ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 1-7-2021

Οι ασκήσεις ιλαροτραγικής λογικής οι οποίες εδώ και δεκαέξι μήνες συνοδεύουν μονίμως τους πολίτες του κόσμου τούτου συνεχίζονται με έντονο ρυθμό προσφέροντας ενδιαφέροντα λαμπρά πεδία εφαρμογών και λύσεων. Το έργο του ιού εξελίσσεται με πλοκή,εκπλήξεις,λογικές συγκρούσεις και αλληλοαναιρέσεις,κατανοητή ασάφεια,χαρακτηριστική άγνοια,τραγελαφική δομή και σενάριο. Το μόνον βέβαιον-εντός της κυριαρχούσης και αύξουσας αβεβαιότητος- είναι ότι το έργο του ιού θα έχει διάρκεια αγνώστων ετών,έως που μπορεί να παραμείνει ακλόνητη σταθερά δεκαετιών. Ως εκ τούτου οι πολίτες καλούνται να λάβουν πρόσθετα και πολυποίκιλα μαθήματα επιβίωσης εκτός από την αντιμετώπιση του ιού. Καλούνται οι πολίτες να διατηρήσουν την ψυχοσωματική τους υγεία,την διαύγεια του νοός,την ικανότητα επίλυσης σύνθετων προβλημάτων,διατηρώντας παραλλήλως την απλότητα στην σκέψη που φέρει ο κοινός νους. Πολύ προσφάτως ο Π.Ο.Υ. συνέστησε την χρήση μάσκας και την τήρηση των κανόνων ασφαλείας,όπως η κοινωνική απομόνωση,η αποφυγή του συνωστισμού και η υγιεινή την χεριών και για τους πλήρως εμβολιασμένους,καθώς το νέο πολύ μολυσματικό νέο στέλεχος του ιού SARS-Cov-2"Δέλτα" διασπείρεται γρήγορα ανά τον κόσμο. Σε πρώτη λοιπόν και κύρια ανάγνωση εκείνο το οποίο αντιλαμβάνεται ο απλός πολίτης είναι ότι και οι πλήρως εμβολιασμένοι εξακολουθούν να απειλούνται από την συγκεκριμένη μετάλλαξη του ιού.Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα η κυβέρνηση της Ν.Δ.,σε πλήρη ασυμφωνία με τον Π.Ο.Υ. προσφέρει "προνόμια" ύβρεως σε όσους εμβολιαστούν,τρόπον τινά θεωρώντας τους ατρώτους και παραχωρεί προγραμματισμένες θερινές ανάσες ελευθερίας,ενώ ήδη ειδικοί και μη επισημαίνουν τον έλευση της μετάλλαξης περί των αρχών του φθινοπώρου. Ερευνητές του Βρετανικού Ινστιτούτου Francis Crick σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το University College του Λονδίνου και τα νοσοκομεία του που ανήκουν στο Ε.Σ.Υ της Βρετανίας δημοσίευσαν στην ιατρική επιθεώρηση "The Lancet" την μεγαλύτερη- έως τώρα- ανάλυση σχετικώς με την ικανότητα του mRNA εμβολίου των Pfizer/BioNTech να νικήσει το στέλεχος "Δέλτα" με την παραγωγή επαρκών εξουδετερωτικών αντισωμάτων. Οι επιστήμονες-μεταξύ των οποίων και ο ανοσολόγος,ρετροιολόγός,επικεφαλής του Εργαστηρίου Ρετροιικής Ανασολογίας στο Ινστιτούτο Crick και καθηγητής Ρετροιολογίας στο Imperial College του Λονδίνου κύριος Γιώργος Κασσιώτης- ανέλυσαν τα αντισώματα στο αίμα 250 υγιών εθελοντών οι οποίοι έλαβαν μία ή δύο δόσεις(έως και τρεις μήνες μετά την πρώτη) του συγκεκριμένου εμβολίου. Όπως επισήμανε ("Το Βήμα" 27-6-2021) ο κύριος Κασσιώτης ήδη συγκεντρώνονται εθελοντές ως προς αντίστοιχες μελέτες και για τα υπόλοιπα εμβόλια. Το Ινστιτούτο Crick εφάρμοσε μία νέα ταχύτερη μέθοδο μέτρησης εντός 36 ωρών της εξουδετερωτικής ικανότητας των αντισωμάτων σε 5 διαφορετικά στελέχη του SARS-Cov-2: α) Το αρχικό της Γιουχάν β) Το κυρίαρχο στην Ευρώπη στο α κύμα CD614G γ) Το Β.1.617.2(Βρετανικό ή Άλφα) δ) Το Β.1.351( το νοτιοαφρικανικό ή Β) και ε) Το Β.1.617.2( Ινδικό ή Δέλτα). Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα αντισώματα που πολεμούν την Δέλτα μετάλλαξη ήταν χαμηλότερα σε σύγκριση με εκείνα που μάχονται την Άλφα. Επίσης όσοι έκαναν και τις δύο δόσεις τα αντισώματα που μάχονται την Δέλτα ήταν άνω των πέντε φορών χαμηλότερα σε σχέση με την αρχική της Γιουχάν. Σε όσους έλαβαν μία δόση το 79% είχαν αντισώματα στην αρχική της Γιουχάν,50% στην Άλφα,32% στην Δέλτα και 25% στην Βήτα. Ο Έλληνας ειδικός επίσης επισήμανε: " αν αρχίσουν να αυξάνονται οι νέες λοιμώξεις σε πλήρως εμβολιασμένους και να οδηγούν σε νόσηση,τότε θα απαιτηθεί περαιτέρω εμβολιασμός [....] Τα μέχρι στιγμής στοιχεία από τις μελέτες αποτελεσματικότητας των εμβολίων μαρτυρούν ότι συνεχίζουν να προσφέρουν προστασία από την σοβαρή νόσο και ενάντια στα παραλλαγμένα στελέχη("Το Βήμα" 27-6-2021. Επιμέλεια Θεοδώρα Ν. Τσώλη). Οι ερευνητικές λοιπόν προσπάθειες και μελέτες των μεταλλάξεων συνεχίζονται και θα συνεχίζονται καθώς ο ιός εξελίσσεται. Μία νέα πραγματικότητα εγκαθίσταται παγκοσμίως της οποίας η διάρκεια είναι άγνωστη. "[....] Η απαγόρευση για να την υπερβούμε,απαιτεί την ολική κσταστροφή. Για το αδύνατο όμως,αρκεί ένα είδος κώφωσης.Το συμβάν μου συγκροτείται μέσα στον απόηχο της παρανόησης αυτού που προηγήθηκε,και που υποτίθεται ότι το καθιστά αδύνατο[....]" (Alain Badiou "Η πολιτική και η λογική του συμβάντος" Εκδόσεις"Παττάκη" 2008,σελ.118).

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 24-6-2021

Φαίνεται ότι η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση αρχίζει να εξέρχεται, ολίγον κατ' ολίγον, εκ του παρατεταμένου ύπνου στον οποίο είχε περιπέσει εδώ και περίπου δύο έτη. Καλύτερα αργά και εκ των υστέρων, παρά αργότερα ή και ίσως ποτέ. Δεν είναι μόνο τα νομοσχέδια για τα Α.Ε.Ι. και για τις εργασιακές σχέσεις τα οποία και "πέρασε" από την Βουλή η Ν.Δ. Κυρίως είναι η κριτική που πλέον ασκείται στην κυβέρνηση και η πολιτική ευθύνη την οποία φέρει ως προς τον τρόπο αντιμετωπίσεως του ιού. Έστω και αν είχε προηγηθεί η εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση-που και αυτή παρουσίασε εξόχως βραδέα πολιτικά αντανακλαστικά- τώρα τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολιτεύσεως χαρακτηρίζουν ως αποτυχημένο τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την πανδημία. Η παγκόσμια ύφεση η οποία επικρατεί-ένεκα ιού-τους τελευταίους δεκαέξι μήνες και η οποία αντιμετωπίστηκε με την κεϋνσιανή θεωρία των ελλειμματικών προϋπολογισμών, θεωρείται ότι θα λήξει το 2023 και η διαδικασία της "ανάπτυξης"- η οποία αναμένεται με σχετική αβεβαιότητα να εμφανιστεί- θα επαναφέρει και στην Ελλάδα τα πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό, τα οποία υπαγορεύει η πολιτική των Μνημονίων. Φυσικά πάντα τα θεωρητικά οικονομικά υποδείγματα και οι προβλέψεις ανατρέπονται από την πράξη και ακόμη ειδικότερα όταν αυτές εμπεριέχουν υψηλή αβεβαιότητα διετίας. Αυτού του είδους οι οικονομικές ασκήσεις και προβλέψεις επί χάρτου προϋποθέτουν την ομαλοποίηση της οικονομίας, της κοινωνίας και του κόσμου, ένεκα της απουσίας του ιού. Αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο της ζωής. Πάλι ο χρόνος είναι εκείνος που θα αποδείξει τις επιτυχείς ή μη ετεροκαθορισμένες-ένεκα της πορείας του ιού- οικονομικές προβλέψεις. Οι πολίτες επί του παρόντος προσπαθούν παντοιοτρόπως να χαρούν αυτές τις θερινές ανάσες ελευθερίας. Προβληματισμένοι, οι περισσότεροι αναμένουν επανάληψη του έργου του εγκλεισμού από το φθινόπωρο. Οι ειδικοί ήδη ομιλούν και προετοιμάζουν το κοινό ως προς την έλευση τετάρτου κύματος εκείνο το διάστημα. Ωστόσο και οι ειδικοί έχουν αυτοαναιρεθεί από την ασάφεια των λόγων τους και τις αλληλοαναιρούμενες απόψεις τους ουκ ολίγες φορές-το αντίθετο μάλιστα- το τελευταίο δεκαεξάμηνο. Ως εκ τούτου τα πάντα διέπονται από την ιδιάζουσα ρευστότητα και αβεβαιότητα της εποχής και το μόνο το οποίο αμυδρώς, αργώς αρχίζει να αχνοφαίνεται είναι η οικονομική ανέχεια επιχειρήσεων και πολιτών-εργαζομένων και μη-εκ των οποίων άλλες έκλεισαν, άλλες υπολειτουργούν και άλλες εξακολουθούν-έστω και με μειωμένες αντοχές-να προσδοκούν σε ένα πλήρως αβέβαιον μέλλον. Εντός του παρόντος κλίματος, αλλά και του αμέσως επερχομένου, δεν υπάρχει χώρος για ασφαλείς προβλέψεις ως προς τον χρόνο επαναφοράς της οικονομίας, της κοινωνίας και του κόσμου στην προ ιού ομαλότητα. Διαθέσιμος χρόνος και χώρος υπάρχει ως προς την αναμονή, την παρατήρηση και την άσκηση της λογικής ως προς εκείνα τα οποία έχουν συμβεί, συμβαίνουν και θα συμβούν. Τα συμβάντα ως αδιάσπαστη ενότητα στην χρονική αλληλουχία(σε σχέση με τα μέτρα, τις προσδοκίες και τις προβλέψεις) αποτελούν λαμπρό πεδίο δύσκολης άσκησης της λογικής. Η σύνδεση και η σύνθεση όλων των συμβάντων στο τέλος-όταν και αυτό συμβεί- θα καταδείξει την απλή ερμηνεία όλης αυτής της πορείας ως ενιαίας υπό το πρίσμα της κοινής λογικής. Συνιέντες τότε οι πάντες θα καταλήξουν σε ένα απλό συμπέρασμα απάσης της τελεολογίας όλων των συμβάντων, τα οποία τελικώς είναι ένα. Μεγάλη σημασία ως προς την ερμηνεία-στο τέλος- αυτού του ενιαίου τελεολογικού συμβάντος έχει το γεγονός ότι εκτός της συμμετοχής των πολιτών σε αυτό, οι ίδιοι οι πολίτες ως θεατές να παρακολουθούν το συμβάν-έργο, παρακολουθώντας αυτό από την αρχή, στην εξέλιξή του και φυσικά στο τέλος του. Καμία βεβαιότης δεν παρέχεται και ως προς την χρονική διάρκεια του συμβάντος. Τούτο αποδεικνύεται καθημερινώς παγκοσμίως. Στην εποχή εξελίξεως του τελεολογικού συμβάντος απαιτούνται ασκήσεις αγώνα καθαρού νοός, ζωής, υπομονής, δυνάμεως και διακρίσεως της ταχύτητος εναλλαγής των συμβάντων, καθώς οι διαρκείς και παρατεταμένες εναλλαγές προκαλούν σύγχυση και δυσδιάκριτη αντιληπτική ικανότητα. "[....] Οι λάτρεις του κινηματογράφου θα αναγνωρίσουν ότι ο τίτλος αυτού του κεφαλαίου-ο τρόμος, ο τρόμος- είναι τα τελευταία λόγια του Μάρλον Μπράντο στην ταινία Αποκάλυψη τώρα. Οι πιό διαβασμένοι γνωρίζουν πως αυτές οι λέξεις πρωτοειπώθηκαν από το συνταγματάρχη Κουρτζ, τον κακό ήρωα του αριστουργηματικού μυθιστορήματος του Τζότζεφ Κόνραντ Η καρδιά του σκότους.[....] Ταινία και μυθιστόρημα διερευνούν τα αίτια των δεινών του κόσμου ή όπως αλλιώς λέγεται ' την καρδιά του σκότους '[....]" (Frank T. Vertosick " Γιατί πονάμε- Η φυσική ιστορία του πόνου" Εκδόσεις "Οξύ" 2010, σελ.132

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 17-6-2021

Η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού στην σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες με τον Τούρκο πρόεδρο επέφερε-κατά τα μονοδιάστατα ΜΜΕ- ένα "μορατόριουμ" ύφεσης της έντασης στο Αιγαίο ως προς το θέρος και ίσως και για το υπόλοιπο του 2021. Ουδείς λόγος υπάρχει προκειμένου να προβάλλεται ως επιτυχής για τα Ελληνικά συμφέροντα η συγκεκριμένη συνάντηση. Ο ιμπεριαλιστής-φασίστας Ερντογάν ευρισκόμενος περίπου σε διεθνή απομόνωση,σε δεινή πολιτική θέση στην Τουρκία με την οικονομία της να καταρρέει και εν μέσω πλήθους σκανδάλων,κατάφερε αφ'ενός να παρουσιαστεί ως διαλλακτικός, ο εξόχως αδιάλλακτος και αφ'ετέρου κέρδισε πολιτικό χρόνο,ο οποίος ωστόσο θα του φανεί ανώφελος μεσομακροπρόθεσμα,καθώς ο διαμορφούμενος διεθνής συσχετισμός δυνάμεων δεν τον ευνοεί και τα προβλήματα στο εσωτερικό της Τουρκίας συνεχώς θα εντείνονται. Ωστόσο παρ'ότι η διεθνής συγκυρία δεν τον ευνοεί συνέχισε να επιμένει ως προς την διατήρηση του απευθείας διαλόγου με την Ελλάδα χωρίς την παρεμβολή τρίτων χωρών,προκειμένου να δωθούν λύσεις στα διμερή προβλήματα. Η συγκεκριμένη επιμονή του έχει διττό στόχο. Ο πρώτος είναι η Ελλάδα να συνεχίζει να συμμετέχει σε έναν διάλογο αναποτελεσματικό εις το διηνεκές ο οποίος μόνον την Τουρκία οφελεί,καθώς μέσω αυτού αναγνωρίζεται η ύπαρξη προβλημάτων,τα οποία η ίδια ισχυρίζεται ότι υπάρχουν στις σχέσεις της με την Ελλάδα, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι ο διάλογος είναι η λύση,ενώ ταυτοχρόνως θα συνεχίσει να προκαλεί στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο παραβιάζοντας την Συνθήκη της Λωζάνης και το Διεθνές Δίκαιο. Ο δεύτερος στόχος είναι να διατηρήσει στο επίπεδο μονομερών και μόνο σχέσεων τις άνομες παραβιάσεις,διεκδικήσεις και προκλήσεις της,ενώ το πρόβλημα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων ήταν,είναι και παραμένει ένα διεθνές πρόβλημα-ζήτημα. Ένα θέμα το οποίο οφείλει να αποσχολεί την Ε.Ε.,το ΝΑΤΟ και την διεθνή κοινότητα,καθώς πάντα το δίκαιο βρίσκεται στην πλευρά της Ελλάδας. Σε διπλωματικό επίσης επίπεδο ο Τούρκος πρόεδρος κέρδισε εκ νέου πολιτικό χρόνο καθώς ο πρόεδρος των Η.Π.Α. χαρακτήρισε την συνάντησή τους θετική και παραγωγική,τονίζοντας,ως προς τις σχέσεις Η.Π.Α.-Τουρκίας,ότι:" Είμαι βέβαιος ότι θα σημειώσουμε πραγματική πρόοδο". Ο Αμερικανός πρόεδρος ορθώς επεσήμανε ότι η πρόοδος οφείλει να είναι πραγματική διότι εάν είναι πλασματική-όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας- τότε και προφανώς δεν πρόκειται περί προόδου,αλλά περί οπισθοδρομήσεως- όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας,μέ μόνη κερδισμένη,από αυτήν την οπισθοδρόμηση,την Τουρκία-. Πραγματική και ουσιαστική πρόοδος στην ζωή,στις ανθρώπινες σχέσεις και στην πολιτική υπάρχει και συμβαίνει όταν τα πράγματα και οι καταστάσεις προχωρούν,εξελίσσονται θετικά αμφοτέρως και ποτέ μονομερώς. Προκειμένου να συμβεί αυτή η πραγματική πρόοδος απαιτείται συναντίληψη, εμπιστοσύνη,κοινή προοπτική προς κάθε εύ,κοινή προσδοκία ενός καλύτερου παρόντος και μέλλοντος,κοινή στοχοπροσήλωση,κοινή δέσμευση ευτυχών αλλαγών και προσαρμογών,αλληλοκατανόηση,ειλικρινής,άψογη,ανεμπόδιστη επικοινωνία,αριστοκρατική ευρύχωρος συμπεριφορά. Σε διαφορετική περίπτωση ό,τι συντελείται ή ό,τι διαπράττεται αναπαράγει και πάλι τα ίδια,δημιουργεί στασιμότητα και οπισθοδρόμηση. Η πραγματική πρόοδος θέτει ως προαπαιτούμενο την κοινή δέσμευση της εξελίξεως και του προχωράμε μαζί σε μία πορεία προς τα εμπρός,η οποία καθιστά συνυπάρχοντα τα δύο μέρη υπό καλύτερους όρους με προοπτική πάντα η οποία θα βελτιώνει άπαντα τα εύ. Βεβαίως προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη πραγματική και ουσιαστική πρόοδος σε όλα τα επίπεδα χρειάζεται να υπάρχει κοινή βούληση η οποία και να εκφράζεται συνεχώς εμπράκτως. Η παρουσία εκείνου που επιθυμεί την πραγματική πρόοδο αποκαλύπτεται εντός του συνόλου είναι του,δηλαδή με την συμπεριφορά,τον τρόπο,την έκφραση,το άψογον του χαρακτήρος,το υψιπετές πνεύμα και χιούμορ,την καλή διάθεση και το ζωντανό και αληθινό χαμόγελό του. Η πραγματική πρόοδος αναγνωρίζεται εκ τούτων κ σε άγει προς το εμπρός,σε καθοδηγεί πάρα πέρα,σε ξεπερνά,σε διαλύει,σε ανασυγκροτεί και σε ανασυνθέτει έξω και πέρα από τα συνήθη σχήματα τα οποία αναπαράγουν το τέλμα. Η ουσιαστική πρόοδος είναι διαφορετική,απλή,σπάνια και για όλα τα προηγούμενα- αλλά κυρίως για τα επόμενα-εξόχως σημαντική. "...Τίποτα το αδρανές εκεί ή παθητικό. Σ'αυτή τη σταθερότητα της πτήσης που είναι απλά λακωνικότητα,η δραστηριότητα παραμένει καύση. Τα πάντα για τη δυναμική της πτήσης,και τα πάντα πιστώνονται στη δυναμική αυτή![....] Ασκητισμός της πτήσης!...[....]" ( Saint-John Perse "Ακτοσημεία [Amers ]" Εκδόσεις "Ίκαρος" 2018,σελ.200)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 10-6-2021

Εντός ολίγου και εν μέσω της εξελίξεως του εμβολιαστικού προγράμματος επανέρχεται η μουσική στους χώρους εστίασης και η χρήση της μάσκας καθίσταται μη απαραίτητη. Επανέρχονται λοιπόν οι πολίτες-άγνωστο έως πότε- λειτουργούν και κινούνται περισσότερο ελεύθερα και με λιγότερο φόβο και τρόμο(συνηγορούν δε ως προς τούτο τα μειούμενα κρούσματα και η ύφεση του ιού). "[....] και λέγει αυτοίς' ειρήνη υμίν.πτοηθέντες δε έμβοφοι γενόμενοι εδόκουν πνεύμα θεωρείν. και είπεν αυτοίς'τι τεταραγμένοι εστέ,και διατί διαλογισμοί αναβαίνουσιν εν ταις καρδίαις υμών;[....]"(Λουκάς κδ 37-38). Στην Ανάληψη του Χριστού στην Βηθανίαν και ενώ έχει προηγηθεί η προς Εμμαούς πορεία, οι μαθητές Του στους οποίους παρουσιάζεται,πέφτουν φοβισμένοι στην θέα Του. Τι τους γεννά ο φόβος; Τους γεννά ταραχή και η ταραχή τους θολώνει τον νουν και εκ της ταραχής-προελθούσης εκ του φόβου-παράγονται λογισμοί τους οποίους δέχονται και αυτοί καταλαμβάνουν την καρδιά τους. Ο φόβος λοιπόν τους ρίχνει στο έδαφος,τους δημιουργεί ταραχή και τους παράγει κατά συνέπειαν λογισμούς απότοκους και συναφείς του φόβου και της ταραχής-ταραχή η οποία άπτεται του τρόμου και της συγχύσεως-όπως είναι φυσικό. Ωστόσο ο άνθρωπος"[....] Ζει στην ανεμελιά του αργόσχολου,κι όμως πληρώνει στην ακριβότερη τιμή τον εύκαιρο χρόνο,κάθε στιγμή της ζωής του' και το παραμικρό το κάνει μόνο δυνάμει του παραλόγου. Μόλα ταύτα-κι είναι να τρελλαίνεται κανείς[....]- ο άνθρωπος αυτός επετέλεσε και επιτελεί κάθε στιγμή την κίνηση του απείρου[....]ωστόσο,γεύεται το πεπερασμένο με την πληρότητα εκείνου που ποτέ δεν γνώρισε τίποτα πιο υψηλό' παραμένει ανεπηρέαστος από τα ίχνη που αφήνουν η ανησυχία και ο φόβος'το χαίρεται με τέτοια βεβαιότητα,ώστε να φαίνεται πως από τον πεπερασμένο τούτο κόσμο πιο σίγουρο δεν υπάρχει. Κι όμως ολόκληρη η εικόνα του κόσμου που χτίζει,είναι μία καινούργια δημιουργία δυνάμει του παραλόγου[....]" ( S.Kierkegaard "Φόβος και τρόμος" Εκδόσεις " Νεφέλη" 1980,σελ.66-67). Διότι αφού ο Ιησούς γευματίζει με τους μαθητές Του"ιχθύος οπτού μέρος και από μελισσίου κηρίου" τους φανερώνει την αλήθεια:" ούτοι οι λόγοι ούς ελάλησα προς υμάς έτι ών σύν υμίν,ότι δεί πληρωθήναι πάντα τα γεγραμμένα εν τω νόμω Μωυσέως και προφήταις και ψαλμοίς περί εμού. τότε διήνοιξεν αυτών τον νούν του συνιέναι τας γραφάς"(Λουκάς κδ 44-46). Ως να τους λέγει ο Κύριος: Τι φοβάστε και κυριαρχείται η καρδιά σας από λογισμούς τρόμου και συγχύσεως,αφού και σας τα είπα και είναι γραμμένα. Ανοίγει λοιπόν ο Ιησούς τον σκοτεισμένον νουν τους και κατανοούν όλα όσα έχουν γραφεί και προαναγγέλουν τα πάθη και την Ανάστασή Του. Ωστόσο και πάλι:"[....] Όμως το να μπορεί κάποιος να πέφτει με τέτοιο τρόπο που το ίδιο δευτερόλεπτο να φαίνεται σα να στέκεται,και συνάμα να περπατά,να μετατρέπει σε βάδισμα το άλμα στη ζωή,να εκφράζει την υπέρτατη έξαρση με πεζοπορία,ιδού κάτι που μόνο ο ιππότης της πίστης μπορεί να κάνει,ιδού το μοναδικό θαύμα[....] Γι'αυτό χρειάζεται πάθος. Κάθε κίνηση του απείρου συντελείται μέσω του πάθους και κανένας στοχασμός δεν παράγει κίνηση[....]" ( S. Kierkegaard"Φόβος και τρόμος" Εκδόσεις "Νεφέλη" 1980 σελ.67-68-69). Εντός λοιπόν της πορείας των Παθών επέρχεται η Ανάσταση και η Ανάληψη η οποία παράγει την Μία αναχώρηση και την Μία Ζωή που ήταν,είναι και παραμένει αενάως ευλογία ως: " και επάρας τας χείρας αυτού ευλόγησον αυτούς. και εγένετο εν τω ευλογείν αυτόν αυτούς διέστη απ' αυτών και ανεφέρετο εις τον ουρανόν" (Λουκάς κδ 50-51). Ο αναληφθείς εις τα Άνω παρέχει την ευλογία Του εις τους εδώ παραμένοντας και δι' αυτής ενώ φεύγει παραμένει,οπότε διαλύεται και ο φόβος και ο τρόμος. Και ενώ διαχωρίζεται εξ αυτών η ενότης παραμένει:" [....] Αυτή η ενότητα έχει την πραγματική της βάση στο ιδιαίτερο γεγονός-Χριστός που καλύπτει αυτό το τμήμα. Ο Χριστός κυβερνά τα πάντα στον ουρανό και στη γη. Το διαστηματικό κέντρο αυτής της κυριαρχίας είναι η Εκκλησία που συνιστά το Σώμα του πάνω στη γη[....]" ( Oscar Cullman " Χριστός και Χρόνος" Κέντρο Βιβλικών Μελετών " Άρτος Ζωής" 1997,σελ. 151). Εντός λοιοόν αυτού του κλίματος,του περιορισμού του φόβου και του τρόμου-έστω και προσωρινώς τώρα- μπορούμε μετά την Ανάσταση να ζήσουμε και την προσωπική μας Ανάληψη,να ανοίξουμε το μυαλό μας και να μπορέσουμε να διαβάσουμε και να βιώσουμε τα κείμενα και όταν τούτο μπορέσουμε και εν ευλογία τα χωνέψουμε,τότε επανέρχεται το αρχετυπικόν,απλόν και απέριττον συνιέναι. "ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΠΛΗΞΕΩΣ Οι άρρωστοι ξεχωρίζουν αναμεταξύ τους οι υγιείς είναι ίδιοι' περνώντας απ'το γέλιο γνωρίζω αλάνθαστα και τους μεν και τους δε' τείνω την άπνοια του νου με λευκότητα οι δυστυχείς διαφέρουν η ευτυχία είναι μία" (Νίκος Καρούζος" Τα Ποιήματα Β' 1979-1991) Εκδόσεις "Ίκαρος" 2001,σελ 385)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 3-6-2021

Εξ αρχής επισημάναμε-από αυτήν εδώ την στήλη- ότι η μόνη η οποία οφελείται από τον Ελληνοτουρκικό διάλογο είναι η Τουρκία. Υπάρχει φυσικά και η πιθανότητα να πιστεύει κάποιος ότι μέσω του διαλόγου οι εδαφικές και όχι μόνο διεκδικήσεις των Τούρκων θα επιλυθούν με αυτόν τον τρόπο. Εάν όντως κάποιος πιστεύει σε αυτήν την πιθανότητα οφείλει να μας εξηγήσει και το πως θα συμβεί αυτό. Ξεπερνά ακόμη και το θέατρο του παραλόγου το να δέχεσαι στα εδάφη σου τον Τούρκο ΥΠ.ΕΞ. που βαφτίζοντας "ιδιωτική" την επίσκεψη του στην περιοχή της Κομοτηνής,ευθέως και αμέσως ανεφέρθει στην "τούρκικη μειονότητα" της οποίας τα δικαιώματα καταπατούνται κατά παράβαση των όρων της Συνθήκης της Λωζάνης,η οποία ρητώς αναφέρεται σε "μουσουλμανική" μειονότητα και την οποία υπέγραψε η Τουρκία. Η φασιστική-ιμπεριαλιστική κυβέρνηση του Ερντογάν αυτήν την υπογραφή δεν την δέχεται. Ο διάλογος την συγκεκριμένη χρονική στιγμή εξυπηρετεί έτι περισσότερον την Τουρκία και ως εκ τούτου μεγενθύνεται το πολιτικό λάθος της κυβέρνησης της Ν.Δ. Τούτο συμβαίνει καθώς η γείτονος χώρα τίθεται συνεχώς σε πολιτική και διπλωματική απομόνωση,απόρροια των πολιτικών της επιλογών τα τελευταία έτη. Οι πειρατές και τρομοκράτες της Μεσογείου και του Αιγαίου συνδιαλλέγονται με την Ελλάδα την οποία μονίμως απειλούν. Η Ελλάδα όσο και να παραμένει σταθερή στις θέσεις της,με το να συνεχίζει τον διάλογο-χωρίς η ίδια να διεκδικεί ή να απαιτεί και μόνον να υπερασπίζεται- δεν πράττει ουδέν άλλον επί της ουσίας,παρά εμμέσως να αποδέχεται την ύπαρξη αυτών των θεμάτων,όσο και εάν λεκτικά το αρνείται. Οι όποιοι εναγκαλισμοί,όσο εγκάρδιοι και εάν είναι ή δεν είναι,κρίνονται όπως όλα εκ του αποτελέσματος. Το μόνο έως τούδε αποτέλεσμα είναι οι συνεχείς απειλές,οι διεκδικήσεις και οι παραβιάσεις των εναερίων και θαλασσίων συνόρων της χώρας. Τονίσαμε-και αποτελεί πάγια θέση μας- ότι τα όποια φοβικά σύνδρομα συνοδεύουν την πολιτική της Ελλάδας στην σχέση της με την Τουρκία της έχουν κοστίσει και εάν συνεχίσουν να υπάρχουν θα της κοστίσουν και στο μέλλον. Ως εκ τούτου και ενώ η Ελλάδα σε διεθνές επίπεδο πλεονεκτεί τώρα ένεκα της Τουρκίας-κυρίως λόγω της αυτοκαταστροφικής,φασιστικής,ιμπεριαλιστικής και αδιεξόδου πολιτικής του Ερντογάν- και εφ'όσον οι Τούρκοι επιμένουν στις θέσεις τους,δυσκολεύεται λογικά να εξηγηθεί ο λόγος ύπαρξης του διαλόγου. Ενός διαλόγου ο οποίος αίρει την πολιτική απομόνωση της Τουρκίας και επίσης όσο αυτός υφίσταται η Ε.Ε.-και εάν ακόμη το επιθυμούσε- δεν πρόκειται να της επιβάλλει κυρώσεις. Οπότε αγνοούμε ακόμη και το νόημα της συνάντησης του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Τουρκίας,εάν αυτή πραγματοποιηθεί. Με τον διάλογο κερδίζει επίσης πολιτικό χρόνο ο πολλαπλώς πληττόμενος Ερντογάν. Όλα αυτά συνέβησαν ανήμερα της αλώσεως της Κωνσταντινούπολης(29-5), γεγονός το οποίο εόρτασαν προκλητικά και εθνικιστικά οι Τούρκοι και στην Αγία Σοφία. Η πολιτική της Ελλάδας στην σχέση της με την Τουρκία εκτός από υπερασπιστική πρέπει και οφείλει να γίνει και αυτή διεκδικητική σε μία στιγμή μάλιστα που η θέση της γείτονος χώρας στην διεθνή διπλωματική σκηνή καθίσταται δυναμικώς εξασθενημένη και το πολιτικό τέλος της κυβέρνησης του Ερντογάν πλησιάζει. Η οικονομία της Τουρκίας καταρρέει,οι πολίτες της φτωχοποιούνται και η διαφθορά αναδεικνύεται μείζον πολιτικό θέμα. Δεν γνωρίζουμε πότε και εάν θα υπάρξει καλύτερη πολιτική συγκυρία προκειμένου να επέλθει ριζική αλλαγή στην πολιτική της Ελλάδας ως προς την αντιμετώπιση της τούρκικης απειλής. Προκειμένου βεβαίως να συμβεί αυτή,απαιτείται πολιτική βούληση, η οποία εξ όσων αμτιλαμβανόμαστε δεν υπάρχει και από την σημερινή κυβέρνηση. Οι προσδοκίες έως τούδε της Ελλάδας εξαντλούνται στην αποτροπή της τουρκικής απειλής και στην διατήρηση σχέσεων καλής γειτονίας. Η Ιστορία έχει και πάλι αποδείξει κατά πόσον αυτή η πολιτική είναι ρεαλιστική,αποτελεσματική και αποδοτική ή εάν αυτές οι προσδοκίες οδηγούν αμεσολαβήτως και απευθείας στον χώρο της ουτοπίας,εντός ενός απωτέρου και αγνώστου ιδεατού μέλλοντος. Έως τότε με αυτές τις συνθήκες η συνέχιση του Ελληνοτουρκικού διαλόγου εξυπηρετεί μόνον έναν παίκτη και αυτός είναι η Τουρκία. "[....] Η σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά(άρθρο 121 παρ.2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές[....] η Τουρκία μας ανάγκασε να περιορίσουμε τα εθνικά μας ύδατα στα 6 μίλια αντί για 12 που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο,με την απειλή πολέμου,το περίφημο Casus Belli,που ισχύει ακόμα. Και οι κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων εξουσίας έσπευσαν να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις[....]". ( Μίκης Θεοδωράκης "Μπορούμε" Αθήνα 2011,σελ.31).