ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 1-10-2020

Η κατευθυνόμενη προβοκάτσια στην Ελληνική σημαία των βράχων στο Καστελόριζο, από την φασιστική-ιμπεριαλιστική κυβέρνηση Ερντογάν, αποδεικνύει για πολλοστή φορά τις πραγματικές προθέσεις των Τούρκων. Προθέσεις οι οποίες δεν κρύβονται πίσω από τον μανδύα ενός προβατόσχημου διαλόγου-λύκου. Η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει ουδέν από έναν ανειλικρινή διάλογο. Επιτέλους η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει εάν δεν θέλει να χάσει. Η έλλειψη διεκδικήσεων περιορίζει αφεαυτής την διαπραγματευτική ικανότητα ενός παίκτη, όποιος κι αν είναι αυτός. Η λυσσαλέα επίθεση την οποία υφίσταται σύσσωμο το μαθητικό κίνημα από τα ΜΜΕ είναι απαράδεκτη. Η νεολαία οφείλει και πρέπει να αντιδρά και τούτο αποτελεί ίδιον χαρακτηριστικό της και δείγμα υγείας της κοινωνίας. Μία γερασμένη νεολαία σε σκέψη και πράξη αποτυπώνει μία χώρα χωρίς μέλλον. Η νεολαία από την φύση της πρέπει να είναι εσαεί ριζοσπαστική, ανατρεπτική, αμφισβητίας, με όραμα και φαντασία. Η γερασμένη νοοτροπία και λογική οφείλει σε μία δημοκρατική κοινωνία να προσφέρει τον χώρο που απαιτείται και οφείλει στην νεολαία. Φυσικά μία κοινωνία με προοπτική είναι εκείνη η οποία είναι αεί εφηβική, με ορμή, διάθεση πρόκλησης αλλαγών, αυθόρμητη, με ανάληψη της ευθύνης των όποιων ριψοκίνδυνων σκέψεων και πράξεων. Μία εφηβική κοινωνία ωριμάζει χωρίς να γνωρίζει την έννοια της αναστολής αισθημάτων, κατευθύνεται κυρίως από την καρδιά και το θυμικό (η συναισθηματική αιτιότητα-αφετηρία της θέλησης). Η ανθρωπότητα και οι κοινωνίες της, κυριαρχούμενες από τον δυτικό ορθολογισμό, βρίθουν λογικών κατηγοριών, σκέψεων, πράξεων, υποκρισίας, υπολογισμού, συμφερόντων, στρεβλού ωφελιμισμού, συμβιβασμών, φθοράς και στεγνότητας αισθημάτων. Όλα τα προηγούμενα μαζί, συν εκείνα τα οποία αυτά παράγουν, συνθέτουν το πραγματικό απάνθρωπο πρόσωπο μίας κοινωνίας που έχει αποστασιοποιηθεί από τα πρόσωπα που την αποτελούν. Ζούμε και έχουμε μία απρόσωπη κοινωνία της οποίας η δυσοσμία παραπέμπει σε μία μεγάλη σειρά άταφων νεκρών στην πορεία των αιώνων. Τα κινούμενα πτώματα όπως είναι φυσικό βάλλουν εναντίον όλων εκείνων οι οποίοι ταράσσουν την νεκρική κυκλοφορία των ζωντανών-νεκρών και συνεχίσει να καλύπτει τον ζωογόνο αέρα η δίκη τους δυσοσμία. Τα χρώματα και τα αρώματα της εφηβείας και της νεολαίας, τους είναι και ξένα και αποκρουστικά. Ταράσσουν την νεκρή ζωή τους. Αισθάνονται ότι κινδυνεύουν από το οξυγόνο των φρέσκων ανέμων, ιδεών και και αισθημάτων που οι αιώνιοι έφηβοι μπορούν και φέρουν. Επιθυμούν να προσαρμόσουν τους "απροσάρμοστους", να τους ταιριάξουν στα μέτρα και στην λογική τους, να τους μετατρέψουν σε πεθαμένα αντίγραφά τους, ασαβάνιστα περιφερόμενα στην "δική" τους κοινωνία, της οποίας η ομοιομορφία δεν επιτρέπει την παρουσία του διαφορετικού πνεύματος και πρακτικής. Πόσο πραγματικά διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν οι ανά τους αιώνες νέοι διατηρούσαν την νεότητά τους στην συμπεριφορά, στην σκέψη και στον τρόπο ζωής τους. Καθίσταται αυτοκτονικό για μία κοινωνία να θέτει στο στόχαστρό τους νέους της. Στον αντίποδα αυτής της λογικής, είναι ευτυχείς-και τούτο είναι ένα στοιχείο της ανά τους αιώνες αναζητούμενης ευτυχίας- εκείνοι που διατηρούν και δεν έχασαν, ανεξαρτήτου ηλικίας, τον αυθορμητισμό των συναισθημάτων τους, τα οποία δεν παγιδεύτηκαν σε μία κατεστημένη κυρίαρχη αλλοτριωτική "λογική", όπου τα πάντα υπολογίζονται βάση μίας καθορισμένης πορείας. Ευτυχείς επίσης και όσοι εμπνέουν, δημιουργούν, κερδίζουν, αξίζουν, κατακτούν αυτά τα ανέκπτωτα, στην πάροδο των αιώνων, αισθήματα, τα οποία παράγουν και σκέψεις και πράξεις, διότι όλα είναι αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο, ένα άλλο ζητούμενο στην πορεία του ανθρώπου καθορίζεται σχεδόν καθ' ολοκληρίαν και διαχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα, το φτιαχτό, το δήθεν, το πρόσκαιρο και το εφήμερο. Διότι εκείνο που πηγάζει από την καρδιά και κατευθύνει τον νου και εκδηλώνεται ελεύθερο, τούτο είναι και αληθινό. Όταν δέχεσαι και φέρεις την αλήθεια, αφήνεις τα πάντα να οδεύουν εντός αυτής της πραγματικότητας. Μία γερασμένη νεολαία, όταν υπάρχει, είναι δημιούργημα μίας ασθμαίνουσας κοινωνίας. Όσο οι νέοι είναι όντως νέοι και οι μεγαλύτεροι παραμένουν νέοι, υπάρχει ακόμη ελπίδα για τα αγέννητα βρέφη που έρχονται. "[....] Μεγάλη ηλικία, εγκωμιάζεις. Στον κάμπο οι γυναίκες σηκώνονται και περπατούν με μεγάλα βήματα στον κόκκινο χαλκό της ύπαρξης. Η ορδή των Αιώνων πέρασε από κει![....]" (Σαιν-Τζων Περς "Χρονικό". Εκδόσεις Bibliotheque 2018, σελ. 30)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 24-9-2020

Η "αναδίπλωση" της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο, με την απόσυρση του ερευνητικού σκάφους της από εκεί και πάλι εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα,καθώς θα καταφέρει με την βοήθεια της φίλης της Γερμανίας η οποία την στηρίζει, να αποφύγει τις οικονομικές κυρώσεις από την Ε.Ε., οι οποίες έως πρότινος ήταν αναπόφευκτες. Οδηγία "αναδίπλωσης" στην Τουρκία προφανώς έδωσαν και οι Η.Π.Α. καθώς στο διάστημα το οποίο απομένει έως τις εκεί εκλογές την 3η Νοεμβρίου, προφανώς και δεν εξυπηρετεί την σημερινή της κυβέρνηση να έρθει σε σύγκρουση με την εκεί Ελληνική ομογένεια. Η έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αφενός δεν θα οδηγήσει και πάλι πουθενά, αλλά και στην περίπτωση που κάπου οδηγήσει, εκ των πραγμάτων και εφόσον τίποτα δεν διεκδικεί η Ελλάδα από την Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και έπειτα, σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία συνεχώς διεκδικεί, παραβιάζει Συνθήκες και διεθνή δίκαια, αυτό το "κάπου" δεν θα εξυπηρετεί τα Ελληνικά συμφέροντα. Σε πρώτη ανάγνωση ο χρόνος του διαλόγου φαίνεται χαμένος, ωστόσο μάλλον δεν είναι έτσι. Το ποιος κερδίζει χρόνο θα φανεί και πάλι σύντομα. Επί του παρόντος και εφόσον δεν επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία από την Ε.Ε. είναι προφανές ποιος κερδίζει χρόνο και αποτελέσματα. Φυσικά εφόσον η ένταση, έστω και προσωρινώς, στην Αν. Μεσόγειο περιορίζεται, χρόνο κερδίζει η ειρήνη και μαζί της η κυβέρνηση. Αφενός προκειμένου να ενισχύσει την αμυντική και αποτρεπτική της ικανότητα και αφετέρου να αντιμετωπίσει τα πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα, της ύφεσης, του ιού, του μεταναστευτικού και των φυσικών καταστροφικών-και σε ανθρώπινες ζωές- φαινομένων. Η αναζήτηση του χαμένου χρόνου αποτελούσε συνεχώς πηγή έμπνευσης και πεδίο προβληματισμού φιλοσόφων, ποιητών, λογοτεχνών, αλλά συνειδητά ή και ασυνείδητα αποτελεί μέρος καθημερινής άσκησης κάθε προσώπου. Κερδίζεται ή χάνεται ο χρόνος, οι στιγμές και οι αιώνες που τον αποτελούν; Οι απαντήσεις διαφέρουν και είναι μόνο προσωπικές. Οι προτεραιότητες, οι αξίες, οι πορείες, οι στόχοι και τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά, ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις οι οποίες φαίνονται ή φαντάζουν κοινές. Ο χρόνος συμβαδίζει για πολλούς ανθρώπους με την καθημερινότητα. Η επανάληψη, η "ρουτίνα" καθιστά τελικά τον χρόνο και άρα τον άνθρωπο κερδισμένο ή χαμένο; Οι γρήγοροι ρυθμοί των μεγάλων μητροπολιτικών αστικών κέντρων εξαντλούν τελικά και τον χρόνο και το πρόσωπο; Χάνεται ο χρόνος ή χάνεται ο άνθρωπος; Εντός αυτών των ρυθμών υπάρχει ο χρόνος να σκεφτεί το κάθε πρόσωπο εάν έχει χάσει ή έχει κερδίσει τον δικό του χρόνο; Διαστέλλεται ο χρόνος τελικά όσο περισσότερα αποτελέσματα επιτυγχάνουμε κάθε 24ώρο ή ματαίως τρέχουμε να προλάβουμε τα πάντα; Τελικά αυτά τα "πάντα" τα οποία συνεχώς τρέχουμε να προλάβουμε έχουν πέρας, είναι συνεχώς τα ίδια, ανανεώνονται, φαίνονται να ανανεώνονται παραμένοντας τα ίδια και μπορούμε τελικά να κατανοήσουμε ποια "πάντα" έρχονται και ποια φεύγουν; Αντιθέτως οι αργοί ρυθμοί, ακόμη και εκείνοι οι οποίοι ενδεχομένως περιορίζουν ή και καταργούν την κίνηση, την βιασύνη, τα άγχος κερδίζουν ή χάνουν τον χρόνο άρα και το πρόσωπο; Εντός μίας "στάσιμης" ταυτοκινησίας διαστέλλεται ο χρόνος και άρα το πρόσωπο; Οι απαντήσεις όπως και οι αλήθειες είναι διαφορετικές και πάντα προσωπικές! "ΓΕΝΕΣΙΣ [....] Βραδυφλεγής χορτώδης επανερχόμενος νύκτωρ από αρχαία σε έξαρση πυρκαγιά λιγοστεύω τ'αστέρια και μειώνω τους γαλαξίες[....]" (Νίκος Καρούζος "Τα Ποιήματα Β' 1979-1991" Β' Έκδοση "Ίκαρος" 2001, σελ. 479)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 17-9-2020

Ει εμπρησμοί από φιλοξενούμενους μετανάστες και πρόσφυγες στην Λέσβο βεβαίως και ήταν περίπου χρονικώς προαναγγελθείσες. Η επί μήνες συστηματική προώθησή τους εκεί και σε άλλα νησιά του Β.Α. Αιγαίου, βάση σχεδίου από την κυβέρνηση του φασίστα-ιμπεριαλιστή Ερντογάν αποτελεί Δούρειο ίππο. Η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να προστατεύσει τα ακριτικά νησιά από τέτοιου είδους ακραία και εχθρικά περιστατικά όπως και τους κατοίκους αυτών. Όπως και με τον ιό έτσι και με τους Τούρκους δεν είσαι ποτέ σίγουρος καθώς και οι δύο δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Ο διχασμός τον οποίο έχει επιφέρει στην κοινωνία η κυκλοφορία του ιού, διαπιστώθηκε και με τα αντιφατικά φαινόμενα που παρατηρήθηκαν κατά την έναρξη του νέου σχολικού έτους. Το άνοιγμα των σχολείων πραγματοποιήθηκε. Ωστόσο ουδείς γνωρίζει πως θα κυλήσει η ζωή των μαθητών σε δημοτικά,γυμνάσια και λύκεια. Ο χρόνος είναι και πάλι εκείνος ο οποίος θα απαντήσει και σε τούτο το ερώτημα. Άλλωστε και πάλι αυτός, ο χρόνος, θα αποδείξει εάν τα μέτρα και οι εξαγγελίες από την Θεσσαλονίκη του πρωθυπουργού-εν μέσω παγκόσμιας αβεβαιότητας, όπως και ο ίδιος τόνισε- έως τον Σεπτέμβριο του 2021 θα είναι αποτελεσματικά και δραστικά για την οικονομία. Πάλι ο χρόνος θα αναδείξει την αναμενόμενη φθορά την οποία ούτως ή άλλως, θα υποστεί από την παρατεταμένη ύφεση και την δυσφορία που προκαλεί ο ιός, η κυβέρνηση της Ν.Δ. και εάν αυτή η φθορά θα είναι η κύρια αιτία εκείνη η οποία θα νεκραναστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε μία εποχή κατά την οποία ούτε όραμα προσφέρεται, ούτε προοπτική, οι πολίτες και πάλι καλούνται να αντλήσουν δυνάμεις, να δημιουργήσουν διεξόδους, να αντισταθούν στην απαισιοδοξία την οποία ο κυρίαρχος ζόφος αυτή την στιγμή προσφέρει. Φυσικά στην ζωή η έκπληξη αποτελεί εξουσιαστικό στοιχείο. Των Ελλήνων οι κοινότητες, όπως και ο Καιρός απέδειξε, διαθέτουν το πνεύμα και τους Αγγέλους εκείνους οι οποίοι δίνουν λύσεις,ανατρέπουν "λογικές" καταστάσεις και συνεχίζουν ακάθεκτες την πορεία τους μέσα στον Χρόνο. 'Οσο λοιπόν ο Θεός μας έχει γερούς και να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε-με τον τρόπο της καθ'ημάς Ανατολής-τόσο η πορεία θα συνεχίζεται με συνεχή αγώνα, με σηκωμένη την γροθιά, με χαμόγελο στο πρόσωπο και σπίθα στα μάτια. Το μέγα ευτύχημα είναι ότι όλα τα προηγούμενα μεταδίδονται και μάλιστα αυτού του είδους τα κρούσματα, μπορούν και πολλαπλασιάζονται περισσότερο γρήγορα από εκείνα του ιού. Άνθρωποι αποφασισμένοι για ζωή,αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, λαμπροφόροι και χαμογελαστοί, δύσκολα καταβάλλονται. Η αναμφισβήτητη ζωηφόρος μεγαλοσύνη των πολύ απλών καθημερινών συμβάντων και συναντήσεων, στις σημερινές συνθήκες, επαναποκτά την εξουσιαστική της σχέση στην ροή της όντως ζωής. Η ανατολή και η δύση του ήλιου, η Θεογέννητος φύση, η θάλασσα, τα βότσαλα, η άμμος, τα σύννεφα, η βροχή, τα χιόνια, τα χαμογελαστά πρόσωπα, η παραδοχή ότι υπάρχει Πρόνοια και ότι όλα συμβαίνουν, άνευ "διότι" και "άρα", για κάποιο λόγο που ο Ένας μόνο γνωρίζει και Αυτός ο Ένας υπάρχει και είναι ο ίδιος ταπεινός,αγαθός και αγάπη προς όλους,μαζί όλα δημιουργούν καλούς λογισμούς. Οπότε ναι...Συνεχίζεις την πορεία με βλέμμα και καρδιά ανοιχτά στους ορίζοντες και ας φαντάζουν αυτοί ανύπαρκτοι και αόρατοι. Σοφία, πίστη, ελπίδα, αγάπη, τετράς Ενάς αλληλοσυμπληρούμενη, αδιάσπαστη, αλληλοπεριχωρητική, ενιαία, κυρίαρχη, παντοδύναμη οράται, συντελείται, ευρίσκεται, υπάρχει και διαλύει εντός της τα αντίθετά της. Το μόνο το οποίο χρειάζεται, είναι να κάνεις εκείνο το οποίο μπορείς περισσότερο, προσπαθώντας μονίμως και συνεχώς να οδηγήσεις εαυτόν στο πάρα πέρα, να διαλυθείς, να σφαγείς και να μεριστείς προς και σε όλους, να προσφέρεις, να δίνεις άνευ προσμονής ανταποδόσεως και τούτο ασκούμενο από όλους και προς όλους νικά κάθε διαβολή λογισμών, κάθε άρρωστη κατάσταση, κάθε μιζέρια, καθώς το κακό ηττάται μόνο εντός του καλού και τρόπου και τόπου. Αυτός ο τρόπος σκέψης και δράσης της καθ'ημάς Ανατολής είναι νοητώς και εμπράκτως ο τρόπος στήριξης, συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς όλους σε κατεύθυνση ένωσης και όχι διχασμού. "Ίνα ώσιν εν". "[....] Το 'γενηθήτω το θέλημα σου' είναι η κατάληξι ενός προσωπικού αγώνα. Και η αρχή μίας πορείας με άλλη, ακατανίκητη δύναμι[....] Όλα τα προβλήματα είναι λυμένα, ενώ φαίνονται άλυτα[....]" (Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ιεράς Μονής Ιβήρων "Ο Βασιλεύς της Δόξης".Ι.Μ. Ιβήρων 2018, σελ.123

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 10-9-2020

Ο ρόλος του ΝΑΤΟ ως εμφανέστατου υποστηρικτή της φασιστικής-ιμπεριαλιστικής Τουρκίας του Ερντογάν σε βάρος των Ελληνικών δικαίων καθίσταται όλο και περισσότερο εμφανής, ομοίως και αυτός του Γ.Γ. του. Προς όφελος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας η κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει την θέση και τον ρόλο της σε αυτήν την "συμμαχία". Η "εμπόλεμη" κατάσταση η οποία διαδραματίζεται κατά μήκος των ανατολικών συνόρων, προετοιμάστηκε από την πλευρά της Τουρκίας όλα τα προηγούμενα έτη. Εάν λίγο πριν τις εκλογές στις Η.Π.Α. ο πρόεδρός της χρειάζεται τις ψήφους των Ελληνοαμερικανών και προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες-στην περίπτωση νέας εκλογής του η ισορροπία θα ανατραπεί προς όφελος της Τουρκίας-, ο Ρώσος πρόεδρος στηρίζει τον φασίστα Ερντογάν. Η Γαλλία πλέον ενεργά-δίπλα της λίγο πριν απασφαλίσουν Αίγυπτος, Ισραήλ και Η.Α.Ε.-είναι η μόνη χώρα η οποία (και για λόγους κυριαρχίας της στην περιοχή) ενδέχεται να έχει πραγματική ένοπλη εμπλοκή απέναντι στην Τουρκία. Επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι με αυτήν την φασιστική-ιμπεριαλιστική Τουρκία, οποιοσδήποτε διάλογος θα αποβεί εις βάρος της Ελλάδας, όσες πιέσεις κι αν ασκούν προς αυτήν την κατεύθυνση "φίλοι" και εχθροί. Ο ουσιαστικός διάλογος προυποθέτει και απαιτεί εμπιστοσύνη και πραγματικές προθέσεις προς αμοιβαία επωφελή αποτελέσματα. Έως της τελικής πολιτικής πτώσεως του Ερντογάν, τέτοιες συνθήκες δεν θα υπάρξουν. Το φθινόπωρο εντός του οποίου σε λίγο θα εισέλθουμε, με το υπάρχον προηγούμενο κλίμα στο Αιγαίο,στον Έβρο και στην Μεσόγειο, μαζί με την ταλαιπωρία του ιού και την αιμορραγία ανέργων, εργαζομένων, επιχειρηματιών και του συνόλου της οικονομίας σε φάση ύφεσης, σε πρώτη ανάγνωση δεν προσφέρεται για ενατένιση με αισιόδοξες προοπτικές. Οι άνθρωποι, οι πολίτες διαβιούν την καθημερινότητά τους με αβεβαιότητα, ανησυχία, προβληματισμό και φόβο. Ωστόσο δεν αποτελεί λογική παραδοξότητα εντός αυτού του φαινομενικού και πραγματικού ίσως ζόφου, να κυριαρχούν αισιόδοξα συναισθήματα και σκέψεις. Δεδομένο είναι ότι οι απρόβλεπτες ανατροπές, οι μη αναμενόμενες στην παρούσα κατάσταση επέρχονται. Οι ανατροπές συνίστανται στο γεγονός ότι ο ζόφος έχει πέρας και μάλιστα σε σύντομο χρόνο, οπότε η αισιοδοξία είναι στις επάλξεις. Όπως είναι σήμερα διαμορφωμένη η κατάσταση-στρατιωτική ένταση,ιός, ύφεση- κυοφορεί το καλό και την αισιοδοξία. Κάθε κατάσταση όσο αρνητική κι αν παρουσιάζεται, φαίνεται ή και είναι, εντός της περιλαμβάνει και το θετικό στοιχείο, καθώς τα αντίθετα μέρη τα οποία δημιουργούν ένα ζεύγμα, ακολουθούν το ένα το άλλο. Το αρνητικό το διαδέχεται το θετικό, την ένταση η καταλλαγή, το κακό το καλό, το άδικο το δίκαιο, την απαισιοδοξία η αισιοδοξία. Όσο παρατείνονται χρονικά οι αρνητικές καταστάσεις, τόσο το τέλος τους πλησιάζει. Τα αντίθετα μέρη των ζευγμάτων αλληλοδιαδέχονται συνεχώς και αενάως με σταθερή αλληλουχία το ένα το άλλο εδώ και αιώνες σε αυτόν τον κόσμο. Την οδύνη διαδέχεται η ηδονή, την υποκρισία η αυθεντικότητα, το ψέμα η αλήθεια, την στιγμή ο χρόνος, το σκοτάδι το φως και ισχύει και η αντίστροφη φορά. Τα αντίθετα ζεύγματα, τα μέρη των οποίων διαδέχεται το ένα το άλλο είναι άπειρα και εάν δεν υπάρξει το ένα μέρος και το άλλο παραμένει ανύπαρκτο. Οπότε ναι ο απαισιόδοξος ζόφος πλησιάζει το τέλος του και στην θέση του έρχεται το αισιόδοξο φως. Διότι ως συνήθως το τέλος είναι κοντά, το μέλλον αβέβαιο, αλλά η αλληλοδιαδοχή των αντιθέτων μερών τα οποία απαρτίζουν ένα ζεύγμα είναι πάντα βεβαία. Τα αισιόδοξα, τα καλύτερα, τα αίσια είναι μπροστά μας και εντός ολίγου αναμένεται να εμφανιστεί και η καλπάζουσα έλευσή τους. Η φυσική νομοτέλεια παραμένει ανέκπτωτη και κυρίαρχη στην Ιστορία, στον Καιρό, στον Χρόνο. Μπορείς να την εντοπίσεις έχοντας μάτια, νου, ψυχή και καρδιά ως ελεύθερο και όχι μπερδεμένο παραγάδι, έχοντας απαλλαγεί από τους κόμπους εκείνους οι οποίοι το καθιστούν άχρηστο. Με νου, μάτια,ψυχή και καρδιά σκοτισμένα αδυνατείς να αναγνωρίσεις ακόμη και τον εαυτό σου. Οπότε ελεύθερο παραγάδι.... "Η πετονιά η σκοτεινιά ψάρι δεν ανεβάζει[....] γυρεύοντας να ψαύσω τον ασώματο ζόφο τον όχι υπάρχοντα.[....] - Πρόσεξε ποια νύχτα θα ταράξεις απόψε' την ψεύτικη ή την πραγματική/" (Νίκος Καρούζος "Τα Ποιήματα Α' 1961-1978" Γ' Έκδοση "Ίκαρος" 2002, σελ. 325)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 3-9-2020

O ιός έχει καταφέρει να διχάσει την κοινωνία παγκοσμίως. Η Ευρώπη κατακλύζεται από μεγάλες διαδηλώσεις (Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία). Πρωτόγνωρες καταστάσεις βιώνει και η Ελλάδα,όπου καθημερινά κυριαρχούν γεγονότα κωμικοτραγικά. Η Θεσσαλονίκη χωρίς Δ.Ε.Θ., φοιτητές και νυχτερινή ζωή είναι μία άλλη αγνώριστη πόλη. Ζούμε σκηνές από ένα ανεπίστρεπτο μέλλον;Πιστεύουμε ότι η απάντηση θα αργήσει χαρακτηριστικά να φανερωθεί. Έως τότε οι πολίτες παγκοσμίως προσπαθούν να ακολουθήσουν τα βήματα της καθημερινής ζωής τους. Δύσκολη ομολογουμένως προσπάθεια να βαδίζεις με κανονικούς ρυθμούς, ενώ όλα τριγύρω αλλάζουν παραμένοντας ωστόσο και ίδια. Το καλοκαίρι φεύγει σιγά-σιγά και η φθινοπωρινή προσαρμογή όλων σε μία διαρκώς μεταβαλλόμενη και ασταθή πραγματικότητα καθίσταται όλο και περισσότερο προβληματική. Σύντομα τα δυσχερή οικονομικά αποτελέσματα και στον τουρισμό θα παρουσιάζονται στην οικονομική ζωή των πολιτών. Έως την επόμενη άνοιξη θα έχουν ολοκληρωτικά εκδηλωθεί στην προσωπική και κοινωνική ζωή. Η αισιόδοξη οπτική διατηρείται ακλόνητη και ζωογόνος σε ό,τι όμορφο προσφέρει η δημιουργός φύση και οι απλές και άδολες ανθρώπινες σχέσεις. Καθώς ο καιρός καλπάζει και η κοσμοκρατόρισσα ασχήμια παρουσιάζεται με πολλά προσωπεία και σε περισσότερους χώρους, τόσο το κάλλος που σώζει θα συνεχίζει να εμφανίζεται σε απρόσμενους και λιγότερους τόπους, παραμένοντας όμως σε εαυτούς και αλλήλους επί μακρόν και αδιαλείπτως. Οι κυνηγοί, οι εραστές, οι ανιχνευτές, οι ζώντες εν και εκ του κάλλους θα στρέφονται μονίμως σε χώρους λιγοστούς,μακρινούς-αλλά και τόσο πλησίον- μυστικώς κρυμμένους και ταυτοχρόνως πλήρεις αποκαλύψεων. Διότι το ακούς και το βλέπεις στα λόγια και στην συμπεριφορά των ανθρώπων. Δεν τους αρέσει αυτή η κατάσταση, γίνονται κλειστοί, εσωστρεφείς, συνεχώς κατακλύζονται από εσωτερικά και εξωτερικά ερωτηματικά αναπάντητα. Από ένστικτο αντιλαμβάνονται την ασχήμια τόσο αυτής της κατάστασης όσο και εκείνων που έρχονται. Αδυνατούν-έτι περισσότερον- να κατανοήσουν, να αναλύσουν και να προβλέψουν το αύριο. Άλλοι πιστεύουν, άλλοι απιστούν, άλλοι προσαρμόζονται, άλλοι παραμένουν απροσάρμοστοι. Αλλοπρόσαλλη κοινωνία, αλλοπρόσαλλη πολιτεία. Ένα είναι βέβαιον-εντός της σχετικότητας αυτής- και τούτο φαίνεται να έχει περάσει στην λήθη. Η εμπιστοσύνη ούτε χαρίζεται, ούτε επιβάλλεται,ούτε οριοθετείται. Η εμπιστοσύνη εδώ και αιώνες απλώς κατακτάται και κερδίζεται. Όσο η εμπιστοσύνη απουσιάζει, ουδείς ουδένα πείθει, όπως έχει διδάξει η Ιστορία, η Ψυχολογία και η Κοινωνιολογία. Προκειμένου να κερδίσεις την εμπιστοσύνη απαραίτητη είναι-όπως και προυπόθεση- η αμοιβαία, καλή και επιτυχής επικοινωνία. Όχι η στημένη και η κατευθυνόμενη επικοινωνία, αλλά η αυθόρμητη, η εσωτερική, η αληθινή και η εξ ενστίκτου πηγάζουσα. Όσο η επικοινωνία είναι πλαστή,χαοτική και κατευθυνόμενη τόσο η εμπιστοσύνη θα παραμένει απούσα και θα αναζητείται, όπως και η εμπιστοσύνη. Ο χρόνος πάντα υπήρξε αρωγός και σύμμαχος στην οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης, καθώς εντός αυτού δοκιμάζονται πολλαπλώς συμπεριφορές,στάσεις, επιβεβαιώνονται ή καταπίπτουν επιχειρήματα, ευδοκιμεί ή διαπιστώνεται αδόκιμος η επικοινωνία. Αυτός ο χρόνος, ο καιρός ο οποίος επελαύνει καλπάζων τελευταίως,ως κάποιος να έλεγε ότι επείγεται σφοδρώς να προλάβει (τι άραγε;) ή να προκαλέσει γεγονότα και καταστάσεις, είναι εκείνος ο οποίος θα ξεκαθαρίσει ευκρινώς το τοπίο. Οι ομίχλες, οι σκοτίες, οι αμφισημίες, οι ταλαντεύσεις, οι ασχήμιες και οι επιδιωκόμενες ισορροπίες θα χαθούν και θα καταρρεύσουν εντός ενός διάπυρου φωτός του οποίου η διαύγεια θα ανατρέψει και θα διαλύσει τα πάντα, αναδεικνύοντας τους ταπεινούς έσχατους, πρώτους και τους αλαζόνες πρώτους, έσχατους. Όλα ξεκινούν και πάλι από την αρχή, καθώς κάθε πραγματική ανατροπή από την φύση της παρουσιάζει τις δικές της αυτονόητες ευκαιρίες προς νέες αφετηρίες, καινούργιες διαδρομές και αρχέγονα-άρα και ασφαλή- χαμένα,στους αιώνες, μονοπάτια. Νέες αφετηρίες προς νέους αδιαμόρφωτους,ωστόσο υπαρκτούς και ζωηφόρους κύκλους. "Φεύγουμε λοιπόν ελεύτεροι από θέλγητρα' ξέρουμε οπτασίες ξέρουμε χαλάσματα' τώρα συντρέχουμε όνειρα κι ανασαίνουμε 22.01.81" (Νίκος Καρούζος "Οιδίπους τυρρανούμενος και άλλα ποιήματα" Εκδόσεις "Ίκαρος" 2014, σελ. 244