ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 26-11-2020

Η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Βρετανίας (PHE) δημοσίευσε έρευνα την οποία διεξήγαγε μεταξύ 9-15 Νοεμβρίου. Στο διάστημα αυτό κατεγράφησαν 128.808 κρούσματα του ιού. Η συγκεκριμένη Υπηρεσία ανέλυσε τις επαφές των κρουσμάτων και εντόπισε τα πιθανά σημεία στα οποία μεταδίδεται ο ιός. Το 18,3% αυτών πήγαινε σε s/m,το 12,7% στο Γυμνάσιο,στο Δημοτικό το 10,1% και στο νοσοκομείο το 3,6%.( Πηγή: www.typosthes.gr 20-11-2020). Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα,Σωματείο Εργαζομένων σε μεγάλο όμιλο,ο οποίος δραστηριοποιείται στον τομέα των s/m,σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι άνω του 60% του δικτύου των καταστημάτων στην Θεσσαλονίκη,έχει τουλάχιστον ένα κρούσμα ιού σε εργαζόμενο(Πηγή: www.typosthes.gr 23-11-2020). Ο νέος εγκλεισμός και τα αποτελέσματα αυτού τις επόμενες 15 ημέρες,θα αποδείξει ουσιαστικά τις διευρυμένες,εκτάκτως και όχι προγραμματισμένα,αντοχές του συστήματος υγείας. Ένα σύστημα υγείας το οποίο υφίσταται και υπάρχει ένεκα της αυτοθυσίας των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού του. Προ των πυλών του εθελοντικού εμβολιασμού,ο οποίος σημαίνει και την αποτελεσματική αντιμετώπισή του,οι ελπίδες των πολιτών ως προς την επαναφορά της κοινωνίας στην προ ιού κανονικότητα είναι βάσιμες. Τούτο φυσικά αναμένεται να συμβεί κατά την άνοιξη του 2021. Ωστόσο πέντε φαρμακοβιομηχανίες αναπτύσσουν εμβόλια αντιμετώπισης όλων των βήτα- κορωνοιών,ο δε Τζεφ Μπάξτερ διευθύνων σύμβουλος της VBI Vaccins, η οποία εργάζεται ως προς την δημιουργία ενός καθολικού εμβολίου κατά των κορωνοιών δηλώνει: " Οι εμβολιασμοί κατά του πανδημικού κορωνοιού[....]πιθανώς να εξαναγκάσουν τον μολυσματικό παράγοντα να προσαρμοστεί. Οι ιοί έχουν άριστη ικανότητα προσαρμογής και σίγουρα θα δούμε σημαντικές μεταλλάξεις του πανδημικού στελέχους." ( " Η Καθημερινή" 22-11-2020). Με αυτόν τον τρόπο πορεύεται και ο νέος δεύτερος εγκλεισμός, πλήρης αντιξοοτήτων,δυσκολιών,προσαρμογών,ευελίκτως κινούμενος,ακολουθώντας μέτρα προστασίας,ανακαλύπτοντας νέα όρια αντοχών,δυνάμεων,αλληλεγγύης και αγάπης για τον Άνθρωπο. Όπως κάθε νέα κατάσταση,έτσι και αυτή την οποία ζούμε,φανερώνει πραγματικές αλήθειες,συμπεριφορές,αναπροσαρμογές. Στόχος παραμένει η ζωή να συνεχίσει να λειτουργεί ουσιαστικά. Υπάρχουν και θετικά στοιχεία τα οποία προσφέρει ο εγκλεισμός. Μπορούμε να δούμε περισσότερο τον εαυτό μας,τους άλλους,τον τρόπο ζωής μας,να διακρίνουμε τα σημαντικά και απαραίτητα και να εντοπίσουμε τα ασήμαντα και τα περιττά. Μπορούμε να εντοπίσουμε τα λάθη και τα σωστά-ως πρόσωπα και κοινωνία- και να μεταβληθούμε έτι περισσότερον προς το βέλτιστον. Να δούμε τελικά τι πραγματικά θέλουμε και τι οντολογικά αγαπάμε. Τι και ποιοί τρόποι μας οφελούν και τι και ποιοί τρόποι μας έχουν εκτρέψει από την ουσιαστική πορεία,να παρέμβουμε και να αλλάξουμε εαυτόν,ή να ανακαλύψουμε και να επαναφέρουμε εαυτόν και αλλήλους στην ζωοποιό αυτοπραγμάτωση,την οποία " γεμίσαμε" με ανόητες ανάγκες,περιττούς "καλλωπισμούς",άσκοπους προσανατολισμούς. Ανακαλύπτουμε νέους τρόπους οι οποίοι υπαρξιακά μας καλύπτουν. Θα μπορέσουμε όντως όλα αυτά τα οποία μας αποκαλύπτονται να τα διατηρήσουμε και μετά τον ιό ή θα επανέλθουμε στον ίδιο καταστρεπτικό για τον Άνθρωπο,την κοινωνία και τον πλανήτη τρόπο; Τώρα πλέον όπου αποκαλύπτεται καθημερινά,πως ο άνθρωπος παροικεί σε αυτόν τον κόσμο και δεν είναι αυτός ο κόσμος παρά μόνον ένα σύντομο πέρασμα,μία πρόσκαιρη κατοικία,μία τρωτή και φθαρτή παρουσία,η οποία ανά πάσα στιγμή χάνεται,παύει,σταματά,ακυρώνεται,φεύγει,τι όντως κατανοούμε και πόσο σημαντικά είναι όλα εκείνα για τα οποία σπαταλά και σκορπίζει την ως εν ριπή οφθαλμού εδώ παρουσία του; Προς τι τόσοι ανταγωνισμοί,τόσες έριδες,φθόνοι,ασχήμιες,κακίες και άλλες φαιδρότητες και ματαιότητες, Τι άραγε διδάσκουν όλες αυτές οι καθημερινές απώλειες ανθρωπίνων ζωών παγκοσμίως; Πως άραγε αντιλαμβάνεται προσωπικά ο καθένας τους καθημερινούς "αριθμούς" οι οποιοί επισκέπτονται για μόνιμη κατοικία τους τα κοιμητήρια; Η ανθρώπινη φύση μπορεί να αναδείξει και να εδραιώσει το όντως κάλλος,το οποίο απέβαλε,κατέστρεψε,εκθρόνισε,εξόρισε; Έχει την ικανότητα να το διακρίνει ως νους απλούς,να το "χωνέψει" και να φωτίσει με αυτό την ίδια και το όλον σύμπαν; Ή ο Άνθρωπος θα συνεχίσει να πορεύεται αλαζονικά στην λήθη,αγνοώντας την αλήθεια,ότι είναι δηλαδή ένα ζώον Θεούμενον; Μάλλον η Ιστορία ήδη κατέδειξε..... "[....] Εάν δεν είναι δικοί σου οι ξένοι,χάνεις και τους δικούς σου και τον εαυτό σου[....] Μαθαίνεις να αγαπάς[....] Οι δικοί Του,αδελφοί και οικείοι,δεν ορίζονται με συγγένεια αίματος,ούτε με ταυτότητα ανθρωπίνων απόψεων ή χρονικών επιδιώξεων,αλλά με την αγάπη που έφερε τα πάντα εκ του μη όντος εις το είναι και που αναγεννά τον πεπτωκότα άνθρωπο[....]" (Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ι.Μ.Ιβήρων " Το κάλλος θα σώσει τον κόσμο" Ιερά Μονή Ιβήρων 2005, σελ.108,109,110).

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 19-11-2020

Στον πρώτο εγκλεισμό επισημαίναμε από αυτήν εδώ την στήλη την σιωπή νεκροταφείου η οποία χαρακτήριζε την αντιπολίτευση τόσο την κοινοβουλευτική, όσο και την εξωκοινοβουλευτική σε σχέση με τα τότε μέτρα της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση έκτοτε παραμένει η ίδια-έχοντας διαπράξει ενδιαμέσως και πολύ σοβαρά πολιτικά λάθη-και κατά τον δεύτερο εγκλεισμό, όπως και τα μέτρα-περίπου- τα οποία εφαρμόζει και τώρα. Η φασιστική βία με την οποία αντιμετωπίστηκαν-οι και τηρούντες τα μέτρα προστασίας έναντι του ιού-διαδηλωτές στην επέτειο του Πολυτεχνείου ήταν αναμενόμενη. Όπως λέει και ο σοφός Λαός "όπως έστρωσες θα κοιμηθείς". Η μη αντίδραση του συνόλου της αντιπολίτευσης στα μέτρα της κυβέρνησης κατά τον πρώτο εγκλεισμό δημιούργησαν ήδη ένα τετελεσμένο γεγονός. Η υγιής δημοκρατική της αντίδραση ως προς τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου έπρεπε να είχε προηγηθεί προ πολλού. Συγκεκριμένα έπρεπε να υπήρχε και ως προς τον τρόπο εορτασμού της επετείου της 25ης Μαρτίου, της Μεγάλης Εβδομάδος, της Αναστάσεως, του ανοίγματος των συνόρων, των αμέτρων συναθροίσεων υπαιθρίων και μη κατά το θέρος, όπως και ως προς την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Η πολλαπλή πολιτική αμηχανία της, έως και πρότινος, η έλλειψη πολιτικής έμπρακτης αντίδρασης, προφανώς καταδεικνύει την πολιτική της αδυναμία και το πολιτικό της κενό, το οποίο προφανώς μία κυβέρνηση και θα το χρησιμοποιούσε και θα το εκμεταλλευόταν. Η κοινωνία και ο κόσμος τώρα-με την έλευση του πολυπόθητου εμβολίου-βρίσκεται ήδη στην αρχή του τέλους του ιού. Οπότε όλα πλέον γίνονται περισσότερο εύκολα. Κουρασμένοι πολίτες, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν διατηρώντας, κάτω από ιδιαιτέρως πολλαπλώς σύνθετες συνθήκες, την ψυχοσωματική τους ισορροπία, αντιπολίτευση η οποία προσπαθεί-ανεπιτυχώς έως τώρα- να εκμεταλλευτεί την πολιτική φθορά της κυβέρνησης. Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ευθύνονται αμέσως για τις τεράστιες αδυναμίες του συστήματος υγείας. Το "θα τα πούμε μετά" που κυριάρχησε ως πολιτική κατεύθυνση κατά τον πρώτο εγκλεισμό είναι και αυτό υπεύθυνο ως προς την σημερινή βία της εξουσίας. Το "μετά" στην πολιτική δεν υπάρχει, διότι μία σημερινή ή χθεσινή αδράνεια, συνδιαμορφώνει το αύριο και το σήμερα. Πολιτική πρωτοπορία στην Ελλάδα έχει να εμφανιστεί από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Στην πορεία και αυτή ενσωματώθηκε στο πολιτικό σύστημα και έγινε κατεστημένο. Η σταδιακή επανεκκίνηση της οικονομίας επιβάλλεται να ξεκινήσει από τις αρχές Δεκεμβρίου, για λόγους που όλοι γνωρίζουν. Η ύφεση, όπως είχαμε πει από τον Απρίλιο ήδη, είναι σε σαφώς διψήφιο ποσοστό. Το 2021 ουδείς γνωρίζει τα ποσοστά στα οποία θα κυμανθεί, σίγουρα όμως θα είναι παρούσα. Όπως και άλλες φορές επισημάναμε απαιτείται ο ενεργός ρόλος άσκησης της δημοσιονομικής πολιτικής, φτάνοντας έως και τον Keynes,ως προς την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων προκειμένου να εμφανιστεί η όποια ανάπτυξη. Ο επερχόμενος χειμώνας όπως προείπαμε θα είναι ποικιλοτρόπως βαρύς, από τους βαρύτερους των τελευταίων δεκαετιών και πρωτόγνωρος. Ωστόσο θα περάσει και αυτός, όπως άλλωστε περνούν όλα. Η άνοιξη θα έρθει κυριολεκτικά αυτήν την φορά. Την ίδια στιγμή χαμένος κάπου μεταξύ Λακκιάς και Σουρωτής, σε χωματόδρομο σκάει το λάστιχο του αυτοκινήτου. Μένω σε έναν πανέμορφο χώρο, κενό ανθρώπων και κτισμάτων, ατενίζοντας βόρεια τον Χορτιάτη, χωρίς να θέλω να καλέσω οδική βοήθεια, ούτε να φύγω. Στην μέση του πουθενά μου προσφέρουν τον καλύτερο Ελληνικό καφέ εδώ και έτη που έχω πιεί. Βρίσκομαι μέσα στην φύση, μαζί με μέλισσες, μέλι και ρόδια. Συναντώ ανθρώπους στο πουθενά ή κάποιος τους έχει στείλει; Περνούν οι ώρες και πάλι δεν θέλεις να φύγεις. Έχεις κολλήσει ευχάριστα και συμπαθητικά, αλλά πρέπει να συνεχίσεις. Ένα διάλλειμα, μία παρένθεση ούτε αναμενόμενη, ούτε σταθμισμένη. Ένα απρόσμενο συμβάν. Ένα σκασμένο λάστιχο κάπου στο πουθενά. -Ρεζέρβα έχεις; Υπάρχει ρεζέρβα και τα δύο κορίτσια ανοίγουν το αυτοκίνητο, το αδειάζουν, κατεβάζουν γρύλλους και τα συναφή, βγάζουν το σκασμένο λάστιχο και τοποθετούν στην θέση του την ελλιπή σε αέρα ρεζέρβα. - Πάνε ως το βενζινάδικο και μετά στο συνεργείο στα Βασιλικά. Πρόσεχε μην "φας" κανέναν άνθρωπο. - Είμαι φιλάνθρωπος..... Είναι οι καθοδηγητές μου, καθοδηγητές με πλατύ και αληθινό χαμόγελο. Άνθρωποι ένα με την φύση, αγνοί και χαρούμενοι, με λαμπερά χαμόγελα και μάτια. Και το χαμόγελο ακόμη κι όταν φεύγεις, μένει. Σε ακολουθεί, σε γεμίζει και τα μάτια σε βλέπουν, είναι μαζί σου και αυτά. Η στιγμή φεύγει και χάνεται; Ο χρόνος είναι που αδειάζει τους αιώνες και διατηρεί τις στιγμές. Ο χρόνος, το μυαλό, η καρδιά. Ευχαριστώ σας!!!! Και για την αγαπημένη μου θάλασσα που ανασύρατε από την μνήμη μου. Την γενέθλια θάλασσα!!!!! "[....] ' Και η πλήρωση στ' όνειρο να μας βρει και μόνο στ' άκουσμα του ονόματός σου Θάλασσα ' [....]" (Saint-John Perse "Ακτοσημεία [Amers]". Εκδόσεις "Ίκαρος" 2018, σελ. 173).

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 12-11-2020

Εξ όσων φαίνονται ο νέος εγκλεισμός κρίθηκε απαραίτητος προκειμένου το σύστημα υγείας να μπορέσει ν'ανταποκριθεί στο αναμενόμενο- κατά κυβέρνηση και ειδικούς- "δεύτερο" δριμύτερο κύμα του ιού. Η δεκαετής εφαρμογή των απάνθρωπων Μνημονίων εξάντλησε και αποδιοργάνωσε το σύστημα υγείας,σχεδόν το κατέστρεψε. Οι πάντες κρίνονται από τις επιλογές τους. Η κυβέρνηση ενώ ανέμενε και γνώριζε την πιθανή εξέλιξη του ιού,επέλεξε να χρηματοδοτήσει με ένα σοβαρό ποσό την διαφήμιση και στήριξη του πρώτου εγκλεισμού μέσω των ΜΜΕ. Όσα μέτρα κι αν πήρε ενδιαμέσως προκειμένου να στηρίξει την δημόσια υγεία,ενδεχομένως εάν και αυτή η δαπάνη κατέληγε στην ενίσχυση του υγιειονομικού συστήματος,τότε σήμερα ίσως δεν θα είχαν αναβληθεί επεμβάσεις χειρουργικές και θεραπείες σε ασθενείς που προφανώς τις είχαν προγραμματίσει. Υπάρχουν νοσοκομεία παλαιά και στην Καβάλα και στην Θεσσαλονίκη, όπως και σε όλη την χώρα,τμήματα των οποίων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν,εφόσον υπήρχαν οι δαπάνες και αυτές στοχευμένα κατευθύνονταν προς ό,τι αντιμετωπίζουμε σήμερα. Το θέμα επίσης των αστικών συγκοινωνιών-περισσότερα λεωφορεία με περιορισμένη πληρότητα -στην εποχή του ιού και ειδικά σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα δεν αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση με την δέουσα σοβαρότητα. Το αποτέλεσμα είναι οι εικόνες που βλέπουμε καθημερινά. Άνθρωποι κυριολεκτικά ο ένας επάνω στον άλλο,ενώ η απόσταση αποτελεί μέτρο αντιμετώπισης του ιού. Φυσικά και εδώ δεν φταίνε οι πολίτες. Οι άνθρωποι της βιοπάλης και του μεροκάματου,οι συνταξιούχοι,οι μαθητές και οι φοιτητές,όπως και περισσότεροι πολίτες είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ. Ωστόσο ενώ υπάρχει κυβερνητική φθορά,η αντιπολίτευση και μάλιστα η αξιωματική αδυνατεί να την εισπράξει. Φέρει και αυτή την δική της ευθύνη σε σχέση με ό,τι κληροδότησε στις μέλλουσες γενιές οι οποίες ακολουθούν. Χαιρόμαστε που επιτέλους τα ΜΜΕ πανηγυρίζουν ως προς την αποτελεσματικότητα του εμβολίου για την αντιμετώπιση του ιού. Αυτό σημαίνει ότι έχει εγκριθεί και αποτελεί την λύση στο πρόβλημα του ιού. Παρότι η λύση άργησε,κάλλιο αργά παρά αργότερα. Η ανθρωπότητα πανηγυρίζει επίσης την νίκη του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Το νέο ( και πόσο νέο) κεφάλαιο για τις ΗΠΑ,για τον κόσμο,αλλά κυρίως για την Ελλάδα θα αρχίσει να γράφεται από τα πρώτα έργα του νέου προέδρου. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι μόνον οι ριζικές αλλαγές δημιουργούν ελπίδα και παράγουν αποτελέσματα. Οπότε και σε αυτήν την περίπτωση,όπως άλλωστε και του ιού η υπομονή-έστω και λίγη ακόμη- επιβάλλεται. Φυσικά οι αλλαγές έχουν νόημα όταν δημιουργούν τις προυποθέσεις ενός καλύτερου μέλλοντος. Ούτε η νίκη κατά του ιού,ούτε η νίκη του νέου προέδρου θα επαναφέρουν τον κόσμο στο σημείο το οποίο βρισκόταν. Ο κόσμος ήδη αλλάζει,ζούμε ιστορικές στιγμές και εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ότι η προηγούμενη πραγματικότητα θα επανέλθει ας συνεχίσουν να ελπίζουν και ας προσδοκούν. Νέα δεδομένα είναι σταθερές στις κοινωνίες,στην οικονομία,στην εκπαίδευση,στις ανθρώπινες σχέσεις,στις συναλλαγές,στις συμπεριφορές,στα ήθη και τα έθιμα. Όταν δημιουργείται προηγούμενο,όταν έχει συμβεί μία κατάσταση,όταν έχουν δοκιμαστεί οι άνθρωποι,αυτό σημαίνει ότι ήδη έχουν αλλάξει τα,έως τώρα δεδομένα και δίπλα στα παλαιά έχουν πάρει θέση νέα, τα οποία όσο ο καιρός περνάει θα καθίστανται και αυτά παλαιά. Ήδη έχει συντελεστεί μία "επανάσταση" στον κόσμο από τις αρχές του έτους. Προυπήρχαν βεβαίως,αλλά δεν είχαν παγιωθεί. Ο ιός απλώς επιτάχυνε τις διαδικασίες,όλες τις διαδικασίες αλλαγής του κόσμου,τόσο προσωπικές όσο και κοινωνικές. Φυσικά οι νέες βεβαιότητες είναι όλες σχετικά προσωρινές. Διότι οι βεβαιότητες υπόκεινται πάντα στον νόμο της ανατροπής. Μόνο που όσο ο κόσμος "προχωρά" οι αιτίες από τις οποίες πηγάζει η ανατροπή περιορίζονται σημαντικά. Επί της ουσίας μόνο μία αιτία μπορεί πλέον να επιφέρει την ανατροπή κάθε βεβαιότητας. Δεν είναι πλέον ούτε οι αντικειμενικές συνθήκες,ούτε το πλήρωμα των καιρών. Αποκλειστικά και μόνο ο αστάθμητος,ο απρόβλεπτος,ο αιφνίδιος παράγοντας προκαλεί πλέον την όποια ανατροπή.Οπότε εφόσον αυτός ούτε προβλέπεται,ούτε σταθμίζεται,όλες οι βεβαιότητες παραμένουν απολύτως αβέβαιες. " ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ Ο τρόπος που μπαινοβγαίνουμε στις εποχές και η τεράστια πόα της μοίρας είν' ο χρόνος[....] Το διψαλέο δράμα: Η ζωή, να είναι μέσα μας και έξω από μας!" ( Νίκος Καρούζος " Τα Ποιήματα Α' 1961- 1978" Γ' Έκδοση " Ίκαρος" 2002,σελ. 275)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 5-11-2020

Χάνεσαι σε λαβυρίνθους παρά την λογικήν, προσπαθώντας να ερμηνεύσεις την περίπου εντεκάμηνη παραμονή του ιού στον πλανήτη. Συνταγές παλαιές και σούπες ξαναζεσταμένες. Τα συστήματα υγείας εκτός ορίων, άνθρωποι υπό ορίων. Ακαθόριστες συμπεριφορές, ανομοιογενείς αιτίες, διαφορετικά αποτελέσματα, ανορθολογισμός ηλικιών. Σε όλο αυτό το περιβάλλον, σε αυτήν την πραγματικότητα δοκιμάζονται κυριολεκτικά αντοχές και ανοχές πολλαπλώς. Προσφέρεται η εποχή σε σπουδές ψυχολογίας και ψυχιατρικής. Οι σήμερα θητεύοντες σε αυτές, ως μέτοχοι αυτής της κοινωνίας, δικαιούνται διδακτορικού διπλώματος. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι από ατσάλι δημιουργημένοι- ή να γίνουν- ολοκληρωτικώς. Καλλιεργείται σήμερα σε αυτές τις συνθήκες, μία από τις μεγαλύτερες αρετές-κατά τους πατέρες της Εκκλησίας- που είναι η υπομονή. "Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος σωθείσεται" (Ματθαίος κδ 13). Υπομονή χωρίς άσκηση και αγώνα δεν νοείται, καθώς αποτελούν προυποθέσεις για την επίτευξή της. Άρα η άσκηση και ο αγώνας επιβάλλονται. Άσκηση αγώνα, χωρίς φυσικά ουδείς εκ των προτέρων να μπορεί να προσδιορίσει και σε χρόνο και σε ποσότητα το αποτέλεσμα. Αρκεί η προσπάθεια, καθώς η εγκαθιδρυθείσα υπομονή κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να δει τον ουρανό καθαρό και τον κόσμο να αλλάζει, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε κύκλο της ιστορίας όταν αυτός κλείνει ή επαναλαμβάνεται. Η εξουσία και οι πολίτες φέρονται ως αυτοβασανιζόμενοι. Η απόσταση ακόμη απέχει ώστε να μπορείς να δεις αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Είσαι ακόμη μέσα στο πρόβλημα, μετέχεις αυτού, το ζεις και άρα αδυνατείς να διακρίνεις. Γίνεσαι και εσύ (έκων-άκων) μέρος του προβλήματος. Ίσως τα "φρικαλέα" Καρούλια σήμερα να είναι τόσο γαλήνια, ήρεμα και Θεοδίδακτα στο κάλλος, όπως πάντα άλλωστε. Αυτά τουλάχιστον δεν αλλάζουν. Οι έρημοι μεταφέρονται-σήμερα περισσότερο εμφανώς- στις μεγαλουπόλεις του κόσμου τούτου. Οι αντιφάσεις συνυπάρχουν. Απρόσωπα τα πάντα καθώς καλύπτονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τα ύφη του. Ωστόσο παραμένουν καθρέφτες τα μάτια. Τώρα βεβαίως είναι η δεύτερη φορά και αυτή πάντα είναι καλύτερη από την πρώτη. Κομίζεις εμπειρία τώρα, οπότε πιο εύκολα προσαρμόζεσαι και γίνεσαι καλύτερος μαθητής, διότι η επανάληψη σε κάνει καλύτερο. Όταν κάτι επαναλαμβάνεται το συνηθίζεις, σου γίνεται έξη. Μαθαίνεις να ζεις με την επανάληψη και τελικά σου γίνεται οικεία. Παύεις να αντιδράς, καθώς το νέο ήδη έχει γίνει παλαιό. Οπότε αργά αλλά σταθερά φεύγει ο φόβος, ο οποίος ενίοτε νικά και την ευφυία και την λογική. Δεν σου φαίνεται πλέον τίποτα ξένο. Το έργο πλέον το ξαναζείς και πάλι από την αρχή. Κάποια στιγμή το βαριέσαι, σε κουράζει και γίνεσαι μέρος του έργου και αδυνατείς να το παρακολουθήσεις ως θεατής. Μετέχεις του έργου. Το έργο χάνεται, δεν υπάρχει καθώς έχει μεταβληθεί σε καθημερινότητα. Μαθαίνεις-ή σε μαθαίνουν- να μην ταράσσεσαι πλέον και η αταραξία είναι και αυτή αρετή. Λειτουργείς και ζεις ατάραχος ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω και μέσα σου. Ακολουθείς τους κανόνες διότι έτσι πρέπει να γίνει. Μετατρέπεσαι σε αναίσθητο εντός της αδυναμίας σου και οδεύεις-εν αγνοία ή εν γνώση- προς την απάθεια, άλλη μέγιστη αρετή. Ίσως οι άνθρωποι σήμερα δοκιμάζονται και σώζονται αλλάζοντας από εμπαθείς σε απαθείς, καθώς πλέον έχουν πάθει και θα συνεχίσουν να παθαίνουν και με αυτόν τον τρόπο να μαθαίνουν. Εκείνοι που έπαθαν και δεν έμαθαν παραμένουν εσαεί ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Οπότε ας τα βάλουν με τον εαυτό τους. Δεν τους πταίει ουδείς έτερος. Ο κόσμος αν ωριμάζει ή παλιμπαιδίζει, αυτό θα το δείξει ο χρόνος, όχι ο βραχύς αλλά ο βαρύς μέλλοντας. Υπομονή λοιπόν, αταραξία και απάθεια, αυτές είναι ο αρετές στις οποίες σήμερα ο κόσμος θητεύει και ασκείται, συνειδητώς ή ασυνειδήτως. Τώρα πόσοι θα εξέλθουν από τούτη την δοκιμασία αριστεύοντες δεν έχει σημασία. Σε αυτήν την περίπτωση μεγάλη σημασία έχει και ο κακός μαθητής, καθώς και αυτός κάτι έμαθε, έστω κι αν δεν κατέβαλε την δέουσα προσπάθεια. Καλύτερα κακός μαθητής σε μία σκληρή δοκιμασία, παρά άριστος μίας ανώδυνης. Σε αυτήν την περίπτωση ο κακός μαθητής έχει μεγαλύτερη αξία, γνώση και εμπειρία από τον άριστο. Άρα όλα είναι σχετικά. Το τι είναι κακό ή άριστο πάντα εξαρτάται όχι από έναν, αλλά από πολλούς παράγοντες. Όλες οι καταστάσεις λοιπόν -είτε τις ζούμε, είτε τις παρατηρούμε-είναι πολυπαραγοντικές. Ωστόσο ενδέχεται να υπάρχει ένας βασικός παράγοντας, ο οποίος ετεροκαθορίζει περισσότερο τους άλλους, αποκαλείται δε κυρίαρχος. Αυτόν πρέπει να μπορείς να τον διακρίνεις. "156. Αδελφός ηρώτησε τον αββάν Σισόην λέγων' Τι ποιήσω δια τα πάθη; Και λέγει ο Γέρων' Έκαστος ημών πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας" (" Το Μέγα Γεροντικόν" Τόμος Γ'. Έκδοση Ι. Ησυχ. "Το Γενέσιον της Θεοτόκου" Πανόραμα Θεσσαλονίκης, σελ. 152)