ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 27-6-2019

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 27-6-2019

Mεσούσης της προε-
κλογικής περιόδου
και ευρισκόμενοι
εις τας αρχάς του
θέρους, το άτονον το οποίο επι-
κρατεί εις το πολιτικόν κλίμα,
αρμόζει πλήρως με την χαλαρό-
τητα των πολιτών, η οποία συνε-
χώς θα διευρύνεται, καθώς η πε-
ρίοδος των διακοπών-για όσους
ακόμη μπορούν-, οι άδειες- για
όσους ακόμη έχουν εργασία- και
οι ολιγοήμερες αποδράσεις-ως
προς εκείνους οι οποίοι έχουν
ακόμη αυτή την δυνατότητα- θα
πλησιάζουν.Όλα φαίνονται ότι
περίπου έχουν κριθεί. Πρώτο
κόμμα- βάσει των δημοσκοπή-
σεων-και με μεγάλη διαφορά η
Ν.Δ., δεύτερο ο ΣΥΡΙΖΑ, τρίτο
το ΚΙΝ.ΑΛ και τέταρτο το ΚΚΕ.
Μετά από δέκα έτη σκληρής
αντιλαικής πολιτικής - αυτή των
Μνημονίων- η οποία και θα συ-
νεχιστεί και μετά τις εκλογές,
τα κατεξοχήν κόμματα τα οποία
στήριξαν και εφάρμοσαν αυτή
την πολιτική, εξακολουθούν να
κυριαρχούν στο πολιτικό σύστη-
μα και να νέμονται την εξου-
σία. Φυσικά δεν πρόκειται και
με βάση τα αποτελέσματα των
εκλογών, να θεωρηθεί αυτό ως
γεγονός το οποίο δικαιώνει την
συγκεκριμένη πολιτική.
Η μεγάλη αποχή η οποία ανα-
μένεται ως φυσιολογικό απότο-
κο της συγκεκριμένης περιόδου
και η μη ύπαρξη μίας πολιτικής
δύναμης η οποία θα μπορού-
σε να προσελκύσει όλους εκεί-
νους τους πολίτες οι οποίοι τον
Γενάρη του 2015 πίστεψαν στις
φιλολαικές αντιμνημονιακές
υποσχέσεις των δύο μετέπειτα
κυβερνητικών εταίρων, αποτε-
λούν δύο σημαντικούς παρά-
γοντες δημιουργίας μίας ανέκ-
φραστης "βουβής" τάσης και
πραγματικότητας.
Το μόνο "μεγάλο" πολιτικό ερώ-
τημα των επερχομένων εκλογών
παραμένει η αυτοδυναμία ή μη
της Ν.Δ. Τα υπόλοιπα ερωτημα-
τικά τα οποία αφορούν την είσο-
δο ή μη άλλων κομμάτων στην
Βουλή καθίστανται εκ των πραγ-
μάτων δευτερεύοντα.Τους πολί-
τες περισσότερο τους ενδιαφέ-
ρει η τουρκική προκλητικότητα
η οποία οργανωμένα κλιμακώ-
νεται στην Ανατολική Μεσόγειο
και στο Αιγαίο. Η νίκη του κεμα-
λιστή Ιμάμογλου στον δήμο της
Κωνσταντινούπολης δημιουργεί
νέα δεδομένα στην εσωτερική
πολιτική σκηνή της γείτονος χώ-
ρας και με ενδιαφέρον αναμένε-
ται η αντίδραση του Ερντογάν.
Η πιθανότητα μίας πρόκλησης
η οποία όπως επισημαίνεται
δεν μπορεί να μείνει αναπάντη-
τη, αποτελεί την ιδιαιτερότητα
-ομού με τις προαναφερθείσες-
αυτής της προεκλογικής περιό-
δου, αλλά και μετεκλογικά.
Το ράθυμον του προεκλογικού
κλίματος κυρίως προέρχεται εκ
του αποτελέσματος των Ευρωε-
κλογών της 26ης Μαίου, καθώς
ο χρόνος ο οποίος μεσολαβεί έως
και την 7η Ιουλίου είναι ελάχι-
στος. Νέα πολιτικά δεδομένα,
στο εσωτερικό της χώρας, τα
οποία να μπορούν να μετα-
βάλουν θεαματικά αυτή την
πραγματικότητα, είναι σχεδόν
αδύνατον να δημιουργηθούν
και τούτο το γνωρίζουν οι Έλλη-
νες πολίτες. Η βεβαιότητα της
νίκης της Ν.Δ. αφαιρεί και την
δυνατότητα ουσιαστικής- και όχι
ως προς το θεαθήναι- πολιτικής
αντιπαράθεσης με δυναμική
και προοπτική τέτοια η οποία
ενδεχομένως θα μετέβαλε ουσι-
αστικά το αποτέλεσμα της 26ης
Μαίου.
Η προσπάθεια η οποία καταβάλ-
λεται από όλους ως προς την όσο
το δυνατόν μαζική προσέλευση
των πολιτών στην κάλπη είναι
και σωστή και επιβεβλημένη.
Ωστόσο όλοι θα έπρεπε εκ των
προτέρων να γνωρίζουν ότι εν
μέσω θέρους η πιθανότητα με-
γάλης αποχής - κυρίως για αντι-
κειμενικούς και λιγότερο για
υποκειμενικούς λόγους- ήταν
και είναι υψηλή και όπως όλοι
γνωρίζουν η υψηλή αποχή ευνο-
εί πάντα το πρώτο κόμμα, δη-
λαδή την Ν.Δ. Δεδομένο επίσης
πρέπει να θεωρείται ότι η 7η Ιου-
λίου δεν ευνοεί την μεγάλη συμ-
μετοχή των πολιτών στις κάλπες
και προφανώς και για αυτό δεν
φταίνε οι πολίτες.
Ως προς τον αστάθμητο εξωτε-
ρικό παράγοντα, που είναι η
τούρκικη προκλητικότητα, τα
ψηφίσματα και οι ανακοινώσεις
της Ε.Ε., δεν απέτρεψαν τον Ερ-
ντογάν να πραγματοποιήσει γε-
ώτρηση στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ.,
δημιουργώντας ήδη ένα τετε-
λεσμένο. Το κατά πόσο αυτό θα
τύχει μακροημερεύσεως θα το
αποδείξει το άμεσο μέλλον. Το
μεγάλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό
αυτών των εκλογών είναι ότι αυ-
τές διεξάγονται στην κορύφωση
της τουρκικής επιθετικότητας.
"[....] Η πίστις[....] σημαίνει
απόλυτον απελευθέρωσιν από
κάθε είδος φυσικού 'νόμου' και
επομένως την μεγαλυτέραν
ελευθερίαν, την οποίαν ο άν-
θρωπος δύναται να φαντασθεί
: Είναι πρωτίστως, συνεπώς,
μία δημιουργική ελευθερία[....]
Κάθε άλλη σύγχρονος ελευθε-
ρία, οιασδήποτε ικανοποιήσεις
και εάν παρέχει εις εκείνον, ο
οποίος την διαθέτει, είναι αδύ-
νατη να δικαιολογήσει την ιστο-
ρίαν' και τούτο δια κάθε άνθρω-
πον, ο οποίος είναι ειλικρινής
με τον εαυτόν του, ισοδυναμεί
με τον τρόμον της ιστορίας[....]
(Mircea Eliade "Κόσμος και Ιστο-
ρία" Αθήναι 1966, σελ.158-9)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 20-6-2019

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 20-6-2019

Ο ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΕΩΣ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΝ 7-7-2019 ΥΠΗΡΞΕ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΑΘΟΔΟ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΠΛΗΡΕΙΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΥΠΗΡΞΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΗΜΙΤΕΛΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ. ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΞΑΜΕ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ-ΣΤΡΙΕΣ, ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ: ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΑΡΡΗΓΙΑΝΙΔΗ, ΗΛΕΚΤΡΑ ΠΑΝΑΓΟΥ-ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΤΣΙΑΝΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΛΕΤΑ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΑΙΑΔΗΣ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΥΒΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΛΕΣΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΓΙΩΤΗΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ, ΑΡΗΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΥΣΛΗΣ ΚΑΙ ΗΛΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ !

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 20-6-2019

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 20-6-2019

 

Aπό αυτήν εδώ την στή-
λη σε πολλά άρθρα
μας εδώ και πολύ και-
ρό επισημαίναμε το
ατελέσφορον και το αδόκιμον
της συγκεκριμένης εξωτερικής
πολιτικής έναντι της τουρκικής
απειλής. Ο Τούρκος πρόεδρος
έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι
δεν υπολογίζει ούτε το διεθνές
δίκαιο,ούτε τις Συνθήκες εκεί-
νες τις οποίες και η Τουρκία
έχει υπογράψει και οι οποίες
ορίζουν τα θαλάσσια, χερσαία
και εναέρια σύνορα της Ελλά-
δας και κατ' επέκταση τα έννο-
μα δικαιώματά της.
Η άμεση αμφισβήτηση των κυ-
ριαρχικών δικαιωμάτων της Κύ-
πρου επί της δικής της ΑΟΖ, με
την πραγματοποίηση τουρκικής
γεώτρησης επ' αυτής, αποτελεί
την έως τώρα κορύφωση της
προκλητικότητας και επιθετικό-
τητας της Τουρκίας στο Αιγαίο
και στην Ανατολική Μεσόγειο, η
οποία Τουρκία ακολούθησε έως
τώρα συγκεκριμένο πρόγραμ-
μα κλιμάκωσης της έντασης
στις συγκεκριμένες περιοχές.
Τα διπλωματικά διαβήματα τα
οποία συνεχώς της επιδίδονται
έχουν καταστεί εκ των πραγμά-
των αναποτελεσματικά καθώς
ο Ερντογάν ουδόλως φαίνεται
να τα λαμβάνει υπόψιν του. Η
"φίλη"και "σύμμαχη" Αγγλία
συμμερίζεται την διεθνή παρα-
βατικότητα των Τούρκων και
παρότι Κύπρος και Ελλάδα εί-
ναι μέλη της Ε.Ε., εν τούτοις
τα όποια ανακοινωθέντα και οι
όποιες κυρώσεις ληφθούν από
αυτήν, τίποτα δεν διαβεβαιώ-
νει ότι θα περιοριστεί ή έστω
θα αποκλιμακωθεί η έμπρακτη
αμφισβήτηση της Εθνικής Κυ-
ριαρχίας της Κύπρου από τους
Τούρκους. Όλα δείχνουν ότι οι
Τούρκοι κινούνται βάση ενός
πολύ καλά μελετημένου σχε-
δίου. Ουδείς μπορεί να παρα-
βλέψει την πρόσφατη δήλωση
του Τούρκου ΥΠ.ΕΘ.Α με την
οποία δεν θεωρεί Ελληνικά τα
νησιά του Αιγαίου. Ή η τούρ-
κικη πολιτική ηγεσία παραλο-
γίζεται, είτε λειτουργεί βάση
μακροχρόνιου οργανωμένου
σχεδίου και προφανώς ισχύει η
δεύτερη εκδοχή.
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει εάν
η ιμπεριαλιστική πολιτική της
Τουρκίας θα σταματήσει με
την παραβίαση της Κυπριακής
ΑΟΖ και ως εκ τούτου η Ελλά-
δα ομοθύμως και ομονοούσα
θα πρέπει να λάβει υπόψιν της
κάθε πιθανό και εναλλακτικό
σενάριο, όπως είναι και η άμε-
ση έμπρακτη αμφισβήτηση της
Ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο
Νότιο ή και στο Βόρειο Αιγαίο.
Φυσικά και αδυνατούμε να κα-
τανοήσουμε τον συνεχιζόμενο
διάλογο μεταξύ κλιμακίων των
δύο χωρών με στόχο την οικο-
δόμηση κλίματος εμπιστοσύ-
νης. Αλήθεια κανείς δεν έχει
καταλάβει ότι η Τουρκία με την
συμπεριφορά της και δεν ενδια-
φέρεται γι' αυτήν ή και ίσως ου-
δέποτε επί της ουσίας την επι-
θυμούσε; Τι εν τέλει πρέπει να
συμβεί προκειμένου η Ελληνική
πλευρά να κατανοήσει αυτήν
την αλήθεια και να δεχτεί αυτήν
την πραγματικότητα;
Εάν σε μία μικρή απειλή υπο-
χωρείς τότε είναι δεδομένο ότι
πρέπει άμεσα να περιμένεις
μία μεγαλύτερη και τούτο είναι
ιστορικά αποδεδειγμένο από
την αρχαιότητα. Φυσικά και
αποδεικνύεται λανθασμένη η
εκτίμηση ότι όλο αυτό το διά-
στημα οι φραστικές επιθέσεις,
οι παραβιάσεις και οι εμπλοκές
σε αέρα και θάλασσα αφορού-
σαν την εσωτερική κατανάλωση
των Τούρκων. Πάλι η ιστορία
έχει αποδείξει ότι των έργων
και των πράξεων προηγούνται
τα λόγια και τα λόγια όταν για
μεγάλο διάστημα παραμένουν
ως έχουν, τότε επόμενο είναι
να περιμένεις πως τα λόγια κά-
ποια στιγμή θα μετατραπούν
σε πράξεις. Μάλιστα και πρά-
ξεις υπήρχαν έως τώρα οι οποί-
ες αποδείκνυαν του λόγου των
Τούρκων το αληθές, ούτως ώστε
η παραβίαση της Κυπριακής
ΑΟΖ να ήταν προβλεπόμενη,
αναμενόμενη και όχι αιφνιδια-
στική. Η λογική αλληλουχία λό-
γων και έργων ενδεχομένως και
να φωτίζουν το άμεσο μέλλον
ούτως ώστε ό,τι κι αν συμβεί να
είναι αναμενόμενο και προβλέ-
ψιμο, χωρίς να υπάρχει ουδείς
λογικός αποκλεισμός ως προς
ό,τι δει ερχόμενο, είτε συμβεί
είτε όχι. Φυσικά στόχος πρέπει
να είναι η πρόληψη και όχι η με-
τέπειτα διαχείριση των όποιων
τετελεσμένων, τα οποία και δεν
πρέπει να δημιουργηθούν, δι-
ότι τετελεσμένα υπάρχουν στο
Αιγαίο και στην Ανατολική Με-
σόγειο εδώ και δεκαετίες. Νέα
τετελεσμένα δεν ωφελούν την
Ελλάδα....
"[....] Τώρα λοιπόν πρέπει να
εφαρμόσουμε την διάκριση
των συνδέσεων, και λέω ότι
αυτό που συμβαίνει σύμφωνα
με αυτές τις προυποθέσεις εί-
ναι βέβαιο αλλά δεν είναι ανα-
γκαίο, κι αν κάποιος έκανε το
αντίθετο, δεν θα έκανε τίποτε
αδύνατο καθ' ευατό, αν και εί-
ναι αδύνατο ( ex hypothesi - εξ
υποθέσεως) ότι θα συμβεί αυτό
[....]" ( G. W. Leibniz " Μετα-
φυσική πραγματεία Discours
metaphysique" Εκδόσεις "Βά-
νιας" 1992 σελ. 65)

Για ποια ανάπτυξη, για ποιες επενδύσεις μιλάτε κύριοι;

                                                ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΡΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ

Για ποια ανάπτυξη, για ποιες επενδύσεις μιλάτε κύριοι;

Συνεχίζει να μειώνεται το ΑΕΠ, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που ανακοίνωσε στις 4 Ιουνίου η ΕΛΣΤΑΤ για το α' τρίμηνο του 2019, διαψεύδοντας το δήθεν success story της κυβέρνησης.

Η μεγάλη ανοιχτή πληγή, στην πραγματική οικονομία που συνεχίζει να  "ματώνει" επί δέκα συνεχή έτη και που επηρεάζει σημαντικά την άμεση τρέχουσα ρευστότητα στην αγορά, αποκαλύπτεται μέσα από τους αναλυτικούς πίνακες οι οποίοι συνοδεύουν την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για  την πορεία του ΑΕΠ. Δηλαδή την πιστοποίηση περί αναιμικής και συνεχώς επιβραδυνόμενης ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας.

Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην εξωστρέφεια και κατά συνέπεια και στην ανταγωνιστικότητα  της χώρας και πιο συγκεκριμένα στις εξαγωγές αγαθών. Δέχονται ανυπέρβλητες, όπως φαίνεται πλέον πιέσεις, επιβεβαιώνοντας τις πιέσεις που δέχεται η οικονομία και η αγορά.

Το σημαντικότερο ίσως  οικονομικό μέγεθος της έκθεσης της ΕΛΣΤΑΤ είναι ακριβώς αυτό, δηλαδή η αύξηση των εισαγωγών αγαθών και υπηρεσιών, παράλληλα με τη μείωση των εξαγωγών, γεγονός που σημαίνει πως ο τελευταίος συντελεστής του ΑΕΠ, το εμπορικό ισοζύγιο, επιδεινώθηκε σημαντικά  και από τα δύο μαζί επί μέρους στοιχεία του.

Και για να καταλάβουμε ας δούμε ποια οικονομικά μεγέθη λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να προκύψει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν : ΑΕΠ (=Ιδιωτική κατανάλωση + Ιδιωτικές επενδύσεις + Δημόσιες δαπάνες + Εμπορικό Ισοζύγιο)

Η συνολική εικόνα που προκύπτει από την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ένα μέρος του προβλήματος: τα στοιχεία δείχνουν συνολική άνοδο των εξαγωγών κατά 4% (που προέρχεται κυρίως από εξαγωγές διυλισμένων προϊόντων πετρελαίου από τις εγκαταστάσεις των υπερεθνικών ενεργειακών κολοσσών στην Ελλάδα, άρα καμιά ωφέλεια για την καθημερινή συναλλακτική οικονομία).

Η εν λόγω επίδοση μπορεί να φαίνεται καλή αλλά είναι πολύ πιο χαμηλή από την παράλληλη έκρηξη αύξησης των εισαγωγών της τάξης του 9,5%. Καθώς οι εισαγωγές αφαιρούνται από το ΑΕΠ (διότι πρόκειται για εγχώριο εισόδημα των νοικοκυριών που φεύγει από τη χώρα, μειώνοντας σταθερά ετησίως τον οικογενειακό προϋπολογισμό) προκαλούν αυτή τη μεγάλη μείωση στην  συνολική ανάπτυξη.

Και για να μην έχουμε αυταπάτες παραθέτω τον επίσημο πίνακα της εξέλιξης του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας, την τελευταία δεκαετία. Βλέπουμε λοιπόν ξεκάθαρα ότι από το 2009 έως και το 2018 η καθαρή αριθμητική διαφορά του συνόλου των εξαγωγών – εισαγωγών της Πατρίδας μας είναι μείον (-) 233.042.600.000 (δις)  ευρώ!

Με απλά λόγια, μόνον από την αρνητική σχέση του εμπορικού ισοζυγίου της τελευταίας δεκαετίας, περισσότερα από 233 δις έφυγαν από τις τσέπες των Ελλήνων για το εξωτερικό! Πέραν όλων των άλλων εκατοντάδων δις από άλλες αιτίες (χρηματιστήριο, αποπληθωρισμός αξίας ακινήτων, τόκοι υπερδανεισμού, κούρεμα χρέους PSI, εξαγωγή ευρώ από τους διαμένοντες στην χώρα μας αλλοδαπούς που εμβάζουν χρήματα στις οικογένειές τους κ.α.).

Το μεγάλο θέμα λοιπόν της έκθεσης είναι το εμπορικό ισοζύγιο, η διαφορά δηλαδή των εξαγωγών από τις εισαγωγές, η οποία αποτελεί την βασική «συνταγή» της επιτυχίας ή «αποτυχίας» μίας εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής, όσον αφορά την άνοδο του ΑΕΠ.

Εν προκειμένω, πάντοτε σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2018, οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών μειώθηκαν κατά 2,1%, ένα απόλυτα απογοητευτικό νούμερο, μεταξύ άλλων επειδή τεκμηριώνει ότι, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας συνεχίζει την καθοδική της πορεία, παρά τη θηριώδη μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα παραγομένου προϊόντος μέσω της εσωτερικής υποτίμησης.

Και πώς να μην συμβαίνει αυτό, αφού το «πρόγραμμα» που εφαρμόζεται για την «ανάπτυξη» δεν έχει στηριχθεί στην δημιουργία παραγωγικών επενδύσεων από εγχώριους επενδυτές, επενδύσεις στην αξιοποίηση εγχωρίων πρώτων υλών και προϊόντων, στην αύξηση της απασχόλησης εγχώριου εργατικού δυναμικού σε παραγωγικές θέσεις εργασίας, στην βελτίωση των διαδικασιών παραγωγής, σε σύγχρονο παραγωγικό εξοπλισμό, στην δημιουργία οικονομιών κλίμακος κοκ., αποδεικνύοντας πως μόνο με μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα και αύξηση της κρατικής δαπάνης για την καταβολή των μισθών και των συντάξεων, αφαιρώντας ρευστότητα από την αγορά και τις επιχειρήσεις, δεν βελτιώνεται ποτέ η παραγωγικότητα, ενώ η «συνταγή» αυτή περιορίζει παράλληλα την κατανάλωση, τις επενδύσεις, το ρυθμό ανάπτυξης κλπ.

Και από την άλλη, απαιτεί διαρκώς αυξανόμενους φόρους και εισφορές από ότι έχει απομείνει πλέον και λειτουργεί ως επιχείρηση ακόμα στον ιδιωτικό τομέα. Πως είναι δυνατόν λοιπόν να γίνουν νέες παραγωγικές επενδύσεις στην χώρα, από εγχώριους επενδυτές, με την μοναδική στον πλανήτη αφαίμαξη που υφίσταται η επιχειρηματικότητα στην χώρα μας, όχι μόνον από την θηριώδη φορολόγηση, αλλά και από τις ασφαλιστικές εισφορές και λοιπές επιβαρύνσεις που επιβάλλονται είτε επί του εισοδήματος, είτε επί της ακίνητης περιουσίας, είτε … τεκμαρτά! Δηλαδή για να το πω απλά, με την μέθοδο «αποφασίζομεν και διατάσομεν»!

Και το τονίζω αυτό διότι στις πολυπληθείς αναφορές που γίνονται για την υπερφορολόγηση στη χώρα μας, εξετάζονται μεμονωμένα οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρήσεων, των ελεύθερων επαγγελματιών και των φυσικών προσώπων, αλλά δεν εξετάζεται η «συνολική φορολογική επιβάρυνση» της επιχειρηματικότητας.

Για να καταλάβετε καλύτερα το τεράστιο αυτό πρόβλημα, τον μεγαλύτερο ανασταλτικό και απαγορευτικό παράγοντα για την ίδρυση νέων παραγωγικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, γιατί έχει σημασία για εκείνους που έχουν ακόμα την εντύπωση ότι θα υπάρχει σε λίγο καιρό ακόμα  «κερδοφόρος» Ελληνική επιχείρηση, ως «συνολική φορολογική επιβάρυνση» θεωρείται το ποσό στο οποίο, εκτός από τον φόρο εισοδήματος, συμπεριλαμβάνονται οι εισφορές στον ΕΦΚΑ και η εισφορά αλληλεγγύης τις οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις καλείται να καταβάλει ένας επιχειρηματίας επενδυτής επί των κερδών που θα αποκομίσει από εταιρεία, π.χ. Α.Ε., ΕΠΕ, ΙΚΕ ή από άλλες μορφές επιχειρηματικής δραστηριότητας, όπως συμμετοχή σε προσωπικές εταιρείες (Ο.Ε., Ε.Ε. κ.λπ.) ή από άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος.

Ας δούμε όμως στην πράξη πόσο επιβαρύνεται σήμερα μια Ανώνυμη εταιρεία στα κέρδη που δηλώνει:

Έστω λοιπόν ότι ένας επιχειρηματίας επενδύει τα κεφάλαια του σε μια Ανώνυμη Εταιρεία (Α.Ε.) η οποία το 2019 έχει κέρδη 100.000 ευρώ.

Η Α.Ε. οφείλει φόρο εισοδήματος 100.000 x 28%=28.000 και διανέμει ως μέρισμα το υπόλοιπο, δηλαδή 72.000 (100.000-28.000), στο οποίο παρακρατεί φόρο μερισμάτων 10.800 (72.000 x 15%) και ο επιχειρηματίας εισπράττει 61.200.

Επομένως, η φορολογική επιβάρυνση μέχρι εδώ είναι 38,80%. Αν υποθέσουμε ότι δεν έχει άλλα εισοδήματα, ο επιχειρηματίας θα επιβαρυνθεί και με έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης 3.800 ευρώ.

Επίσης, επειδή είναι μέλος του Δ.Σ. της ΑΕ και κύριος μέτοχος, επιβαρύνεται και με ΕΦΚΑ περίπου 14.000 ευρώ. Άρα έχουμε (με στρογγυλοποίηση των ποσών): Κέρδη: 100.000 ευρώ.

Μείον: «Εταιρικός» φόρος 28.000, φόρος μερισμάτων 11.000, ΕΦΚΑ 14.000, εισφορά αλληλεγγύης 4.000 = Σύνολο επιβαρύνσεων 57.000 και καθαρό ποσό 43.000 ευρώ.

Επομένως, η συνολική επιβάρυνση είναι της τάξης του 57% πριν από τον φορολογικό έλεγχο της Α.Ε., ο οποίος είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προσθέσει μερικές μονάδες στη συνολική φορολογική επιβάρυνση.

Αν κέρδη 100.000 ευρώ πραγματοποιούνται από ελεύθερο επαγγελματία ή μέσω ατομικής επιχείρησης, ο φόρος εισοδήματος θα είναι 31.592, ο ΕΦΚΑ (μόνο για σύνταξη και υγεία με τους νέους μειωμένους συντελεστές) θα είναι 14.239 και η εισφορά αλληλεγγύης 5.070 ευρώ. Συνολική επομένως επιβάρυνση 50.901 ευρώ, δηλαδή περίπου 51%.

Επαναλαμβάνω ότι στα παραδείγματα που παραθέτω οι συντελεστές φορολογίας και ΕΦΚΑ είναι ακριβείς, εντούτοις όμως είναι υπεραπλουστευμένα διότι δεν λαμβάνονται υπόψη το τέλος επιτηδεύματος, την ταμειακή επιβάρυνση από την προκαταβολή φόρου 100% για τα υποθετικά κέρδη του … επόμενου χρόνου και πολλές ακόμη απίθανες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται στην επιχειρηματικότητα και που φτάνουν τελικά σε ορισμένες περιπτώσεις σε επιβαρύνσεις της τάξεως του … 80% επί των κερδών!

Βεβαίως όλα τα ανωτέρω δεν επιβαρύνουν τις πολυεθνικές και υπερεθνικές εταιρείες που εγκαθίστανται και λειτουργούν στην χώρα μας!

Εάν τώρα σκεφτούμε το τι θα τραβήξει ένας νέος επιχειρηματίας – επενδυτής από τους διαμεσολαβούντες δημοτικούς και κρατικούς φορείς για την ίδρυση και λειτουργία της επιχείρησης, από το ανύπαρκτο οριστικά πλέον χρηματοπιστωτικό σύστημα, από βανδαλισμούς, κλοπές, αθέμιτο ανταγωνισμό ξενόφερτων από κάθε γωνιά του πλανήτη, καταλαβαίνετε όχι μόνον γιατί δεν θα δούμε ούτε στον «αιώνα τον άπαντα» νέες παραγωγικές επενδύσεις στην χώρα μας, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες των «Μαυρογιαλούρων», αλλά και γιατί οι επιχειρήσεις που λειτουργούσαν είτε μεταναστεύουν (όταν αυτό είναι εφικτό) είτε η μια μετά την άλλη, βάζουν λουκέτο!

Και το κακό είναι ότι για την υγιή αύξηση του ΑΕΠ, προερχόμενη από αληθινή οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη, οφειλόμενη στην εξαγωγή εγχωρίως παραγομένων προϊόντων και όχι από αγυρτείες και σοφίσματα,  απαιτείται η πραγματοποίηση αληθινών εγχώριων παραγωγικών επενδύσεων συνοδευόμενων από θέσεις εργασίας με αμοιβές που να καλύπτουν τις βασικές οικογενειακές δαπάνες! Και φυσικά χωρίς οφειλές σε δάνεια και φόρους, όπως είναι σήμερα τα εφτά στα δέκα νοικοκυριά!

Γιατί διαφορετικά πως θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο;  Η συνεχής χειροτέρευση του εμπορικού ισοζυγίου και η επενδυτική άπνοια σημαίνουν πολύ απλά, για τους γνωρίζοντας βεβαίως, πως η Ελλάδα «πνέει τα λοίσθια», έχοντας εγκλωβιστεί σε μία θανατηφόρο παγίδα – σπιράλ χρέους και αποδόμησης, αφού ακόμη και η παραμικρή άνοδος της κατανάλωσης τροφοδοτεί τις εισαγωγές και όχι τα ελληνικά προϊόντα και τις παραγωγικές επενδύσεις.

Κλείνοντας επαναλαμβάνω και τονίζω ότι αιτία είναι το ότι, αφενός μεν ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει διαλυθεί ανεπιστρεπτί, αφετέρου δεν επενδύει κανένας υπό το σημερινό καθεστώς των μνημονίων και της δολοφονικά υψηλής φορολογίας.

Κι έτσι η Ελλάδα οδηγείται αδίστακτα στο επίπεδο «ανάπτυξης» της υποσαχάριας Αφρικής εντός της ευρωζώνης. Μόνο και μόνο για να διασωθούν οι πολιτικοί και τα συμφέροντα που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και το λαό της σε γενοκτονία.

Για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά ο μεγάλος Έλληνας παιδαγωγός Ευάγγελος Παπανούτσος, ο οποίος από το 1961 προειδοποιούσε για την μη ένταξη της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη (ΕΟΚ).  Αλλά θα μου πείτε ότι η Ελλάδα τότε είχε Παπανούτσους να αρθρογραφούν στις εφημερίδες της κι όχι δημοσιογραφίσκους – γυμνοσάλιαγκες  και κονδυλοφόρους ευκαιρίας.

Και αυτό συνέβαινε τότε, γιατί η διανόηση και ο λαός της Ελλάδας, εκτός του υποκόσμου της πολιτικής και του δωσιλογισμού, θεωρούσε ως πολυτιμότερο όλων των αγαθών, την Εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία, χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και ευημερία κυρίως για τους αδύναμους.

Άρης Παπαμιχαήλ

Οικονομολόγος – Σύμβουλος Επιχειρήσεων

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 13-6-2019

Æο ασφυκτικό χρονικό
πλαίσιο το οποίο μεσο-
λαβεί από την 27η Μαί-
ου έως την 7η Ιουλίου,
ημέρα διεξαγωγής των εθνικών
εκλογών, λειτουργεί αποκλειστι-
κά προς όφελος των κομμάτων
εξουσίας και των δορυφόρων
αυτών.Οι απέλπιδες προσπά-
θειες καθόδου σε αυτές τις εκλο-
γές εξωκοινοβουλευτικών κομ-
μάτων και σχημάτων αυτών,
φαίνεται εκ των προτέρων να
είναι αναποτελεσματικές και
πιστεύουμε ότι τούτο θα απο-
τυπωθεί και στο εκλογικό απο-
τέλεσμα. Η απουσία χρόνου δεν
καθίσταται αρωγός στην δημι-
ουργία μίας σοβαρής πολιτικής
αντιμνημονιακής πρότασης, η
οποία θα έβρισκε οργανωτική
έκφραση και ιδεολογική ζύμωση
σε πανελλήνιο επίπεδο. Δυστυ-
χώς σε αυτή την κατεύθυνση συ-
νέβαλε και η απουσία πειστικής
πολιτικής πρότασης, τέτοιας η
οποία θα συσπείρωνε σε ενιαία
πολιτική βάση το σύνολο των
πατριωτικών αντιμνημονιακών
φιλολαικών δυνάμεων όπως
απέδειξε και το αποτέλεσμα των
ευρωεκλογών.
Εντός αυτού του ανύπαρκτου
πολιτικού χρόνου, φαίνονται
καταδικασμένες - έως και απελ-
πισμένες- προσπάθειες πρό-
σκαιρης συνένωσης σχημάτων,
παρότι κάτω από άλλες συνθή-
κες και κυρίως με την άνεση την
οποία προσφέρει ένας εύλογος
χρόνος διαλόγου, θα μπορούσε
να δημιουργηθεί μία κοινή πολι-
τική πλατφόρμα, έστω και ελά-
χιστη.
Την προηγούμενη Κυριακή οι πα-
ραλίες στον Σταυρό, στην Ολυ-
μπιάδα και στην Ιερισσό ήταν
γεμάτες από λουόμενους. Ίδια
περίπου κατάσταση επικρατού-
σε στις αντίστοιχες παραλίες της
Αττικής και της Θεσσαλονίκης.
Δεδομένο πρέπει να θεωρείται
ότι το ίδιο φαινόμενο θα πα-
ρατηρηθεί σε πολύ μεγαλύτερο
βαθμό ανά την Ελλάδα και την
Κυριακή της 7ης Ιουλίου. Είναι
δηλαδή από πολύ πιθανόν έως
και βέβαιον ότι μαζική συμμετο-
χή στις επόμενες κάλπες δεν θα
υπάρξει. Ως εκ τούτου ως πολύ
σοβαρό ενδεχόμενο προβάλλει
η αποχή στις εθνικές εκλογές να
καταγράψει υψηλό ιστορικό το
οποίο θα ξεπερνά το 50%, γεγο-
νός το οποίο το απευχόμεθα.
Σε αυτή την περίπτωση τίθε-
ται το ερώτημα πόσο αντιπρο-
σωπευτική, του συνόλου του
εκλογικού σώματος, θα είναι η
σύνθεση της Βουλής, όπως αυτή
θα προκύψει την 8η Ιουλίου. Η
πόλωση η οποία καλλιεργείται
και θα κυριαρχήσει σε όλη την
διάρκεια της προεκλογικής πε-
ριόδου, θα εδράζεται στο δίλημ-
μα μεταξύ της αυτοδυναμίας ή
μη της Ν.Δ. Το συγκεκριμένο
πολιτικό σκηνικό όπως ήδη έχει
αυτό διαμορφωθεί προεκλογικά
οδηγεί σε περαιτέρω εκλογικό
κατακερματισμό τα εξωκοινο-
βουλευτικά κόμματα, τα οποία
ήδη προέρχονται από την συ-
ντριπτική ήττα των ευρωεκλο-
γών. Νεοφανή κόμματα - με
γνωστό πολιτικό προσωπικό από
τα παλαιά- τα οποία κινήθηκαν
άνω ή και περί του 3% καλούνται
να αποδείξουν την σταθερότητα
ή μη αυτού του ποσοστού, την
αντοχή και την πρόσκαιρη ή μη
υποδομή και συγκρότηση του
συγκεκριμένου αποτελέσματος.
Όλα ή σχεδόν όλα φαίνεται να
λειτουργούν υπέρ της συντή-
ρησης του έως τώρα κυρίαρχου
πολιτικού κατεστημένου και
εναντίον της ανάδειξης μίας
συνεπούς πειστικής μεγάλης φι-
λολαικής, αντιμνημονιακής,πα-
τριωτικής πολιτικής δύναμης
με προοπτική. Ο ανύπαρκτος
πολιτικός χρόνος, η αποχή, η
διλημματική πολιτική πόλωση,
ο πολυκερματισμός των αντι-
μνημονιακών δυνάμεων και τα
αποτελέσματα αυτών στις ευρω-
εκλογές, συνηγορούν υπέρ των
κατεστημένων κομμάτων εξου-
σίας και των δορυφόρων αυτών.
Ωστόσο όσο κι αν τα λογικά
δεδομένα, η αντικειμενική κα-
τάσταση, το ήδη διαμορφωθέν
πολιτικό προεκλογικό σκηνικό
κινούνται προς την ίδια κα-
τεύθυνση, ουδείς μπορεί να
παραβλέψει την πιθανότητα-
έστω και αμυδρή-να προκύψει
μία θετική πολιτική έκπληξη
εκ των επερχομένων εκλογών,
τέτοιου είδους και μεγέθους η
οποία μπορεί και να ανατρέ-
ψει και τα δεδομένα και τις
αντικειμενικές συνθήκες. Ο
υποκειμενικός παράγοντας και
καθορίζει και καθορίζεται από
τον αντικειμενικό παράγοντα.
Οι Έλληνες πολίτες λοιπόν,
αυτός ο υποκειμενικός παρά-
γοντας, είναι εκείνοι οι οποίοι
με την ψήφο τους μπορούν να
ανατρέψουν τα πάντα και να
δημιουργήσουν μία νέα πολι-
τική πραγματικότητα, η οποία
μπορεί και να γεννήσει το μέγα
και ζητούμενο αντίπαλον δέος,
το οποίο θα αντιπαρατεθεί και
θα νικήσει το κυρίαρχο πολιτι-
κό κατεστημένο, το οποίο μετά
από την δεκαετή ανθρωποκτό-
να πολιτική των Μνημονίων, η
οποία απώλεσε την Εθνική μας
Ανεξαρτησία και την Λαική Κυ-
ριαρχία φαντάζει ακόμη κρα-
ταιό και ανίκητο.
Ενίοτε ωστόσο και τα φαινόμενα
απατούν.....
"161. Έχεις συμφωνήσει ότι θα
τηρήσεις
απέναντι στους άλλους
ό,τι υποσχέθηκες στον εαυτό
σου.
Αυτό είναι το συμβόλαιο σου"
(Rene Char "...Το δέντρο είναι
που βλέπει" Εκδόσεις "Αρμός"
2005 σελ. 73)

ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 6-6-2019

H πολύ μεγάλη αποχή η
οποία κατεγράφει στον
δεύτερο γύρο των αυ-
τοδιοικητικών εκλογών
δημιουργεί ένα μεγάλο ερωτη-
ματικό, ως προς το ύψος στο
οποίο αυτή θα κυμανθεί στις
επερχόμενες εθνικές εκλογές.
Καθώς στις αρχές Ιουλίου θα
έχει ξεκινήσει η θερινή περίοδος
ενδέχεται πολλοί πολίτες, και-
ρού επιτρέποντος, να βρίσκο-
νται στις παραλίες. Το φαινόμε-
νο αυτό παρατηρήθηκε και την
προηγούμενη Κυριακή, παρότι
οι θερμοκρασίες δεν ήταν αρκε-
τά υψηλές. Ως εκ τούτου αναζη-
τείται-παρότι είναι καθήκον των
πολιτών η προσέλευσή τους στις
κάλπες και μάλιστα στις εθνικές-
πολύ σοβαρός λόγος και πρέπει
να είναι και ιδιαιτέρως πειστι-
κός, προκειμένου να υπάρξει
μία "αξιοπρεπής" αποχή, τέτοια
ούτως ώστε να μην ταράξει το
πολιτικό σύστημα.
Ήδη πολλά κόμματα από εκεί-
να τα οποία συμμετείχαν στις
ευρωεκλογές και μετά τα απο-
τελέσματα τα οποία αυτές ανέ-
δειξαν, δηλώνουν ότι δεν θα συμ-
μετάσχουν στις εθνικές εκλογές
ένεκα του γεγονότος ότι ο πολι-
τικός χρόνος ο οποίος μεσολαβεί
μεταξύ των δύο αναμετρήσεων
είναι ελάχιστος. Όσο κι αν ως
σοβαρό διακύβευμα προβάλ-
λεται η εναλλαγή στην εξουσία
και στην κυβέρνηση της χώρας,
όσο επίσης και εάν ως δίλημμα
τίθεται η αυτοδυναμία ή μη της
Ν.Δ. και στην δεύτερη περίπτω-
ση αναζητούνται οι συμμαχίες
της προκειμένου να σχηματίσει
κυβερνητική πλειοψηφία, ωστό-
σο όλα τα προηγούμενα δεν φαί-
νεται να είναι εκείνος ο λόγος ο
οποίος θα προσελκύσει εν μέσω
θέρους τους πολίτες να προσέλ-
θουν μαζικά στις κάλπες. Ενδέ-
χεται λοιπόν να καταγραφεί μία
υψηλή αποχή η οποία φυσικά
και ευνοεί το πρώτο κόμμα όσο
κι αν αυτό όπως άλλωστε και τα
υπόλοιπα κόμματα την απεύ-
χονται. Η πόλωση η οποία επι-
κρατεί αφορά τον δικομματισμό
και ως εκ τούτου όχι το μεγάλο
σύνολο των Ελλήνων πολιτών,
το οποίο προφανώς παραμένει
ασυγκίνητο από τον κομματικό
φανατισμό μεταξύ των δύο δια-
χειριστών της εξουσίας. Ωστόσο
όπως και οι ευρωεκλογές απέδει-
ξαν, τους πολίτες δεν φαίνεται
να τους προσελκύει ένα μεγάλο
πειστικό αντίπαλον δέος έναντι
αυτών των δύο κομμάτων, το
οποίο θα τους μαγνήτιζε θετικά
και θα τους προσέλκυε μαζικά
στις κάλπες, με όραμα την ανα-
τροπή των συσχετισμών. Εφό-
σον επίσης θεωρείται "χαλαρή"
η ψήφος των ευρωεκλογών και
εκείνη των εθνικών "σφιχτή", οι
επερχόμενες εκλογές θα δείξουν
την πραγματική δυναμική κομ-
μάτων τα οποία πρωτοεμφανί-
στηκαν στις ευρωεκλογές -ασχέ-
τως εάν πρόκειται για παλαιούς
γνώριμους του πολιτικού κατε-
στημένου- και θα συμμετάσχουν
και στις εθνικές. Ωστόσο ούτε
αυτά αποτελούν πειστικό λόγο
μαζικής προσέλευσης στις κάλ-
πες εν μέσω θέρους και μάλιστα
στην περίπτωση εκείνη κατά την
οποία οι παραλίες θα είναι γε-
μάτες. Επίσης θα πρέπει να συ-
νυπολογιστεί και το γεγονός ότι
με την έναρξη της θερινής πε-
ριόδου, η εποχιακή απασχόλη-
ση αυξάνεται και ως εκ τούτου
πολλοί πολίτες θα βρίσκονται
απασχολούμενοι σε θερινά θέρε-
τρα και όχι στους τόπους στους
οποίους ψηφίζουν, οπότε εκ των
πραγμάτων θα είναι δύσκολο,
εάν όχι αδύνατον, σε αυτούς να
προσέλθουν και να ψηφίσουν.
Συν τοις άλλοις ένα έστω μικρό
τμήμα του πληθυσμού, από εκεί-
νο το οποίο ακόμη έχει εργασία,
θα έχει πάρει το ίδιο διάστημα
τμήμα ή το σύνολο της άδεια του
το οποίο δικαιούται. Εάν δε λη-
φθεί υπόψιν και η κόπωση των
πολιτών- η οποία και εκφρά-
στηκε στον δεύτερο γύρο των
αυτοδιοικητικών εκλογών- από
τις δύο συνεχόμενες εκλογικές
διαδικασίες, είναι πολύ πιθανόν
να καταγράψει ιστορικό υψηλό η
αποχή των πολιτών.
Με βάση λοιπόν όλα τα προα-
ναφερθέντα δεν θα λέγαμε ότι ο
συγκεκριμένος χρόνος διεξαγω-
γής των εθνικών εκλογών ευνοεί
την "λελογισμένη" αποχή ως πο-
σοστό, αλλά αντιθέτως συνηγο-
ρεί στην αύξηση του ποσοστού
της. Εάν δε τούτο όντως συμβεί
και υπάρξει μία αποχή της τάξης
άνω του 50%, τότε η αντιπροσώ-
πευση των κομμάτων στο εθνικό
κοινοβούλιο θα αφορά μόνο το
ήμισυ του εκλογικού σώματος
και τούτο φυσικά αποδυναμώ-
νει το δημοκρατικό πολίτευμα
το οποίο πρωτίστως στηρίζεται
στην εκλογική διαδικασία και
στην συμμετοχή των πολιτών σε
αυτήν. Φυσικά οφείλουν και οι
πολίτες να αντιληφθούν την δική
τους ευθύνη και με την μαζική
συμμετοχή τους να καταστήσουν
την αντιπροσώπευση των κομμά-
των στην Βουλή πραγματικά στη-
ριγμένη στην ελάχιστη αποχή.
"[....]
Ουρανός επί λέξει.
Κι ακόμη
διάφωνα στον αχερώνα
του αιώνα.
Το Σύμπαν έχει αταραξίες" ( Νί-
κος Καρούζος "Τα ποιήματα Β'
1979-1991" Β' Έκδοση "Ίκαρος"
2001 σελ. 485 )
Από τον
Γιώργο Καλεάδη
πρόεδρο Πυρικαύστου
Ελλάδας,οικονομολόγο,
συγγραφέα
Αποχή και πολιτικός χρόνος
Ήδη πολλά κόμματα
από εκείνα τα οποία
συμμετείχαν στις
ευρωεκλογές και μετά
τα αποτελέσματα τα
οποία αυτές ανέδειξαν,
δηλώνουν ότι δεν
θα συμμετάσχουν
στις εθνικές εκλογές
ένεκα του γεγονότος
ότι ο πολιτικός χρόνος
ο οποίος μεσολαβεί
μεταξύ των δύο
αναμετρήσεων είναι
ελάχιστος