Ερευνα της ProRata Α.Ε., την οποία δημοσίευσε " Η εφημερίδα των συντακτών"(10-11/4/2021),σε μέγεθος δείγματος 1000 ερωτηματολογίων,που διεξείχθει μεταξύ 31-3 έως 6-4-2021, παρουσιάζει το 63% των ερωτηθέντων να κρίνουν αρνητικά την διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση. Ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει το γεγονός ότι το συγκεκριμένο ποσοστό περίπου διπλασιάστηκε το διάστημα από 11-5-2020(27%) έως 13-9-2020(52%). Η ανατροπή δηλαδή της γνώμης των πολιτών συνέβει κατά το θέρος και ενώ τα μέτρα είχαν χαλαρώσει. Τούτο σημαίνει ότι από εκείνο το σημείο και μετά η αντιφατικότητα των μέτρων της κυβέρνησης σε σχέση με την άνοιξη μετέβαλλε την άποψη των πολιτών.
Επίσης ένα ποσοστό της τάξεως του 55% θεωρεί ότι η διασπορά του ιού στην χώρα μας οφείλεται κυρίως ή και αποκλειστικά στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση διαχειρίζεται την πανδημία και ένα 66% πιστεύει ότι η κυβέρνηση δεν σχεδιάζει μεθοδικά τα υλοποιούμενα μέτρα. Τέλος σε σχέση με τους περιορισμούς το 61% πιστεύει ότι τα μέτρα πρέπει να χαλαρώσουν.
Πιστεύουμε ότι η εν λόγω έρευνα εκφράζει την μεταβολή των απόψεων των πολιτών σε σχέση με την έναρξη της εμφάνισης του ιού και ως προς τον τρόπο αντιμετωπίσεως αυτού από την κυβέρνηση, εν μέσω αντικρουόμενων, αλλοπρόσαλλων και αλληλοαναιρούμενων μέτρων. Επίσης αποδεικνύει πως ουδείς μπορεί να υποτιμά την νοημοσύνη των πολιτών σε σχετικά βραχύ βάθος χρόνου.
Ιδιαίτερο επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει και μία άλλη έρευνα,την οποία και πάλι δημοσίευσε η εν λόγω εφημερίδα στο ίδιο φύλλο, η οποία διεξείχθει από την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας(ILO) στο πρώτο κύμα του ιού το 2020 σε νέους 18-29 ετών από 112 χώρες σε δείγμα 12.000. Το 35% αυτών δήλωσε ότι σπάνια έως καθόλου αισθάνονται ήρεμοι,καθόλου ή σπάνια αισιοδοξία το 31% και σπάνια έως καθόλου αισθάνονται συντροφικότητα το 29%. Η υπόθεση στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι και αφορά τα σημερινά αντίστοιχα συναισθήματά τους,ένα έτος μετά την εμφάνιση του ιού. Προφανώς αναμένονται αυξημένα τα αντίστοιχα ποσοστά.
Οι πραγματικές συνέπειες της εμφάνισης, διατήρησης και επέκτασης του ιού, καθώς και το μέγεθος της αναποτελεσματικότητος των μέτρων αντιμετωπίσεως του, είναι περίπου δεδομένο ότι θα καθίστανται όλο και πλέον ορατές στην διάρκεια του χρόνου. Την προσφορά τους δε στο μέλλον, θα την αισθανθούν οι πολίτες περισσότερο όταν η επιστροφή- όταν και όπως συμβεί- στην κανονικότητα συμβεί.
Εντός του όλου καθημερινού ζόφου, ο οποίος καλά κρατεί από τον Νοέμβριο, η άνοιξη και το επερχόμενο θέρος προσφέρουν μία προσωρινή σταθερότητα αισιοδοξίας, χαμόγελου και ελπίδας, έως τουλάχιστον τα τέλη Οκτωβρίου. Ως προς το μετέπειτα ουδέν είναι βέβαιον και τα πάντα αναμένονται.
Είναι όντως ευχάριστο να συναντάς εκπλήξεις ή ακόμη να τις δημιουργείς, να τις προκαλείς και να τις προσκαλείς, οι οποίες διαθέτουν μία πρωτογενώς εσωτερική πηγή φωτός, η οποία όπως είναι φυσικό εξωτερικεύεται. Τούτες οι απτές, φωτεινές, υπαρκτές εκπλήξεις εμπνέουν και ζωοδοτούν το επέκεινα, στο οποίο ουδείς μπορεί-ακόμη και εάν το επιθυμεί- να αντισταθεί. Είναι αυτές οι εκπλήξεις οι οποίες ανατρέπουν τα αλλότρια εξουσιαστικά εγκαθιδρυμένα δεδομένα, τα οποία φέρουν την αποκρουστική οσμή του θανάτου-κυριολεκτικά, μεταφορικά, αλληγορικά-και επαναφέρουν εκτάκτως σε τάξη και αρμονία τον Άνθρωπο, ο οποίος υπάρχει προκειμένου να προσφέρει ζωή, χαριτωμένη χαρά, κοινωνία και συνδημιουργία.
Νομοτελειακά κάποιοι κύκλοι κλείνουν ή και σύντομα θα κλείσουν και νέοι κύκλοι και πάλι σπειροειδείς ανοίγουν ή και σύντομα θα ανοίξουν, καθώς αυτή είναι η εξέλιξη, η πορεία, ο προορισμός και τούτα όσο και αν οι αντινομίες προσπαθούν, δεν χάνονται, υπάρχουν και σε πάνε πάρα πέρα, σε ελευθερώνουν, σε επανασυνθέτουν και σε μεταφέρουν Εμπρός. Η μετάβαση ήδη είναι παρούσα, έστω και εάν επί του παρόντος εμφανίζεται εν ετέρα μορφή, ωστόσο αναγνωρίζεται, αργά και σταθερά εγκαθιδρύεται με τον δικό της αρχετυπικώς και αρχεγόνως ανατρεπτικό τρόπο, ο οποίος πραύνει,γαληνεύει, ισορροπεί, προωθεί, Ανασταίνει, συνθλίβει τον ανύπαρκτο θάνατο, σπάει τα χοικά δεσμά εντός του Αχειροποιήτου Φωτός της εσαεί ζωής, εδώ και αλλού. Η αείζωος παρουσία Αυτού που ενώ θεωρείς ότι έχει χαθεί είναι πάντα παρών και αναγνωρίζεται και ενώ θεωρείς ότι είναι παρών Αυτός χάνεται προκειμένου και πάλι να Τον συναντήσεις, μένει πάντα εδώ. Δεν έφυγε ποτέ.....
"[....] αλλά είναι ελευθερία και κραταιά ως θάνατος αγάπη. Και είναι η μήτρα μίας άλλης μάνας,ευρυχωροτέρας των ουρανών,που γεννά τον άνθρωπο. Και είμαστε παιδιά της ελευθέρας,παιδιά της ελευθερίας[....] οι ανθρώπινοι θεσμοί φοβούνται την ελευθερία του ανθρώπου,και γι'αυτό την κουτσουρεύουν ή την καταργούν[....]"
( Αρχιμ.Βασιλείου προηγουμένου Ιεράς Μονής Ιβήρων " Φως Χριστού Φαίνει Πάσι" Εκδόσεις " Ι.Μ.Ιβήρων" 2002,σελ.52).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου