Τα εξαντλημένα όρια της
παρακμής, στην οποία
βρίσκεται η κοινωνία
της Δύσης,ανέδειξαν τα
δύο πρόσφατα περιστατικά απο-
στροφής και βαρβαρότητος,ως
προς τον πολιτισμό στην Ιστορία
του Ανθρώπου,σε Γαλλία και
Η.Π.Α,που προξένησαν το διε-
θνές ενδιαφέρον. Διαστροφικά
ως προς την ανθρώπινη φύση
και ύπαρξη,που φανερώνουν
το μέγεθος της διαβολής που
έχει υποστεί το πρόσωπο του
Ανθρώπου,αλλά και το συλλο-
γικό πρόσωπο της κοινωνίας. Η
περίπτωση του Ντομινίκ Πελι-
νό στη Γαλλία προξενεί φρίκη,
όπως άλλωστε και η περίπτωση
του 14χρονου Κόλτ Γκρέι στις
Η.Π.Α. Προφανώς και αποτε-
λούν εμφατικά σημεία τομής
ενός πολιτισμού που πορεύεται,
εν "ειρήνη",προς το πέρας του
πρώτου ημίσεος του 21ου αιώ-
νος.
Μία Γαλλία που προκύπτει πε-
ρισσότερο διχασμένη πολιτικά
και κοινωνικά μετά τον διορισμό
ως πρωθυπουργού του Μισέλ
Μπαρνιέ,από τον Μακρόν,προ-
κειμένου να σχηματίσει κυβέρ-
νηση μετά από τις πρόσφατες
βουλευτικές εκλογές. Τουτο-
χρόνως οι Η.Π.Α. οδεύουν προς
προεδρικές εκλογές τον Νοέμ-
βριο,ίσως τις πλέον καθοριστι-
κές για τις ίδιες,αλλά και για
τη παγκόσμιο κοινότητα,εξ ίσου
διχασμένες πολιτικά και κοινω-
νικά. Στη Γερμανία που διεξάγο-
νται ομοσπονδιακές εκλογές το
2025,τόσο οι ευρωεκλογές,όσο
και οι πρόσφατες κρατιδιακές
εκλογές απέδειξαν τη μεγάλη
πλέον απόσταση που χωρίζει τον
κυβερνητικό συνασπισμό από
το εκλογικό σώμα,το οποίο ανα-
μένεται να επιβεβαιωθεί και ως
εκλογικό αποτέλεσμα το 2025,ε-
άν όχι και ενωρίτερα.
Στην Ελλάδα της παραδοξότη-
τος,η κρίση του πολιτικού συ-
στήματος επιτείνεται. Ενώ το
κόμμα που υπέστει τις μεγαλύ-
τερες απώλειες, σε ποσοστά,
στις ευρωεκλογές,η Ν.Δ.,δεν
αντιμετωπίζει θέμα ηγεσίας,
αντιθέτως τα κόμματα μίας εν
πολλοίς ανύπαρκτης -με εξαι-
ρέσεις- αντιπολίτευσης,ΣΥΡΙΖΑ
και ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε σε μία
νέα τετρατία διακυβέρνησης
τη Ν.Δ.,ταλανίζονται από μία
εσωστρέφεια που ενδεχομένως
-εκτός του ότι δεν αποτελούν
ακόμη και τώρα το πολιτικό
αντίπαλον δέος έναντι της Ν.Δ.
- οι διαδικασίες που συντελού-
νται σε αυτά,εμπεριέχουν και
τον σοβαρό κίνδυνο αποσυσπεί-
ρωσης τους,αντί της συσπείρω-
σης αυτών.
Η κατ'επανάληψη πρόταση του
ΣΥΡΙΖΑ,προ των εκλογών του
2023,προς το ΠΑΣΟΚ για εκλο-
γική σύμπραξη,δεν βρήκε τότε
ανταπόκριση. Ωστόσο αυτή η
πολιτική σκέψη,φαίνεται και
σήμερα να κυριαρχεί σε ομά-
δες και πρόσωπα που υπάρχουν
και στα δύο κόμματα. Αυτή η
άποψη θεωρεί ότι αυτή είναι
μία ρεαλιστική πρόταση,προ-
κειμένου να προκύψει,αρχικά
εκ των άνω,μία πολιτική σύ-
μπραξη,που, εάν επιτευχθεί στη
πράξη, πιστεύουν ότι οι πολί-
τες μετά,εκ των υστέρων,στην
εκλογική διαδικασία,θα προσ-
δώσουν σε αυτήν, την οντότητα
του αντιπάλου πολιτικού δέους
έναντι της Ν.Δ.,με κυβερνητι-
κή προοπτική. Αυτή η συγκε-
κριμένη πολιτική αντίληψη δια-
κυβεύται στις εκλογές ηγεσίας
των δύο κομμάτων. Ωστόσο η
συγκεκριμένη πολιτική θεώρηση
αποτελεί και πολιτική παραδοχή
ότι τα συγκεκριμένα πολιτικά
προγράμματα,αυτών των κομ-
μάτων,δεν πείθουν τη πλειο-
ψηφία των πολιτών. Αντιθέτως
στις δύο τελευταίες εκλογικές
αναμετρήσεις,εκείνο το οποίο
δυστυχώς διαπιστώθηκε είναι
η μεγάλη εκλογική αποχή των
πολιτών,που δεν μετείχαν στην
εκλογική διαδικασία. Τα τεκται-
νόμενα,κυρίως στο ΣΥΡΙΖΑ και
δευτερευόντως στο ΠΑΣΟΚ,α-
γνοούμε εάν έλκουν και συγκι-
νούν τους πολίτες ή εάν τους δη-
μιουργούν τα αντίθετα από αυτά
συναισθήματα. Οπότε ίσως στις
εσωκομματικές εκλογές των δύο
κομμάτων αφ'ενός να κρίνεται η
μετέπειτα ενότητά τους ή μη και
αφ'ετέρου η αυτόνομη πολιτική
τους πορεία ή η περιπόθητη για
κάποιους -αγνοούμε έαν είναι
το ίδιο περιπόθητη και για τους
πολίτες- ενότητα του "προοδευ-
τικού" χώρου. Ωστόσο η μεγάλη
σημασία βρίσκεται στην ύπαρξη
ενός πειστικού,θελκτικού,εθνι-
κά ανεξάρτητου,φιλολαικού πο-
λιτικού προγράμματος,που θα
έχει προοπτική ριζικής αλλαγής
της πορείας της χώρας,σε βάση
οικονομικής ανάπτυξης,εθνι-
κής ανεξαρτησίας και κυριαρ-
χίας των πολιτών. Η ουσία της
πολιτικής είναι προφανώς αυτή
και όχι η νομή της εξουσίας επί
της αυτής πολιτικής,η οποία ως
γνωστόν,η εξουσία,αποτελεί
παράγοντα ενότητας. Παρ' ότι
και σε αυτή τη περίπτωση υπήρ-
ξαν και υπάρχουν και πολιτικές
εξαιρέσεις,όπως και η πολύ
πρόσφατη πολιτική ιστορία της
Ελλάδας διδάσκει.
Υ.Γ. 1. Σε συνέντευξή του ο πρώ-
ην Π.τ.Δ Προκόπης Παυλόπου-
λος,μεταξύ άλλων,εξέφρασε
και τα αυτονόητα,όπως είναι η
επέκταση της Αιγιαλίδος Ζώνης
της Ελλάδας στα 12 ναυτικά μί-
λια και η οριοθέτηση της Νησιω-
τικής Υφαλοκρηπίδας και της
αντίστοιχης Α.Ο.Ζ. στη Νοτιοα-
νατολική Μεσόγειο.
Υ.Γ. 2. Οι κυβερνητικές "ασπιρί-
νες" στη Δ.Ε.Θ. κανένα πρόβλη-
μα του Έλληνα πολίτη δεν λύ-
νουν.Αυτά παραμένουν άλυτα.
"[....] Η χώρα απλωνόταν ίσια
και αδιάφορη,και η μικρή,πυ-
κνή ομάδα φαινόταν όλο και πιό
παραστρατημένη όσο μακρύτε-
ρα προχωρούσε. Κανείς δε μι-
λούσε,μονάχα μιά γρηά γυναί-
κα,που είχε τρέξει μαζύ τους,
κάτι μασσουλούσε και κουνού-
σε το κεφάλι' ίσως προσευχό-
ταν[....]"
(Rainer Maria Rilke "Μάλτε Λά-
ουριντς Μπρίγκε" . Έκδοση " Βι-
βλιοπωλείον Α.Ν.Συρόπουλου"
Θεσσαλονίκη 1954,σελ.136)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου