Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 31-12-2020

Ο ρεαλισμός και η αισιοδοξία ενίοτε είναι συνοδοιπόροι και ενίοτε κινούνται σε δρόμους παραλλήλους και αντιθέτου φοράς. Ο αγώνας,η πίστη και η ελπίδα αποτελούν τρείς πυλώνες αταράκτου βάσεως, επί των οποίων στηριζόμενος ο άνθρωπος, είναι σε θέση να συνεχίσει να προχωρά αναθεωρώντας πολλές φορές και προσαρμόζοντας κατά περίπτωση τους στόχους του. Η απλότητα,η αλληλεγγύη,η κοινότητα και η φιλότητα αποτελούν τα συγκλίνοντα μονοπάτια που οδηγούν σε μία ασφαλή διέλευση από το 2021 στο 2022,θεωρώντας πάντα ότι το πρώτο θα είναι καλύτερο από το 2020 και το δεύτερο από το 2021. Αυτή η αισιοδοξία και πρόβλεψη διαθέτει σημαντικά ερείσματα υποστήριξης τα οποία όσο κι αν συγκρούονται με τα υφιστάμενα,κυρίως,οικονομικά δεδομένα,είναι απαραίτητη η ύπαρξή της στην πορεία διέλευσης του 2021. Όσο κι αν προβλέπεται από την HIS Markit παγκόσμια ανάπτυξη 4,6% και από το Δ.Ν.Τ. αντίστοιχη ανάπτυξη στην Ευρωζώνη περί του 5,2%. Δεδομένο πρέπει να θεωρείται ότι τούτες οι προβλέψεις θα αποδειχθούν αναιμικά αισιόδοξες. Το πλήγμα το οποίο έχει υποστεί η παγκόσμια οικονομία από τον ιό είναι τεράστιο και η μεγαλύτερη ύφεση,κατά τους ειδικούς, μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο-κατ' εμάς από το 1929- προφανώς και δεν λήγει το 2020. Πλεοψηφία οικονομολόγων,σύμφωνα με δημοσκόπηση του Reuters, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ευρωζώνη θα επανέλθει σε προ ιού επίπεδα αρχές του 2023. Το παγκόσμιο χρέος ένεκα του ιού αυξήθηκε κατά 15 τρισ. δολάρια και σύμφωνα με το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο το διεθνές χρέος καλύπτει το 365% του παγκόσμιου Α.Ε.Π., αγγίζοντας τα 277 τρις δολάρια. Το χρέος της Ελλάδας είναι περί τα 205%-206% του Α.Ε.Π. της και το αντίστοιχο της Ιταλίας άνω του 160%( "Η Καθημερινή" 25/27-12-2020). Η Ελλάδα αυτή την στιγμή διαθέτει το υψηλότερο χρέος από τις χώρες της Ευρωζώνης. Καθώς- όπως επισημάναμε και στο παρελθόν από αυτήν εδώ την στήλη- η ύφεση αντιμετωπίζεται μόνο κ κυρίως με την αύξηση των δημοσίων δαπανών και κατά το 2021- το οποίο θεωρούμε ότι θα είναι ένα ακόμη έτος ύφεσης- το χρέος αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω. Όπως ο καθείς εύκολα μπορεί να αντιληφθεί την αποπληρωμή του συνόλου του παγκοσμίου χρέους θα την επωμιστούν για μία ακόμη φορά οι πολίτες του κόσμου τούτου και κυρίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις- όσες από αυτές καταφέρουν να επιβιώσουν- κάποιες "μεγάλες" για τα Ελληνικά οικονομικά δεδομένα,οι εργαζόμενοι,οι συνταξιούχοι,οι άνεργοι,τα σταθερά και χαμηλά εισοδήματα. Το 2020 κλείνει με ένα Α.Ε.Π. στην Ελλάδα της τάξης των 165 δισ. ευρώ,εκεί όπου βρισκόταν το 2002. Η πρόβλεψη του κρατικού προυπολογισμού ως προς το νέο έτος για ανάπτυξη περί του 4%-4,5% είναι από δύσκολη έως αδύνατη να πραγματοποιηθεί. Γράψαμε εξ αρχής ότι η ύφεση στην Ελλάδα θα ήταν διψήφια στην Ελλάδα το 2020 και αυτό θα συμβεί. Τα δεδομένα σήμερα είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν σε μονοψήφια ύφεση και το 2021. Ο πολίτης και πάλι καλείται να αντλήσει αποθέματα δυνάμεων φυσικών και ψυχικών,προκειμένου να μπορέσει αξιοπρεπώς να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα του 2021,αγωνιζόμενος,πιστεύοντας στο καλύτερο και ελπίζοντας σε αυτό. Ωστόσο οι αλήθειες τις οποίες ανέδειξε ο ιός με την παρουσία του,επισημαίνουν και τονίζουν την διατήρηση ενός περισσότερου απλού τρόπου ζωής,επαναφορά σε ένα αξιακό σύστημα προσωπικής ζωής,το οποίο η κυριαρχία του δυτικού ορθολογισμού το είχε περιθωριοποιήσει και βεβαίως μεγαλύτερη επαφή με το φυσικό περιβάλλον το οποίο και πρέπει να προστατέψουμε και επιτέλους να σεβαστούμε. Ο επικεφαλής του Π.Ο.Υ. Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους πρόσφατα δήλωσε: " Η ιστορία μας λέει ότι αυτή δεν είναι η τελευταία πανδημία. Οι επιδημίες είναι πραγματικότητα της ζωής. Η πανδημία έδειξε πόσο στενή σχέση έχει η υγεία των ανθρώπων,των ζώων και του πλανήτη. Όλες οι χώρες πρέπει να επενδύσουν στην απόκτηση δυνατοτήτων για την αποτροπή,την ανίχνευση και την αντιμετώπιση επιδημιών. Με επενδύσεις στην δημόσια υγεία θα εξασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας και τα δικά τους παιδιά θα κληρονομήσουν έναν κόσμο πιο ασφαλή,πιο ανθεκτικό και πιο βιώσιμο. Αν η ανθρωπότητα δεν αντιμετωπίσει κατά μέτωπο την κλιματική αλλαγή και δεν φροντίσει να ευημερεί το ζωικό βασίλειο,οι προσπάθειες να βελτιωθεί η ανθρώπινη υγεία είναι καταδικασμένες να αποτύχουν" ( Πηγή: m.lifo.gr 27-12-2020). Το 2021 αποτελεί ένα ελάχιστο μέρος ενός έργου το οποίο συνεχίζει να εκτυλίσσεται! "[....] Θάλασσα όλων των καιρών και των ονομάτων όλων, Ω Θάλασσα δίχως ηλικία μήτε λογική,ω Θάλασσα δίχως σπουδή μηδέ εποχή [....] - πρόσωπο πρώτο των ονείρων μας[....]" ( Saint-John Perse"Ακτοσημεία [Amers]" Εκδόσεις "Ίκαρος" 2018,σελ.155).

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 24-12-2020

Εν μέσω εξελίξεων -θετικών και αρνητικών- που αφορούν τον "κυρίαρχο" ιό, ο Χριστός γεννάται και σήμερον και εχθές και πάντα. Η έλευση του Θεανθρώπου και το 2020 φωτίζει ακτίστως την κτίση, τον πλανήτη-προσωρινή κατοικία όλων- και το σύμπαν όλο. Ο Αχώρητος χωρείται εκουσίως εντός της ανθρωπίνης φύσεως και δια της Παρθένου Μαρίας γίνεται και Αυτός προσωρινός κάτοικος του κόσμου τούτου. Η έλευση Του-προς την σωτηρίαν του ανθρωπίνου γένους- διδάσκει ταπείνωση. Ταπείνωση την οποία οφείλει να κατανοήσει ο έκπτωτος άνθρωπος και από την απρόσμενη παρουσία του ιού. Η αλαζονεία, ο θανατηφόρος εγωισμός, η του εαυτού μας έπαρση έναντι των άλλων, καθίστανται μάταιες παρουσίες, ένας αυτοκαταστροφικός λόγος ύπαρξης, ένας άτοπος χώρος πλήρης κενού. Η Θεία ταπείνωση την οποία εκπέμπει η παρουσία της Φάτνης, δηλώνει την απουσία κραυγών-κυριολεκτικών και μεταφορικών-και την κυριαρχία της σωτήριας σιωπής, της εκφαντικής αφάνειας. Ο Ών, ο Υιός που και τον ιό ορίζει, είναι ένας άστεγος, ένας μονίμως διωκόμενος, ένας χαμένος, μακριά και έξω από πρόσκαιρες φωταψίες και λάμψεις. Το Θείον Βρέφος θα το προσκυνήσουν οι "μάγοι" και θα το φροντίσουν Άγγελοι και ποιμένες. Η εξουσία-όλων των ειδών του κόσμου τούτου- θα τον κηρύξει εχθρό της από την Γέννησή Του. Το 2020 τα Χριστούγεννα, περισσότερο ίσως από ποτέ, προσφέρουν μηνύματα φανερά αλλά και αφανή, ιδιαιτέρως προσωπικά προς τον κάθε άνθρωπο, ο οποίος οφείλει-εάν θέλει- να τα προσλάβει, να τα εσωτερικεύσει, να τα επεξεργασθεί, να τα βιώσει και εκουσίως να αναζητήσει την δική του καλή αλλοίωση, η οποία θα τον καταστήσει καινό. Η αναθεώρηση της κλίμακας αξιών του κόσμου τούτου επιβάλλεται, όπως και η ανατροπή της ατομοκεντρικής κοσμοθεωρίας η οποία έχει επιβληθεί ως τρόπος ζωής. Ο κόσμος το 2020-όπως άλλωστε συνέβη και στο παρελθόν της Ιστορίας- ήλθε πολύ κοντά στον θάνατο. Η αφή του θανάτου κυριαρχεί και δηλώνει αυτή η παρουσία του όλα εκείνα τα οποία θέλησε ο άνθρωπος να λησμονήσει, ζώντας και συμπεριφερόμενος ως εν δυνάμει αθάνατος. Η σοφία του κόσμου τούτου αποδεικνύεται και πάλι εξόχως ανύπαρκτη και ρηχή, καταισχύνεται ουσιαστικά. Τα "σημαντικά" και τα "σπουδαία" αυτού του κόσμου αποκαλύπτονται και φανερώνουν την ματαιοδοξία, την έλλειψη κάλλους, την παρενθετική τους ανούσια και την επιφανειακή τους υπόσταση, την απρέπειά τους και την κραυγαλέα ακάλυπτη γύμνια τους. Όλοι είμαστε περαστικοί, όλοι θα "φύγουμε", ό,τι και όποιος είναι ο καθένας μας. Τι μένει λοιπόν σε τούτο, το ούτε καν στιγμιαίο,-σε σχέση με τον Χρόνο-περπάτημά μας στον πλανήτη και άρα στο σύμπαν; Ο εγωισμός, η φιλαυτία, η έρις, ο ανταγωνισμός, το μίσος, η επίδειξη και η εξόντωση του Άλλου; Εάν στο πρόσωπο του Άλλου συναντήσουμε το Θείον Βρέφος, αν αντιληφθούμε ότι ο Άλλος-με όλα τα αρνητικά και θετικά του- είναι μία Εικόνα Του, τότε ίσως μπορέσουμε να υποστούμε έστω και μία μερική καλή αλλοίωση, η οποία θα μεταβάλλει, θα κάνει καλύτερο τον εαυτό μας. Ο Θεός από Αγάπη παρήγαγε εκ του μη όντος τον κόσμο τούτο και από Αγάπη τον συγχωρεί μονίμως και τον ανέχεται. Να καταφέρουμε να ανακαλύψουμε την θαμμένη Αγάπη εντός μας, με την συνεχή δωρεάν προσφορά μας στον Άλλον, διαλύοντας και θυσιάζοντας από Αγάπη τον εαυτό μας. Δωρίζουμε τον εαυτό μας στον Άλλον, τον σκορπίζουμε, δεν κρατάμε τίποτα για εμάς, όλα ανήκουν στον Άλλον, δεν μας ανήκει ουδέν. Δεν έχουμε τίποτα για εμάς που να μας αξίζει. Αυτό που έχουμε αποκτά αξία όταν δωρεάν το δαπανούμε προς και για τον Άλλον. Το θέλημά μας γίνεται το θέλημα του Άλλου, δεν επιθυμούμε να εξουσιάζουμε ουδέναν, αγκαλιάζουμε με Αγάπη τον Σταυρό μας, που τελικά μας ελευθερώνει, μας απαλλάσσει από περιττά φορτία, καθώς πλέον ό,τι φέρουμε το δαπανούμε δωρεάν για τον Άλλον, είτε είναι συμπεριφορά, είτε είναι λόγος, είτε είναι ύλη. Εις ουδέναν δεν ανήκει τίποτα, όλα είναι δάνεια και δωρεές από Εκείνον και αποκτούν οντολογικό νόημα, όταν δεν τα κρατάς ερμητικά και σφιχτά για τον εαυτό σου και εάν τούτο το έχουμε λησμονήσει, είναι όντως καλό να στρέψουμε το βλέμμα μας προς την πλευρά των Κοιμητηρίων. Είναι διαφορετική η θέα από εκεί. Όπως διαφορετική είναι η θέα όταν στρέφουμε το βλέμμα μας προς τα Άνω. Διότι η ουσία των όντως ενυπόστατων πραγμάτων βρίσκεται προς εκείνη την κατεύθυνση. "[....] Η ζωή είναι ενδιαφέρουσα επειδή είναι επικίνδυνη και απρόβλεπτη. Συνέχεια όλα διακυβεύονται και όλα είναι σίγουρα με την πίστη και την εμπιστοσύνη στην αγάπη Του[....]" ( Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ιερά Μονής Ιβήρων "Ο Βασιλεύς της δόξης" Εκδόσεις Ι. Μ. Ιβήρων 2018, σελ. 61) Υ.Γ. Εκοιμήθει προσφάτως ο Κρης ιερέας π. Ιωάννης Μαρκάκης, γνωστός και ως ο "ιερέας των πτωχών". Συνεχώς προσέφερε δωρεάν.....

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 17-12-2020

Η παράδοση-παραλαβή εμπορευμάτων εκτός των εμπορικών καταστημάτων λιανικών πωλήσεων- στον δρόμο δηλαδή- ειδικά σήμερα,αποτελεί την ταφόπλακα της μικρομεσαίας επιχείρησης. Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις παραγματοποιούν περί του 20% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους το διάστημα των εορτών των Χριστουγέννων και της ελεύσεως του νέου έτους. Τς στελέχη της κυβέρνησης τα οποία σκέφτηκαν,εισηγήθηκαν και εφάρμοσαν την συγκεκριμένη απόφαση,προφανώς και βρίσκονται στον δικό τους διαδικτυακό κόσμο,μαζί με εκείνον του πλαστικού χρήματος-έχοντας αποκλείσει τα μετρητά ως μέσο συναλλαγής-αποδεικνύονται επικίνδυνοι ερασιτέχνες και νεκροθάφτες της οικονομίας. Μαζί με τα υπόλοιπα-δικτατορικού τύπου- μέτρα,στο όνομα της δημόσιας υγείας και αφού έχουν πραγματοποίησει σωρεία λαθών τα οποία και οδήγησαν στην εξάπλωση του ιού,αποθέτουν για πολλοστή φορά την ευθύνη στους πολίτες τους οποίους έχουν εξοντώσει-οικονομικά,ψυχολογικά και ουσιαστικά- περιορίζοντας την ελευθερία και τις επιλογές τους,το συγκεκριμένο μέτρο εντάσσεται στον χώρο της ανεφάρμοστης ουτοπίας και σκηνοθετεί θεατρικό έργο του παραλόγου και τραγελαφικές σκηνές απείρου κάλλους. Το μέτρο είναι και ανόητο και εκτός της πραγματικής οικονομίας και για μία ακόμη φορά κατασταλτικού τύπου. Το λιανικό εμπόριο άμεσα πρέπει να λειτουργήσει με τον γνωστό τρόπο της ελεύθερης αγοράς,ο οποίος παρέχει ελευθερία κινήσεων τόσο στους επιχειρηματίες,όσο και στους καταναλωτές. Οι παλινωδίες της κυβέρνησης στο σύνολο του τρόπου αντιμετώπισης του ιού,από τον Φεβρουάριο έως σήμερα,αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση λειτουργεί ετερόφωτα,ακολουθώντας πιστά τα μέτρα εκείνα των χωρών της Ευρώπης,οι οποίες αντιμετώπισαν ανεπιτυχώς τον ιό,παρότι είχαν ένα ισχυρό σύστημα υγείας,σε αντίθεση με την Ελλάδα. Το να λαμβάνεις μία απόφαση την Παρασκευή την οποία την μεταβάλλεις την Δευτέρα και τούτο να αποτελεί πλέον κανόνα στην λειτουργία της κυβέρνησης,δημιουργεί ανασφάλεια,αβεβαιότητα,σύγχυση,απιστία και ασάφεια στους πολίτες και αποδεικνύει ότι το management αυτής της κυβέρνησης είναι ανύπαρκτο,καθώς ούτε έλεγχος υπάρχει,ούτε προγραμματισμός,ούτε οργάνωση τόσο στην σκέψη,όσο και κατ' επέκταση στην πράξη. Εάν η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν μία κυβέρνηση αδαών και ασυνεπής,η σημερινή κυβέρνηση είναι μία κυβέρνηση ερασιτεχνών και εξίσου ασυνεπής τόσο έναντι του εαυτού της,όσο και κυρίως έναντι των πολιτών. Εκείνες οι επιχειρήσεις οι οποίες εχθές με δηλώσεις της κυβέρνησης παραμένουν κλειστές,σήμερα με άλλες δηλώσεις ανοίγουν. Η κυβέρνηση αποδεικνύεται και αφερέγγυα και ανάξια της εμπιστοσύνης των πολιτών οι οποίοι και την ψήφισαν να αναλάβει την εξουσία. Δυστυχώς για την Ελλάδα και εξ όσων φαίνονται,μεταξύ αδαών και ερασιτεχνών εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο πολιτικό κενό,το οποίο αφήνει ακάλυπτους πολιτικά τους πολίτες. Όπως και το 2011 έτσι και σήμερα οι πολίτες θα πρέπει να αναλάβουν πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες,τέτοιες που και πάλι θα τους καταστήσουν κυρίαρχους στην ζωή τους,ελέγχοντας την εξουσία,η οποία και φέρει την εγκληματική ευθύνη ως προς την δημιουργία και ύπαρξη ενός άθλιου και απάνθρωπου συστήματος υγείας,το οποίο συντηρούν οι με αυτοθυσία εργαζόμενοι σε αυτό ιατροί και λοιπό νοσηλευτικό προσωπικό. Πλην των λοιμοξιολόγων, η κυβέρνηση πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν και ψυχολόγοι και ψυχίατροι,αυτοκτονίες-δολοφονίες(κυριολεκτικές και οικονομικές) και προκειμένου να προστατεύσει την δημόσια υγεία, πραγματικά θα πρέπει να ισορροπήσει ψυχικά και οικονομικά την κοινωνία. Το μέτρο ως προς την λειτουργία του λιανικού εμπορίου είναι πρωτότυπα αστείο και ανεφάρμοστο και καμία κυβέρνηση η οποία έχει πραγματική επαφή με την κοινωνία δεν θα το ελάμβανε. Ο ερασιτεχνισμός αυτής της κυβέρνησης καθίσταται επικίνδυνος για την κοινωνία καθώς οι ανακολουθίες οι οποίες την διέπουν και ο αυταρχισμός ο οποίος την διακρίνει συνεχώς πληθαίνουν και οξύνονται. Η κυβέρνηση οφείλει να αφήσει ελεύθερη και την αγορά και τους πολίτες-με τήρηση των μέτρων προστασίας- να συμπεριφερθούν με τους κανόνες εκείνους οι οποίοι διέπουν την εύρυθμη λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Άλλως η ίδια αυτή η κυβέρνηση κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία της Ελλάδας,ως η πλέον αντιδημοκρατική και αυταρχική από την μεταπολίτευση έως σήμερα. "131. Σε κάθε γεύμα που παίρνουμε μαζί καλούμε την ελευθερία να καθήσει. Το κάθισμα μένει αδειανό αλλά η θέση της είναι στο τραπέζι" (Rene Char " ...Το δέντρο είναι που βλέπει" Εκδόσεις "Αρμός" 2005,σελ. 63)

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 10-12-2020

Περιβαλλόμεθα συνεχώς και περισσότερο από συνανθρώπους μας-γνωστούς και αγνώστους- οι οποίοι είτε νόσησαν,είτε νοσούν,είτε έχουν "χάσει" οικεία τους πρόσωπα από τον ιό. Διακρίνεις δικαίως μία αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά,σύγχυση και φόβο. Αυτή είναι η μία πλευρά,η πολύ ισχυρώς δοκιμαζομένη. Η άλλη πλευρά,η αισιόδοξη,είναι η παραλία της πόλης ένα ηλιόλουστο Σάββατο. Όλες οι ηλικίες βρίσκονται εκεί,τηρώντας με συνέπεια τα προβλεπόμενα μέτρα. Αποστάσεις,δυάδες οι περισσότεροι,μάσκες και αντισηπτικά. Η πανταχού παρούσα θάλασσα προσφέρει ζωή,ρέμβη και νοσταλγία πασών των καιρών.Περιπατητές,δρομείς,ποδηλάτες και κοινωνικοποίηση. Ναι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η ζωή συνεχίζεται και στο τέλος του 2020. Ένα τέλος το οποίο σηματοδοτεί την αρχή της νίκης τουλάχιστον ως προς αυτόν τον ιό. Νίκη η οποία ελαύνει στην ανατολή του νέου έτους. Την ίδια αισιοδοξία παράγουν και οι λουόμενοι,αρχές Δεκεμβρίου,στις ακτές της πρωτεύουσας. Την μεγαλύτερη ωστόσο αίσθηση ελευθερίας πρέπει να την βιώνει ο μοναχικός κωπηλάτης ο οποίος ταξιδεύει στον απέραντο Θερμαικό κόλπο,μίλια μακριά από την παραλία. Μόνος πορεύεται χωρίς καμία άλλη παρουσία δίπλα του,μακριά από την ακτή,μέσα σε ένα τεράστιο θαλάσσιο πάρκο,το οποίο φωτίζει ο χειμερινός ήλιος. Αποτελεί την μοναδική κίνηση εντός του ακίνητου θαλάσσιου κόλπου. Το πόσο ελεύθερος μπορεί να αισθάνεται μόνο ο ίδιος και το γνωρίζει και το βιώνει. Φαίνεται να είναι τόσο μακριά από ιούς,περιορισμούς,καταπιέσεις,ψυχαναγκασμούς,αλλοτριώσεις,ψέμματα και αλήθειες, συγχύσεις, αποπροσανατολισμούς,συμβιβασμούς,πανικούς και τρόμους. Δείχνει στοχοπροσηλωμένος. Σύντομα,αργά και σταδιακά και κυρίως εν όψει της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων,επανέρχονται ορισμένα μέτρα τα οποία διευρύνουν την ανθρώπινη ελευθερία και πολλαπλασιάζουν τις επιλογές δράσης,τόσο απαραίτητες και αναγκαίες για την ανθρώπινη ύπαρξη. Η συνήθεια,η έξη παγιδεύει ενίοτε τον νού,τον "εκπαιδεύει" να σκέφτεται και να λειτουργεί μονοδιάστατα. Μπορεί ο άνθρωπος εντός μίας καθημερινής "κανονικότητος" να περάσει όλη του την ζωή και όταν αυτή διέλθει,αυτός να μην έχει αντιληφθεί τι πραγματικά έζησε. Ωστόσο εξακολουθεί να θεωρεί αυτό το οποίο συνέβη ως φυσιολογικό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί έτσι! Λογική εξήγηση δεν αποδίδεται,καθώς η κάθε λογική ανήκει στον καθένα προσωπικά. Κινδυνεύει η από τον Φεβρουάριο νέα κατάσταση να καταστεί μία παγιωμένη άλλη πραγματικότητα. Προβλέπεται τούτο να συμβεί και κατά το νέον έτος. Η αλλαγή της καθημερινής ζωής θα συνεχιστεί έως των αρχών του θέρους. Επιβάλλεται ωστόσο η σταδιακή επαναφορά στην προ ιού κατάσταση. Ο καθορισμένος ή μη ρόλος του εμβολίου θα φανεί καθώς θα αρχίσει η εφαρμογή του. Πόσο άραγε θα μεταβάλλει η παρουσία του την προ ιού καθημερινότητα; Πολύ,λίγο ή καθόλου; Σημαντικό είναι και εκεί θα κριθεί η κοινωνική του συμβολή και επιτυχία,να μην την μεταβάλλει καθόλου. Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα οφείλει να συνεχίσει την έρευνα και αυτή την φορά να λειτουργήσει προληπτικά ως προς το μέλλον της ανθρωπότητος και να την προστατέψει αποτελεσματικά,όταν και εφόσον εμφανιστούν νέοι ιοί. Διότι αντίκειται της ανθρωπίνης φύσεως η αντιμετώπιση του κάθε ιού με την στέρηση της ελευθερίας της. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση ο άνθρωπος χάνει την οντολογική του υπόσταση και μετατρέπεται σε οικόσιτο ζώον. Ποτέ στην ιστορία του ανθρώπινου γένους τούτο δεν συνέβη. Η στέρηση της ανθρώπινης ελευθερίας υπήρξε και εκεί πρέπει να παραμείνει καθαρή πολιτική επιλογή η οποία χαρακτηρίζει και σφραγίζει τα φασιστικά-ολοκληρωτικά πολιτικά καθεστώτα. Η ακόμη και για υγειονομικούς λόγους στέρηση της ανθρώπινης ελευθερίας,οφείλει και απαιτείται να είναι μία σύντομη παρένθεση. Σε περίπτωση επανάληψής της,ακόμη και αν επικαλεσθεί και πάλι ο υγειονομικός παράγοντας,τώρα πλέον που υπάρχει δεδομένο προηγούμενο,θα είναι μία καθαρά φασιστική επιλογή και με αυτόν τον τρόπο πρέπει να αντιμετωπιστεί μελλοντικά. Ο αυταρχισμός και η βία της εξουσίας πάντα ευνοούνται όταν περιστέλλονται οι προσωπικές ελευθερίες και επιλογές των ανθρώπων.Οπότε ό,τι συνέβη στον εορτασμό του Πολυτεχνείου και στην ημέρα μνήμης της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου ήταν πολιτικά αναμενόμενα. Η σιγή νεκροταφείου της αντιπολίτευσης,κοινοβουλευτικής και μη,στον πρώτο εγκλεισμό συνέδραμε σημαντικά και αυτή. Ο φόβος ενίοτε νικά και την ευφυία και την λογική. Τώρα λοιπόν που η επιστημονική κοινότητα-έστω και αργά- έκανε το χρέος της ως όφειλε,πιστεύουμε το εμβόλιο να διευρύνει την ανθρώπινη ελευθερία και όχι να την περιορίσει. "[....]Αν παραλληλίσουμε την πολιτική διαδικασία με έναν συλλογισμό,θα διαπιστώσουμε ότι αντιστοιχεί πάντα σ'αυτόν που διενεργείται δια της εις ατόπον απαγωγής.Πράγματι,το συμβάν,χάρη στη δύναμη που έχει να διακόπτει,ισοδυναμεί με την υπόθεση ότι αυτό που είναι αποδεκτό έπαψε να ισχύει. Το μη αποδεκτό είναι το μείζον αναφορικό μίας πολιτικής που είναι αντάξια του ονόματός της[....]" (Alain Badiou "Η πολιτική και η λογική του συμβάντος" Εκδόσεις " Πατάκη" 2008, σελ.139-140).

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 3-12-2020

Οι θάνατοι ένεκα του ιού από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 688%( από 12 σε 126),που σημαίνει ότι κατά το θέρος η Ελλάδα ήταν τρίτη σε ποσοστό αύξησης στην Ευρώπη μετά το Μαυροβούνιο και την Κροατία. Μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου οι θάνατοι αυξήθηκαν από 126 σε 232. Στις 15 Ιουνίου η Ελλάδα άνοιξε τα βόρεια σύνορά της. Σχηματίζονται ουρές χιλιομέτρων στον Προμαχώνα και γίνονται δειγματοληπτικά τεστ,την στιγμή που στην Βουλγαρία,Αλβανία και Σκόπια υπήρχε ισχυρό δεύτερο κύμα του ιού. Την 17η Αυγούστου καθίσταται υποχρεωτική η εντός των τελευταίων 72 ωρών προσκόμιση αρνητικού τεστ μοριακού ελέγχου( Πηγή: www. EURO2DAY.gr). Την ίδια στιγμή σε περιοχές όπως Ημαθία,Πέλλα,Μαγνησία πραγματοποιείται μαζική προσέλευση ξένων εργατών στον πρωτογενή τομέα παραγωγής( 15.000 στην Βέροια για την συγκομιδή ροδακίνων). Στο "Βήμα"(29-11-2020) ρεπορτάζ επισημαίνει: "[....] Άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα τεκταινόμενα στην περιοχή επισημαίνουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις δεν έγιναν οι κατάλληλοι υγειονομικοί έλεγχοι στους εργάτες,ορισμένοι μπήκαν με πλαστά αρνητικά τεστ". Με αυτόν τον τρόπο ίσως και εξηγείται το γιατί η Ελλάδα για άλλη μία φορά χωρίστηκε σε δύο ζώνες,σε εκείνην της Βόρειας και στην άλλη της Νότιας Ελλάδας. Το άνοιγμα των χερσαίων συνόρων δεν έγινε με την δέουσα προσοχή ώς όφειλε να γίνει. Την ευθύνη την έχει η κυβέρνηση,όπως έχει και εκείνη της μη έγκαιρης προετοιμασίας του συστήματος υγείας για να αντιμετωπιστεί το δεύτερο κύμα του ιού. Η επαναφορά πλέον της κοινωνίας σε κανονικούς και φυσιολογικούς ρυθμούς μετατίθεται στο δεύτερο εξάμηνο του 2021 και προς το τέλος του,όπως και οι ίδιοι οι πολίτες πιστεύουν.( 26% θεωρεί ότι αυτό θα γίνει έως το τέλος του 2021 και το 33% το 2022. Metron Analysis " Βήμα"29-11-2020). Φυσικά τούτο σημαίνει ότι εκτός του γεγονότος ότι το τρέχον έτος θα κλείσει με διψήφια ύφεση,το ίδιο ενδέχεται να συμβεί και κατά το 2021 παρότι θεωρητικά αναμένεται ανάπτυξη 3-4%. Η οικονομία παγκοσμίως,αλλά ειδικά στην Ελλάδα θα αργήσει να συνέλθει και ως αναμένεται εκείνοι οι οποίοι για άλλη μία φορά θα πληγούν από πολύ έως ανεπανόρθωτα θα είναι η μεσαία τάξη,τα σταθερά και χαμηλά εισοδήματα. Λογικά μετά τον νέο εγκλεισμό αναμένεται μείωση των κρουσμάτων εντός του Δεκεμβρίου,όπως αναμένεται και η έλευση του εμβολίου. Βέβαιον είναι ότι οι εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς,όπως άλλωστε όλο το 2020,θα είναι πρωτόγνωρες. Διαφορετικός εορτασμός αναμένεται. Όσοι πραγματικά εξακολουθούν να λειτουργούν με προ ιού ρυθμούς καθημερινά,όσα μέτρα και αν λαμβάνουν,είναι εκτεθειμένοι. Είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι φροντίζουν ακόμα να λειτουργεί η κοινωνία όσο καλύτερα γίνεται. Η μετά ιού εποχή θα είναι εκείνη η οποία θα προσφέρει,με την δέουσα απόσταση η οποία επιβάλλεται,τις συνθήκες εκείνες προκειμένου να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα ως προς τα λάθη,τις παραλείψεις και τις καθυστερημένες εκτιμήσεις οι οποίες έγιναν. Ένα παγκόσμιο σύστημα το οποίο οφείλει με κάθε τρόπο να συνεχίσει να λειτουργεί. Αυτή την στιγή εκείνο το οποίο προέχει είναι να διάγουμε επιτυχώς την εποχή του ιού με τις λιγότερες απώλειες ανθρώπινες και οικονομικές. Ωστόσο τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία και τα πάντα τα οποία γίνονται κάπου οφείλουν την ύπαρξή τους. Για όλα υπάρχουν λόγοι και αιτίες,οι οποίες εκ των αποτελεσμάτων φανερώνονται. Χερσαία σύνορα έχει μόνο η Βόρειος Ελλάδα και φυσικά δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ των 14 νομών που έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες ζωές έως την 26-11-2020 οι 9 ανήκουν σε αυτήν.( Θεσσαλονίκη 423,Σέρρες 92,Δράμα και Κομοτηνή από 68,Κατερίνη 64,Καβάλα και Βέροια από 46,Γιαννιτσά 36 και Χαλκιδική 30). Οι υπόλοιποι είναι: Αττική 507,Λάρισα 83, Βόλος 43,Μυτιλήνη 34 και Πάτρα 20(" Βήμα" 29-11-2020). Οι αριθμοί τις περισσότερες φορές δείχνουν την αλήθεια. Μία ακόμη φορά η Βόρειος Ελλάδα, η Μακεδονία κυρίως είναι εκείνη η οποία υφίσταται τις μεγαλύτερες απώλειες. Τούτο το φαινόμενο προφανώς χρήζει ερμηνείας,παρότι αυτή ίσως και να έχει δοθεί. Ίσως είναι και η απάντηση και σε όσους με ρωτούν: " Μα καλά... Τι κάνετε εσείς στην Θεσσαλονίκη;" " ΒΡΑΔΑΚΙ ΣΤΑ ΕΓΚΑΤΑ Ο θάνατος είναι γείτονας ο θάνατος είναι μόλις ένας τοίχος[....] Από θανάτους έρχομαι σ' έρωτες καταλήγω" (Νίκος Καρούζος" Οιδίπους τυρρανούμενος και άλλα ποιήματα" Εκδόσεις " Ίκαρος" 2014,σελ.239).

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 26-11-2020

Η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας της Βρετανίας (PHE) δημοσίευσε έρευνα την οποία διεξήγαγε μεταξύ 9-15 Νοεμβρίου. Στο διάστημα αυτό κατεγράφησαν 128.808 κρούσματα του ιού. Η συγκεκριμένη Υπηρεσία ανέλυσε τις επαφές των κρουσμάτων και εντόπισε τα πιθανά σημεία στα οποία μεταδίδεται ο ιός. Το 18,3% αυτών πήγαινε σε s/m,το 12,7% στο Γυμνάσιο,στο Δημοτικό το 10,1% και στο νοσοκομείο το 3,6%.( Πηγή: www.typosthes.gr 20-11-2020). Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα,Σωματείο Εργαζομένων σε μεγάλο όμιλο,ο οποίος δραστηριοποιείται στον τομέα των s/m,σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι άνω του 60% του δικτύου των καταστημάτων στην Θεσσαλονίκη,έχει τουλάχιστον ένα κρούσμα ιού σε εργαζόμενο(Πηγή: www.typosthes.gr 23-11-2020). Ο νέος εγκλεισμός και τα αποτελέσματα αυτού τις επόμενες 15 ημέρες,θα αποδείξει ουσιαστικά τις διευρυμένες,εκτάκτως και όχι προγραμματισμένα,αντοχές του συστήματος υγείας. Ένα σύστημα υγείας το οποίο υφίσταται και υπάρχει ένεκα της αυτοθυσίας των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού του. Προ των πυλών του εθελοντικού εμβολιασμού,ο οποίος σημαίνει και την αποτελεσματική αντιμετώπισή του,οι ελπίδες των πολιτών ως προς την επαναφορά της κοινωνίας στην προ ιού κανονικότητα είναι βάσιμες. Τούτο φυσικά αναμένεται να συμβεί κατά την άνοιξη του 2021. Ωστόσο πέντε φαρμακοβιομηχανίες αναπτύσσουν εμβόλια αντιμετώπισης όλων των βήτα- κορωνοιών,ο δε Τζεφ Μπάξτερ διευθύνων σύμβουλος της VBI Vaccins, η οποία εργάζεται ως προς την δημιουργία ενός καθολικού εμβολίου κατά των κορωνοιών δηλώνει: " Οι εμβολιασμοί κατά του πανδημικού κορωνοιού[....]πιθανώς να εξαναγκάσουν τον μολυσματικό παράγοντα να προσαρμοστεί. Οι ιοί έχουν άριστη ικανότητα προσαρμογής και σίγουρα θα δούμε σημαντικές μεταλλάξεις του πανδημικού στελέχους." ( " Η Καθημερινή" 22-11-2020). Με αυτόν τον τρόπο πορεύεται και ο νέος δεύτερος εγκλεισμός, πλήρης αντιξοοτήτων,δυσκολιών,προσαρμογών,ευελίκτως κινούμενος,ακολουθώντας μέτρα προστασίας,ανακαλύπτοντας νέα όρια αντοχών,δυνάμεων,αλληλεγγύης και αγάπης για τον Άνθρωπο. Όπως κάθε νέα κατάσταση,έτσι και αυτή την οποία ζούμε,φανερώνει πραγματικές αλήθειες,συμπεριφορές,αναπροσαρμογές. Στόχος παραμένει η ζωή να συνεχίσει να λειτουργεί ουσιαστικά. Υπάρχουν και θετικά στοιχεία τα οποία προσφέρει ο εγκλεισμός. Μπορούμε να δούμε περισσότερο τον εαυτό μας,τους άλλους,τον τρόπο ζωής μας,να διακρίνουμε τα σημαντικά και απαραίτητα και να εντοπίσουμε τα ασήμαντα και τα περιττά. Μπορούμε να εντοπίσουμε τα λάθη και τα σωστά-ως πρόσωπα και κοινωνία- και να μεταβληθούμε έτι περισσότερον προς το βέλτιστον. Να δούμε τελικά τι πραγματικά θέλουμε και τι οντολογικά αγαπάμε. Τι και ποιοί τρόποι μας οφελούν και τι και ποιοί τρόποι μας έχουν εκτρέψει από την ουσιαστική πορεία,να παρέμβουμε και να αλλάξουμε εαυτόν,ή να ανακαλύψουμε και να επαναφέρουμε εαυτόν και αλλήλους στην ζωοποιό αυτοπραγμάτωση,την οποία " γεμίσαμε" με ανόητες ανάγκες,περιττούς "καλλωπισμούς",άσκοπους προσανατολισμούς. Ανακαλύπτουμε νέους τρόπους οι οποίοι υπαρξιακά μας καλύπτουν. Θα μπορέσουμε όντως όλα αυτά τα οποία μας αποκαλύπτονται να τα διατηρήσουμε και μετά τον ιό ή θα επανέλθουμε στον ίδιο καταστρεπτικό για τον Άνθρωπο,την κοινωνία και τον πλανήτη τρόπο; Τώρα πλέον όπου αποκαλύπτεται καθημερινά,πως ο άνθρωπος παροικεί σε αυτόν τον κόσμο και δεν είναι αυτός ο κόσμος παρά μόνον ένα σύντομο πέρασμα,μία πρόσκαιρη κατοικία,μία τρωτή και φθαρτή παρουσία,η οποία ανά πάσα στιγμή χάνεται,παύει,σταματά,ακυρώνεται,φεύγει,τι όντως κατανοούμε και πόσο σημαντικά είναι όλα εκείνα για τα οποία σπαταλά και σκορπίζει την ως εν ριπή οφθαλμού εδώ παρουσία του; Προς τι τόσοι ανταγωνισμοί,τόσες έριδες,φθόνοι,ασχήμιες,κακίες και άλλες φαιδρότητες και ματαιότητες, Τι άραγε διδάσκουν όλες αυτές οι καθημερινές απώλειες ανθρωπίνων ζωών παγκοσμίως; Πως άραγε αντιλαμβάνεται προσωπικά ο καθένας τους καθημερινούς "αριθμούς" οι οποιοί επισκέπτονται για μόνιμη κατοικία τους τα κοιμητήρια; Η ανθρώπινη φύση μπορεί να αναδείξει και να εδραιώσει το όντως κάλλος,το οποίο απέβαλε,κατέστρεψε,εκθρόνισε,εξόρισε; Έχει την ικανότητα να το διακρίνει ως νους απλούς,να το "χωνέψει" και να φωτίσει με αυτό την ίδια και το όλον σύμπαν; Ή ο Άνθρωπος θα συνεχίσει να πορεύεται αλαζονικά στην λήθη,αγνοώντας την αλήθεια,ότι είναι δηλαδή ένα ζώον Θεούμενον; Μάλλον η Ιστορία ήδη κατέδειξε..... "[....] Εάν δεν είναι δικοί σου οι ξένοι,χάνεις και τους δικούς σου και τον εαυτό σου[....] Μαθαίνεις να αγαπάς[....] Οι δικοί Του,αδελφοί και οικείοι,δεν ορίζονται με συγγένεια αίματος,ούτε με ταυτότητα ανθρωπίνων απόψεων ή χρονικών επιδιώξεων,αλλά με την αγάπη που έφερε τα πάντα εκ του μη όντος εις το είναι και που αναγεννά τον πεπτωκότα άνθρωπο[....]" (Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ι.Μ.Ιβήρων " Το κάλλος θα σώσει τον κόσμο" Ιερά Μονή Ιβήρων 2005, σελ.108,109,110).

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 19-11-2020

Στον πρώτο εγκλεισμό επισημαίναμε από αυτήν εδώ την στήλη την σιωπή νεκροταφείου η οποία χαρακτήριζε την αντιπολίτευση τόσο την κοινοβουλευτική, όσο και την εξωκοινοβουλευτική σε σχέση με τα τότε μέτρα της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση έκτοτε παραμένει η ίδια-έχοντας διαπράξει ενδιαμέσως και πολύ σοβαρά πολιτικά λάθη-και κατά τον δεύτερο εγκλεισμό, όπως και τα μέτρα-περίπου- τα οποία εφαρμόζει και τώρα. Η φασιστική βία με την οποία αντιμετωπίστηκαν-οι και τηρούντες τα μέτρα προστασίας έναντι του ιού-διαδηλωτές στην επέτειο του Πολυτεχνείου ήταν αναμενόμενη. Όπως λέει και ο σοφός Λαός "όπως έστρωσες θα κοιμηθείς". Η μη αντίδραση του συνόλου της αντιπολίτευσης στα μέτρα της κυβέρνησης κατά τον πρώτο εγκλεισμό δημιούργησαν ήδη ένα τετελεσμένο γεγονός. Η υγιής δημοκρατική της αντίδραση ως προς τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου έπρεπε να είχε προηγηθεί προ πολλού. Συγκεκριμένα έπρεπε να υπήρχε και ως προς τον τρόπο εορτασμού της επετείου της 25ης Μαρτίου, της Μεγάλης Εβδομάδος, της Αναστάσεως, του ανοίγματος των συνόρων, των αμέτρων συναθροίσεων υπαιθρίων και μη κατά το θέρος, όπως και ως προς την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Η πολλαπλή πολιτική αμηχανία της, έως και πρότινος, η έλλειψη πολιτικής έμπρακτης αντίδρασης, προφανώς καταδεικνύει την πολιτική της αδυναμία και το πολιτικό της κενό, το οποίο προφανώς μία κυβέρνηση και θα το χρησιμοποιούσε και θα το εκμεταλλευόταν. Η κοινωνία και ο κόσμος τώρα-με την έλευση του πολυπόθητου εμβολίου-βρίσκεται ήδη στην αρχή του τέλους του ιού. Οπότε όλα πλέον γίνονται περισσότερο εύκολα. Κουρασμένοι πολίτες, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν διατηρώντας, κάτω από ιδιαιτέρως πολλαπλώς σύνθετες συνθήκες, την ψυχοσωματική τους ισορροπία, αντιπολίτευση η οποία προσπαθεί-ανεπιτυχώς έως τώρα- να εκμεταλλευτεί την πολιτική φθορά της κυβέρνησης. Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ευθύνονται αμέσως για τις τεράστιες αδυναμίες του συστήματος υγείας. Το "θα τα πούμε μετά" που κυριάρχησε ως πολιτική κατεύθυνση κατά τον πρώτο εγκλεισμό είναι και αυτό υπεύθυνο ως προς την σημερινή βία της εξουσίας. Το "μετά" στην πολιτική δεν υπάρχει, διότι μία σημερινή ή χθεσινή αδράνεια, συνδιαμορφώνει το αύριο και το σήμερα. Πολιτική πρωτοπορία στην Ελλάδα έχει να εμφανιστεί από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Στην πορεία και αυτή ενσωματώθηκε στο πολιτικό σύστημα και έγινε κατεστημένο. Η σταδιακή επανεκκίνηση της οικονομίας επιβάλλεται να ξεκινήσει από τις αρχές Δεκεμβρίου, για λόγους που όλοι γνωρίζουν. Η ύφεση, όπως είχαμε πει από τον Απρίλιο ήδη, είναι σε σαφώς διψήφιο ποσοστό. Το 2021 ουδείς γνωρίζει τα ποσοστά στα οποία θα κυμανθεί, σίγουρα όμως θα είναι παρούσα. Όπως και άλλες φορές επισημάναμε απαιτείται ο ενεργός ρόλος άσκησης της δημοσιονομικής πολιτικής, φτάνοντας έως και τον Keynes,ως προς την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων προκειμένου να εμφανιστεί η όποια ανάπτυξη. Ο επερχόμενος χειμώνας όπως προείπαμε θα είναι ποικιλοτρόπως βαρύς, από τους βαρύτερους των τελευταίων δεκαετιών και πρωτόγνωρος. Ωστόσο θα περάσει και αυτός, όπως άλλωστε περνούν όλα. Η άνοιξη θα έρθει κυριολεκτικά αυτήν την φορά. Την ίδια στιγμή χαμένος κάπου μεταξύ Λακκιάς και Σουρωτής, σε χωματόδρομο σκάει το λάστιχο του αυτοκινήτου. Μένω σε έναν πανέμορφο χώρο, κενό ανθρώπων και κτισμάτων, ατενίζοντας βόρεια τον Χορτιάτη, χωρίς να θέλω να καλέσω οδική βοήθεια, ούτε να φύγω. Στην μέση του πουθενά μου προσφέρουν τον καλύτερο Ελληνικό καφέ εδώ και έτη που έχω πιεί. Βρίσκομαι μέσα στην φύση, μαζί με μέλισσες, μέλι και ρόδια. Συναντώ ανθρώπους στο πουθενά ή κάποιος τους έχει στείλει; Περνούν οι ώρες και πάλι δεν θέλεις να φύγεις. Έχεις κολλήσει ευχάριστα και συμπαθητικά, αλλά πρέπει να συνεχίσεις. Ένα διάλλειμα, μία παρένθεση ούτε αναμενόμενη, ούτε σταθμισμένη. Ένα απρόσμενο συμβάν. Ένα σκασμένο λάστιχο κάπου στο πουθενά. -Ρεζέρβα έχεις; Υπάρχει ρεζέρβα και τα δύο κορίτσια ανοίγουν το αυτοκίνητο, το αδειάζουν, κατεβάζουν γρύλλους και τα συναφή, βγάζουν το σκασμένο λάστιχο και τοποθετούν στην θέση του την ελλιπή σε αέρα ρεζέρβα. - Πάνε ως το βενζινάδικο και μετά στο συνεργείο στα Βασιλικά. Πρόσεχε μην "φας" κανέναν άνθρωπο. - Είμαι φιλάνθρωπος..... Είναι οι καθοδηγητές μου, καθοδηγητές με πλατύ και αληθινό χαμόγελο. Άνθρωποι ένα με την φύση, αγνοί και χαρούμενοι, με λαμπερά χαμόγελα και μάτια. Και το χαμόγελο ακόμη κι όταν φεύγεις, μένει. Σε ακολουθεί, σε γεμίζει και τα μάτια σε βλέπουν, είναι μαζί σου και αυτά. Η στιγμή φεύγει και χάνεται; Ο χρόνος είναι που αδειάζει τους αιώνες και διατηρεί τις στιγμές. Ο χρόνος, το μυαλό, η καρδιά. Ευχαριστώ σας!!!! Και για την αγαπημένη μου θάλασσα που ανασύρατε από την μνήμη μου. Την γενέθλια θάλασσα!!!!! "[....] ' Και η πλήρωση στ' όνειρο να μας βρει και μόνο στ' άκουσμα του ονόματός σου Θάλασσα ' [....]" (Saint-John Perse "Ακτοσημεία [Amers]". Εκδόσεις "Ίκαρος" 2018, σελ. 173).

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 12-11-2020

Εξ όσων φαίνονται ο νέος εγκλεισμός κρίθηκε απαραίτητος προκειμένου το σύστημα υγείας να μπορέσει ν'ανταποκριθεί στο αναμενόμενο- κατά κυβέρνηση και ειδικούς- "δεύτερο" δριμύτερο κύμα του ιού. Η δεκαετής εφαρμογή των απάνθρωπων Μνημονίων εξάντλησε και αποδιοργάνωσε το σύστημα υγείας,σχεδόν το κατέστρεψε. Οι πάντες κρίνονται από τις επιλογές τους. Η κυβέρνηση ενώ ανέμενε και γνώριζε την πιθανή εξέλιξη του ιού,επέλεξε να χρηματοδοτήσει με ένα σοβαρό ποσό την διαφήμιση και στήριξη του πρώτου εγκλεισμού μέσω των ΜΜΕ. Όσα μέτρα κι αν πήρε ενδιαμέσως προκειμένου να στηρίξει την δημόσια υγεία,ενδεχομένως εάν και αυτή η δαπάνη κατέληγε στην ενίσχυση του υγιειονομικού συστήματος,τότε σήμερα ίσως δεν θα είχαν αναβληθεί επεμβάσεις χειρουργικές και θεραπείες σε ασθενείς που προφανώς τις είχαν προγραμματίσει. Υπάρχουν νοσοκομεία παλαιά και στην Καβάλα και στην Θεσσαλονίκη, όπως και σε όλη την χώρα,τμήματα των οποίων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν,εφόσον υπήρχαν οι δαπάνες και αυτές στοχευμένα κατευθύνονταν προς ό,τι αντιμετωπίζουμε σήμερα. Το θέμα επίσης των αστικών συγκοινωνιών-περισσότερα λεωφορεία με περιορισμένη πληρότητα -στην εποχή του ιού και ειδικά σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα δεν αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση με την δέουσα σοβαρότητα. Το αποτέλεσμα είναι οι εικόνες που βλέπουμε καθημερινά. Άνθρωποι κυριολεκτικά ο ένας επάνω στον άλλο,ενώ η απόσταση αποτελεί μέτρο αντιμετώπισης του ιού. Φυσικά και εδώ δεν φταίνε οι πολίτες. Οι άνθρωποι της βιοπάλης και του μεροκάματου,οι συνταξιούχοι,οι μαθητές και οι φοιτητές,όπως και περισσότεροι πολίτες είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ. Ωστόσο ενώ υπάρχει κυβερνητική φθορά,η αντιπολίτευση και μάλιστα η αξιωματική αδυνατεί να την εισπράξει. Φέρει και αυτή την δική της ευθύνη σε σχέση με ό,τι κληροδότησε στις μέλλουσες γενιές οι οποίες ακολουθούν. Χαιρόμαστε που επιτέλους τα ΜΜΕ πανηγυρίζουν ως προς την αποτελεσματικότητα του εμβολίου για την αντιμετώπιση του ιού. Αυτό σημαίνει ότι έχει εγκριθεί και αποτελεί την λύση στο πρόβλημα του ιού. Παρότι η λύση άργησε,κάλλιο αργά παρά αργότερα. Η ανθρωπότητα πανηγυρίζει επίσης την νίκη του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Το νέο ( και πόσο νέο) κεφάλαιο για τις ΗΠΑ,για τον κόσμο,αλλά κυρίως για την Ελλάδα θα αρχίσει να γράφεται από τα πρώτα έργα του νέου προέδρου. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι μόνον οι ριζικές αλλαγές δημιουργούν ελπίδα και παράγουν αποτελέσματα. Οπότε και σε αυτήν την περίπτωση,όπως άλλωστε και του ιού η υπομονή-έστω και λίγη ακόμη- επιβάλλεται. Φυσικά οι αλλαγές έχουν νόημα όταν δημιουργούν τις προυποθέσεις ενός καλύτερου μέλλοντος. Ούτε η νίκη κατά του ιού,ούτε η νίκη του νέου προέδρου θα επαναφέρουν τον κόσμο στο σημείο το οποίο βρισκόταν. Ο κόσμος ήδη αλλάζει,ζούμε ιστορικές στιγμές και εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ότι η προηγούμενη πραγματικότητα θα επανέλθει ας συνεχίσουν να ελπίζουν και ας προσδοκούν. Νέα δεδομένα είναι σταθερές στις κοινωνίες,στην οικονομία,στην εκπαίδευση,στις ανθρώπινες σχέσεις,στις συναλλαγές,στις συμπεριφορές,στα ήθη και τα έθιμα. Όταν δημιουργείται προηγούμενο,όταν έχει συμβεί μία κατάσταση,όταν έχουν δοκιμαστεί οι άνθρωποι,αυτό σημαίνει ότι ήδη έχουν αλλάξει τα,έως τώρα δεδομένα και δίπλα στα παλαιά έχουν πάρει θέση νέα, τα οποία όσο ο καιρός περνάει θα καθίστανται και αυτά παλαιά. Ήδη έχει συντελεστεί μία "επανάσταση" στον κόσμο από τις αρχές του έτους. Προυπήρχαν βεβαίως,αλλά δεν είχαν παγιωθεί. Ο ιός απλώς επιτάχυνε τις διαδικασίες,όλες τις διαδικασίες αλλαγής του κόσμου,τόσο προσωπικές όσο και κοινωνικές. Φυσικά οι νέες βεβαιότητες είναι όλες σχετικά προσωρινές. Διότι οι βεβαιότητες υπόκεινται πάντα στον νόμο της ανατροπής. Μόνο που όσο ο κόσμος "προχωρά" οι αιτίες από τις οποίες πηγάζει η ανατροπή περιορίζονται σημαντικά. Επί της ουσίας μόνο μία αιτία μπορεί πλέον να επιφέρει την ανατροπή κάθε βεβαιότητας. Δεν είναι πλέον ούτε οι αντικειμενικές συνθήκες,ούτε το πλήρωμα των καιρών. Αποκλειστικά και μόνο ο αστάθμητος,ο απρόβλεπτος,ο αιφνίδιος παράγοντας προκαλεί πλέον την όποια ανατροπή.Οπότε εφόσον αυτός ούτε προβλέπεται,ούτε σταθμίζεται,όλες οι βεβαιότητες παραμένουν απολύτως αβέβαιες. " ΔΙΑΣΠΑΣΕΙΣ Ο τρόπος που μπαινοβγαίνουμε στις εποχές και η τεράστια πόα της μοίρας είν' ο χρόνος[....] Το διψαλέο δράμα: Η ζωή, να είναι μέσα μας και έξω από μας!" ( Νίκος Καρούζος " Τα Ποιήματα Α' 1961- 1978" Γ' Έκδοση " Ίκαρος" 2002,σελ. 275)

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 5-11-2020

Χάνεσαι σε λαβυρίνθους παρά την λογικήν, προσπαθώντας να ερμηνεύσεις την περίπου εντεκάμηνη παραμονή του ιού στον πλανήτη. Συνταγές παλαιές και σούπες ξαναζεσταμένες. Τα συστήματα υγείας εκτός ορίων, άνθρωποι υπό ορίων. Ακαθόριστες συμπεριφορές, ανομοιογενείς αιτίες, διαφορετικά αποτελέσματα, ανορθολογισμός ηλικιών. Σε όλο αυτό το περιβάλλον, σε αυτήν την πραγματικότητα δοκιμάζονται κυριολεκτικά αντοχές και ανοχές πολλαπλώς. Προσφέρεται η εποχή σε σπουδές ψυχολογίας και ψυχιατρικής. Οι σήμερα θητεύοντες σε αυτές, ως μέτοχοι αυτής της κοινωνίας, δικαιούνται διδακτορικού διπλώματος. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι από ατσάλι δημιουργημένοι- ή να γίνουν- ολοκληρωτικώς. Καλλιεργείται σήμερα σε αυτές τις συνθήκες, μία από τις μεγαλύτερες αρετές-κατά τους πατέρες της Εκκλησίας- που είναι η υπομονή. "Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος σωθείσεται" (Ματθαίος κδ 13). Υπομονή χωρίς άσκηση και αγώνα δεν νοείται, καθώς αποτελούν προυποθέσεις για την επίτευξή της. Άρα η άσκηση και ο αγώνας επιβάλλονται. Άσκηση αγώνα, χωρίς φυσικά ουδείς εκ των προτέρων να μπορεί να προσδιορίσει και σε χρόνο και σε ποσότητα το αποτέλεσμα. Αρκεί η προσπάθεια, καθώς η εγκαθιδρυθείσα υπομονή κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να δει τον ουρανό καθαρό και τον κόσμο να αλλάζει, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε κύκλο της ιστορίας όταν αυτός κλείνει ή επαναλαμβάνεται. Η εξουσία και οι πολίτες φέρονται ως αυτοβασανιζόμενοι. Η απόσταση ακόμη απέχει ώστε να μπορείς να δεις αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Είσαι ακόμη μέσα στο πρόβλημα, μετέχεις αυτού, το ζεις και άρα αδυνατείς να διακρίνεις. Γίνεσαι και εσύ (έκων-άκων) μέρος του προβλήματος. Ίσως τα "φρικαλέα" Καρούλια σήμερα να είναι τόσο γαλήνια, ήρεμα και Θεοδίδακτα στο κάλλος, όπως πάντα άλλωστε. Αυτά τουλάχιστον δεν αλλάζουν. Οι έρημοι μεταφέρονται-σήμερα περισσότερο εμφανώς- στις μεγαλουπόλεις του κόσμου τούτου. Οι αντιφάσεις συνυπάρχουν. Απρόσωπα τα πάντα καθώς καλύπτονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τα ύφη του. Ωστόσο παραμένουν καθρέφτες τα μάτια. Τώρα βεβαίως είναι η δεύτερη φορά και αυτή πάντα είναι καλύτερη από την πρώτη. Κομίζεις εμπειρία τώρα, οπότε πιο εύκολα προσαρμόζεσαι και γίνεσαι καλύτερος μαθητής, διότι η επανάληψη σε κάνει καλύτερο. Όταν κάτι επαναλαμβάνεται το συνηθίζεις, σου γίνεται έξη. Μαθαίνεις να ζεις με την επανάληψη και τελικά σου γίνεται οικεία. Παύεις να αντιδράς, καθώς το νέο ήδη έχει γίνει παλαιό. Οπότε αργά αλλά σταθερά φεύγει ο φόβος, ο οποίος ενίοτε νικά και την ευφυία και την λογική. Δεν σου φαίνεται πλέον τίποτα ξένο. Το έργο πλέον το ξαναζείς και πάλι από την αρχή. Κάποια στιγμή το βαριέσαι, σε κουράζει και γίνεσαι μέρος του έργου και αδυνατείς να το παρακολουθήσεις ως θεατής. Μετέχεις του έργου. Το έργο χάνεται, δεν υπάρχει καθώς έχει μεταβληθεί σε καθημερινότητα. Μαθαίνεις-ή σε μαθαίνουν- να μην ταράσσεσαι πλέον και η αταραξία είναι και αυτή αρετή. Λειτουργείς και ζεις ατάραχος ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω και μέσα σου. Ακολουθείς τους κανόνες διότι έτσι πρέπει να γίνει. Μετατρέπεσαι σε αναίσθητο εντός της αδυναμίας σου και οδεύεις-εν αγνοία ή εν γνώση- προς την απάθεια, άλλη μέγιστη αρετή. Ίσως οι άνθρωποι σήμερα δοκιμάζονται και σώζονται αλλάζοντας από εμπαθείς σε απαθείς, καθώς πλέον έχουν πάθει και θα συνεχίσουν να παθαίνουν και με αυτόν τον τρόπο να μαθαίνουν. Εκείνοι που έπαθαν και δεν έμαθαν παραμένουν εσαεί ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Οπότε ας τα βάλουν με τον εαυτό τους. Δεν τους πταίει ουδείς έτερος. Ο κόσμος αν ωριμάζει ή παλιμπαιδίζει, αυτό θα το δείξει ο χρόνος, όχι ο βραχύς αλλά ο βαρύς μέλλοντας. Υπομονή λοιπόν, αταραξία και απάθεια, αυτές είναι ο αρετές στις οποίες σήμερα ο κόσμος θητεύει και ασκείται, συνειδητώς ή ασυνειδήτως. Τώρα πόσοι θα εξέλθουν από τούτη την δοκιμασία αριστεύοντες δεν έχει σημασία. Σε αυτήν την περίπτωση μεγάλη σημασία έχει και ο κακός μαθητής, καθώς και αυτός κάτι έμαθε, έστω κι αν δεν κατέβαλε την δέουσα προσπάθεια. Καλύτερα κακός μαθητής σε μία σκληρή δοκιμασία, παρά άριστος μίας ανώδυνης. Σε αυτήν την περίπτωση ο κακός μαθητής έχει μεγαλύτερη αξία, γνώση και εμπειρία από τον άριστο. Άρα όλα είναι σχετικά. Το τι είναι κακό ή άριστο πάντα εξαρτάται όχι από έναν, αλλά από πολλούς παράγοντες. Όλες οι καταστάσεις λοιπόν -είτε τις ζούμε, είτε τις παρατηρούμε-είναι πολυπαραγοντικές. Ωστόσο ενδέχεται να υπάρχει ένας βασικός παράγοντας, ο οποίος ετεροκαθορίζει περισσότερο τους άλλους, αποκαλείται δε κυρίαρχος. Αυτόν πρέπει να μπορείς να τον διακρίνεις. "156. Αδελφός ηρώτησε τον αββάν Σισόην λέγων' Τι ποιήσω δια τα πάθη; Και λέγει ο Γέρων' Έκαστος ημών πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας" (" Το Μέγα Γεροντικόν" Τόμος Γ'. Έκδοση Ι. Ησυχ. "Το Γενέσιον της Θεοτόκου" Πανόραμα Θεσσαλονίκης, σελ. 152)

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 30-10-2020

Το 2020 οδεύει προς το τέλος του πλήρες συνεχών πρωτόγνωρων αλλαγών.Πρωτοτυπίες δυσάρεστες αλλά και ευχάριστες έως τώρα μας έχει χαρίσει και προφανώς θα υπάρξουν και άλλες. Ζήσαμε διαφορετικούς εορτασμούς τόσο για τον πολιούχο της Θεσσαλονίκης Άγιο Δημήτριο,όσο και για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Ωστόσο η θεώρηση του αρνητικού και του θετικού εξακολουθεί να είναι υποκειμενική και όχι αντικειμενική,όπως άλλωστε και η αλήθεια. Στην ίδια κατηγορία- της υποκειμενικότητας άρα και σχετικότητας- ανήκει και η απάντηση στο ερώτημα" όλα αυτά τα 'περίεργα' τα οποία συμβαίνουν μας οδηγούν όντως μπροστά;".Η απάντηση είναι διαφορετική ανάλογα με το πως βιώνει ο καθένας την νέα πραγματικότητα. Φυσικά υπάρχουν δεδομένα τα οποία αφορούν το σύνολο των πολιτών. Άλλοι πείθονται και άλλοι απειθούν. Άλλοι πιστεύουν και άλλοι όχι. Κανείς δεν φέρει καμία αποκλειστικότητα της αλήθειας,παρά μόνο της αληθοφάνειας και των φαινομένων. Ωστόσο και τα φαινόμενα δεν λένε πάντα την αλήθεια. Βέβαιον είναι ότι οι απαγορεύσεις ποτέ δεν έφεραν από μόνες τους αποτελέσματα εάν αυτές δεν συνοδεύονται από την πειθώ. Εάν δεν έπεισες δεν φταίνε οι άλλοι,λίγοι ή πολλοί δεν έχει σημασία. Επίσης ασήμαντο είναι εάν αυτοί που δεν έπεισες είναι νέοι ή όχι. Βέβαιον επίσης είναι ότι υπάρχει απαράδεκτος συνωστισμός στις αστικές συγκοινωνίες των μεγαλουπόλεων. Φυσικά δεν ευθύνονται οι πολίτες και για αυτό. Συνήθως μας πείθουν εκείνοι οι οποίοι διατηρούν εξ αρχής μία σταθερότητα στις απόψεις και στην συμπεριφορά τους. Οι αλλαγές,οι παλινδρομήσεις,οι συχνές αναθεωρήσεις,το "έτσι" και το "αλλιώς",οι αμφισημίες και οι αμφιθυμίες,δειχνουν και δημιουργούν ανασφάλεια,αβεβαιότητα και αμφισβήτηση. Όλοι οι άνθρωποι- έστω οι περισσότεροι- αισθάνονται ασφαλείς και σίγουροι όταν λειτουργούν με κανόνες οι οποίοι δεν αλλάζουν με μεγάλη συχνότητα. Το πολύπλοκο δεν έλκει- ή έστω έλκει λίγους-,αντίθετα το απλό και όχι το σύνθετο πείθει. Ίσως διότι και οι περισσότεροι δεν ασκήθηκαν στην σύνθετη σκέψη και ως εκ τούτου δεν μπορούν να έχουν μία σύνθετη συμπεριφορά. Το σύνθετο τους περισσότερους τους απωθεί και τους κουράζει αργά ή γρήγορα. Ως εκ τούτου εάν η απάντηση στο ερώτημα " πως θα εορταστούν τα Χριστούγεννα;" είναι σύνθετη πολύ απλά δεν θα πείσει τους περισσότερους.Ελάχιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν ασκηθεί τόσο στην πράξη όσο και στην θεωρία να ζουν μία σύνθετη ζωή. Υπάρχει φυσικά μεγάλη διαφορά μεταξύ σύνθετης και παρένθετης ζωής. Η παρένθετη ζωή ισχύει στους περισσότερους, καθώς έκτακτα περιστατικά θα συμβούν και θα κλειθούν να τα αντιμετωπίσουν. Ωστόσο μία σύνθετη καθημερινότητα ελάχιστοι έχουν εκπαιδευτεί να την αντιμετωπίζουν και διότι έτσι έμαθαν και διότι έτσι συνέβη. Το να ζει κανείς σύνθετες καταστάσεις και μάλιστα καθημερινά είναι μία διαδικασία την οποία ελάχιστοι έμαθαν,είτε από επιλογή,είτε διότι βρέθηκαν εντός της ακουσίως,να την αντιμετωπίζουν και ακόμη λιγότεροι να την βιώνουν με επιτυχία. Οπότε από τους πολλούς δεν δικαιούται ουδείς να ζητά-ή και να προσδοκά-πολλά. Από τους πολλούς προσδοκάς λίγα και από τους λίγους ορθώς μπορείς να αναμένεις πολλά. Απαιτήσεις λοιπόν υψηλές δεν μπορείς να έχεις από την όποια πλειοψηφία,διότι δεν την εκπαίδευσες,ούτε την άσκησες ποτέ να λειτουργεί προσδοκώντας από αυτήν πολλά. Πάντα η Ιστορία έχει αποδείξει ότι οι ελάχιστοι είναι εκείνοι οι οποίοι επιτυχώς μπορούν να ανταπεξέλθουν στα "δύσκολα" όποια μορφή κι αν παρουσιάζουν ή λαμβάνουν αυτά. Οπότε με την επιβολή αποδεικνύει κανείς το αληθές των ανωτέρω λόγων.Διότι δεν θα χρειαζόταν ποτέ να επιβάλλεις το ό,τιδήποτε έαν είχες εκπαιδεύσει,ασκήσει και με την συμπεριφορά σου αυτούς τους απλούς-πολλούς πολίτες να είναι ευέλικτοι σε σύνθετες καταστάσεις. Άρα την ευθύνη την έχει εκείνος ο οποίος επιβάλλει και όχι ο πάντα υπάκουος,επί του οποίου εσύ θέλεις να επιβληθείς. Διότι βασικός παράγοντας επιτυχίας παντού και πάντα είναι εκείνος ο οποίος συμμετέχει στην δημιουργία ενός αποτελέσματος να έχει πεισθεί ως προς αυτό και με την θέλησή του,αυτοβούλως,να το επιθυμεί και να το επιδιώκει. Σε κάθε άλλη περίπτωση το μόνο βέβαιον είναι ότι με την επιβολή,έχεις ήδη αποδεχθεί την αποτυχία σου και εκείνος που αποτυγχάνει,εάν είναι υπεύθυνος και ευαίσθητος,πολύ απλά παραιτείται. "[....] Η λογική τούτου του κόσμου μόνη της είναι φέρετρο[....] Μ'αυτή τη στενότητα,τον αποκλεισμό της "φωτισμένης" αγωγής,δημιουργούνται εσωτερικές εντάσεις και πιέσεις που αναπόφευκτα θα εκραγούν[....]" ( " Το Άγιον Όρος και η παιδεία του Γένους μας" Ιερά Μονή Ιβήρων 2018,σελ.59).

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 22-10-2020

Το αδιέξοδο πολεμικό παιχνίδι στο οποίο επιμένει η φασιστική-ιμπεριαλιστική κυβέρνηση του Ερντογάν, είναι δεδομένο ότι σε βάθος χρόνου θα οδηγήσει σε συρρίκνωση την εδαφική κυριαρχία της Τουρκίας. Η συγκεκριμένη πολιτική έντασης, εκφοβισμού και τρομοκρατίας ακουσίως τον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εσωτερική αποδυνάμωση και εξωτερική απομόνωση. Την προβοκατόρικη αυτή πολιτική την στηρίζουν έως τώρα οι Ε.Ε., Η.Π.Α. και Ρωσία. Ωστόσο την συμπεριφορά αυτή-την ανεκδιήγητη, προκλητική και επιθετική- την έχουν στηρίξει δυστυχώς στο σύνολό τους και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας από το 1974 και έπειτα. Η συγκεκριμένη πολιτική στάση της Ελλάδας όλα αυτά τα έτη μετά την εισβολή και κατοχή του 40% της Κύπρου-με τις ευλογίες ΝΑΤΟ και Η.Π.Α.- απέναντι στον τούρκικο επεκτατισμό σε βάρος των Ελληνικών κυρίαρχων συμφερόντων στην περιοχή του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου, υπήρξε κατεξοχήν φοβική και ηττοπαθής, όπως κατ' επανάληψιν έχουμε επισημάνει και από αυτήν εδώ την στήλη. Στην μεθοδευμένη παραχάραξη της Ιστορίας από την τουρκική πλευρά-εδώ και έτη- η Ελλάδα το μόνο το οποίο πράττει είναι να αμύνεται και -το πλέον ακατανόητο πολιτικά, εθνικά και διαπραγματευτικά-δεν διεκδικεί τίποτα από όλα όσα έχει απωλέσει. Δεν νοείται σε μία αντιπαράθεση-ιδιαιτέρως όταν διακυβεύονται εθνικά συμφέροντα-μονίμως η μία πλευρά να διεκδικεί και να απαιτεί και η άλλη να προσπαθεί ανεπιτυχώς μόνο να υπερασπίζεται και να μην διεκδικεί τίποτα. Από μόνο του τούτο το γεγονός δηλώνει πασιφανή έλλειψη στρατηγικής και εκ προοιμίου αφαιρεί διαπραγματευτικά την περίπτωση νίκης. Διότι νίκη δεν είναι να υπερασπίζεσαι τα εθνικά και διεθνή δίκαιά σου. Αυτό είναι το αυτονόητο. Νίκη είναι να διεκδικείς εσύ και να αποτρέπεις τον άλλον έστω και να σκεφτεί να διεκδικήσει. Δυστυχώς καμία Ελληνική κυβέρνηση-με την ίδια περίπου πολιτική αντιμετώπιση που έδειξαν προς την Τουρκία- δεν δημιούργησε συνθήκες νίκης. Νίκη είναι η αποτροπή διεκδικήσεων δικών σου εδαφών. Ήττα στρατηγικής είναι όχι μόνον να υπάρχουν διεκδικήσεις από την άλλη πλευρά, αλλά αυτές συνεχώς να πολλαπλασιάζονται και να αμφισβητούν αμέσως και εμπράκτως τα κυριαρχικά σου δικαιώματα. Ο φασίστας Ερντογάν έχει αποδείξει ότι δεν τον ενδιαφέρει το διεθνές δίκαιο. Φυσικά αυτού του είδους οι "ηγέτες" η Ιστορία έχει αποδείξει ότι οδηγούνται από μόνοι τους στο πολιτικό τους τέλος. Ωστόσο αποτελεί ύψιστη ταπείνωση, οι Έλληνες ψαράδες να αποτρέπονται από τους Τούρκους στην αλιεία τους από ύδατα τα οποία είναι δικά τους. Είναι του ιδίου μεγέθους εθνική ταπείνωση όπως εκείνη την οποία διαπράττουν οι έρευνες των Τούρκων για ενεργειακούς πόρους στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και επίσης ίσου μεγέθους με την απαγόρευση -έως των πέρας των καυσίμων του αεροπλάνου- διέλευσης εναερίως από την Τουρκία της πτήσης του Έλληνα ΥΠ.ΕΞ., του οποίου η ζωή κινδύνεψε. Η ψυχραιμία και η νηφαλιότητα έχουν χώρο και θέση όταν ο άλλος παίκτης διέπεται από τον ίδιο πολιτισμό, αγωγή και παιδεία. Όταν αποδεδειγμένα ο άλλος δεν αντιλαμβάνεται την αξία μίας τέτοιας συμπεριφοράς τότε πρέπει να βρεις άλλους τρόπους να τον κάνεις να νοιώσει και να αισθανθεί. Ένας τέτοιος τρόπος, ειδικά για την Τουρκία, είναι ο οικονομικός. Δυστυχώς εξακολουθούν οι νταλίκες των Τούρκων να χρησιμοποιούν την Εγνατία οδό προκειμένου να μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους. Οι δίαυλοι επικοινωνίας έχουν νόημα μόνο στην περίπτωση κατά την οποία και τα δύο μέρη ειλικρινώς επιθυμούν να επιτύχουν την επικοινωνία. Άλλως- όπως και στην προκείμενη περίπτωση- η "επικοινωνία" επικαλείται απλώς για να αναφέρεται. Κανενός είδους επικοινωνία και διάλογος δεν μπορεί να γίνει με έναν φασίστα-ιμπεριαλιστή ο οποίος έχει βάλει στόχο να σου αποσπάσει εδαφικό χώρο, διότι ένας φασίστας ποτέ δεν ακούει. Ένας φασίστας- όπως δίδαξε και ο Γκαίμπελς- συστηματικά μετατρέπει το άσπρο σε μαύρο, την αλήθεια σε ψέμα και το άδικο σε δίκαιο. Οπότε διατυμπανίζεις ότι δεν συνδιαλέγεσαι ποτέ με έναν φασίστα ακριβώς για τους ανωτέρω λόγους. Στην περίπτωση αυτή της Τουρκίας το να συνδιαλέγεται η Ελλάδα μαζί της , αποτελεί δείγμα μέγιστης αδυναμίας και ανύπαρκτης στρατηγικής. Ειδικά οι Τούρκοι έχουν αποδείξει ότι μαθαίνουν όταν παθαίνουν. "[....] Έτσι, οι ιππείς της Κεντρικής Ασίας, ανεβασμένοι στα εφήμερα ζώα τους, σπέρνουν στον αέρα της ερήμου, ώστε ν' ανεφοδιάσουν καλύτερα, εύθραυστα σχέδια συντετμημένων αλόγων πάνω σε αποκόμματα λευκού χαρτιού...[....]" (Saint- John Perse "Ακτοσημεία [Amers]" Εκδόσεις "Ίκαρος" 2018, σελ.209)

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 15-10-2020

H καταδίκη της φασιστικής-ναζιστικής οργάνωσης στην δίκη για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα μετά από την άνω των πέντε ετών δικαστική διαδικασία είναι σύμφωνη με το λαικό περί δικαίου αίσθημα. Ωστόσο η συγκεκριμένη οργάνωση υπήρξε δημιούργημα ενός κενού στο πολιτικό σύστημα και απέδειξε την ευκολία με την οποία μία φασιστική οργάνωση συμμετείχε με ενεργό πολιτικό ρόλο στο κατεστημένο. Ένα σύστημα, όποιο και ό,τι αν είναι, κρίνεται κυρίως από το γεγονός της δυνατότητας πρόληψης και αποκλεισμού -στην συγκεκριμένη περίπτωση- από την πολιτική σκηνή τέτοιων ναζιστικών μορφωμάτων. Η δολοφονία του ακτιβιστή Παύλου Φύσσα ήταν η αιτία και η αφορμή της αφύπνισης του πολιτικού συστήματος. Πριν την δολοφονία, υπήρξαν περιστατικά από την ίδια οργάνωση τα οποία οδηγούσαν με βεβαιότητα στην έκρηξη της θρυαλλίδας εκείνης η οποία θα επιβεβαίωνε την ναζιστική πρακτική της. Έπρεπε αλήθεια να χυθεί και νέο αίμα-αυτό του Παύλου- προκειμένου το πολιτικό κατεστημένο να είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι όντως αυτό το αυγό του φιδιού-το οποίο το έτρεφε το ίδιο το σύστημα-αποτελεί απειλή και κίνδυνο για την δημοκρατία; Η ικανότητα της πρόληψης δεν υπήρξε. Έρχεται τώρα εκ των υστέρων η επιβεβαίωση ότι τόσα έτη μία φασιστική οργάνωση-έως την δολοφονία- με ναζιστική πρακτική λειτουργούσε κανονικά εντός του συστήματος. Θα αποτελέσει η περίπτωση της Χ.Α. έστω και εκ των υστέρων ένα μάθημα για το μέλλον, ούτως ώστε τέτοιου είδους "πολιτικά" μορφώματα να μην θέτουν σε κίνδυνο και να μην απειλούν την δημοκρατία; Ευχή όλων είναι πραγματικά να αυξηθούν τα δημοκρατικά αντανακλαστικά και η πολιτική ευαισθησία του συστήματος και να αποτρέψουν στο μέλλοντα χρόνο τέτοιου είδους φαινόμενα, καθώς, όπως και τα πάντα, η περίπτωση της Χ.Α. εκτός του δικαστικού μέρους, αποτέλεσε και αποτελεί μέγιστο πολιτικό θέμα και διδακτέα ύλη στις Πολιτικές Επιστήμες. Ο φασισμός ως ιδεολογία και πρακτική δεν εξαντλείται πολιτικά στον αφανισμό της Χ.Α. Ίχνη του μπορούμε να συναντήσουμε σε πολλές εκφάνσεις της καθημερινής ζωής. Φασιστική νοοτροπία-εν σπέρματι και όχι μόνο- συναντάμε στην κοινωνία, στην οικογένεια, στην εργασία, στους δρόμους, στα πεζοδρόμια. Τον φασισμό τον χτυπάμε στην καρδιά και στο μυαλό, όταν αποδεχόμαστε ό,τι διαφορετικό και έξω από εμάς, αρκεί τούτο το "άλλο' να μην βλάπτει την δική μας ελευθερία και υγεία. Δίνουμε χώρο στον "ξένο" μας, στον άλλον με τον οποίο μπορεί και να διαφωνούμε και να μην τον αποδεχόμαστε, αρκεί να μην βλάπτει, ενοχλεί, παραβιάζει τον προσωπικό ζωτικό μας χώρο, στον οποίο ο καθένας έχει τα προσωπικά του δικαιώματα. Ο φασισμός περιορίζει, επιβάλλει, προκαλεί, δεν ανέχεται, δολοφονεί-σωματικά και ψυχικά- και εν τέλει διαλύει τόσο με τον σαδισμό, όσο και με τον ναρκισσισμό του. Απέναντι στον φασισμό βρίσκεται η ανοχή, η αλληλοπεριχώρηση με όρια και όχι ανεξέλεγκτα, η σύνθεση, η αποδοχή, ο μερισμός με όρια και αυτός, η κοινότητα, ο σεβασμός, η εκτίμηση, η αλήθεια, η εμπιστοσύνη. Ο εμπαιγμός, η υποκρισία, το ψέμα, η πρακτική του 'μαύρου πρόβατου", το "κυνήγι μαγισσών", η διαστρέβλωση, η ψυχολογική και σωματική άσκηση βίας, αποτελούν εκ προοιμίου θεμέλια επί των οποίων εκκολάπτεται και εδραιώνεται μία φασιστική νοοτροπία και πρακτική. Η παιδεία, η αγωγή, οι γονείς, οι δάσκαλοι, το κοινωνικό περιβάλλον, η καθημερινή πρακτική και ιδεολογία ως έκφραση συμπεριφοράς-την οποία όλα τα προηγούμενα δημιουργούν-ως εμπεριστατωμένος τρόπος ζωής, μαζί με την αγάπη προς τον πλησίον, είναι εκείνα τα εφόδια και οι δείκτες οι οποίοι αποτελούν ουσιαστικό ανάχωμα στην καλλιέργεια ενός φασιστικού προσωπικού τρόπου ζωής. Φυσικά η ανωτέρω θεώρηση και πρακτική είναι πολύ κοντά στην ανθρώπινη φύση, την οποία νοηματοδοτεί οντολογικά. Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος δεν φθονεί, δεν επιβουλεύεται, δεν εκμεταλλεύεται, χαίρεται να θυσιάζεται, να προσφέρεται και να προσφέρει, αδιαφορώντας και μη αναμένοντας αντισταθμιστικά οφέλη. Τούτη η συμπεριφορά δεν κανοναρχείται από τον δυτικό ορθολογισμό, ωστόσο αποτελεί μέρος του πυρήνα του τρόπου σκέψης και δράσης της καθ' ήμάς Ανατολής. Σημασία έχει να κινείσαι Υπέρ τον Λόγον, και πάνω από την χρησιμοθηρική ιδιοτέλεια η οποία δημιουργεί εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. "[....] Ένα κάλλος που γνωρίζεται και βιώνεται ως σωτηρία. Μία νηφάλιος μέθη και σώφρων μανία που καταλύει τους όρους του φθαρτού και γεμίζει τα πάντα με αιωνιότητα[....] Αλλά προ παντός, ο πληγωμένος που κουβαλά επάνω του τον πόνο των αιώνων, να μπορεί να δεχθεί στην πληγή του μυστικά μία σταγόνα παρακλήσεως που λέει ότι μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος" (Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ι. Μ. Ιβήρων "Απολυτίκιον" Ιερά Μονή Ιβήρων 2011 σελ. 124-125)

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 8-10-2020

Το ποδήλατο αποτελεί πλέον εναλλακτικό τρόπο μεταφοράς. Ιδιαιτέρως ανακουφίζει με την κυκλοφορία του τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αποτελεί μία σοβαρή απάντηση στην κυριαρχία του καυσαερίου στις μεγάλες οδικές αρτηρίες. Η χρήση του ποδηλάτου εκφράζει τις περισσότερες φορές μία διαφορετική θεώρηση, αντιμετώπιση και κάλυψη των καθημερινών αναγκών. Αποτελεί μία άλλη οπτική κοσμοαντίληψη ως προς την προστασία του περιβάλλοντος, σεβασμό στην φύση και στον άνθρωπο και προφανώς μία ιδεολογία πλησίον του κάλλους της απλότητας. Η θέα οδηγώντας ένα ποδήλατο είναι πολύ διαφορετική από εκείνη την οποία βιώνεις οδηγώντας ένα αυτοκίνητο ή μία μηχανή. Βασικά το ποδήλατο είναι πιο ευέλικτο από όποιο άλλο μέσο μεταφοράς. Το γεγονός ότι δεν μπορείς να αναπτύξεις μεγάλες ταχύτητες αφενός και αφετέρου ότι δεν "κολλάς" σε κανένα κυκλοφοριακό χάος σε κρατά διαρκώς σε κίνηση σχετικά αργή μεν, που σου παρέχει την δυνατότητα δε και να απολαμβάνεις την διαδρομή-εάν αυτή προσφέρεται για κάτι τέτοιο- και να έχεις τεταμένα τα αντανακλαστικά και την προσοχή σου. Η χρήση του ποδηλάτου από επιλογή-εφόσον φυσικά αυτό εξυπηρετεί συγκεκριμένες συνθήκες καθημερινότητας- ως τρόπου μετάβασης στον χώρο της εργασίας επεκτείνεται συνεχώς, ακόμη και σε περιπτώσεις στις οποίες οι διαδρομές είναι μεγάλες. Βοηθάει στην διατήρηση καλής φυσικής κατάστασης, σου δημιουργεί αποφορτισμένη ψυχολογική λειτουργία και ταυτοχρόνως κρατάει τον εγκέφαλο σε συνεχή εγρήγορση. Η συντήρηση ενός ποδηλάτου είναι πολύ πιο απλή και εύκολη, σε αντίθεση με εκείνη ενός αυτοκινήτου ή μίας μηχανής. Από μόνο του αυτό το γεγονός παρέχει μεγάλο πλεονέκτημα στον κάτοχο ενός τέτοιου οχήματος. Ωστόσο δεν είναι το μεγάλο του προτέρημα. Εκείνο το οποίο αισθάνεσαι οδηγώντας ένα ποδήλατο είναι μία πραγματική ελευθερία και άνεση κίνησης στους μεγάλους δρόμους και στις λεωφόρους, την οποία στερούνται οι οδηγοί άλλων οχημάτων. Οι αποστάσεις διανύονται στον πραγματικό τους χρόνο και όχι σε εκείνον ο οποίος δημιουργείται από μία κυκλοφοριακή συμφόρηση, είτε τυχαία είτε αναμενόμενη. Το ποδήλατο φυσιολογικώς ή και παραδόξως-ανάλογα με την οπτική του καθενός- σηματοδοτεί πολλές επιστροφές. Είναι πιο ανθρώπινο, είναι πιο ευέλικτο-άρα έξυπνο-, σου παρέχει επιλογές, είναι ιδιαιτέρως φιλικό στο περιβάλλον, είναι μία αντίσταση, είναι ένας άλλος τρόπος σκέψης, ίσως είναι και το μέλλον. Ο αντικομφορμισμός του ποδηλάτου είναι διακριτός, είναι αντισυμβατικός, είναι πρόταση, εν τέλει είναι τρόπος ζωής. Μακριά από συμβάσεις, "πολυτέλειες", ό,τι περιττό και άχρηστο. Κατεξοχήν μετατρέπει την ζωή μας από δύσκολη σε εύκολη και απλή. Οι αργές ταχύτητες αποτελούν σαφή και σοφή αντιπρόταση σε έναν "πολιτισμό" και μία κοινωνία μεγάλων ταχυτήτων όπου όλοι τρέχουν να προλάβουν όλα. Με το ποδήλατο δεν τρέχεις, κινείσαι απλά, όλα γίνονται σε έναν φυσικό χρόνο, όπου όλοι και όλα τρέχουν να προλάβουν εσένα που απλά κινείσαι με φυσιολογικούς ρυθμούς, χωρίς να έχεις αυτοσκοπό τίποτα να ξεπεράσεις και τίποτα να προλάβεις. Απλά ως αναβάτης πορεύεσαι να συναντήσεις-και όχι να βρεις- όλα εκείνα που είναι εκεί και σε περιμένουν. Με το ποδήλατο δεν φεύγεις, απλά συνεχίζεις να πηγαίνεις με ανθρώπινο ρυθμό στον προορισμό σου-γνωστό ή άγνωστο, καθορισμένο ή ακαθόριστο-. Κινείσαι εκτός της ματαιοδοξίας, της ματαιοπονίας, του εφήμερου το οποίο έχει καταστεί μαρτύριο μυαλού και σώματος. Ξεφεύγεις από όλα τα προηγούμενα δεν σε απασχολούν, σου είναι ξένα, διότι με αυτόν τον τρόπο ζωής βρίσκεσαι κοντά στην ανθρώπινη φύση και δεν αλλοτριώνεσαι. Διατηρείς το κάλλος ως φορέας του και τούτο φανερώνεται, αποκαλύπτεται, κυκλοφορεί, προχωρά, πάει πάρα πέρα και φεύγεις από τις λεωφόρους. Αναζητείς τα μονοπάτια, τις κρυμμένες ακτές, ταυτίζεσαι με τα βράχια, σε αναγνωρίζουν και τα αναγνωρίζεις και μένεις εκεί και δεν θέλεις να πας πουθενά. Τρόπος ζωής, εργασία, κατοικία γίνονται ένα. Ανθρώπινα, αγαπητικά, αυθόρμητα, θεικά. "[....] Αλλά, για να πλησιάσωμε με το απαιτούμενο δέος και να κατανοήσωμε το μυστήριο του κάλλους που σώζει, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι άλλο το κάλλος, άλλο η αγάπη και άλλο το αγαθόν[....]" (Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ι.Μ. Ιβήρων. "Το κάλλος θα σώσει τον κόσμο". Ιερά Μονή Ιβήρων 2005 σελ. 51

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 1-10-2020

Η κατευθυνόμενη προβοκάτσια στην Ελληνική σημαία των βράχων στο Καστελόριζο, από την φασιστική-ιμπεριαλιστική κυβέρνηση Ερντογάν, αποδεικνύει για πολλοστή φορά τις πραγματικές προθέσεις των Τούρκων. Προθέσεις οι οποίες δεν κρύβονται πίσω από τον μανδύα ενός προβατόσχημου διαλόγου-λύκου. Η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει ουδέν από έναν ανειλικρινή διάλογο. Επιτέλους η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει εάν δεν θέλει να χάσει. Η έλλειψη διεκδικήσεων περιορίζει αφεαυτής την διαπραγματευτική ικανότητα ενός παίκτη, όποιος κι αν είναι αυτός. Η λυσσαλέα επίθεση την οποία υφίσταται σύσσωμο το μαθητικό κίνημα από τα ΜΜΕ είναι απαράδεκτη. Η νεολαία οφείλει και πρέπει να αντιδρά και τούτο αποτελεί ίδιον χαρακτηριστικό της και δείγμα υγείας της κοινωνίας. Μία γερασμένη νεολαία σε σκέψη και πράξη αποτυπώνει μία χώρα χωρίς μέλλον. Η νεολαία από την φύση της πρέπει να είναι εσαεί ριζοσπαστική, ανατρεπτική, αμφισβητίας, με όραμα και φαντασία. Η γερασμένη νοοτροπία και λογική οφείλει σε μία δημοκρατική κοινωνία να προσφέρει τον χώρο που απαιτείται και οφείλει στην νεολαία. Φυσικά μία κοινωνία με προοπτική είναι εκείνη η οποία είναι αεί εφηβική, με ορμή, διάθεση πρόκλησης αλλαγών, αυθόρμητη, με ανάληψη της ευθύνης των όποιων ριψοκίνδυνων σκέψεων και πράξεων. Μία εφηβική κοινωνία ωριμάζει χωρίς να γνωρίζει την έννοια της αναστολής αισθημάτων, κατευθύνεται κυρίως από την καρδιά και το θυμικό (η συναισθηματική αιτιότητα-αφετηρία της θέλησης). Η ανθρωπότητα και οι κοινωνίες της, κυριαρχούμενες από τον δυτικό ορθολογισμό, βρίθουν λογικών κατηγοριών, σκέψεων, πράξεων, υποκρισίας, υπολογισμού, συμφερόντων, στρεβλού ωφελιμισμού, συμβιβασμών, φθοράς και στεγνότητας αισθημάτων. Όλα τα προηγούμενα μαζί, συν εκείνα τα οποία αυτά παράγουν, συνθέτουν το πραγματικό απάνθρωπο πρόσωπο μίας κοινωνίας που έχει αποστασιοποιηθεί από τα πρόσωπα που την αποτελούν. Ζούμε και έχουμε μία απρόσωπη κοινωνία της οποίας η δυσοσμία παραπέμπει σε μία μεγάλη σειρά άταφων νεκρών στην πορεία των αιώνων. Τα κινούμενα πτώματα όπως είναι φυσικό βάλλουν εναντίον όλων εκείνων οι οποίοι ταράσσουν την νεκρική κυκλοφορία των ζωντανών-νεκρών και συνεχίσει να καλύπτει τον ζωογόνο αέρα η δίκη τους δυσοσμία. Τα χρώματα και τα αρώματα της εφηβείας και της νεολαίας, τους είναι και ξένα και αποκρουστικά. Ταράσσουν την νεκρή ζωή τους. Αισθάνονται ότι κινδυνεύουν από το οξυγόνο των φρέσκων ανέμων, ιδεών και και αισθημάτων που οι αιώνιοι έφηβοι μπορούν και φέρουν. Επιθυμούν να προσαρμόσουν τους "απροσάρμοστους", να τους ταιριάξουν στα μέτρα και στην λογική τους, να τους μετατρέψουν σε πεθαμένα αντίγραφά τους, ασαβάνιστα περιφερόμενα στην "δική" τους κοινωνία, της οποίας η ομοιομορφία δεν επιτρέπει την παρουσία του διαφορετικού πνεύματος και πρακτικής. Πόσο πραγματικά διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν οι ανά τους αιώνες νέοι διατηρούσαν την νεότητά τους στην συμπεριφορά, στην σκέψη και στον τρόπο ζωής τους. Καθίσταται αυτοκτονικό για μία κοινωνία να θέτει στο στόχαστρό τους νέους της. Στον αντίποδα αυτής της λογικής, είναι ευτυχείς-και τούτο είναι ένα στοιχείο της ανά τους αιώνες αναζητούμενης ευτυχίας- εκείνοι που διατηρούν και δεν έχασαν, ανεξαρτήτου ηλικίας, τον αυθορμητισμό των συναισθημάτων τους, τα οποία δεν παγιδεύτηκαν σε μία κατεστημένη κυρίαρχη αλλοτριωτική "λογική", όπου τα πάντα υπολογίζονται βάση μίας καθορισμένης πορείας. Ευτυχείς επίσης και όσοι εμπνέουν, δημιουργούν, κερδίζουν, αξίζουν, κατακτούν αυτά τα ανέκπτωτα, στην πάροδο των αιώνων, αισθήματα, τα οποία παράγουν και σκέψεις και πράξεις, διότι όλα είναι αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, ένα άλλο ζητούμενο στην πορεία του ανθρώπου καθορίζεται σχεδόν καθ' ολοκληρίαν και διαχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα, το φτιαχτό, το δήθεν, το πρόσκαιρο και το εφήμερο. Διότι εκείνο που πηγάζει από την καρδιά και κατευθύνει τον νου και εκδηλώνεται ελεύθερο, τούτο είναι και αληθινό. Όταν δέχεσαι και φέρεις την αλήθεια, αφήνεις τα πάντα να οδεύουν εντός αυτής της πραγματικότητας. Μία γερασμένη νεολαία, όταν υπάρχει, είναι δημιούργημα μίας ασθμαίνουσας κοινωνίας. Όσο οι νέοι είναι όντως νέοι και οι μεγαλύτεροι παραμένουν νέοι, υπάρχει ακόμη ελπίδα για τα αγέννητα βρέφη που έρχονται. "[....] Μεγάλη ηλικία, εγκωμιάζεις. Στον κάμπο οι γυναίκες σηκώνονται και περπατούν με μεγάλα βήματα στον κόκκινο χαλκό της ύπαρξης. Η ορδή των Αιώνων πέρασε από κει![....]" (Σαιν-Τζων Περς "Χρονικό". Εκδόσεις Bibliotheque 2018, σελ. 30)

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 24-9-2020

Η "αναδίπλωση" της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο, με την απόσυρση του ερευνητικού σκάφους της από εκεί και πάλι εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα,καθώς θα καταφέρει με την βοήθεια της φίλης της Γερμανίας η οποία την στηρίζει, να αποφύγει τις οικονομικές κυρώσεις από την Ε.Ε., οι οποίες έως πρότινος ήταν αναπόφευκτες. Οδηγία "αναδίπλωσης" στην Τουρκία προφανώς έδωσαν και οι Η.Π.Α. καθώς στο διάστημα το οποίο απομένει έως τις εκεί εκλογές την 3η Νοεμβρίου, προφανώς και δεν εξυπηρετεί την σημερινή της κυβέρνηση να έρθει σε σύγκρουση με την εκεί Ελληνική ομογένεια. Η έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αφενός δεν θα οδηγήσει και πάλι πουθενά, αλλά και στην περίπτωση που κάπου οδηγήσει, εκ των πραγμάτων και εφόσον τίποτα δεν διεκδικεί η Ελλάδα από την Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και έπειτα, σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία συνεχώς διεκδικεί, παραβιάζει Συνθήκες και διεθνή δίκαια, αυτό το "κάπου" δεν θα εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα. Σε πρώτη ανάγνωση ο χρόνος του διαλόγου φαίνεται χαμένος, ωστόσο μάλλον δεν είναι έτσι. Το ποιος κερδίζει χρόνο θα φανεί και πάλι σύντομα. Επί του παρόντος και εφόσον δεν επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία από την Ε.Ε. είναι προφανές ποιος κερδίζει χρόνο και αποτελέσματα. Φυσικά εφόσον η ένταση, έστω και προσωρινώς, στην Αν. Μεσόγειο περιορίζεται, χρόνο κερδίζει η ειρήνη και μαζί της η κυβέρνηση. Αφενός προκειμένου να ενισχύσει την αμυντική και αποτρεπτική της ικανότητα και αφετέρου να αντιμετωπίσει τα πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα, της ύφεσης, του ιού, του μεταναστευτικού και των φυσικών καταστροφικών-και σε ανθρώπινες ζωές- φαινομένων. Η αναζήτηση του χαμένου χρόνου αποτελούσε συνεχώς πηγή έμπνευσης και πεδίο προβληματισμού φιλοσόφων, ποιητών, λογοτεχνών, αλλά συνειδητά ή και ασυνείδητα αποτελεί μέρος καθημερινής άσκησης κάθε προσώπου. Κερδίζεται ή χάνεται ο χρόνος, οι στιγμές και οι αιώνες που τον αποτελούν; Οι απαντήσεις διαφέρουν και είναι μόνο προσωπικές. Οι προτεραιότητες, οι αξίες, οι πορείες, οι στόχοι και τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά, ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις οι οποίες φαίνονται ή φαντάζουν κοινές. Ο χρόνος συμβαδίζει για πολλούς ανθρώπους με την καθημερινότητα. Η επανάληψη, η "ρουτίνα" καθιστά τελικά τον χρόνο και άρα τον άνθρωπο κερδισμένο ή χαμένο; Οι γρήγοροι ρυθμοί των μεγάλων μητροπολιτικών αστικών κέντρων εξαντλούν τελικά και τον χρόνο και το πρόσωπο; Χάνεται ο χρόνος ή χάνεται ο άνθρωπος; Εντός αυτών των ρυθμών υπάρχει ο χρόνος να σκεφτεί το κάθε πρόσωπο εάν έχει χάσει ή έχει κερδίσει τον δικό του χρόνο; Διαστέλλεται ο χρόνος τελικά όσο περισσότερα αποτελέσματα επιτυγχάνουμε κάθε 24ώρο ή ματαίως τρέχουμε να προλάβουμε τα πάντα; Τελικά αυτά τα "πάντα" τα οποία συνεχώς τρέχουμε να προλάβουμε έχουν πέρας, είναι συνεχώς τα ίδια, ανανεώνονται, φαίνονται να ανανεώνονται παραμένοντας τα ίδια και μπορούμε τελικά να κατανοήσουμε ποια "πάντα" έρχονται και ποια φεύγουν; Αντιθέτως οι αργοί ρυθμοί, ακόμη και εκείνοι οι οποίοι ενδεχομένως περιορίζουν ή και καταργούν την κίνηση, την βιασύνη, τα άγχος κερδίζουν ή χάνουν τον χρόνο άρα και το πρόσωπο; Εντός μίας "στάσιμης" ταυτοκινησίας διαστέλλεται ο χρόνος και άρα το πρόσωπο; Οι απαντήσεις όπως και οι αλήθειες είναι διαφορετικές και πάντα προσωπικές! "ΓΕΝΕΣΙΣ [....] Βραδυφλεγής χορτώδης επανερχόμενος νύκτωρ από αρχαία σε έξαρση πυρκαγιά λιγοστεύω τ'αστέρια και μειώνω τους γαλαξίες[....]" (Νίκος Καρούζος "Τα Ποιήματα Β' 1979-1991" Β' Έκδοση "Ίκαρος" 2001, σελ. 479)

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 17-9-2020

Ει εμπρησμοί από φιλοξενούμενους μετανάστες και πρόσφυγες στην Λέσβο βεβαίως και ήταν περίπου χρονικώς προαναγγελθείσες. Η επί μήνες συστηματική προώθησή τους εκεί και σε άλλα νησιά του Β.Α. Αιγαίου, βάση σχεδίου από την κυβέρνηση του φασίστα-ιμπεριαλιστή Ερντογάν αποτελεί Δούρειο ίππο. Η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να προστατεύσει τα ακριτικά νησιά από τέτοιου είδους ακραία και εχθρικά περιστατικά όπως και τους κατοίκους αυτών. Όπως και με τον ιό έτσι και με τους Τούρκους δεν είσαι ποτέ σίγουρος καθώς και οι δύο δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Ο διχασμός τον οποίο έχει επιφέρει στην κοινωνία η κυκλοφορία του ιού, διαπιστώθηκε και με τα αντιφατικά φαινόμενα που παρατηρήθηκαν κατά την έναρξη του νέου σχολικού έτους. Το άνοιγμα των σχολείων πραγματοποιήθηκε. Ωστόσο ουδείς γνωρίζει πως θα κυλήσει η ζωή των μαθητών σε δημοτικά,γυμνάσια και λύκεια. Ο χρόνος είναι και πάλι εκείνος ο οποίος θα απαντήσει και σε τούτο το ερώτημα. Άλλωστε και πάλι αυτός, ο χρόνος, θα αποδείξει εάν τα μέτρα και οι εξαγγελίες από την Θεσσαλονίκη του πρωθυπουργού-εν μέσω παγκόσμιας αβεβαιότητας, όπως και ο ίδιος τόνισε- έως τον Σεπτέμβριο του 2021 θα είναι αποτελεσματικά και δραστικά για την οικονομία. Πάλι ο χρόνος θα αναδείξει την αναμενόμενη φθορά την οποία ούτως ή άλλως, θα υποστεί από την παρατεταμένη ύφεση και την δυσφορία που προκαλεί ο ιός, η κυβέρνηση της Ν.Δ. και εάν αυτή η φθορά θα είναι η κύρια αιτία εκείνη η οποία θα νεκραναστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε μία εποχή κατά την οποία ούτε όραμα προσφέρεται, ούτε προοπτική, οι πολίτες και πάλι καλούνται να αντλήσουν δυνάμεις, να δημιουργήσουν διεξόδους, να αντισταθούν στην απαισιοδοξία την οποία ο κυρίαρχος ζόφος αυτή την στιγμή προσφέρει. Φυσικά στην ζωή η έκπληξη αποτελεί εξουσιαστικό στοιχείο. Των Ελλήνων οι κοινότητες, όπως και ο Καιρός απέδειξε, διαθέτουν το πνεύμα και τους Αγγέλους εκείνους οι οποίοι δίνουν λύσεις,ανατρέπουν "λογικές" καταστάσεις και συνεχίζουν ακάθεκτες την πορεία τους μέσα στον Χρόνο. 'Οσο λοιπόν ο Θεός μας έχει γερούς και να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε-με τον τρόπο της καθ'ημάς Ανατολής-τόσο η πορεία θα συνεχίζεται με συνεχή αγώνα, με σηκωμένη την γροθιά, με χαμόγελο στο πρόσωπο και σπίθα στα μάτια. Το μέγα ευτύχημα είναι ότι όλα τα προηγούμενα μεταδίδονται και μάλιστα αυτού του είδους τα κρούσματα, μπορούν και πολλαπλασιάζονται περισσότερο γρήγορα από εκείνα του ιού. Άνθρωποι αποφασισμένοι για ζωή,αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, λαμπροφόροι και χαμογελαστοί, δύσκολα καταβάλλονται. Η αναμφισβήτητη ζωηφόρος μεγαλοσύνη των πολύ απλών καθημερινών συμβάντων και συναντήσεων, στις σημερινές συνθήκες, επαναποκτά την εξουσιαστική της σχέση στην ροή της όντως ζωής. Η ανατολή και η δύση του ήλιου, η Θεογέννητος φύση, η θάλασσα, τα βότσαλα, η άμμος, τα σύννεφα, η βροχή, τα χιόνια, τα χαμογελαστά πρόσωπα, η παραδοχή ότι υπάρχει Πρόνοια και ότι όλα συμβαίνουν, άνευ "διότι" και "άρα", για κάποιο λόγο που ο Ένας μόνο γνωρίζει και Αυτός ο Ένας υπάρχει και είναι ο ίδιος ταπεινός,αγαθός και αγάπη προς όλους,μαζί όλα δημιουργούν καλούς λογισμούς. Οπότε ναι...Συνεχίζεις την πορεία με βλέμμα και καρδιά ανοιχτά στους ορίζοντες και ας φαντάζουν αυτοί ανύπαρκτοι και αόρατοι. Σοφία, πίστη, ελπίδα, αγάπη, τετράς Ενάς αλληλοσυμπληρούμενη, αδιάσπαστη, αλληλοπεριχωρητική, ενιαία, κυρίαρχη, παντοδύναμη οράται, συντελείται, ευρίσκεται, υπάρχει και διαλύει εντός της τα αντίθετά της. Το μόνο το οποίο χρειάζεται, είναι να κάνεις εκείνο το οποίο μπορείς περισσότερο, προσπαθώντας μονίμως και συνεχώς να οδηγήσεις εαυτόν στο πάρα πέρα, να διαλυθείς, να σφαγείς και να μεριστείς προς και σε όλους, να προσφέρεις, να δίνεις άνευ προσμονής ανταποδόσεως και τούτο ασκούμενο από όλους και προς όλους νικά κάθε διαβολή λογισμών, κάθε άρρωστη κατάσταση, κάθε μιζέρια, καθώς το κακό ηττάται μόνο εντός του καλού και τρόπου και τόπου. Αυτός ο τρόπος σκέψης και δράσης της καθ'ημάς Ανατολής είναι νοητώς και εμπράκτως ο τρόπος στήριξης, συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς όλους σε κατεύθυνση ένωσης και όχι διχασμού. "Ίνα ώσιν εν". "[....] Το 'γενηθήτω το θέλημα σου' είναι η κατάληξι ενός προσωπικού αγώνα. Και η αρχή μίας πορείας με άλλη, ακατανίκητη δύναμι[....] Όλα τα προβλήματα είναι λυμένα, ενώ φαίνονται άλυτα[....]" (Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ιεράς Μονής Ιβήρων "Ο Βασιλεύς της Δόξης".Ι.Μ. Ιβήρων 2018, σελ.123

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 10-9-2020


Ο ρόλος του ΝΑΤΟ ως εμφανέστατου υποστηρικτή της φασιστικής-ιμπεριαλιστικής Τουρκίας του Ερντογάν σε βάρος των Ελληνικών δικαίων καθίσταται όλο και περισσότερο εμφανής, ομοίως και αυτός του Γ.Γ. του. Προς όφελος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας η κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει την θέση και τον ρόλο της σε αυτήν την "συμμαχία". Η "εμπόλεμη" κατάσταση η οποία διαδραματίζεται κατά μήκος των ανατολικών συνόρων, προετοιμάστηκε από την πλευρά της Τουρκίας όλα τα προηγούμενα έτη. Εάν λίγο πριν τις εκλογές στις Η.Π.Α. ο πρόεδρός της χρειάζεται τις ψήφους των Ελληνοαμερικανών και προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες-στην περίπτωση νέας εκλογής του η ισορροπία θα ανατραπεί προς όφελος της Τουρκίας-, ο Ρώσος πρόεδρος στηρίζει τον φασίστα Ερντογάν. Η Γαλλία πλέον ενεργά-δίπλα της λίγο πριν απασφαλίσουν Αίγυπτος, Ισραήλ και Η.Α.Ε.-είναι η μόνη χώρα η οποία (και για λόγους κυριαρχίας της στην περιοχή) ενδέχεται να έχει πραγματική ένοπλη εμπλοκή απέναντι στην Τουρκία. Επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι με αυτήν την φασιστική-ιμπεριαλιστική Τουρκία, οποιοσδήποτε διάλογος θα αποβεί εις βάρος της Ελλάδας, όσες πιέσεις κι αν ασκούν προς αυτήν την κατεύθυνση "φίλοι" και εχθροί. Ο ουσιαστικός διάλογος προυποθέτει και απαιτεί εμπιστοσύνη και πραγματικές προθέσεις προς αμοιβαία επωφελή αποτελέσματα. Έως της τελικής πολιτικής πτώσεως του Ερντογάν, τέτοιες συνθήκες δεν θα υπάρξουν. Το φθινόπωρο εντός του οποίου σε λίγο θα εισέλθουμε, με το υπάρχον προηγούμενο κλίμα στο Αιγαίο,στον Έβρο και στην Μεσόγειο, μαζί με την ταλαιπωρία του ιού και την αιμορραγία ανέργων, εργαζομένων, επιχειρηματιών και του συνόλου της οικονομίας σε φάση ύφεσης, σε πρώτη ανάγνωση δεν προσφέρεται για ενατένιση με αισιόδοξες προοπτικές. Οι άνθρωποι, οι πολίτες διαβιούν την καθημερινότητά τους με αβεβαιότητα, ανησυχία, προβληματισμό και φόβο. Ωστόσο δεν αποτελεί λογική παραδοξότητα εντός αυτού του φαινομενικού και πραγματικού ίσως ζόφου, να κυριαρχούν αισιόδοξα συναισθήματα και σκέψεις. Δεδομένο είναι ότι οι απρόβλεπτες ανατροπές, οι μη αναμενόμενες στην παρούσα κατάσταση επέρχονται. Οι ανατροπές συνίστανται στο γεγονός ότι ο ζόφος έχει πέρας και μάλιστα σε σύντομο χρόνο, οπότε η αισιοδοξία είναι στις επάλξεις. Όπως είναι σήμερα διαμορφωμένη η κατάσταση-στρατιωτική ένταση,ιός, ύφεση- κυοφορεί το καλό και την αισιοδοξία. Κάθε κατάσταση όσο αρνητική κι αν παρουσιάζεται, φαίνεται ή και είναι, εντός της περιλαμβάνει και το θετικό στοιχείο, καθώς τα αντίθετα μέρη τα οποία δημιουργούν ένα ζεύγμα, ακολουθούν το ένα το άλλο. Το αρνητικό το διαδέχεται το θετικό, την ένταση η καταλλαγή, το κακό το καλό, το άδικο το δίκαιο, την απαισιοδοξία η αισιοδοξία. Όσο παρατείνονται χρονικά οι αρνητικές καταστάσεις, τόσο το τέλος τους πλησιάζει. Τα αντίθετα μέρη των ζευγμάτων αλληλοδιαδέχονται συνεχώς και αενάως με σταθερή αλληλουχία το ένα το άλλο εδώ και αιώνες σε αυτόν τον κόσμο. Την οδύνη διαδέχεται η ηδονή, την υποκρισία η αυθεντικότητα, το ψέμα η αλήθεια, την στιγμή ο χρόνος, το σκοτάδι το φως και ισχύει και η αντίστροφη φορά. Τα αντίθετα ζεύγματα, τα μέρη των οποίων διαδέχεται το ένα το άλλο είναι άπειρα και εάν δεν υπάρξει το ένα μέρος και το άλλο παραμένει ανύπαρκτο. Οπότε ναι ο απαισιόδοξος ζόφος πλησιάζει το τέλος του και στην θέση του έρχεται το αισιόδοξο φως. Διότι ως συνήθως το τέλος είναι κοντά, το μέλλον αβέβαιο, αλλά η αλληλοδιαδοχή των αντιθέτων μερών τα οποία απαρτίζουν ένα ζεύγμα είναι πάντα βεβαία. Τα αισιόδοξα, τα καλύτερα, τα αίσια είναι μπροστά μας και εντός ολίγου αναμένεται να εμφανιστεί και η καλπάζουσα έλευσή τους. Η φυσική νομοτέλεια παραμένει ανέκπτωτη και κυρίαρχη στην Ιστορία, στον Καιρό, στον Χρόνο. Μπορείς να την εντοπίσεις έχοντας μάτια, νου, ψυχή και καρδιά ως ελεύθερο και όχι μπερδεμένο παραγάδι, έχοντας απαλλαγεί από τους κόμπους εκείνους οι οποίοι το καθιστούν άχρηστο. Με νου, μάτια,ψυχή και καρδιά σκοτισμένα αδυνατείς να αναγνωρίσεις ακόμη και τον εαυτό σου. Οπότε ελεύθερο παραγάδι.... "Η πετονιά η σκοτεινιά ψάρι δεν ανεβάζει[....] γυρεύοντας να ψαύσω τον ασώματο ζόφο τον όχι υπάρχοντα.[....] - Πρόσεξε ποια νύχτα θα ταράξεις απόψε' την ψεύτικη ή την πραγματική/" (Νίκος Καρούζος "Τα Ποιήματα Α' 1961-1978" Γ' Έκδοση "Ίκαρος" 2002, σελ. 325)

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 3-9-2020


O ιός έχει καταφέρει να διχάσει την κοινωνία παγκοσμίως. Η Ευρώπη κατακλύζεται από μεγάλες διαδηλώσεις (Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία). Πρωτόγνωρες καταστάσεις βιώνει και η Ελλάδα,όπου καθημερινά κυριαρχούν γεγονότα κωμικοτραγικά. Η Θεσσαλονίκη χωρίς Δ.Ε.Θ., φοιτητές και νυχτερινή ζωή είναι μία άλλη αγνώριστη πόλη. Ζούμε σκηνές από ένα ανεπίστρεπτο μέλλον;Πιστεύουμε ότι η απάντηση θα αργήσει χαρακτηριστικά να φανερωθεί. Έως τότε οι πολίτες παγκοσμίως προσπαθούν να ακολουθήσουν τα βήματα της καθημερινής ζωής τους. Δύσκολη ομολογουμένως προσπάθεια να βαδίζεις με κανονικούς ρυθμούς, ενώ όλα τριγύρω αλλάζουν παραμένοντας ωστόσο και ίδια. Το καλοκαίρι φεύγει σιγά-σιγά και η φθινοπωρινή προσαρμογή όλων σε μία διαρκώς μεταβαλλόμενη και ασταθή πραγματικότητα καθίσταται όλο και περισσότερο προβληματική. Σύντομα τα δυσχερή οικονομικά αποτελέσματα και στον τουρισμό θα παρουσιάζονται στην οικονομική ζωή των πολιτών. Έως την επόμενη άνοιξη θα έχουν ολοκληρωτικά εκδηλωθεί στην προσωπική και κοινωνική ζωή. Η αισιόδοξη οπτική διατηρείται ακλόνητη και ζωογόνος σε ό,τι όμορφο προσφέρει η δημιουργός φύση και οι απλές και άδολες ανθρώπινες σχέσεις. Καθώς ο καιρός καλπάζει και η κοσμοκρατόρισσα ασχήμια παρουσιάζεται με πολλά προσωπεία και σε περισσότερους χώρους, τόσο το κάλλος που σώζει θα συνεχίζει να εμφανίζεται σε απρόσμενους και λιγότερους τόπους, παραμένοντας όμως σε εαυτούς και αλλήλους επί μακρόν και αδιαλείπτως. Οι κυνηγοί, οι εραστές, οι ανιχνευτές, οι ζώντες εν και εκ του κάλλους θα στρέφονται μονίμως σε χώρους λιγοστούς,μακρινούς-αλλά και τόσο πλησίον- μυστικώς κρυμμένους και ταυτοχρόνως πλήρεις αποκαλύψεων. Διότι το ακούς και το βλέπεις στα λόγια και στην συμπεριφορά των ανθρώπων. Δεν τους αρέσει αυτή η κατάσταση, γίνονται κλειστοί, εσωστρεφείς, συνεχώς κατακλύζονται από εσωτερικά και εξωτερικά ερωτηματικά αναπάντητα. Από ένστικτο αντιλαμβάνονται την ασχήμια τόσο αυτής της κατάστασης όσο και εκείνων που έρχονται. Αδυνατούν-έτι περισσότερον- να κατανοήσουν, να αναλύσουν και να προβλέψουν το αύριο. Άλλοι πιστεύουν, άλλοι απιστούν, άλλοι προσαρμόζονται, άλλοι παραμένουν απροσάρμοστοι. Αλλοπρόσαλλη κοινωνία, αλλοπρόσαλλη πολιτεία. Ένα είναι βέβαιον-εντός της σχετικότητας αυτής- και τούτο φαίνεται να έχει περάσει στην λήθη. Η εμπιστοσύνη ούτε χαρίζεται, ούτε επιβάλλεται,ούτε οριοθετείται. Η εμπιστοσύνη εδώ και αιώνες απλώς κατακτάται και κερδίζεται. Όσο η εμπιστοσύνη απουσιάζει, ουδείς ουδένα πείθει, όπως έχει διδάξει η Ιστορία, η Ψυχολογία και η Κοινωνιολογία. Προκειμένου να κερδίσεις την εμπιστοσύνη απαραίτητη είναι-όπως και προυπόθεση- η αμοιβαία, καλή και επιτυχής επικοινωνία. Όχι η στημένη και η κατευθυνόμενη επικοινωνία, αλλά η αυθόρμητη, η εσωτερική, η αληθινή και η εξ ενστίκτου πηγάζουσα. Όσο η επικοινωνία είναι πλαστή,χαοτική και κατευθυνόμενη τόσο η εμπιστοσύνη θα παραμένει απούσα και θα αναζητείται, όπως και η εμπιστοσύνη. Ο χρόνος πάντα υπήρξε αρωγός και σύμμαχος στην οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης, καθώς εντός αυτού δοκιμάζονται πολλαπλώς συμπεριφορές,στάσεις, επιβεβαιώνονται ή καταπίπτουν επιχειρήματα, ευδοκιμεί ή διαπιστώνεται αδόκιμος η επικοινωνία. Αυτός ο χρόνος, ο καιρός ο οποίος επελαύνει καλπάζων τελευταίως,ως κάποιος να έλεγε ότι επείγεται σφοδρώς να προλάβει (τι άραγε;) ή να προκαλέσει γεγονότα και καταστάσεις, είναι εκείνος ο οποίος θα ξεκαθαρίσει ευκρινώς το τοπίο. Οι ομίχλες, οι σκοτίες, οι αμφισημίες, οι ταλαντεύσεις, οι ασχήμιες και οι επιδιωκόμενες ισορροπίες θα χαθούν και θα καταρρεύσουν εντός ενός διάπυρου φωτός του οποίου η διαύγεια θα ανατρέψει και θα διαλύσει τα πάντα, αναδεικνύοντας τους ταπεινούς έσχατους, πρώτους και τους αλαζόνες πρώτους, έσχατους. Όλα ξεκινούν και πάλι από την αρχή, καθώς κάθε πραγματική ανατροπή από την φύση της παρουσιάζει τις δικές της αυτονόητες ευκαιρίες προς νέες αφετηρίες, καινούργιες διαδρομές και αρχέγονα-άρα και ασφαλή- χαμένα,στους αιώνες, μονοπάτια. Νέες αφετηρίες προς νέους αδιαμόρφωτους,ωστόσο υπαρκτούς και ζωηφόρους κύκλους. "Φεύγουμε λοιπόν ελεύτεροι από θέλγητρα' ξέρουμε οπτασίες ξέρουμε χαλάσματα' τώρα συντρέχουμε όνειρα κι ανασαίνουμε 22.01.81" (Νίκος Καρούζος "Οιδίπους τυρρανούμενος και άλλα ποιήματα" Εκδόσεις "Ίκαρος" 2014, σελ. 244

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 27-8-2020


Eίναι δεδομένο ότι η ύφεση θα είναι και βαθειά και μακρόχρονη. Περί τα μέσα Ιουλίου η μείωση στις πωλήσεις του λιανεμπορίου ήταν άνω των 10 δισ. ευρώ. Από τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες τεράστιες μειώσεις στις πωλήσεις τους έως το πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου είχαν υποστεί οι εξαρτημένες από το λιανεμπόριο και τον τουρισμό, ενώ άντεξαν εκείνες οι οποίες δραστηριοποιούνται στους τομείς της τεχνολογίας και των τηλεπικοινωνιών. Επίσης η οικονομική ύφεση ως είθισται διαθέτει έντονο ταξικό χαρακτήρα. Στις Η.Π.Α. οι θέσεις εργασίας οι οποίες είχαν δημιουργηθεί την τελευταία δεκαετία ήδη έχουν χαθεί. Το 40% των πολιτών στις Η.Π.Α. χαμηλής ειδίκευσης ήδη έχει χάσει την εργασία του(Federal Reserve).Πάνω από 20% των εργαζομένων με πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην ίδια χώρα έχασαν επίσης την εργασία τους(Pew Research Center). Επίσης χρεοκόπησε το 41% των επιχειρήσεων οι οποίες ανήκαν σε αφροαμερικάνους,καθώς και το 32% εκείνων οι οποίες ανήκαν σε ισπανόφωνους, στις Η.Π.Α. και πάλι ( Federal Reserve). Σύμφωνα με την Eurostat η ύφεση στην Ε.Ε.-27 το β' τρίμηνο του 2020 ήταν 11,9% και στην Ευρωζώνη 12,1%,με προεξάρχουσες χώρες την Ισπανία με 18,5%,την Πορτογαλία 14,1%,την Γαλλία 13,8%, την Ιταλία 12,4% και το Βέλγιο 12,2%. Στην Ελλάδα το πλήγμα το οποίο έχει δεχθεί η βαρειά "βιομηχανία" της χώρας, ο τουρισμός, ενδεχομένως θα οδηγήσει σ ύφεση το γ' τρίμηνο του έτους, μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη περί 16% του β' τριμήνου. Όλα λοιπόν μεταβάλλονται, ως σε μονόδρομο προς το χειρότερο, σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, προσφέροντας μία οπτική απαισιοδοξίας, χαραγμένη ανεξίτηλα στην χώρα μας και από την δεκαετή και πέραν τούτης, παραμονής της στα απάνθρωπα Μνημόνια. Ωστόσο οι Έλληνες και όχι μόνον αυτοί, γνωρίζουν ότι " Όταν χαράζει στο Αιγαίο είναι όμορφα....". Ό,τι κι αν συμβεί από τα καταπετάσματα της γης έως και τους ουρανούς, το ηγετικόν, καθοδηγητικόν, αρχετυπικόν κάλλος θα συνεχίσει να υπάρχει, να οράται σε όσους το αναζητούν, μπορούν και θέλουν να το ενσωματώσουν εντός τους και να γίνουν φορείς του. Τούτο το κάλλος βρίσκεται παντού και υπό προυποθέσεις κατακλίζει και κυριαρχεί την ζωή μας από την Ανατολή της ημέρας έως και την δύση της. Στον ήλιο στην σελήνη, στις πολύ απλές και καθημερινές στιγμές αυτής της ζωής. Το κάλλος "έξω βάλλει τον φόβο", σε αυτοαναγνωρίζει, σε πραύνει, σε εξουσιάζει, σε συναντά εφόσον το επιθυμείς, παραμένει και δεν χάνεται. Το κάλλος, αυτό το εσαεί θαύμα ζωής, αναγνωρίζεται σε πολύ απλά και ταπεινά δώρα της φύσης στον άνθρωπο, τα οποία ωστόσο περικλύουν την μέγιστη ουσία και την πραγματική οντολογική σημασία για τον άνθρωπο, του οποίου την ύπαρξη και νοηματοδοτούν. Σε αντίθετη περίπτωση ο άνθρωπος ως πρόσωπο χάνεται, εξαφανίζεται, εκπίπτει και μετατρέπεται σε ένα χρησιμοθηρικό, διεστραμμένο ως προς τον Λόγο, αποπροσανατολισμένο, μηχανικό ον, καθοδηγούμενο από πλαστές και ψεύτικες ανάγκες. Αυτό το ον αποκόπτεται από τον Κτίστη και την Κτίση, ταλαιπωρείται και βασανίζεται αυτοεγκλωβισμένο σε ένα δαιμονικό Εγώ, το οποίο αδυνατεί να συμμετάσχει και να συστήσει ένα Εμείς, καθώς στον Άλλον αναγνωρίζει την κόλασή του(Σαρτρ).Τούτη η εθελούσια τύφλωση τον οδηγεί στο απρόσωπο πλήθος και στην αγόμενη μάζα, καθώς έχει εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει κοινωνικά το άτομό του- και όχι το μοναδικό του πρόσωπο- μέσω των κατασκευασμένων προτύπων, κανόνων και συμπεριφορών όπως μας διδάσκουν η Κοινωνιολογία και η Ψυχολογία. Διότι σε τούτο το κατασκευασμένο σύστημα,το οποίο εξυπηρετεί αποκλειστικά την διεστραμμένη διατήρησή του, εις αιώνες αιώνων, απουσιάζει σκοπίμως τούτο το κάλλος, το οποίο έχει εξοριστεί από τον τρόπο λειτουργίας του και την θέση του έχει καταλάβει το κατασκευασμένο "κάλλος" και όχι το αχειροποίητον. Διότι όπως αντιλαμβάνεται(;) ο καθείς τούτο το κάλλος δεν υπάρχει όταν το άθροισμα του πλούτου των εξ Η.Π.Α.- και όχι μόνον σε αυτούς προφανώς- δισεκατομμυριούχων μεταξύ 18-3 και 10-4,στην κορύφωση του εγκλεισμού παγκοσμίως, αυξήθηκε κατά 282 δισ. δολάρια φτάνοντας τα 3,22 τρις δολάρια.( Έκθεση Αμερικάνικου Ινστιτούτου Μελετών Πολιτικής). Το αχειροποίητον κάλλος αναζητείται και αναγνωρίζεται μεταξύ των απλών και ταπεινών. "[....]όταν μία σκέψη έχει τάση προς το όνειρο, δεν πρέπει κανείς να την απομακρύνει, να της προσφέρει το όνειρο με περιορισμούς. Όσο θ' απομακρύνετε τη σκέψη σας από τα όνειρά της, αυτή δεν θα τα γνωρίζει'[....]Αν λίγο όνειρο είναι επικίνδυνο, αυτό που σε γιατρεύει δεν είναι το λιγότερο όνειρο αλλά περισσότερο, όλο το όνειρο[....]" ( Μαρσέλ Προυστ " Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο ΙΙ" Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών 1997,σελ 352)

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 20-8-2020


Η ικανότητα σύνθεσης των γεγονότων είναι εκείνη η οποία παρέχει την δυνατότητα σε συγκεκριμένο χρόνο και με βάση πραγματικές πληροφορίες-αλλά και από εκπαίδευση και από διαίσθηση- την προσέγγιση της πραγματικότητας με μεγάλες πιθανότητες εξαγωγής ασφαλών συμπερασμάτων. Όσο κι αν η Ελληνική διπλωματία πράττει τα δέοντα ως προς την δεδομένη παραβίαση των χωρικών υδάτων της από την Τουρκία και όσο “σύμμαχοί” της στην Ε.Ε. τορπιλίζουν με την άσκηση veto την επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε αυτήν,τόσο περισσότερο εμφανές καθίσταται ότι στην πράξη, την προκλητική επιθετικότητα των Τούρκων η Ελλάδα καλείται να την αντιμετωπίση μόνη της. Ωστόσο σε κρίσιμες ώρες- όπως αυτή που διανύει τώρα η Ελλάδα- μπορείς να ” μετρήσεις” τους πραγματικούς φίλους και συμμάχους. Ένας επαναπροσδιορισμός-όταν έρθει η ώρα-των σχέσεων μας με την γείτονα Βουλγαρία σε πολλά επίπεδα κρίνεται απαραίτητος. Οι Γερμανοί είναι γνωστοί σε όλους. Όσο για την στάση Ισπανίας,Ιταλίας και Μάλτας,αυτή δείχνει ότι μόνον η Γαλλία από τον ευρωπαικό νότο στέκεται στο πλευρό των Ελληνικών δικαίων. Η εμφάνιση των πρώτων εμβολίων για την αντιμετώπιση του ιού-από Ρωσία και Οξφόρδη- δεν απετέλεσε πρώτη είδηση στα ημεδαπά Μ.Μ.Ε.,τα περισσότερα των οποίων κεντρικά δελτία ειδήσεων παρουσιάζουν επιλεκτική πληροφόρηση,προτάσσοντας φόβο και τρόμο. Δυστυχώς δεν υπάρχει ένα εγχώριο BBC News. Οπότε επιβάλλεται ο Έλληνας πολίτης να αναζητά και να βρίσκει αμφίδρομη πληροφόρηση. Ωστόσο ο Υπουργός Υγείας με δηλώσεις του(ΣΚΑΙ 18-8-2020) κατάφερε να δώσει ένα μήνυμα αισιοδοξίας έστω και προς το τέλος του θέρους. Όπως δήλωσε,η Κομισιόν προέβει σε συμφωνία με την Βρετανοσουηδική φαρμακοβιομηχανία AstraZeneca PLC ως προς την εκτέλεση παραγγελίας των 400 εκ. δόσεων του εμβολίου της Οξφόρδης. Η Ελλάδα θα λάβει εξ αυτών μεταξύ Δεκεμβρίου και Ιουνίου 3 εκ. δόσεις του εμβολίου,εκ των οποίων οι πρώτες 700.000 δόσεις θα ληφθούν περί τα τέλη Δεκεμβρίου. Επίσης,όπως δήλωσε, από τον Οκτώβριο θα διατίθενται τα 4,2 εκ.των δόσεων του εμβολίου για την αντιμετώπιση της γρίπης. Εξ όσων φαίνονται η επιστήμη επιτέλους ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις των καιρών εντός του 2020,ίσως ξεπερνώντας και τις προσδοκίες ειδικών επιστημόνων,οι οποίοι έως και πρόσφατα τοποθετούσαν την εμφάνιση του εμβολίου περί τα μέσα του 2021. Η εμφάνιση και η εφαρμογή-εθελοντικά-του εμβολίου εναντίον του ιού,ίσως καταφέρει να κρατήσει την ύπαρξη του σε καθαρά επιστημονικό πεδίο,προτού αυτός μεταλλαχθεί σε πολιτικό ιό. Παγκοσμίως οι πολίτες έχουν διχασθεί και διαδηλώσεις γίνονται και στην Ευρώπη(πρόσφατα Ισπανία,πριν λίγο καιρό Γερμανία).Καθώς τα πάντα στην κοινωνία είναι πολιτικά,από την εποχή που ο Αριστοτέλης θεώρησε και δήλωσε ότι ο άνθρωπος είναι” φύσει πολιτικόν ζώον” και επίσης υποστήριξε ότι ” ο άνθρωπος που ζει εκτός πολιτικής κοινωνίας είναι είτε θηρίο είτε θεός”,έτσι και ο ιός τείνει να εξελιχθεί και είναι ένα μεγάλο πολιτικό ζητούμενο,πέραν της επιστημονικής υποστάσεως του. Ως εκ τούτου οι κυβερνήσεις παγκοσμίως θα κριθούν πολιτικά από τους πολίτες ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης του ιού,σε σχέση πάντα με τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματα που επέφερε και θα επιφέρει στην οικονομική και άρα και κοινωνική και προσωπική ζωή των πολιτών,οι οποίοι απαρτίζουν και συγκροτούν την πολιτεία . Ως εκ τούτου ως προς τα εγχώρια,ενδιαφέρον σίγουρα θα έχουν οι δημοσκοπήσεις οι οποίες και θα διεξαχθούν τον Σεπτέμβριο,στις οποίες είναι πολύ πιθανόν ο “κανένας” να ξαναβρεθεί στην θέση πρωτοκαθεδρίας όπου ήταν. Διότι ήδη οι πολίτες εξ αιτίας ενός παρατεταμένου,ανύπαρκτου και αναποτελεσματικού οικονομικού “επιχειρείν”,έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τις οικονομικές και άρα πολιτικές επιπτώσεις του ιού στην καθημερινότητά τους. Ενδιαφέρον πιστεύουμε ότι παρουσιάζουν και οι απόψεις, σε συνέντευξή του(“Η Καθημερινή” 9-8-2020), του καθηγητού Αστροφυσικής και διευθυντού του Ινστιτούτου Κοσμολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και εταίρο της Βασιλικής Ακαδημίας της Βρετανίας Γιώργου Ευσταθίου, ο οποίος αφ’ενός θεωρεί ” ότι μπορεί να χρειαστούν και 30 χρόνια για να επιστρέψουμε στην προ κορωνοιού κατάσταση” και αφ’ετέρου όπως δήλωσε” Σε 100 χρόνια υποψιάζομαι ότι θα υπάρχουν πολύ λιγότεροι άνθρωποι που θα ζουν υπό βιώσιμες συνθήκες”. “[….] Ας σκεφτούμε τώρα τα παλιά ομοιώματα των εποχών. Διακόπτω τον ρυθμό της κίνησης των γερασμένων μορφών,η άνοιξη τριποδίζει,το καλοκαίρι καλπάζει,λυπημένο επελαύνει το φθινόπωρο κι ο χειμώνας φθάνει με μικρά βήματα. Σπάζω,κομμάτι κομμάτι,την συνεχή αλλαγή της κίνησης με μακρύποδο,σαν τον διαβήτη,βηματισμό[….]” (Dylan Thomas ” Προοπτική της θάλασσας” Εκδόσεις ” Πλέθρον 1983,σελ.54).