Το κρατικό έγκλημα των
Τεμπών κατέδειξε με
τον πλέον τραγικό τρό-
πο την κρίση και την πα-
ρακμή του πολιτικού- κοινωνικού
συστήματος. Το σύστημα αξιών
που πρεσβεύει το συγκεκριμένο
πολιτικό-κοινωνικό κατεστημένο
είναι τόσο εις βάθος σάπιο που
νομοτελειακά οδεύει προς την
λήξη του. Τούτο θα συμβεί ούτως
ή άλλως σύντομα,αργά ή αργότε-
ρα. Ένα σύστημα που όπως και
η τελευταία τετραετία απέδειξε
ότι η "δύναμη" του χρήματος τα
καλύπτει όλα και τα καθιστά ως
μη γενόμενα. Η αναποτελεσμα-
τική πολιτική αντιμετωπίσεως
του ιού και ο εγκλεισμός των πο-
λιτών όσων είχαν εργασία στηρί-
χθηκε και στην λογική του μείνε
έγκλειστος,μην εργάζεσαι και σε
πληρώνω,ενώ άλλοι δούλεψαν
έγκλειστοι. Ο τρέχων πληθωρι-
σμός που αφαιρεί πραγματικό
εισόδημα από τους πολίτες και
τους οδηγεί στην ένδεια αντιμε-
τωπίζεται με πενιχρά επιδόματα
πυροτεχνήματα αιδούς,που επί
της ουσίας σημαίνουν γίνε πτω-
χός και σε πληρώνω με κουπόνια
να σιτίζεσαι,να οδηγείς και να
θερμαίνεσαι. Στην περίπτωση δε
που χάσεις από κρατική αμέλεια
και αδιαφορία την ζωή σου και
πάλι το χρήμα,το οποίο υπήρχε
και υπάρχει άφθονο προκειμέ-
νου να απουσιάσει η κρατική
αμέλεια και αδιαφορία,έρχεται
και πάλι ως " λύση" από το κρά-
τος να κάνει τι; Να κάνει υπο-
φερτό τον ανυπόφορο πόνο της
απώλειας της ζωής; Να δείξει εκ
των θανατηφόρων υστέρων το
κρατικό ενδιαφέρον και την συ-
μπόνια; Οι μέγιστες ρωγμές του
κράτους και η κατάρρευσή του
σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας
του,δεν αποκαθίστανται με εκ
των υστέρων " φιλάνθρωπες ελε-
ημοσύνες". Ο ρόλος του κράτους
είναι προληπτικός,προστατευτι-
κός και εγγυάται την ασφάλεια
της ζωής και της ευημερίας των
πολιτών του. Την ίδια στιγμή πο-
λίτες χάνουν το κοινωνικό αγαθό
της στέγης τους με κυνικό και
απάνθρωπο τρόπο και ένα άλλο
κοινωνικό αγαθό,το νερό,ιδιω-
τικοποιείται και οι τηλεφωνικές
υποκλοπές είναι καθεστώς όπως
και τα κατευθυνόμενα Μ.Μ.Ε..
Ένα κράτος υποκριτικό,φαρι-
σαικό,ανθρωποκτόνο το οποίο
εξακολουθεί να αναζητά ευθύ-
νες στα λέπια της βρωμερής και
σιχαμένης ουράς του,ενώ το
σάπιο παραμορφωμένο κεφάλι
του μένει μονίμως ανέγγιχτο να
σκουλικιάζει και να βυσσοδο-
μεί. Ενδιαμέσως παρεμβάλλε-
ται ένα σε σήψη κοινωνικό σώμα
που δεν αντιδρά,έχει δεχθεί και
υιοθετήσει στην κοινωνική του
ζωή,τον ίδιο διαβρωτικό και αδι-
έξοδο τρόπο ζωής,αποδεχόμενο
με αυτόν τον τρόπο και αυτό το
νομοτελειακό του τέλος.
Ωστόσο οι τελευταίες συνεχείς
κινητοποιήσεις των πολιτών της
κοινωνίας και ιδιαιτέρως εκείνων
της νεολαίας,σε πρώτη ανάγνω-
ση παράγουν αισιοδοξία και δεί-
χνουν να επέρχεται μία αφύπνι-
ση του κοινωνικού σώματος,των
πολιτών δηλαδή που αντιδρούν
υγειώς. Αγνοούμε φυσικά εάν η
αφύπνιση αυτή είναι προσωρι-
νή ή μόνιμη ή εάν ο "μακάριος"
ύπνος του κοινωνικού σώματος
με την καθημερινή ραστώνη του
ατομοκεντρισμού και της αποδο-
χής μίας πρακτικής κοινωνικού
ραγιαδισμού που έχει ως στόχο
την αναστολή κάθε αντίδρα-
σης,την διχόνοια και την απου-
σία της αλληλεγγύης θα επανέλ-
θει αργά ή γρήγορα. Το σύστημα
διαθέτει ανάλογη εμπειρία και
έως τούδε επιβιώνει και εν μέσω
πλήθους πτωμάτων.
Βρισκόμαστε στο σημείο εκεί-
νο όπου θεωρείται η παραίτηση
ενός υπουργού που φέρει μέρος
της πολιτικής ευθύνης,καθώς
πάντα την σύνολη ευθύνη την
φέρει ο πρωτυπεύθυνος προι-
στάμενός του,ως γεγονός ση-
μαντικό,σπάνιο και άξιο συγ-
χαρητηρίων,ενώ θα έπρεπε να
συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Το σύστημα δηλαδή δέχεται την
απουσία σε αυτό της πολιτικής
ευθυξίας ως δεδομένη,ως τούτο
να είναι ο πρέπων θεσμικός κα-
νόνας. Πρόκειται περί διαστρο-
φής της έννοιας της Δημοκρατί-
ας. Μία κυβέρνηση παραιτείται
σύσσωμη όταν υπάρχει πολιτική
ευθύνη και τίθεται και η ίδια σε
έλεγχο. Τούτο το επισημάναμε
πολλές φορές από αυτήν εδώ την
στήλη την τελευταία οκταετία.
"Ουαί εις τους ψηφίζοντας ψη-
φίσματα άδικα,και εις τους
γραμματείς τους γράφοντας κα-
ταδυνάστευσιν[....]" ( Ησαίας
Κεφ.ι.1.)
Οι πολίτες στις επερχόμενες
εκλογές καλούνται να αποδεί-
ξουν- όπως απέδειξαν και στο
δημοψήφισμα του 2015- ότι
όντως επιθυμούν την αλλαγή
και την ανατροπή της πέραν της
δεκαετίας συγκεκριμένης πολι-
τικής που τους ευτελίζει,τους
εξαθλιώνει,τους διώχνει από την
Ελλάδα,τους υπνώνει,τους υπο-
τιμά και τέλος τους εξαυλώνει.
"Η ΧΑΛΚΩΔΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗ
Προορισμός:Ο Αχέροντας-
αρνηθείτε το αυτό!
Τυχάριθμοι δεν είμαστε
στην πραγματικότητα;
Και τι εστί μιλώντας ύπαρξη;
Γνωρίζουμε κατά βάθος ή
κατ'επιφάνεια
τα χρυσαφιά και ρόδινα κρεμμύδια;"
(Νίκος Καρούζος (Τα Ποιή-
ματα Β' 1979-1991) Β' Έκδοση
2001,σελ.222)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου