ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 27-5-2021

Η φωτιά η οποία ξέσπασε στην Κορινθία και στην Δυτική Αττική μετέτρεψε σε στάχτη άνω των 71.000 στρεμμάτων,εκ των οποίων περίπου 41.400 αφορούσαν δασικές εκτάσεις,12.370 καλλιέργειες και 11.870 χορτολιβαδικές εκτάσεις.( Πηγή: Ευρωπαική Υπηρεσία Εκτάκτων Αναγκών-EMS). Παρ'ότι υπήρξαν καταστροφές κατοικιών εν τούτοις ευτυχώς αυτήν την φορά δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα. Ωστόσο το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής για άλλη μία φορά είναι τεράστιο,ειδικά για την περιοχή της Αττικής μετά την φονική πυρκαγιά την οποία υπέστη το 2018. Το γεγονός συνέβη πρό της ενάρξεως του θέρους και ως εκ τούτου οφείλει να διατηρεί σε συνεχή εγρήγορση και επιφυλακή τους αρμόδιους φορείς σε όλη την επικράτεια προκειμένου να προστατεύσουν την οικολογική ισορροπία του φυσικού συστήματος και ταυτοχρόνως να μην τεθούν σε κίνδυνο οι ανθρώπινες ζωές και οι κατοικίες. Η προστασία των δασικών εκτάσεων αφορά και τον κάθε πολίτη προσωπικά,καθώς κάθε απώλεια στρέμματος επηρεάζει αμέσως την ποιότητα της ζωής του,αφού απαιτούνται δεκαετίες προκειμένου μία αναδάσωση- εφ'όσον συμβεί βεβαίως- να επαναφέρει την ισορροπία στο φυσικό περιβάλλον. Ο άνθρωπος οφείλει να αποδίδει τον δέοντα σεβασμό στην φύση διότι αυτή είναι που του παρέχει την αρμονία και την ισορροπία,πραγματικά απαραίτητες ούτως ώστε να συνεχίσει να αναπτύσσεται ως είδος σε έναν ζωντανό και υγιή πλανήτη. Ο άνθρωπος διατηρεί αρμονική σχέση με το φυσικό του περιβάλλον όταν υποχωρεί έναντι αυτού και όχι όταν βιαίως του επιβάλλεται και το καταστρέφει. Εντός αυτής της αρμονίας φαινόμενα ρύπανσης των ακτών με την βάρβαρη έκθεση σε αυτές οποιουδήποτε μικρού ή μεγάλου απορρίματος,αποτελεί πράξη ασέβειας στον ανθρώπινο πολιτισμό. Η απουσία επαφής με την φύση αλλοτριώνει τον άνθρωπο,του στερεί ουσιαστικές ευαισθησίες,του περιορίζει τις διαισθητικές του ικανότητες, τα "ανοίγματα" στις πνευματικές του αναζητήσεις,τον ακρωτηριάζει νοητικώς,τον καθιστά μονοδιάστατο,μακριά και έξω από το όντως κάλλος. Τούτη την απώλεια,ακόμη και στην περίπτωση που την αντιλαμβάνεται,την καλύπτει με επίπλαστες ανάγκες,οι οποίες προσωρινώς και ψευδώς του αναπληρώνουν το "χαμμένο" κομμάτι της υπάρξεως του,με την έντονη,πλήρους σπουδής ατερμόνως επαναλαμβανομένης καθημερινής βιοτής. Απουσιάζει, από αυτόν τον τρόπο,ο χρόνος αφιερώσεως στην βαθειά σκέψη-και όχι στην ταχεία- η οποία θα τον απεκδύσει εκ των περιττών βαρών τα οποία φέρει,θα τον απελευθερώσει και θα τον επαναφέρει εκ νέου εις τον όντως εαυτόν. Διότι ο πλανήτης-όπου και όπως και εάν ζούμε- προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει-παρ' όλην την καταστροφή την οποία δέχεται από ένα σύστημα οικονομικό που έχει ασελγήσει ανεπιτρέπτως και αυτοκαταστροφικώς επάνω του- τα παραδείσια δώρα του σε όποιον τα αναζητά και είναι εις θέσιν να τα αναγνωρίζει ακόμη. Ο υπέρμετρος καταναλωτισμός- εκ του οποίου συντηρείται το σύνολον του τρόπου σκέψεως και δράσεως της Δύσεως- συγκρούεται με την απλότητα του μεγαλείου και του θαύματος το οποίο αφειδώς προσφέρει το φυσικό περιβάλλον, σε όποιον με σεβασμό και δέος το προσεγγίζει και το αφουγκράζεται. Το φυσικόν κάλλος το κατακτάς με την παράδοση,την παραίτηση και την υποχώρηση,διότι ούτως το αναγνωρίζεις και αναγνωρίζεσαι εντός αυτού και αφήνεσαι να σε άγει,να σε μυήσει,να αφομοιωθεί εντός σου. Με αυτόν τον τρόπο καθίσταται αναπόσπαστος συνοδός σου στον τρόπο σκέψεως και δράσεως,συνυπάρχεις με το δέντρο,το δάσος,την θάλασσα,το κύμα,τον βράχο,τα πτηνά,τα έντομα,τα λουλούδια,τα ζώα.Αντιλαμβάνεσαι την ζωή την οποία φέρουν,αποδέχεσαι την αδιάσπαστη ενότητα της φύσεως,προσεύχεσαι για αυτήν,εάν την χάσεις χάνεσαι,αν την συναντήσεις περνάς στην αιωνιότητα,μετέχεις της Θείας Κτίσεως,έρχεσαι περισσότερον πλησίον του Ενός Τριαδικού Κτίστου Θεού,οπότε σταματάς την όποια μάταιη αναζήτηση,συνεχίζεις την πορεία παραμένοντας εντός της Φύσεως,διότι έχεις κατανοήσει ότι εκεί ανήκεις και όποια βεβήλωση της πράττεις αφορά την αυτοκαταστροφή σου ως αναπόσπαστο μέρος της. Οπότε σεβόμενος την Φύση,σέβεσαι τον Άνθρωπο,εσένα δηλαδή που ακόμη και εάν έχεις αποκλίνει εξ αύτης,υποσυνειδήτως και ρητώς ενδομύχως ποτέ δεν έχεις πάψει να την αναζητάς και να την επιθυμείς,καθώς όταν αυτή καίγεται,καίγεσαι μαζί της και εσύ. "[....] Τότε ο Ροντέν γυρίζοντας προς την Κυρία Ρενουάρ που μπήκε στο ατελιέ εκείνη τη στιγμή της λέει: ' Άμα θα ξανάρθω καμμιά φορά σ'αυτά τα μέρη,θάθελα πολύ να μου δείξετε το περιβόλι σας. Αγαπώ τόσο πολύ τη φύση! ' [....]" (Αμπρουάζ Βολλάρ " Ο ζωγράφος Ρενουάρ" Εκδόσεις "Γαλαξία" 1960,σελ.163)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 20-5-2021

Η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε την 13-5-2021 το νέο εργασικό νομοσχέδιο σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση. Ο κεντρικός πηρύνας και η φιλοσοφία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου επί της ουσίας καταργεί εμπράκτως ό,τι έως τούδε ίσχυε και είχε κατακτηθεί με αγώνες των εργαζομένων στον χώρο της εργασίας. Στο μεταίχμιο μίας αλλαγής των πάντων στην εποχή της δυστοπίας- όπου φυσικά ακόμη τίποτα δεν έχει κριθεί αμετακλήτως, καθώς πάντα οι αγώνες είναι εκείνοι οι οποίοι καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα και τον προσανατολισμό των κοινωνικών συστημάτων- οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις συνάδουν με το γενικότερο οργουελιανό σκηνικό στο οποίο οδηγούνται τα κοινωνικά σύνολα. Όπως πάντα φυσικά συμβαίνει η εφαρμογή στην πράξη θα κρίνει την αποδοχή του από την κοινωνία ή όχι. Την ίδια στιγμή οι πολεμικές συγκρούσεις Ισραηλινών και Παλαιστινίων με θύματα για μία ακόμη φορά άμαχο πληθυσμό- όσο και αν τούτο το γεγονός η κάθε πλευρά προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί αναλόγως- καταδεικνύει την αναγκαιότητα της αναγνωρίσεως του Παλαιστινιακού κράτους ως απαραίτητη προυπόθεση σταθερότητος και ειρήνης στην συγκεκριμένη περιοχή. Εν μέσω των προηγουμένων,αλλά και της ημέρας μνήμης (19-5-2021) της Γενοκτονίας των Ποντίων από τους Τούρκους - μίας Τουρκίας συνεχώς πολιτικά όλο και περισσότερο αυτοεγκλωβισμένης και με το πολιτικό τέλος του φασίστα-ιμπεριαλιστή Ερντογάν περισσότερο από ποτέ ορατό- η έλευσις του ευλογημένου θέρους επαναφέρει μία περισσότερο οικεία από το παρελθόν εικόνα της κοινωνικής ζωής των πολιτών- έστω και με εισαγωγικά- προσφέρει ανάσες απαραίτητες ελευθερίας μετά από περίπου επτά μήνες εγκλεισμού. Μαζί με τις οικονομικές ανάσες τις οποίες προσφέρει ο τουρισμός και η επαναλειτουργία της εστίασης, η θέρμη του θερινού Ήλιου, τα γαλαζοπράσινα νερά της Θάλασσας, η μαγεία των νήσων και όλων των ακτών, αποτελούν μοναδικά ασφαλείς οδηγούς επιτεύξεως έστω και μίας προσκαίρου λήθης,που ευχή όλων είναι να παραμείνει όσο περισσότερο γίνεται, ακόμη και να εδραιωθεί. Εντός τούτης της λήθης-ακόμη και προσωρινής- αναμένεται να εμφανισθούν χαμένες αλήθειες, θαμμένες στις ένδον θυρίδες του κάθε ανθρώπου, οι οποίες είχαν κατασταλεί,υποβαθμιστεί, αφανιστεί. Ο άνθρωπος, κατ' εξοχήν πολιτικό και κοινωνικό ον, επανέρχεται στην απαραίτητη και ζωηφόρο κοινωνικοποίησή του. Εξέρχεται της αυτοαπομονώσεως του,διατηρώντας ενίοτε και σπέρματα καταφυγής στον μοναχισμό και στον αναχωρητισμό του κατά τις θερινές αποδράσεις του, επανατροφοδοτεί και επανατροφοδοτείται από τον εγγενή κοινοτισμό του, επιστρέφει στων Ελλήνων τις κοινότητες οι οποίες τον αναγνωρίζουν, τον ταυτοποιούν, τον νοηματοδοτούν, τον συντροφεύουν, τον συντρέφουν, τον γεμίζουν και τον αδειάζουν, ες αεί ατέρμονοι και επαναλαμβανόμενοι κύκλοι,οι οποίοι προσκαίρως φαίνεται να λύνουν το Αίνιγμα. Ωστόσο διηνεκώς ζητούμενος παραμένει ο απερίκλειστος εκείνος κύκλος,ο οποίος συνεχώς παραμένει ανοικτός,διευρυμένος,από κοινού αγόμενος και φερόμενος εκ των διεστώτων του, τα οποία αρμονικώς συνυπάρχουν και τον οδηγούν πάρα-πέρα, τον αναδημιουργούν, τον διατηρούν και τον προάγουν.Ένας πλήρης ανοικτός απερίκλειστος κύκλος με μόνιμη τάση την ολοκλήρωσή του, η οποία αναζωογονητικώς και ατελευτήτως πραγματοποιείται εντός της ενώσεως των φαινομενικώς διεστώτων. Οι επαναμβανόμενοι περίκλειστοι κύκλοι συνεχώς αναπαράγονται, είναι γνωστοί και άρα αδιάφοροι, καθώς τα πάντα κινούνται εντός μίας ατελέσφορης ομοιομορφίας,όπου όλα παραμένουν ως έχουν,ακόμη και αν παρουσιάζονται "τοις είδεσι διηλλαγμένα" καθώς "έως αν, η αυτή φύσις ανθρώπων ή" (Θουκυδίδης 3.82.2). Το Αίνιγμα ανοίγει και διευρύνεται εντός ενός τελευταίου και ατελεύτητου απερίκλειστου κύκλου αγνώστου και άρα ανερμηνεύτου,υπέρ τον Λόγον,βασανιστικού και ιλαρού ένεκα της αγνωσίας του,άφατου και αρρήτου,ο οποίος σου αποκαλύπτεται ως Θείον αντίδωρον στο δώρον της υπάρξεως, όπου"εξ ουκ όντων ποιή όσα βούλεται" (Θεοφίλου προς Αυτόλυκον,Βιβλίον Α,κεφ.4 P.G. τ.6 1051). Οπότε το συγκεκριμένο θέρος προσφέρεται προσωπικά στον καθένα, προς αναζήτηση και εύρεση του δικού του απερικλείστου κύκλου, σε αντιδιαστολή με τους εξ αιώνων γνωστούς περίκλειστους, οι οποίοι αγνοούν το Αίνιγμα και ως εκ τούτου το περιορίζουν, ενώ τούτο παραμένει ανοικτό και απεριόριστο. "[....] Είναι η γη,από παντού,που υφαίνει το ρούσσο μαλλί της καθώς θαλασσινός βύσσος και η πορεία,στο βάθος των πεδιάδων,αυτών των μεγάλων ίσκιων του Μάη,που οδηγούν σιωπηλα τη μεταστάθμευση τ'ουρανού πάνω στη γη...[....]" (Σαιν - Τζων Περς" Χρονικό" Εκδόσεις "Bibliotheque" 2018,σελ.28).

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 13-5-2021

Στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης,οι οποίες διεξήχθησαν την 4-5-2021, η εκπρόσωπος της ισπανικής δεξιάς ( Λαικό κόμμα PP) η Ισαμπέλ Ντίας Αγιούσο 42 ετών διπλασίασε τα ποσοστά της σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές το 2019. Η συγκεκριμένη περιφερειάρχης με βασικό σύνθημα " Ελευθερία" ακολούθησε στην Μαδρίτη μία χαλαρή στρατηγική αντιμετωπίσεως του ιού,καθώς επέτρεψε την λειτουργία της εστίασης και των bars. Ωστόσο η Αγιούσο αύξησε τις έδρες της από 30 σε 65. Επίσης στις ίδιες εκλογές το ακροδεξιό κόμμα Vox αύξησε τις έδρες του από 12 σε 13. Το σοσιαλιστικό κόμμα, το οποίο βρίσκεται στην εξουσία, από 37 έδρες που είχε,κράτησε τις 24. Η δε συμμετοχή των πολιτών από 64% που ήταν το 2019,εν μέσω ιού έφτασε στο 74%. Σημειώνεται ότι η περιφέρεια της Μαδρίτης αριθμεί 7 εκ. κατοίκους σε σύνολο 47 εκ. στην Ισπανία. Τα κρούσματα τις τελευταίες 14 ημέρες προ των εκλογών ήταν 343 ανά 100.000 κατοίκους,έναντι του εθνικού μέσου όρου που ήταν 213.(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ,Reuters). Το σχήμα σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται αλλοπρόσαλο και αντιφατικό. Η πλειοψηφία επτά εκατομμυρίων πολιτών ψήφισε υπέρ μίας πολιτικής η οποία δεν στήριξε τον εγκλεισμό,λειτούργησε ελεύθερα την εστίαση και αύξησε τα κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους. Τι πραγματικά συνέβη; Προφανώς και δεν πρόκειται για μία νίκη δεξιού και ακροδεξιού κόμματος ένεκα ιδεολογικής επιλογής. Οι πολίτες θεώρησαν αυτονόητο να επιβραβεύσουν δια της ψήφου των,μία συγκεκριμένη πολιτική αντιμετωπίσεως του ιού, η οποία τους παρείχε μεγαλύτερη ελευθερία και περισσότερες προσωπικές επιλογές,σε αντίθεση με τις στατιστικές και τους αριθμούς που αφορούσαν το ιό. Η συγκεκριμένη περιφερειάρχης δεν φοβήθηκε να αναλάβει το πολιτικό κόστος μίας διαφορετικής,πιό χαλαρής πολιτικής αντιμετωπίσεως του ιού και τελικά οι πολίτες μετέτρεψαν το κόστος σε πολιτικό όφελος. Προφανώς και εντός των πολιτών οι οποίοι της διπλασίασαν τα εκλογικά της ποσοστά,θα υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι υπέστησαν τις συνέπειες αυτής της άλλης πολιτικής στην περιφέρεια της Μαδρίτης και οι οποίοι όπως και οι υπόλοιποι αύξησαν την συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία εν μέσω της παρουσίας του ιού. Όπως προκύπτει από το συγκεκριμένο αποτέλεσμα στους πολίτες δεν επικράτησε κανενός είδους διχασμός,όπως πολύ ειδικώς συμβαίνει στην Ελλάδα τελευταίως από τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε., τα οποία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν ως " τρομοκράτες" και " εχθρούς" της κοινωνίας και του έθνους,όλους εκείνους οι οποίοι- δικαίως και με αιτίες- προβληματίζονται και είναι σκεπτικοί ως προς τον εμβολιασμό τους και επί του παρόντος,αναμένουν,περιμένουν και υπομένουν. Το κλίμα το οποίο δημιουργείται- έως τώρα με λέξεις,οι οποίες συνήθως προηγούνται των πράξεων- οδηγεί σε περαιτέρω καταστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών,δημιουργούν νέου τύπου πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και πολίτες δύο κατηγοριών,κοινωνικό ρατσισμό και εν τέλει δημιουργεί ένα νέο αυγό του φιδιού. Εάν τελικά επιβληθούν νέοι περιορισμοί των προσωπικών επιλογών και ελευθεριών των πολιτών,τούτο προφανώς θα δημιουργήσει μία νέου τύπου κατ' επίφασιν " Δημοκρατία", καθώς ουδείς μπορεί να γνωρίζει τις συνέπειες από το σπάσιμο του κελύφους του αυγού αυτού που τρέφει,δημιουργεί και αυξάνει τον φασισμό. Ζούμε σε εποχές οι οποίες καλούν να αποδειχθούν τα σταθερά θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος,καθώς και το αναφαίρετο προσωπικό δικαίωμα της επιλογής,διατηρώντας όλοι οι πολίτες τα ίδια προνόμια της ίσης μεταχείρισης,της ισονομίας,της ελευθερίας. Τα προνόμια αφορούν ολοκληρωτικά καθεστώτα,φεουδαρχικού,αυτοκρατορικού,οθωμανικού τύπου και γυρίζουν την ανθρωπότητα αιώνες πίσω όταν άλλοι άνθρωποι απολάμβαναν ένεκα τάξης,καταγωγής και κατοχής της εξουσίας προνόμια κοινωνικής ευημερίας ακλόνητα και υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι οι οποίοι ήταν δούλοι,ραγιάδες,πληβείοι,ανύπαρκτοι ως προς τις προσωπικές τους ελευθερίες και επιλογές. Τα προνόμια αποτελούν ύβρι απέναντι σε έναν πολιτισμό και μία Δημοκρατία την οποία η ανθρωπότητα κατέκτησε εδώ και 21 αιώνες,μέσα από αγώνες,ανατροπές και άλματα στο μέλλον. Ωστόσο εάν υπάρξει η ύβρις,εξ αρχαιοτάτων χρόνων οι εντρυφήσαντες εις την Ιστορία γνωρίζουν πολύ καλά τι την διαδέχεται.... "[....] η φάτις δεν μπορεί με την ίδια κίνηση να λέει κάθε φορά τον κόσμο,και να τον λέει κάθε φορά με τον ενικό τρόπο της,αν ο κόσμος δεν υποβοηθούσε κατά κάποιον τρόπο την εκπληκτική αυτή δυνατότητα[....] η φάτις βρίσκεται ενώπιον ενός κόσμου που μπορεί να λέγεται με άπειρους τρόπους[....]" ( Κορνήλιος Καστοριάδης " Τα σταυροδρόμια του λαβύρινθου". Εκδόσεις " Ύψιλον" 1991,σελ.163).

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 6-5-2021

H ζωή αργά αλλά σταθερά επανέρχεται εντός του θέρους στην κατ' οικονομίαν πραγματική της διάσταση. Επί του παρόντος μένουμε σε αυτό το γεγονός και μετά την τουριστική περίοδο εξετάζουμε τα νέα δεδομένα πολιτικά,οικονομικά και κοινωνικά. Κάθε Μεγάλη Εβδομάδα και κάθε Ανάσταση συντελείται και βιώνεται διαφορετικά κάθε έτος. Ακόμη και στο Άγιον Όρος εάν ζεις συνεχώς επί 26 συναπτά έτη τα Άγια Πάθη και την Ανάσταση,ακόμη και εκεί κάθε έτος τα ίδια γεγονότα,τις ίδιες Λειτουργίες τις βιώνεις πάντα με έναν μοναδικό τρόπο. Πόσο μάλλον εδώ στον κόσμο όταν ζεις αυτήν την πραγματικότητα,της ανατροπής των πάντων στο ενοριακό σου περιβάλλον. Διότι το 2020 βιώσαμε τα γεγονότα από τους τηλεοπτικούς δέκτες, το 2021 είχαμε την χαρά της συμμετοχής και της κοινωνίας μέσω των προηγιασμένων,της Μ. Πέμπτης,του Μ.Σαββάτου Λειτουργιών,της Αποκαθηλώσεως και της Ταφής Του Θεανθρώπου. Όντως τούτο συνετελέσθει στον Ι.Ν Αγίας Ειρήνης όπου με προεξάρχοντα τον ιερέα λειτουργό του Υψίστου π. Σάββα,τους ψάλτες,τους επιτρόπους και τους ενορίτες βιώσαμε ένα άκρως κατανυκτικό κλίμα,εντός μίας συμπαντικής και κοσμικής ευταξίας,ευλαβείας και σιωπηλής βιωματικής συμμετοχής στο καθόλον της Μεγάλης Εβδομάδος μυστήριον,το οποίο ολοκληρώθηκε με τον σαββατισμό που ακολούθησε την πρώτη Ανάσταση. Ακόμη και στην περιφορά του Επιταφίου στα Κοιμητήρια,τα πάντα τελούσαν υπό μίας αδιάσπαστου και αδιαίρετου συνοχής και κλιμακωτής κορυφώσεως της πραγματικότητος της Αναστάσεως,που όλο αυτό το διάστημα κρατώντας σε από το χέρι ως νήπιον σε μυεί εντός των συντελεσθέντων γεγονότων,τα οποία συνέχονται ως ολότητα και περικλείονται στην μία Σταυρανάσταση. Η χαρμολύπη είναι παρούσα,όταν τα πάντα πεπλήρωνται φωτός από την έλευση,μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου,της Κυριακής της Αναστάσεως. Αυτή η Κυριακή,Κυρίου ημέρα ούτως ή άλλως,τα διαλύει όλα,τα κατακρημνίζει όλα εκ βάθρων,σαρώνει κάθε βεβαιότητα,αναιρεί σύμπαντα τον κόσμο όλον,τον οποίο καινεί εις το Φως. Αυτήν την Κυριακή αναζητά η ανθρώπινη φύση όλες τις υπόλοιπες Κυριακές του έτους και ποθεί αυτήν η Κυριακή να παραμείνει μία και αδιάσπαστος. Όλες οι Κυριακές να είναι αυτή η μία Αναστάσιμη Κυριακή,διότι ακόμη και εάν θέλεις,αν την βρεις και την