Η παράδοση-παραλαβή εμπορευμάτων εκτός των εμπορικών καταστημάτων λιανικών πωλήσεων- στον δρόμο δηλαδή- ειδικά σήμερα,αποτελεί την ταφόπλακα της μικρομεσαίας επιχείρησης. Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις παραγματοποιούν περί του 20% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους το διάστημα των εορτών των Χριστουγέννων και της ελεύσεως του νέου έτους. Τς στελέχη της κυβέρνησης τα οποία σκέφτηκαν,εισηγήθηκαν και εφάρμοσαν την συγκεκριμένη απόφαση,προφανώς και βρίσκονται στον δικό τους διαδικτυακό κόσμο,μαζί με εκείνον του πλαστικού χρήματος-έχοντας αποκλείσει τα μετρητά ως μέσο συναλλαγής-αποδεικνύονται επικίνδυνοι ερασιτέχνες και νεκροθάφτες της οικονομίας. Μαζί με τα υπόλοιπα-δικτατορικού τύπου- μέτρα,στο όνομα της δημόσιας υγείας και αφού έχουν πραγματοποίησει σωρεία λαθών τα οποία και οδήγησαν στην εξάπλωση του ιού,αποθέτουν για πολλοστή φορά την ευθύνη στους πολίτες τους οποίους έχουν εξοντώσει-οικονομικά,ψυχολογικά και ουσιαστικά- περιορίζοντας την ελευθερία και τις επιλογές τους,το συγκεκριμένο μέτρο εντάσσεται στον χώρο της ανεφάρμοστης ουτοπίας και σκηνοθετεί θεατρικό έργο του παραλόγου και τραγελαφικές σκηνές απείρου κάλλους. Το μέτρο είναι και ανόητο και εκτός της πραγματικής οικονομίας και για μία ακόμη φορά κατασταλτικού τύπου. Το λιανικό εμπόριο άμεσα πρέπει να λειτουργήσει με τον γνωστό τρόπο της ελεύθερης αγοράς,ο οποίος παρέχει ελευθερία κινήσεων τόσο στους επιχειρηματίες,όσο και στους καταναλωτές.
Οι παλινωδίες της κυβέρνησης στο σύνολο του τρόπου αντιμετώπισης του ιού,από τον Φεβρουάριο έως σήμερα,αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση λειτουργεί ετερόφωτα,ακολουθώντας πιστά τα μέτρα εκείνα των χωρών της Ευρώπης,οι οποίες αντιμετώπισαν ανεπιτυχώς τον ιό,παρότι είχαν ένα ισχυρό σύστημα υγείας,σε αντίθεση με την Ελλάδα. Το να λαμβάνεις μία απόφαση την Παρασκευή την οποία την μεταβάλλεις την Δευτέρα και τούτο να αποτελεί πλέον κανόνα στην λειτουργία της κυβέρνησης,δημιουργεί ανασφάλεια,αβεβαιότητα,σύγχυση,απιστία και ασάφεια στους πολίτες και αποδεικνύει ότι το management αυτής της κυβέρνησης είναι ανύπαρκτο,καθώς ούτε έλεγχος υπάρχει,ούτε προγραμματισμός,ούτε οργάνωση τόσο στην σκέψη,όσο και κατ' επέκταση στην πράξη.
Εάν η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν μία κυβέρνηση αδαών και ασυνεπής,η σημερινή κυβέρνηση είναι μία κυβέρνηση ερασιτεχνών και εξίσου ασυνεπής τόσο έναντι του εαυτού της,όσο και κυρίως έναντι των πολιτών.
Εκείνες οι επιχειρήσεις οι οποίες εχθές με δηλώσεις της κυβέρνησης παραμένουν κλειστές,σήμερα με άλλες δηλώσεις ανοίγουν. Η κυβέρνηση αποδεικνύεται και αφερέγγυα και ανάξια της εμπιστοσύνης των πολιτών οι οποίοι και την ψήφισαν να αναλάβει την εξουσία. Δυστυχώς για την Ελλάδα και εξ όσων φαίνονται,μεταξύ αδαών και ερασιτεχνών εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο πολιτικό κενό,το οποίο αφήνει ακάλυπτους πολιτικά τους πολίτες. Όπως και το 2011 έτσι και σήμερα οι πολίτες θα πρέπει να αναλάβουν πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες,τέτοιες που και πάλι θα τους καταστήσουν κυρίαρχους στην ζωή τους,ελέγχοντας την εξουσία,η οποία και φέρει την εγκληματική ευθύνη ως προς την δημιουργία και ύπαρξη ενός άθλιου και απάνθρωπου συστήματος υγείας,το οποίο συντηρούν οι με αυτοθυσία εργαζόμενοι σε αυτό ιατροί και λοιπό νοσηλευτικό προσωπικό. Πλην των λοιμοξιολόγων, η κυβέρνηση πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν και ψυχολόγοι και ψυχίατροι,αυτοκτονίες-δολοφονίες(κυριολεκτικές και οικονομικές) και προκειμένου να προστατεύσει την δημόσια υγεία, πραγματικά θα πρέπει να ισορροπήσει ψυχικά και οικονομικά την κοινωνία. Το μέτρο ως προς την λειτουργία του λιανικού εμπορίου είναι πρωτότυπα αστείο και ανεφάρμοστο και καμία κυβέρνηση η οποία έχει πραγματική επαφή με την κοινωνία δεν θα το ελάμβανε.
Ο ερασιτεχνισμός αυτής της κυβέρνησης καθίσταται επικίνδυνος για την κοινωνία καθώς οι ανακολουθίες οι οποίες την διέπουν και ο αυταρχισμός ο οποίος την διακρίνει συνεχώς πληθαίνουν και οξύνονται. Η κυβέρνηση οφείλει να αφήσει ελεύθερη και την αγορά και τους πολίτες-με τήρηση των μέτρων προστασίας- να συμπεριφερθούν με τους κανόνες εκείνους οι οποίοι διέπουν την εύρυθμη λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Άλλως η ίδια αυτή η κυβέρνηση κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία της Ελλάδας,ως η πλέον αντιδημοκρατική και αυταρχική από την μεταπολίτευση έως σήμερα.
"131. Σε κάθε γεύμα που παίρνουμε μαζί καλούμε την ελευθερία να καθήσει. Το κάθισμα μένει αδειανό αλλά η θέση της είναι στο τραπέζι" (Rene Char " ...Το δέντρο είναι που βλέπει" Εκδόσεις "Αρμός" 2005,σελ. 63)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου