ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 30-4-2020

Ο Ήλιος είναι πάντα παρών. Κυριαρχεί ωστόσο απολύτως στο Ελληνικόν θέρος και μάλιστα το φως του αποτελεί προσδιοριστικό παράγοντα στον οντολογικό ορισμό της εννοίας της Ελλάδας. Δεν νοείται Ελλάδα χωρίς ήλιο,χωρίς φως: "[....] Έτσι συχνά όταν μιλάω για τον Ήλιο μπερδεύεται στην γλώσσα μου ένα μεγάλο τριαντάφυλλο[....]" ( Ο. Ελύτης " Ήλιος ο πρώτος",1943). Ο ποιητής συνεχίζει: " [....] Ο ΗΛΙΟΣ Εσείς στεριές και θάλασσες τ'αμπέλια κι οι χρυσές ελιές,ακούτε τα χαμπέρια μου μέσα στα μεσημέρια μου. Σ'όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτο αγαπώ[....]" ( Ο. Ελύτης " Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας" 1971). Στην Ελλάδα δεν χρειάζεσαι την αναμονή του " Waiting for the sun[....] Can you feel it. Now that Spring has come. That it's time to live in the scattered sun" ( The Doors 1968). Το φως του Ήλιου της Ελλάδας σε βοηθά να περάσεις όλους τους κάβους,προσωπικούς και συλλογικούς. Αυτό το φως σε καθοδηγεί και σε άγει. Σε λυτρώνει και σ' απελευθερώνει. Είναι αυτό το φως το οποίο έπεται σχεδόν πάντα,εκείνου του Αναστασίμου Φωτός. Με κάποιο τρόπο αυτό το Φως, σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο γίνεται ένα με το Φως του Ήλιου. "[....] Κι εκείνα ακόμη που δεν πέρασαν πρέπει να καούν' τούτο το μεσημέρι που καρφώθηκε ο ήλιος στην καρδιά του εκατόφυλλου ρόδου" ( Γ. Σεφέρης " ΙΔ Θερινό ηλιοστάσι". Διότι " [....] της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ[....]" ( Ο.Ελύτης " Άξιον Εστί") αυτός ο νοητός Ήλιος της δικαιοσύνης έρχεται ως πραγματικό γεγονός και φωτίζει τους πάντες και διαλύει τα πάντα. Μπορεί ακόμη να τα μεταμορφώνει και να μεθάει όλο το σύμπαν με χαρά,έμπνευση και μία καλή διάθεση και να εξοντώνει την ανησυχία. Τον νοητό και τον πραγματικό Ήλιο μαζί με το Φως του τον αναζητούμε μέσα από τις λαμπροφόρες πάντα ακτίνες του,ανεξαρτήτως εποχών και περιστάσεων. Είναι ο ζωοδότης Ήλιος εκείνος ο οποίος οδηγεί στην ανυπαρξία τα όποια σκοτάδια προσωπικά και συλλογικά. Αισιόδοξος Ήλιος λαμπρός μπαίνει και εγκαθίσταται στις καρδιές,στις ψυχές,στα πρόσωπα και φωτίζονται όλα. Διότι:"[....] Πάλιν ουν αυτοίς ο Ιησούς ελάλησεν λέγων' εγώ ειμί το φως του κόσμου' ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία,αλλ' έξει το φως της ζωής[....]" ( Ιωάννης Η 12). Μας έλκει λοιπόν το Φως του συμπαντοκράτορος Ήλιου,μας μεταμορφώνει σε μικρούς φωτεινούς Ήλιους,εάν φυσικά θέλουμε μας μεταποιεί σε ακτινοβόλους αγάπης προς αλλήλους και τούτο το Ηλιόμορφον Φως Αγάπης φαίνει τοις πάσι και εχθές και τώρα και πάντα,εσαεί,ανεκπτώτως και αιωνίως. Τούτο το φως εξοντώνει κσι αφανίζει πάντα τα ασχημόμορφα,τα σκοτεινά,τα δύσμορφα και μας επαναφέρει εντός του αρχετυπικού κάλλους. "[....] εν αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων.και το φως εν τη σκοτία φαίνει,και η σκοτία αυτό ου κατέβαλεν.Εγένετο άνθρωπος απεσταλμένος παρά Θεού,όνομα αυτού Ιωάννης' ούτος ήλθεν εις μαρτυρίαν,ίνα μαρτυρήσει περί του φωτός,ίνα πάντες πιστεύσωσι δι' αυτού.ουκ ην εκείνος το φως,αλλ'ίνα μαρτυρήσει περί του φωτός.Ην το φως το αληθινόν,ό φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον[....]"(Ιωάννης Α 4-9). Ο Ήλιος λοιπόν και το Φως Του προσφέρουν την ζωή και όχι τον θάνατον,τον οποίον και καταργούν. Ζούμε εντός του Φωτός και μεριζόμαστε προς αλλήλους. Οπότε όλα γίνονται Ένα και τούτο το Φωτεινόν ενοποιόν αλληλομεριζόμενον Ένα τρέπει εις φυγήν όλα εκείνα τα οποία χωρίζουν και κρατούν τον άνθρωπο σε απόσταση σπό τον συνάνθρωπό του. Η απόστασις καταργείται ακόμη και αν φαίνεται ότι υπάρχει και δεν αποτελεί εμπόδιο στην ένωση ολοκλήρου της Κτίσεως. Η Κτίσις δεν μερίζεται από τον Άνθρωπο,καθώς αυτός πρωτοστατεί της Κτίσεως. Διότι ο φαινόμενος Απών είναι και υπάρχει απολύτως Παρών εντός και του Κτιστού Ηλίου και του Κτιστού Φωτός,τα οποία διαλύονται και μετέχουν του Ακτίστου Φωτός,το οποίο όλα τα σκέπει,τα αγκαλιάζει,τα περιβάλλει,τα ελευθερώνει,τα φανερώνει εντός του αφανισμού τους,τα συνθέτει εντός της διαλύσεως των και τα οδηγεί αυτοβούλως στην άλλη πλευρά του εσωτερικού και εξωτερικού σύμπαντος κόσμου. Των εφημέρων το κράτος,η δύναμις και η δόξα αφανίζονται και οδηγούνται στο απύθμενο σκότος,στον αδύναμο τόπο της ανυπαρξίας,εκεί όπου πάντα τα εφήμερα ανήκουν εκ της συντελείας του κόσμου τούτου. Το αιώνιον ανέσπερον Φως του Ηλίου αενάως θα περικλείει και θα περιφέρει τον Επ-Αναστημένο Άνθρωπο Ανάρχως και Ατελευτήτως εν μέσω των εφήμερων εξουσιών κάθε είδους απ'όπου κι αν εκπορεύονται. Το Φως του Ηλίου είναι ο Νικητής! "[....] Εκείνη τη στιγμή,όμως,μπήκε μέσα ο μεγάλος Καγκελάριος. Μόλις τον είδαν,το βάλανεν όλοι στα πόδια.Εγώ,ως βασιλιάς,έμεινα μόνος[....] Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι σόι χώρα είναι αυτή η Ισπανία[....]ο δε Μέγας Ιεροεξεταστής έφυγε από το δωμάτιο μου οργισμένος και απειλώντας με με κάποια τιμωρία. Αντιμετώπισα με απόλυτη περιφρόνηση την αδύναμη κακία του[....]" ( Nikolay Gogol " Το ημερολόγιο ενός τρελού" Εκδόσεις " Ars Brevis/Παρά Πέντε" σελ.43,44,45

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 23-4-2020

Χριστός Ανέστη! Έρχεται το Φως της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να διαλύσει τον καθένα από εμάς,να μας συντρίψει εντός της Αγάπης Του και ταυτοχρόνως να μας χαρίσει την ανέκπτωτη ελπίδα και βεβαιότητα της απανταχού παρουσίας Του. Έχοντας διανύσει ο καθένας την πορεία της δικής του προσωπικής Μεγάλης Εβδομάδας,σε αυτές τις ημέρες της μεγάλης δοκιμασίας και του μεγάλου πειρασμού ο κάθε άνθρωπος,ο κάθε πολίτης βίωσε προσωπικά και διαφορετικά σπό κάθε άλλη φορά όλη την Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας. Αυτή την φορά η δοκιμασία και ο πειρασμός ήταν υπέρ του δέοντος. Ωστόσο οι πολίτες αυτής της χώρας,καθώς και οι απλοί ιερείς της Εκκλησίας μας και άντεξαν και νίκησαν. Η εικόνα των δύο νεαρών μητέρων με τα μικρά παιδάκια τους πιασμένα από το χεράκι τους,να προσέρχονται το μεσημέρι να προσκυνήσουν τον Επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή,κάτω από τους πένθιμους ήχους της καμπάνας,παραμένει ανεξίτηλη εις τους αιώνες των αιώνων. Έχει μόλις φθάσει το περιπολικό και όλη αυτή η χαρά της λαχτάρας να προσκυνήσουν τον ταφέντα Ιησού μετατρέπεται σε λύπη εντός δευτερολέπτων. Νοιώθουν,βιώνουν εν γνώση ή εν αγνοία την ευλογημένη χαρμολύπη. Εκείνη των μαθητών του Ιησού,τον οποίο συνάντησαν στην πορεία τους προς Εμμαούς. Όταν " [....]και αυτοί ωμίλουν περί πάντων των συμβεβηκότων τούτων[....]οι οφθαλμοί αυτών εκρατούντο του μη επιγνώναι αυτόν[....]τίνες οι λόγοι ούτοι ούς αντιβάλλετε προς αλλήλους περιπατούντες και έστε σκυθρωποί;[....]αυτών δε διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί και επέγνωσαν' και αυτός άφαντος εγένετο απ' αυτών[....]" ( Λουκάς ΚΔ 14,16,17,31). Σταματούν οι μητέρες και βλέπουν ότι το περιπολικό έχει σταματήσει έξω από τον Ναό: - Είναι και 300 ευρώ το πρόστιμο. Να ήταν 50 να τα δίναμε,να μπορέσουμε να προσκυνήσουμε. Αυτή είναι η ανατρεπτική λογική της Πίστης και της Αγάπης των πολιτών. Είναι πρόθυμες αυτές οι μάνες να πληρώσουν, προκειμένου να προσκυνήσουν τον Επιτάφιο. Ταυτοχρόνως γίνονται δασκάλες-μάρτυρες και το μήνυμά τους περνά από γενιά σε γενιά. Είναι ποτέ δυνατόν αυτά τα δύο παιδάκια,τα οποία χαριτωμένα και με ζέση ακολουθούσαν τις μητέρες τους να ξεχάσουν αυτά τα λόγια και εκείνη την στιγμή; Φυσικά όχι! Δεν είναι δυνατόν, διότι η μνήμη των μικρών παιδιών είναι φωτογραφική,δυναμική,ψυχική και καρδιακή. Είναι περίπου βέβαιον ότι αυτή η σκηνή θα τα συνοδεύει σε όλη τους την ζωή και όχι μόνον την δική τους. Αυτή την σκηνή θα την μεταφέρουν και στα δικά τους παιδιά και εκείνα στα δικά τους. Αυτός είναι ο τρόπος της συνέχειας της Ορθοδόξου παραδόσεως και πίστεως. Το ίδιο θα συμβεί και σε όλα εκείνα τα μικρά παιδιά τα οποία εφέτος έζησαν την Ανάσταση στα μπαλκόνια και στις αυλές τους,κρατώντας τις αναμένες λαμπάδες τους,μεταφέροντας το Χριστός Ανέστη από μπαλκόνι σε μπαλκόνι,από γωνιά σε γωνιά σε όλη την Ελλάδα. Το βίωμα μένει χαραγμένο σε αυτές τις αγνές ψυχές. Όπως και με όποιο τρόπο να εξήγησαν σε αυτά οι γονείς τους το "γιατί;" αυτής της Αναστάσεως, είναι περίπου σίγουρο,ότι αυτά έχουν δώσει τις δικές τους απαντήσεις,οι οποίες θα μετατρέπονται σε βεβαιότητες καθώς θα μεγαλώνουν και αυτές θα μεταφέρουν στις επόμενες γενεές. Διότι η Ανάσταση και η Μεγάλη Εβδομάδα του 2020 ήταν μοναδική,όπως όλες και ανεπανάληπτη. Άλλωστε: " αμήν λέγω υμίν,εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία,ου μη εισέλθεται εις την βασιλείαν των ουρανών" ( Ματθαίος ΙΗ,3). Οι πολίτες επίσης απέδειξαν ότι φέρουν την αγωνιστική παράδοση,εκείνη η οποία συνοδεύει την πορεία του Ελληνικού Λαού. Με κλειστές τις τράπεζες το 2015 ψήφισαν ένα γενναίο,μεγάλο ΟΧΙ,το οποίο η εξουσία μετέτρεψε σε προδοτικό ΝΑΙ. Ακολούθως ένα περίπου 50% με διάφορους τρόπους αποστασιοποιήθηκε του πολιτικού κατεστημένου. Το 2020 με τον ιό αυτοπεριορίστηκε από ένστικτο αυτοσυντήρησης,όπως αυνέβη και σε παλαιότερες εποχές και με την ευλογία του Τριαδικού Θεού συνέχισε και συνεχίζει την πορεία του,γράφοντας μία ανεπανάληπτη Ιστορία,η οποία αποτελεί μνημείο διδαχής προς όλους εκείνους οι οποίοι μισούν και ζηλεύουν την Ελλάδα. Οι πολίτες απεδείχθησαν αποτελεσματικοί. Η κυβέρνηση,όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα με κάθε κυβέρνηση σε μία Δημοκρατία,θα κριθεί από τους πολίτες στις επόμενες εκλογές,όποτε αυτές διεξαχθούν.Σε άλλους θεσμούς της κοινωνίας δυστυχώς οι ηγεσίες δεν κρίνονται απ' ευθείας από τους πολίτες. Αισιόδοξο είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με την εφημερίδα " Φωνή της Ροδόπης" ,ο δήμαρχος Ιάσμου καλείται να δώσει εξηγήσεις στις αρχές,ως προς τις ανθελληνικές δηλώσεις του στην γενική συνέλευση του παραρτήματος Προύσας του αλυτρωτικού Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης. Οψόμεθα.... " [....] Οι νεομάρτυρες δεν είναι μόνο μάρτυρες του Γένους και του τόπου μας,αλλά μάρτυρες του ανθρωπίνου γένους. Μαρτυρούν τον τρόπο και δίνουν τη δυνατότητα να ζήσει ο άνθρωπος,να ζήσει η οικουμένη[....]" ( Αρχιμανδρίτου Βασιλείου Σταυρονικητιανού-νυν Προηγουμένου Ιεράς Μονής Ιβήρων-" Το μήνυμα των Νεομαρτύρων δια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού", περιοδικό "Σύναξη" τεύχος 26 Απρίλιος-Ιούνιος 1988, σελ.16

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 16-4-2020

Στην γείτονα Βουλγαρία οι Ιεροί Ναοί παρέμειναν ανοιχτοί για τους πιστούς τόσο την Κυριακή των Βαίων,όσο και την Κυριακή του Πάσχα. Στην Γεωργία λειτουργούν λαμβάνοντας οι πιστοί τα γνωστά μέτρα ασφαλείας. Στην Ρωσία προτείνεται στους πιστούς να παραμείνουν στις οικείες τους κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας και την Κυριακή του Πάσχα,έχοντας ήδη βρεθεί 18 κληρικοί θετικοί στον ιό. Εδώ τίθενται εν τοις πράγμασι πολλά θεολογικά ερωτήματα τα οποία δεν αφορούν την Πολιτεία,αλλά την Ιεραρχία της Εκκλησίας. Κατά πόσο υπάρχει όντως Θεία Λειτουργία χωρίς ποίμνιο και χωρίς μετοχή αυτού στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας; Μία εκκλησία χωρίς εκκλησίασμα παραμένει Εκκλησία; Ορθότερο θα ήταν πιστεύουμε να ειπωθεί πραγματικά αυτό το οποίο συμβαίνει. Το διάστημα αυτό τελείται επί της ουσίας αναστολή της Εκκλησίας. Δεν υπάρχει Εκκλησία. Με εξαίρεση το 1998(βγήκα Σάββατο του Λαζάρου) και το 2000(βγηκα Μεγάλο Σάββατο),από το 1993 την Μεγάλη Εβδομάδα,την Ανάσταση και μέρος της Διακαινησίμου Εβδομάδος το βιώνω στο Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή Ιβήρων. Το 2020 η Παναγία προστάτευσε το Άγιον Όρος και αμέσως μετά το κλείσιμο των συνόρων,οι βροχές προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές στο οδικό δίκτυο, με αποτέλεσμα για έξι μήνες να κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Έχουν μ'αυτόν τον τρόπο οι μοναχοί την ευκαιρία-χωρίς κόσμο- να ασχοληθούν περισσότερο με τα πνευματικά τους καθήκοντα εντός της ησυχίας και αυτό είναι πολύ καλό. Η Ανάσταση του Θεανθρώπου πέραν όλων των άλλων είναι το μήνυμα Αγάπης του Κυρίου προς τον σύμπαντα κόσμο ορατό και αόρατο. Είναι μία καύσις καρδίας προς όλους: "[....] Και τι εστί καρδία ελεήμων; Και είπε Καύσις καρδίας υπέρ πάσης της κτίσεως,υπέρ των ανθρώπων και των ορνέων και των ζώων και των δαιμόνων,και υπέρ παντός κτίσματος και εκ της μνήμης αυτών και της θεωρίας αυτών ρέουσιν οι οφθαλμοί αυτού δάκρυα[....]" ( Ισαάκ Σύρου Λόγος ΠΑ" Περί διαφοράς αρετών και περί τελειότητος παντός δρόμου."). Ακόμη και τους δαίμονες αγαπά και θρηνεί γι' αυτούς η ανατρεπτικά αγαπητική Ορθόδοξη παράδοση. Στο Μικρό Απόδειπνο γίνεται Δέησις " Υπέρ των μισούντων και αγαπόντων ημάς." Η Αγάπη του Θεανθρώπου αγκάλιασε τους πρώτους και παρακάλεσε τον Πατέρα για τους σταυρωτές Του και για τον όχλο.Αγαπάμε και αυτούς που μας μισούν. Εάν πιστεύεις ασπάζεσαι τον Λουκά:" αλλά και αι τρίχες της κεφαλής υμών πάσαι ηρίθμηνται,μη ουν φοβείσθε'πολλών στρουθίων διαφέρετε"(Λουκάς ΙΒ,7). Ο κοσμικός άνθρωπος πως άραγε ορίζεται και τι άραγε σημαίνει η Ευαγγελική ρήση;" Ει ο κόσμος υμάς μισεί,γινώσκετε οτί εμέ πρώτου υμών μεμίσηκεν ει εκ του κόσμου ήτε,ο κόσμος αν το ίδιον εφίλει' ότι εκ του κόσμου ουκ εστέ,αλλά εγώ εξελεξάμην υμάς εκ του κόσμου,δια τούτο μισεί υμάς ο κόσμος"(Ιωάννης ΙΕ 18-19). Ένας ιεράρχης πιστεύω είναι σε θέση να ερμηνεύσει τούτο το χωρίο,αλλά σήμερα και όχι αύριο. Διότι δεν συμβαίνει σήμερα το εξής ακόλουθο,το οποίο αφορά ασθενείς και υγιείς,όσους πιστεύουν και επιθυμούν: " ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει,καγώ εν αυτώ" (Ιωάννης ΣΤ 56). Επίσης χρήζει ερμηνείας το συγκεκριμένο εδάφιο. Κάποιος ιεράρχης φαντάζομαι μπορεί να το ερμηνεύσει. Ας το κάνει σήμερα και όχι αύριο. Επίσης ερμηνείας χρήζουν και τα ακόλουθα Ευαγγελικά εδάφια και ως προς την απόδοση αυτής οι προηγούμενες παροτρύνσεις ισχύουν και ως προς αυτά. Σήμερα όμως και όχι αύριο."Εγερθήσεται έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν,και έσονται λιμοί και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους[....]και τότε σκανδαλισθήσονται πολλοί και αλλήλους παραδώσουσι και μισήσουσιν αλλήλους[....] και δια το πληθυνθήναι την ανομίαν ψυγήσεται η αγάπη των πολλών,ο δε υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται" ( Ματθαίος ΚΔ 7,10,12-13). Διότι υπακούμε στον Ευαγγελιστή,ωστόσο αδυνατούμε να τον ερμηνεύσουμε,οπότε ισχύουν τα ίδια και ως προς το ακόλουθο εδάφιο. Σήμερα όμως και όχι αύριο:"ερευνάτε τας γραφάς,ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν' και εκείναι εισίν αι μαρτυρούσαι περί εμού" ( Ιωάννης Ε 39). Όντως η Μεγάλη Εβδομάδα και η Ανάσταση του 2020 είναι πρωτόγνωρη και ελπίζουμε ανεπανάληπτη. Βιώνουμε την Αγάπη προς όλους του Ιησού Χριστού με τον τρόπο που Εκείνος επέτρεψε να συμβεί,χωρίζοντας το ποίμνιο από τους ποιμενάρχες του. Όλα γίνονται για καλό. Στο θέλημα Αυτού υπακούουμε και μόνον σε Αυτού και όχι στο δικό μας. Υ.Γ.1Ορθώς η κυβέρνηση "θυμήθηκε" έστω και αργά τους μακροχρόνιους ανέργους και τους ενισχύει οικονομικά. Υ.Γ.2Δεδομένο είναι ότι δεν πιστεύουμε στην τύχη. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 9-4-2020

Ο κάθε άνθρωπος είναι μία μοναδική προσωπικότητα ανεπανάληπτη, ένα ξεχωριστό πρόσωπο. Στην ορθόδοξη πατερική παράδοση το πρόσωπο κατέχει κεντρική θέση στον πυρήνα της μυστηριακής ζωής. Ως πρόσωπο σώζεται ο κάθε άνθρωπος ή χάνεται. Άλλωστε τούτο καθίσταται φανερό στον τρόπο με τον οποίο συντελείται και το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Κατά την Θεία Μετάληψη ο ιερέας προσφωνεί προσωπικά,με το όνομα του,τον μεταλαμβάνοντα πιστό."Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Αναστάσιος" λέγει ο ιερέας και τούτο σημαίνει ότι ο καθένας ξεχωριστά ως πρόσωπο μετέχει του μυστηρίου και όχι ως ένα απρόσωπο άτομο. Εξ ου και πάλι η πατερική παράδοση ουδέποτε αναφέρεται απρόσωπα στο κάθε άτομο και φυσικά εντός αυτής,καμία θέση δεν έχει ο ατομικισμός. Τα πρόσωπα κοινωνούν μεταξύ τους,εκφράζουν την αλληλεγγύη τους και συγκροτούν ως πρόσωπα την θριαμβεύουσα Εκκλησία. Προσωπικά τελούνται και τα άλλα μυστήρια όπως η βάπτιση και η εξόδιος ακολουθία."Βαπτίζεται η δούλη του Θεού Αναστασία" ή πάλι " Αιωνία η μνήμη του δούλου του Θεού Ιωάννη".Η όποια ονομαστική αναφορά είναι μία ιδιαίτερη αναφορά προς το συγκεκριμένο πρόσωπο και με αυτόν τον τρόπο τιμάται κατά την πατερική παράδοση ο άνθρωπος προσωπικά και όχι μαζικά και ανώνυμα. Ο Πέτρος,η Άννα,η Μαρία,ο Νικόλαος,ο Κωνσταντίνος είναι συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία αναφέρονται,έχουν και φέρουν την μοναδική τους εικόνα,σχήμα και ζωή. Με αυτήν την έννοια είναι συγκεκριμένα πρόσωπα οι αγωνιστές ιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό,οι υπουργοί και φυσικά οι πολίτες. Το πρόσωπο είναι σαφές,απτό και συγκεκριμένο,απουσιάζει από αυτό η ασάφεια,η απόσταση και η αοριστία,σε αντίθεση πολλές φορές με ό,τι κυριαρχεί στον τρόπο σκέψης και δράσης της Δύσης. Την ερμηνεία της προσωπικής ονομαστικής αναφοράς στον πτωχό Λάζαρο και την απρόσωπη ανώνυμη αναφορά στον πλούσιο,από τα ψυχία του οποίου τρεφόταν ο Λάζαρος,στην γνωστή Ευαγγελική παραβολή,την έχουν αναλύσει πολλοί πατέρες της ορθοδόξου παραδόσεως μας. Τις σκέψεις αυτές με χαρά,μου τις επανέφερε στην μνήμη ο γνωστός ιατρός ο οποίος καθημερινά ενημερώνει τους Έλληνες πολίτες ως προς τις εξελίξεις σε σχέση με τον ιό. Οι συνεχείς προσωπικές αναφορές του σε ασθενείς ή άλλους ανθρώπους οι οποίοι επικοινωνούν μαζί του,πιστεύουμε ότι βρίσκονται εντός τούτης της πατερικής παραδόσεως μας. Η δημιουργία από το Υπουργείο Υγείας τηλεφωνικής γραμμής ψυχολογικής και ψυχιατρικής υποστηρίξεως προς τους πολίτες είναι και φυσιολογική και αναμενόμενη,όπως επίσης σωστή είναι και η επικοινωνιακή,ως προς αυτήν, πολιτική με έτερο γνωστό ηθοποιό, ο οποίος προτρέπει τους πολίτες να την χρησιμοποιήσουν. Προφανώς τούτος ο πρωτότυπος ιδρυματισμός, αναγκαστικά δημιουργεί,όπως εξ αρχής αναφέραμε σε αυτήν εδώ την στήλη,ψυχοπαθολογικά φαινόμενα τα οποία και χρήζουν ιατρικής υποστηρίξεως. Θεωρούμε ότι η κυβέρνηση σε αυτήν την μεγάλη μάχη την οποία δίνει,στην όπου πρωτοστατούν οι πολίτες-που για μία ακόμη φορά αποδεικνύονται και γενναίοι και σοφοί- στην προσπάθειά της να ενισχύσει οικονομικά εργαζόμενους,άνεργους και επιχειρήσεις,έχει "ξεχάσει" να στηρίξει οικονομικά όλους εκείνους τους μακροχρόνια ανέργους,εκ των οποίων αρκετοί ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες,οι οποίοι ούτε επίδομα ανεργίας λαμβάνουν,ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας,ούτε άλλο εισόδημα έχουν,πέραν εκείνου του επιδόματος αλληλεγγύης των διακοσίων ευρώ τα οποία λαμβάνουν. Πρέπει να υπάρξει και μέριμνα και οικονομική στήριξη και προς αυτούς και βεβαίως να τους εξασφαλιστεί η συνέχιση των παροχών ως προς το ρεύμα,το νερό,τα φάρμακά τους. Όπως έχουμε επαναλάβει η επιτυχία ως προς τα μέτρα τα οποία έχουν ληφθεί,θα εξαρτηθεί από την χρονική συστολή ή διαστολή αυτών Ήδη στην Αυστρία έχει προαναγγελθεί η σταδιακή χαλάρωση αυτών, μετά το δικό τους Πάσχα,την Κυριακή των Βαίων.(12-4) Η Ε.Ε. απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι ουδείς λόγος,από εκείνους οι οποίοι οδήγησαν στην ίδρυση της,πλέον υφίσταται, προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει. Επί της ουσίας αυτή η Γερμανική Ε.Ε. δεν παρέχει στις συμμετέχουσες χώρες ουδεμία ισοτιμία. Οι δανειστές-δυνάστες ακόμη και σε αυτές τις στιγμές που επιβάλλεται η αλληλεγγύη,επιλέγουν και πάλι τον απάνθρωπο δρόμο των Μνημονίων. Θεωρούμε ότι όπως ο Ελληνικός Λαός στάθηκε πιστός στις αγωνιστικές του παραδόσεις και σε αυτές τις στιγμές-διότι αυτό το οποίο βιώνει και σήμερα είναι ένας ακόμη πολύ μεγάλος αγώνας- με τον ίδιο τρόπο,αγωνιστικά δηλαδή,θα αντιμετωπίσει τα επερχόμενα και αναμενόμενα οικονομικά δεινά. Διότι η ζωή συνεχίζεται ασταμάτητα και αγωνιστικά πάντα! Καλή Μεγάλη Εβδομάδα! "[....]Εσύ στον πηγεμό,αυτός στον γυρισμό. Πιο γλυκός ο πηγεμός ή ο γυρισμός; Και να, φίλε μου,τώρα που φτάνουμε στην ρίζα της υπόθεσης[....] Τώρα είσαι για τα καλά σίγουρος πως η δεσποινίς Ανίτα ήταν μία άλλη. Πολύ καλά. Μία δεσποινίς Ανίτα είναι σίγουρα. Όχι μόνο μία,φίλε μου, αλλά κι άλλες τόσες κι άλλες[....] Έχοντας όμως την αυταπάτη καθένας από μας πως η πραγματική Ανίτα είναι μόνο εκείνη που γνωρίζει αυτός,κι αυτή η ίδια, προπάντων η ίδια ,έχει την αυταπάτη πως είναι μία,πάντα η ίδια,για όλους[....]" ( Λουίτζι Πιραντέλο " Χάος" Εκδόσεις " Καστανιώτη" 2010, σελ.235)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 2-4-2020

Η καλή ανησυχία είναι η πατερική ρήση του Αγίου Παισίου του Αγιορείτου, την οποία χρησιμοποίησε σε αντιδιαστολή προς την κακή ανησυχία. Η κακή ανησυχία είναι δαιμονική και μας γεμίζει με άγχος,τρόμο,ανασφάλεια,αγωνία και έλλειψη εμπιστοσύνης. Όλα τα προηγούμενα αρνητικά συναισθήματα ταράσσουν τον άνθρωπο,του δημιουργούν σύγχυση,μπλοκάρουν την ομαλή και φυσιολογική λειτουργία του μυαλού,της καρδιάς και της ψυχής. Η κακή ανησυχία κάνει τον άνθρωπο σκληρό,στιγνό,απάνθρωπο,αναίσθητο και ανάλγητο. Φυσιολογικά τον απομακρύνει από την Θεία Χάρι, τον "μαυρίζει"αντί να τον ανθίζει,κάνει κουβάρι την ψυχή του,του θολώνει την σκέψη. Ο φόβος και η αγωνία για την αυριανή ημέρα τον κάνει φιλύποπτο,του καταστρέφει το σήμερα. Δεν ζει ο άνθρωπος στο παρόν,αλλά σε ένα αύριο το οποίο και όταν έρχεται, γίνεται παρόν και ο φαύλος ατέρμων κύκλος φθοράς συνεχίζεται. Καθίσταται με τούτη την κακή ανησυχία ο άνθρωπος ένας ζωντανός-νεκρός. Οι σχέσεις του γίνονται ανούσιες,ούτε καν εφήμερες,χάνει την ζώσα επαφή με τους οικείους του καθώς τούτη μεταβαίνει σε ένα επιφανειακό επίπεδο. Νεκρώνουν τα πραγματικά του αισθήματα,καθώς η αγωνία και ο φόβος για την αυριανή " επιτυχία" με κάθε μέσο, του έχει εξαντλήσει και εξαφανίσει κάθε υγιή και θετική σκέψη και συναίσθημα. Η συγκεκριμένη κατάσταση περιγράφεται από τον υπαρξιστή φιλόσοφο Σαίρεν Κίρκεγκωρ στο έργο του " Φόβος και Τρόμος". Αντιθέτως η καλή ανησυχία λειτουργεί υπερβατικά ως προς τον ανθρώπινο παράγοντα. Ο άνθρωπος - θνητός και χοικός- κάνει εκείνο το οποίο μπορεί με όσες δυνάμεις έχει και "μπαίνει" σε μία άλλη λογική, κατανοώντας τόσο την προσωρινότητα,όσο και την αδυναμία του να ελέγξει και να καθορίσει τα πάντα ως προς το μέλλον του. Οπότε απαλλάσεται από την δαιμονική αγωνία,το άγχος και τον φόβο για ένα αύριο το οποίο ενδεχομένως κάποια στιγμή μπορεί να πάψει και να υπάρχει. Διότι ποιός είναι βέβαιος ότι θα υπάρξει η αυριανή δική του ημέρα; Η λαική θυμοσοφία έχει καταγράψει αυτή την αλήθεια με τον δικό της τρόπο: " Όταν ο άνθρωπος προγραμματίζει, ο Θεός γελάει". Ο Θουκυδίδης το διατύπωσε ως εξής: " Βέβαιον ημίν ουδέν". Ο άνθρωπος λειτουργεί με την πλήρη βεβαιότητα ότι υπάρχει αύριο για τον ίδιο.Λειτουργεί και ζει ως εσαεί αθάνατος επί της γης και τούτο αποτελεί εωσφορική πλάνη. Πέρασαν πολλά έτη από το 1993 όταν συνάντησα τον πατέρα Παίσιο,εκεί στο κελί του στην Παναγούδα στο Άγιον Όρος. Η συμβουλή την οποία μου έδωσε τότε,μαζί με τρεις σταυρούς εργόχειρά του,ήταν: " Μην σκέπτεσαι". Τότε δεν κατάλαβα, δεν κατανόησα. Αυτό συνέβη μετά από έτη ή έτσι τουλάχιστον πιστεύω. Προσπαθώ-χωρίς να το καταφέρω πάντα- να την ακολουθώ έκτοτε. Εκείνο το οποίο συνεχώς προσπαθώ, είναι να κάνω όσο καλύτερα γίνεται εκείνο το οποίο μπορώ και τα υπόλοιπα τα αφήνω. Διότι άλλο μπορεί να είναι το θέλημα των ανθρώπων καί άλλο το θέλημα Εκείνου. Οπότε ό,τι παραχωρεί και συμβαίνει είναι δεδομένο ότι γίνεται για κάποιο λόγο,τον οποίο Εκείνος γνωρίζει και ο άνθρωπος-εφόσον θέλει-θα μπορέσει να το κατανοήσει μετά από κάποια,μεγάλη ή μικρή,χρονική απόσταση. Τίποτα δεν είναι τυχαίο,όλα παραχωρούνται για κάποιο λόγο,ο οποίος ακόμη και εκείνα τα οποία προς στιγμήν φαίνονται δυσάρεστα και άσχημα,μετατρέπονται στο τέλος σε καλό. Χάρηκα λοιπόν όταν άκουσα τον ιατρό ο οποίος έχει αναλάβει την καθημερινή ενημέρωση του Ελληνικού Λαού,ως προς την πορεία του ιού,την προηγούμενη Πέμπτη (26-3-2020), να αναφέρει την έκφραση "καλή ανησυχία". Μου επανέφερε στην μνήμη όλα τα προηγούμενα,τα οποία δυστυχώς είχα ξεχάσει. Φυσικά και δεν γνωρίζουμε πως θα διαμορφωθεί η νέα πραγματικότητα στην οποία θα περιέλθουμε πέριξ του Μαίου, καθώς η επάρκεια της ρευστότητας του κράτους έως εκεί έχει αντοχές. Περίπου βέβαιον είναι και με βάση το δεδομένο ότι οι πενιχρές οικονομικές ενισχύσεις οι οποίες καταβάλλονται προς εργαζομένους και επιχειρήσεις προέρχονται από δανεισμό,ότι η πιθανότητα ύπαρξης νέων Μνημονίων είναι ιδιαιτέρως αυξημένη. Τα νέα δεδομένα αλλάζουν την οικονομική ζωή- και όχι μόνον αυτήν- ως προς το χείριστον. Ωστόσο η μακρά πορεία του γένους των ανθρώπων, διέπεται από έναν συνεχή αγώνα. Η σημερινή περίπου νεκρική σιγή σύσσωμης της αντιπολιτεύσεως, αποδεικνύει για μία ακόμη φορά, την ανετοιμότητα στην οποία έχει περιέλθει το πολιτικό σύστημα τόσο στην Ελλάδα,όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Όπως πολλές φορές η Ιστορία έχει αποδείξει,ενδέχεται πάλι οι πολίτες πολύ πιο μπροστά από τις πολιτικές ηγεσίες. "[....] Μπροστά κι ανάμεσα απ' τις δύο καμινάδες του τζακιού,οι δύο καλόγριες είχαν το παλιοκαιρισμένο κομό,που το γέρικο πλαίσιό του σκέπαζε ένα καλυμμα Αγίας Τράπεζας από πράσινο κυματιστό ύφασμα. Ένας μεγάλος Εσταυρωμένος από έβενο και φίλντισι κρεμόταν στον κίτρινο τοίχο,κάνοντας πιο έντονη τη γύμνια του, και τραβούσε αναγκαστικά τα βλέμματα[....]" ( Honore de Balzac " Ένα επεισόδιο την εποχή της τρομοκρατίας" Εκδόσεις "Guyenberg" 1992, σελ.36,37)