ζήσεις,δεν χάνεται,παραμένει εντός σου και σε καλεί και εσύ θέλεις να την ζεις μονίμως και μετατρέπεται ο ανύπαρκτος χρόνος σε μία ημέρα, Κυριακή,διότι μέσω αυτής της μίας και συγκεκριμένης Κυριακής καταργείται και ο χώρος και ο χρόνος. Σταματάς,ακόμη και εάν την αναζητάς,μένεις σε αυτήν την Κυριακή καθώς περικλείει άπασα την Αναστάσιμη χαρά και κατά συνέπειαν την χαρά σύμπαντος του κόσμου,που δεν χάνεται και επιθυμείς αυτό το βίωμα της χαράς και της Χάριτος να σε άγει,να σε πληρεί,να σε αναλάβει ως Ανάληψη και ακολουθείς τον Κύριο όπου δει αχωρίστως και ενιαίως ως Ενάς μονάς.Γνωρίζεις ότι αυτή είναι η πραγματικότητα της Σταυραναστάσεως και λες εδώ μένω,εάν και Εσύ θέλεις,κράτα με,δεν πάω πουθενά, Σε ακολουθώ και θα Σε ακολουθώ καθ'όλον το εκούσιον Πάθος Σου,Σταυρώνομαι μαζί Σου,είμαι μαζί Σου στον Τάφο,κατακτώ μαζί Σου τον Άδη και Αναστένομαι μαζί Σου την Κυριακή. Παντού σε κάθε χώρο και σε κάθε χρόνο η χαρά της Κυριακής δεν χάνεται αρκεί να θέλεις να μετέχεις σε αυτήν,είτε σε μία ορθόδοξη εκκλησία του Πατριαρχείου της Αντιοχείας στο Πόζναν,είτε στο Άγιον Όρος,είτε στην Αγία Ειρήνη. Έχεις βρει το νόημα κάθε Κυριακής η οποία καθίσταται ενιαία και μία. Είναι η ίδια χαρά καθώς την περιμένεις να σε αναπαύσει μετά το πέρας κάθε εβδομάδας και ειδικά της Μεγάλης. Εν τέλει όλα νοηματοδοτούνται εντός αυτής της αενάου και ατελευτήτου Κυριακής,ως προς την οποία διαπιστώνεις ότι τα πάντα ολοκληρώνονται. Τα Πάθη,η Σταύρωση,η Ταφή,ο Σαββατισμός συνέχονται και χωνεύονται σε αυτήν την Μία ημέρα του Κυρίου,την Κυριακή. Αυτήν την Κυριακή αφήνουν οι ασκητές κελιώτες μοναχοί τα κελιά τους στο Άγιον Όρος και συμπροσεύχονται στο Κυριακόν της κάθε Σκήτης,προκειμένου να ζήσουν και πάλι την Ανάσταση. Ανάσταση συντελείται εντός της Μίας,ενιαίας και αδιαχωρίστου Κυριακής,η οποία όλα τα αντέχει και όλα τα συνέχει, εν τη Ευλογία της Ευρυχωρίας της. Η Μεγάλη Κυριακή είναι πάντα εδώ,δια του Κυρίου της και αναμένει ες αεί και διηνεκώς να την αναγνωρίσουμε και να την συναντήσουμε. Χριστός Ανέστη!!! "[....] Μέσα από την ζωή του ο άνθρωπος αφηγείται τι είδε στον Θεό. Αυτό κάνει και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς[....]" (Παύλου Ευδοκίμωφ "Μοναχισμός". Περιοδικό" Σύναξη" τεύχος 35 Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1990).