Η Τουρκία αμέσως μετά
την νίκη του Ερντογάν
εργαλειοποιεί εκ νέου
το μεταναστευτικό ως
μέσο πίεσης στην Ελλάδα χρη-
σιμοποιώντας, προκειμένου να
προωθήσει λαθρομετανάστες
στον Έβρο,νησίδες που υπάρ-
χουν στο ποτάμι-φυσικό σύνορο.
Ακόμη και κρατικές δυνάμεις
ασφαλείας της Τουρκίας οργα-
νωμένα και συστηματικά,βοη-
θούντων και των θερινών ανομ-
βριών,συσσωρεύουν σε αυτές
τις νησίδες πρόσφυγες από το
εσωτερικό της Τουρκίας,κυρίως
γυναικόπαιδα,προκειμένου να
τα επιληφθούν οι Ελληνικές αρ-
χές και να τα μεταφέρουν στα
χωριά του Έβρου. Προσφάτως
αποκαλύφθηκε και κύκλωμα
επίορκων συνοριοφυλάκων που
σε συνεργασία με τα τούρκικα
παρασιτικά και μή δουλεμπορι-
κά κυκλώματα,βοηθούσαν στην
παράνομη είσοδο λαθρομετα-
ναστών. Τα έως τούδε φαινό-
μενα ενισχύουν την πεποίθηση
ότι και πάλι τα χερσαία,εκτός
από τα θαλάσσια,σύνορα της
Ελλάδας θα μεταβληθούν σε πο-
λιτική ατραπό πίεσης τόσο της
Ελλάδας,όσο και της Ε.Ε.από
την Τουρκία που βρίσκεται στο
χείλος και πάλι της οικονομικής
καταστροφής. Όσο τα συγκεκρι-
μένα φαινόμενα θα πολλαπλασι-
άζονται,τόσο και οι πιθανότητες
δημιουργίας προβοκάτσιας από
την πλευρά των Τούρκων,με
άξονα το λαθρομεταναστευτι-
κό,θα αυξάνονται.
Την ίδια στιγμή και ενώ το θέρος
εμφανίζεται σιγά-σιγά,έρευνες
δείχνουν ότι τα Ελληνικά νησιά
παραμένουν ένας οικονομικά
απαγορευμένος προορισμός δι-
ακοπών για την μέση Ελληνική
οικογένεια,που αναζητά στο
εξωτερικό φθηνότερες θερινές
διακοπές. Φυσικά τα ευρήματα
αφορούν εκείνα τα νησιά που
αποτελούν επιλογή αλλοδαπών
τουριστών,πλήν των Βαλκα-
νίων που επιλέγουν μέσω του
οδικού δικτύου τον προορισμό
των διακοπών τους,κυρίως στην
Β. Ελλάδα,με αποτέλεσμα οι
αντίστοιχοι τουριστικοί προο-
ρισμοί το θέρος,να θυμίζουν
ότι υφίστανται έναν εποικισμό
βαλκανικού τύπου,συμπεριλαμ-
βανομένης και της τουρκικής
επισκεψιμότητας. Οπότε το θέ-
ρος,όπως περίπου συμβαίνει και
με τα υπόλοιπα καθ' όλον το έτος
δρώμενα,η Ελλάδα χωρίζεται σε
δύο περιοχές. Τα νησιά και την
Ν. Ελλάδα που προσελκύουν
τουρίστες από όλον σχεδόν τον
κόσμο και την υποβαθμισμένη
τουριστικά Β. Ελλάδα να αποτε-
λεί κατ'εξοχήν βαλκανικό τουρι-
στικό θέρετρο.
Σε ελληνικά νησιά που απο-
τελούν πόλο παγκόσμιας του-
ριστικής έλξης,εδώ και έτη
παρατηρούνται φαινόμενα αι-
σχροκέδριας,οικοδομικών αυ-
θαιρεσιών και παρανομιών που
φυσικά αποτελούν παράγοντες
αποφυγής ως προορισμό από
τους Έλληνες πολίτες. Όσο τε-
ράστιες ξενοδοχειακές μονά-
δες εκμεταλλεύονται ακτές και
παραλίες,τόσο η πρόσβαση σε
αυτές περιορίζεται για την μέση
Ελληνική οικογένεια. Όποτε
πριν ξεκινήσουν και πάλι για
μία ακόμη φορά τα "πανηγύ-
ρια",για το μόνο "αγαθό" που
προσφέρει η Ελληνική οικονομία
στην παγκόσμια κοινότητα,που
λειτουργεί και υπάρχει εξ αυτού
με προγραμματισμό ή και χω-
ρίς,με υποδομές ή και άνευ αυ-
τών,με προχειρότητα και αλλού
με "σοβαρότητα",καλό θα ήταν
να εκτιμηθεί εξ αρχής το πο-
σοστό εκείνο των Ελλήνων που
θα κάνουν διακοπές στην χώρα
τους,το χρονικό εύρος αυτών
των διακοπών,καθώς και το
ποσοστό εκείνο αυτών που δεν
θα κάνουν καθόλου διακοπές ή
θα οδηγηθούν σε οικονομικότε-
ρους προορισμούς του εξωτερι-
κού. Όταν εδώ και δεκαετίες η
απουσία σοβαρών επενδύσεων
που οδηγούν σε ανάπτυξη και
σε αύξηση των θέσεων εργασίας
είναι πλέον οικονομικός κανό-
νας στην Ελλάδα,τότε το μόνο
προιόν από το οποίο αναμένεις
ως κράτος έσοδα,είναι "ο όπως
και ό,τι νά είναι" θερινός τουρι-
σμός,αγνοώντας ακόμη και την
έλλειψη προσωπικού που αντι-
μετωπίζουν κατ'εξοχήν τουρι-
στικοί προορισμοί. Ωστόσο το
"πυροτέχνημα" του τουρισμού
θα εκτοξευτεί και πάλι στον
ανάστερο οικονομικό ουρανό
της Ελλάδας,προκειμένου να
προσφέρει μία εφήμερη και
στιγμιαία έκλαμψη που φυσικά
μεσομακροπρόθεσμα δεν συ-
ντελεί σε μία ορθολογική και εις
βάθος οικονομική ανάπτυξη με
προοπτική.
Με αυτόν τον τρόπο πρέπει να
αντιμετωπίζονται οι εκάστο-
τε "πανηγυρικοί" κυβερνητικοί
διθύραμβοι για την ανά έτος
περιστασιακή αιμοδοσία του
τουρισμού στα κρατικά έσοδα
και την αυξανόμενη διαχρονικά
αποχή,λόγω οικονομικών συν-
θηκών,των Ελλήνων πολιτών
από το προιόν που λέγεται θερι-
νές διακοπές και τουρισμός.
"[....] Τι είναι η ζωγραφική; Πως
κατορθόνει κανείς να ζωγραφί-
ζει; Όταν ζωγραφίζουμε,είναι
σαν ν'ανοίγουμε πέρασμα σ'έ-
ναν αόρατο σιδερένιο τοίχο,που
φαίνεται να βρίσκεται ανάμεσα
σεκείνο που νιόθουμε,και σεκεί-
νο που μπορούμε. Πως πρέπει
κανείς να περάσει αυτόν τον τοί-
χο; Γιατί δεν ωφελεί σε τίποτα
να τον χτυπάμε δυνατά. Πρέπει
να τον υπονομεύσουμε και να
τον τρυπήσουμε με την λίμα,σι-
γά-σιγά κ' υπομονετικά,κατά
την γνώμη μου[....]"
( Βαν Γκογκ " Γράμματα του Βι-
κέντιου στον αδελφό του Θε-
όδωρο" Εκδόσεις " Γκοβόστη"
σελ.75).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου