΤΟ προκειμένου να εμπλακεί όσο γίνεται περισσότερο άμεσα με στρατιωτικές δυνάμεις στον πόλεμο με την Ρωσία. Παρ' ότι έχει την αμέριστη συμπαράσταση της Δύσης,στο όνομα της ασφάλειας της χώρας του και των πολιτών της,δεν σταματά μονίμως να δείχνει με το δάκτυλο την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ ως υπεύθυνους για τα θύματα του πολέμου. Επί της ουσίας ασκεί ψυχολογική και συναισθηματική πίεση,προκειμένου να εμπλακούν στρατιωτικώς στην σύγκρουση όσο γίνεται περισσότερες χώρες της Δύσης. Επί του παρόντος τόσο οι Η.Π.Α. όσο και η Μεγάλη Βρετανία επισημαίνουν και ορθώς ότι οποιαδήποτε άμεση εμπλοκή τους σηματοδοτεί την έναρξη του Γ' παγκοσμίου πολέμου,κάτι ως προς το οποίο ο πρόεδρος της Ουκρανίας κάνει ότι δεν το αντιλαμβάνεται,προσποείται δηλαδή άγνοια του κινδύνου τον οποίο περικλείει η συνεχής πίεση που ασκεί, ως προς την ασφάλεια της παγκόσμιας κοινότητος. Πάντα σε έναν πόλεμο εκείνο στο οποίο προσβλέπει η ανθρωπότητα,προκειμένου να διασφαλιστεί η ειρήνη,είναι η κατάπαυση του πυρός και το τέλος του μέσω διαπραγματεύσεων. Φυσικά ο κάθε φιλειρηνικός και νοήμων πολίτης εύχεται στην συγκεκριμένη ουκρανική κρίση να μην εμπλακούν τόσο άμεσα, όσο και έμμεσα περισσότερες χώρες,καθώς εάν συμβεί αυτό,εννοείται ότι η παγκόσμια ειρήνη τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο.
Η Ελληνική κυβέρνηση έπρεπε τόσο να αναμένει,όσο και να είχε προβλέψει την αντίδραση της Μόσχας ως προς την μονομερή και μονοδιάστατη πολιτική την οποία επέλεξε να ακολουθήσει στην συγκεκριμένη κρίση. Η αντίδραση αυτή ήρθε με τις δηλώσεις της κυρίας Ζαχάροβα,που και πάλι τίποτα άλλο δεν έκανε παρά να παρουσιάσει την πραγματική εικόνα των σχέσεων των δύο χωρών την συγκεκριμένη στιγμή. Άρα ουδεμία έκπληξη ως προς ένα αναμενόμενο γεγονός,το οποίο προκάλεσε η επιλεχθείσα ασκούμενη πολιτική από την Ελληνική κυβέρνηση.
Στον αντίποδα της πολιτικής που ασκεί η Ελλάδα,η Τουρκία ακολουθώντας μία πολιτική που ασκείται αποκλειστικά και μόνον με γνώμονα τα εθνικά της συμφέροντα και την επεκτατική πολιτική της στην ευρύτερη περιοχή,διατηρώντας και διευρύνοντας τις συμμαχίες της και όσο ο καιρός παρέρχεται,διεκδικεί ρόλο στα διαδραματιζόμενα γεγονότα. Ανεξαρτήτως του ποιά πλευρά ανέλαβε την πρωτοβουλία της συναντήσεως κορυφής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, εάν αυτή πραγματοποιηθεί,δεδομένο είναι ότι πλέον ευνοημένος από αυτήν θα εξέλθει ο Ερντογάν.
Η προσφυγική κρίση που εξελίσσεται, με το τεράστιο κύμα των πολιτών που εγκαταλείπουν την Ουκρανία, δημιουργεί νέα δεδομένα στην Ευρώπη. Ωστόσο οι ανθρωπιστικές οδοί που επιλέγονται και ακολουθούνται,εγκλωβίζουν άμαχους πολίτες στην δίνη του πολέμου. Εντός ενός πλήθους διασποράς ψευδών ειδήσεων και προπαγάνδας που συνοδεύουν κάθε πόλεμο παντός είδους,εκείνο το οποίο πρέπει να εξετάσει κανείς προκειμένου να προσεγγίσει την αλήθεια είναι το ποιός πραγματικά οφελείται με την παραμονή και τον εγκλωβισμό αμάχων πολιτών στα εδάφη της Ουκρανίας- ενώ αυτοί επιθυμούν να φύγουν- και μάλιστα ενώ εντείνονται οι καταστρεπτικές συνέπειες του πολέμου ως προς τα τρόφιμα,τα φάρμακα και την ενρργεια στις εμπόλεμες περιοχές.Άνθρωποι που μάχονται να κρατηθούν στην ζωή,χωρίς να διαθέτουν ούτε τα στοιχειώδη εφόδια προκειμένου να επιβιώσουν. Ένας απάνθρωπος πόλεμος- όπως κάθε πόλεμος άλλωστε- που ουδείς γνωρίζει πλέον πως,πότε και με ποιόν τρόπο θα σταματήσει. Ο κίνδυνος,περισσότερο ορατός πλέον,είναι να εμπλακεί άμεσα στρατιωτικά το ΝΑΤΟ στην κρίση,κάτι που φυσικά επιδιώκει ο πρόεδρος της Ουκρανίας,προκειμένου να αυξήσει την δύναμη και την εξουσία του. Η πλέον σώφρων πολιτική είναι να διατηρήσει κανείς όσον το δυνατόν στρατιωική απόσταση από την συγκεκριμένη σύγκρουση,καθώς αφ' ενός ουδείς γνωρίζει την έκβασή της και αφ' ετέρου η όποια άμεση στρατιωτική εμπλοκή εμπεριέχει σε υψηλό βαθμό τον υπαρκτό κίνδυνο γενίκευσης της συρράξεως,γεγονός το οποίο ανεπιφυλάκτως θα οδηγήσει στην επίσημη έναρξη του Γ' παγκοσμίου πολέμου.
Ως προς την ανθρωπιστική βοήθεια αυτή οφείλει να είναι αμέριστη από την παθκόσμια κοινότητα,προκειμένου οι άμαχοι πολίτες που θέλουν ή αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους,να βρεθούν εκτός των πεδίων των μαχών και να τους παράσχουν όλα εκείνα τα εφόδια και οι προυποθέσεις, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η ευήμερη συνέχιση της ζωής τους.
Εν μέσω αυτής της πραγματικότητος,που διαδέχεται εκείνην του ιού, ο παγκόσμιος ορθόδοξος πληθυσμός εισέρχεται στην πορεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής,η οποία οδηγεί στην πολυπόθητη Ανάσταση. Η πορεία αυτή είναι ένας πνευματικός,καρδιονοητικός αγώνας που οδηγεί στην ανάδειξη της θυσίας,της φιλαλληλίας,της ειρήνης,της αγάπης και στην όντως ζωή.
Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή!
"[....] Άνθρωποι!....Με την Εύα είστ' ίδιοι εσείς!
Δεν σας τραβά ο,τ' είναι σας δοσμένο!
Το φείδι εσάς καλεί το πονηρό,
στο Παραδείσου το κρυφό δένδρο.
Φάτε το φρούτο το απαγορευμένο,
γιατ' ο Παράδεισος για σας αλλοιώς,
Παράδεισος δεν είναι δυστυχώς"
( Α. Πούσκιν " Ευγένιος Ονέγιν" Αθήνα 1962,μετάφραση Νίκου Παπακωνσταντίνου, σελ.205
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου