ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ.ΚΑΛΕΑΔΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ 11-7-2019
Oταν ο νυν υπουργός
Εσωτερικών και ο
πρώην ΥΠΕΞ - Ν.Δ.
και ΣΥΡΙΖΑ αντιστοί-
χως- συμφωνούν στο κεντρικό
δελτίο ειδήσεων στον ΑΝΤ1 ότι
οι πολίτες οι οποίοι απείχαν
από τις κάλπες έχουν στρέψει
την πλάτη τους στην πολιτική
-όπως σήμερα αυτή διεξάγεται-
και επίσης ότι πρέπει η άσκηση
της πολιτικής να ξαναβρεί την
αξία της, ούτως ώστε οι πολί-
τες να επιστρέψουν στις κάλ-
πες, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή
η συμφωνία έστω και στα λόγια
μετεκλογικά είναι καλή. Δείχνει
- και πάλι στα λόγια- ότι έχει κα-
ταστεί αντιληπτό και από τα δύο
συστημικά κόμματα εξουσίας
ότι ένα μεγάλο τμήμα των πο-
λιτών απείχε συνειδητά από την
εκλογική διαδικασία. Εκείνο το
οποίο απομένει είναι στο επό-
μενο διάστημα τα εν λόγω κόμ-
ματα με την πολιτική τους, στην
πράξη πλέον, να αποδείξουν ότι
ο λόγος αυτός θα έχει συνέπεια
και επί των έργων τους.
Το ευτύχημα για το πολιτικό σύ-
στημα και για το δημοκρατικό
πολίτευμα είναι ότι η αποχή κυ-
μάνθηκε περίπου στο ίδιο ποσο-
στό με τις προηγούμενες εθνικές
εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015
και δεν ξεπέρασε το 50%, ούτως
ώστε να καταγράψει ιστορικό
υψηλό. Κατά τα άλλα πιστεύου-
με ότι η ΝΔ εισέπραξε σε υψηλό
βαθμό την δυσαρέσκεια των πο-
λιτών από την διακυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά ουδέν πρόκειται
να αλλάξει επί της ουσίας καθώς
οι δεσμεύσεις της Ελλάδας από
τα Μνημόνια είναι τέτοιες που
δεν επιτρέπουν, όσο και να το
επιθυμεί κανείς, αυτόνομες και
εθνικά ανεξάρτητες πολιτικές
τόσο στον δημοσιονομικό όσο
και στον νομισματικό τομέα.
Η εδραίωση- ως φαίνεται επί
τους παρόντος- ενός κραταιού
δικομματισμού-τον οποίο πι-
στεύουμε ότι ενίσχυσε η υψηλή
αποχή, αποδεικνύει δυστυχώς
την αδυναμία συγκρότησης ενός
πειστικού μεγάλου αντίπαλου
δέους το οποίο θα είχε κατεύ-
θυνση αντιμνημονιακή εμμένο-
ντας σε μία εθνικά ανεξάρτητη
πολιτική. Οι εγγενείς αδυναμί-
ες οι οποίες επί σειρά ετών τα-
λανίζουν πολιτικά μορφωτικά,
κομματικές και κινηματικές
δυνάμεις εξ όσων, εκ του απο-
τελέσματος των δύο εκλογικών
αναμετρήσεων- ευρωεκλογών
και εθνικών εκλογών- απεδεί-
χθησαν, ούτε μπόρεσαν, ούτε εί-
χαν την δυναμική, ούτε την πο-
λιτική ωριμότητα προκειμένου
να ανταποκριθούν στις απαιτή-
σεις των καιρών και δυστυχώς
δεν εισέπραξαν την μνημονιακή
δυσαρέσκεια πλην μίας εξαιρέ-
σεως, της οποίας η κοινοβου-
λευτική της παρουσία, άλλα όχι
μόνον αυτή, θα αποδείξει εάν
όντως φέρει την δυναμική εκεί-
νη, η οποία σε συνεργασία με
άλλες πολιτικές δυνάμεις- εφό-
σον φυσικά και εκείνες επιθυ-
μούν- η οποία ενδεχομένως μπο-
ρεί να οδηγήσει στην δημιουργία
ενός δυνατού και με προοπτική
εξουσίας σοβαρού και πειστικού
αντίπαλου δέους απέναντι στα
συστημικά κόμματα εξουσίας.
Το μεγάλο στοίχημα της επο-
μένης περιόδου είναι η επανε-
νεργοποίηση των πολιτών, οι
οποίοι απείχαν της εκλογικής δι-
αδικασίας, χωρίς τούτο απολύ-
τως να σημαίνει ότι μεταξύ αυ-
τών δεν υπάρχουν και πολίτες οι
οποίοι συμμετέχουν και δίνουν
καθημερινά τον δικό τους αγώ-
να μέσα από συλλογικότητες ή
ακόμη και σε προσωπικό επίπε-
δο. Αυτοί οι πολίτες θα πρέπει
να οργανωθούν ή ακόμη και να
αυτοοργανωθούν σε μία κατεύ-
θυνση διαφορετικής πολιτικής,
την οποία έως τώρα ως πολιτι-
κή πρωτοπορία καμία αντισυ-
στημική δύναμη δεν μπόρεσε
να εκφράσει. Τούτο άλλωστε
είναι και το μεγάλο πολιτικό έλ-
λειμμα στην έως τώρα πολιτική
σκηνή.Απουσιάζει επί μακρόν
εκείνη η πολιτική πρωτοπορία η
οποία οργανωμένα θα μπορέσει
να εκφράσει την λαική δυσαρέ-
σκεια, σε κατεύθυνση τέτοια,
την οποία πολλοί επικαλούνται,
η οποία δεν είναι άλλη παρά μία
διαφορετική πολιτική από αυτήν
η οποία κατ' ελάχιστον εφαρμό-
ζεται, στην Ελλάδα, την τελευ-
ταία δεκαετία.
Ίσως λοιπόν το επόμενο διάστη-
μα αποδειχθεί ότι εκτός από
τους καιρούς, έχουν ωριμάσει
επιτέλους και οι υποκειμενικές
συνθήκες, ούτως ώστε την θέση
της πολιτικής παιδικής χαράς να
την καταλάβει μία σοβαρή και
με προοπτική εξουσίας πολιτική
πρωτοπορία.
Οψόμεθα.....
"[....] Γιατί όμως - θα ρωτήσει
ο αναγνώστης- το αυθόρμη-
το κίνημα [....] οδηγεί ίσα ίσα
στην κυριαρχία της αστικής
ιδεολογίας; Για τον απλούστα-
το λόγο ότι η αστική ιδεολογία
είναι ως προς την προέλευσή
της πιο παλιά[....] γιατί είναι
πιο πολύπλευρα δουλεμένη και
γιατί διαθέτει ασύγκριτα περισ-
σότερα μέσα διάδοσης[....]" (
Β.Ι. Λένιν "Τι να κάνουμε;" Εκ-
δόσεις " Σύγχρονη Εποχή" 1984
σελ. 41-42)
Εσωτερικών και ο
πρώην ΥΠΕΞ - Ν.Δ.
και ΣΥΡΙΖΑ αντιστοί-
χως- συμφωνούν στο κεντρικό
δελτίο ειδήσεων στον ΑΝΤ1 ότι
οι πολίτες οι οποίοι απείχαν
από τις κάλπες έχουν στρέψει
την πλάτη τους στην πολιτική
-όπως σήμερα αυτή διεξάγεται-
και επίσης ότι πρέπει η άσκηση
της πολιτικής να ξαναβρεί την
αξία της, ούτως ώστε οι πολί-
τες να επιστρέψουν στις κάλ-
πες, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή
η συμφωνία έστω και στα λόγια
μετεκλογικά είναι καλή. Δείχνει
- και πάλι στα λόγια- ότι έχει κα-
ταστεί αντιληπτό και από τα δύο
συστημικά κόμματα εξουσίας
ότι ένα μεγάλο τμήμα των πο-
λιτών απείχε συνειδητά από την
εκλογική διαδικασία. Εκείνο το
οποίο απομένει είναι στο επό-
μενο διάστημα τα εν λόγω κόμ-
ματα με την πολιτική τους, στην
πράξη πλέον, να αποδείξουν ότι
ο λόγος αυτός θα έχει συνέπεια
και επί των έργων τους.
Το ευτύχημα για το πολιτικό σύ-
στημα και για το δημοκρατικό
πολίτευμα είναι ότι η αποχή κυ-
μάνθηκε περίπου στο ίδιο ποσο-
στό με τις προηγούμενες εθνικές
εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015
και δεν ξεπέρασε το 50%, ούτως
ώστε να καταγράψει ιστορικό
υψηλό. Κατά τα άλλα πιστεύου-
με ότι η ΝΔ εισέπραξε σε υψηλό
βαθμό την δυσαρέσκεια των πο-
λιτών από την διακυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά ουδέν πρόκειται
να αλλάξει επί της ουσίας καθώς
οι δεσμεύσεις της Ελλάδας από
τα Μνημόνια είναι τέτοιες που
δεν επιτρέπουν, όσο και να το
επιθυμεί κανείς, αυτόνομες και
εθνικά ανεξάρτητες πολιτικές
τόσο στον δημοσιονομικό όσο
και στον νομισματικό τομέα.
Η εδραίωση- ως φαίνεται επί
τους παρόντος- ενός κραταιού
δικομματισμού-τον οποίο πι-
στεύουμε ότι ενίσχυσε η υψηλή
αποχή, αποδεικνύει δυστυχώς
την αδυναμία συγκρότησης ενός
πειστικού μεγάλου αντίπαλου
δέους το οποίο θα είχε κατεύ-
θυνση αντιμνημονιακή εμμένο-
ντας σε μία εθνικά ανεξάρτητη
πολιτική. Οι εγγενείς αδυναμί-
ες οι οποίες επί σειρά ετών τα-
λανίζουν πολιτικά μορφωτικά,
κομματικές και κινηματικές
δυνάμεις εξ όσων, εκ του απο-
τελέσματος των δύο εκλογικών
αναμετρήσεων- ευρωεκλογών
και εθνικών εκλογών- απεδεί-
χθησαν, ούτε μπόρεσαν, ούτε εί-
χαν την δυναμική, ούτε την πο-
λιτική ωριμότητα προκειμένου
να ανταποκριθούν στις απαιτή-
σεις των καιρών και δυστυχώς
δεν εισέπραξαν την μνημονιακή
δυσαρέσκεια πλην μίας εξαιρέ-
σεως, της οποίας η κοινοβου-
λευτική της παρουσία, άλλα όχι
μόνον αυτή, θα αποδείξει εάν
όντως φέρει την δυναμική εκεί-
νη, η οποία σε συνεργασία με
άλλες πολιτικές δυνάμεις- εφό-
σον φυσικά και εκείνες επιθυ-
μούν- η οποία ενδεχομένως μπο-
ρεί να οδηγήσει στην δημιουργία
ενός δυνατού και με προοπτική
εξουσίας σοβαρού και πειστικού
αντίπαλου δέους απέναντι στα
συστημικά κόμματα εξουσίας.
Το μεγάλο στοίχημα της επο-
μένης περιόδου είναι η επανε-
νεργοποίηση των πολιτών, οι
οποίοι απείχαν της εκλογικής δι-
αδικασίας, χωρίς τούτο απολύ-
τως να σημαίνει ότι μεταξύ αυ-
τών δεν υπάρχουν και πολίτες οι
οποίοι συμμετέχουν και δίνουν
καθημερινά τον δικό τους αγώ-
να μέσα από συλλογικότητες ή
ακόμη και σε προσωπικό επίπε-
δο. Αυτοί οι πολίτες θα πρέπει
να οργανωθούν ή ακόμη και να
αυτοοργανωθούν σε μία κατεύ-
θυνση διαφορετικής πολιτικής,
την οποία έως τώρα ως πολιτι-
κή πρωτοπορία καμία αντισυ-
στημική δύναμη δεν μπόρεσε
να εκφράσει. Τούτο άλλωστε
είναι και το μεγάλο πολιτικό έλ-
λειμμα στην έως τώρα πολιτική
σκηνή.Απουσιάζει επί μακρόν
εκείνη η πολιτική πρωτοπορία η
οποία οργανωμένα θα μπορέσει
να εκφράσει την λαική δυσαρέ-
σκεια, σε κατεύθυνση τέτοια,
την οποία πολλοί επικαλούνται,
η οποία δεν είναι άλλη παρά μία
διαφορετική πολιτική από αυτήν
η οποία κατ' ελάχιστον εφαρμό-
ζεται, στην Ελλάδα, την τελευ-
ταία δεκαετία.
Ίσως λοιπόν το επόμενο διάστη-
μα αποδειχθεί ότι εκτός από
τους καιρούς, έχουν ωριμάσει
επιτέλους και οι υποκειμενικές
συνθήκες, ούτως ώστε την θέση
της πολιτικής παιδικής χαράς να
την καταλάβει μία σοβαρή και
με προοπτική εξουσίας πολιτική
πρωτοπορία.
Οψόμεθα.....
"[....] Γιατί όμως - θα ρωτήσει
ο αναγνώστης- το αυθόρμη-
το κίνημα [....] οδηγεί ίσα ίσα
στην κυριαρχία της αστικής
ιδεολογίας; Για τον απλούστα-
το λόγο ότι η αστική ιδεολογία
είναι ως προς την προέλευσή
της πιο παλιά[....] γιατί είναι
πιο πολύπλευρα δουλεμένη και
γιατί διαθέτει ασύγκριτα περισ-
σότερα μέσα διάδοσης[....]" (
Β.Ι. Λένιν "Τι να κάνουμε;" Εκ-
δόσεις " Σύγχρονη Εποχή" 1984
σελ. 41-42)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου