H εβδομάδα την οποία
διανύουμε είναι η τε-
λευταία του Τριωδίου
κατά την οποία κατα-
λύεται κρέας-πλην Τετάρτης και
Παρασκευής- με αποκορύφωμα
την Τσικνοπέμπτη. Σύμφωνα με
τα ήθη και έθιμα της παραδόσε-
ως μας αυτή την Πέμπτη η εορ-
ταστική ατμόσφαιρα της ημέ-
ρας, πλήρης κόκκινου κρέατος
και κόκκινου κρασιού, προιδε-
άζει την επερχόμενη, μετά την
Μεγάλη Τεσσαρακοστή, εορτή
των εορτών της Ορθοδοξίας,
την Κυριακή του Πάσχα.
Σε όλη την αγορά στήνονται
αυτοσχέδιες ψησταριές και το
κοινοτικό πνεύμα, αυτό της
κοινής χαράς και της συμμετο-
χής των πάντων στο εορταστικό
κλίμα είναι δεδομένη. Αν και η
συγκεκριμένη ημέρα δεν είναι
επίσημη αργία, ωστόσο είθισται
ακόμη και πριν από το μεσημέ-
ρι η "τσίκνα" των κρεάτων να
κυριαρχεί έξω από κάθε κατά-
στημα και οι πάντες να γίνονται
μία τεράστια παρέα έως και τις
πρώτες πρωινές ώρες της επο-
μένης.
Η ένταση της συγκεκριμένης
ημέρας μαζί με εκείνην της
25ης Μαρτίου αποτελούν τις
τελευταίες εορταστικές οάσεις
του Τριωδίου και της Μεγάλης
Τεσσαρακοστής, προ της Ανα-
στάσεως του Κυρίου. Η προε-
τοιμασία από την Καθαρή Δευ-
τέρα και έπειτα, είναι μία άλλη
υπόθεση, κατεξοχήν πνευματι-
κή. Στόχος φυσικά δεν είναι η
εξάντληση του σώματος, καθώς
η Ορθοδοξία δεν είναι σωματο-
κτόνος, αλλά παθοκτόνος (για
όσους φυσικά μπορούν να φτά-
σουν έως εκεί). Έστω κι αν δεν
πετύχει κανείς τον στόχο αυτό,
σημασία έχει η προσπάθεια η
οποία καταβάλλεται από τον
καθένα ανάλογα με τις δυνά-
μεις του και με την βοήθεια του
πνευματικού του.
Αυτή η κοινή κραιπάλη της Τσι-
κνοπέμπτης, όπου οι πάντες
γίνονται ένα , αυτή η κοινωνία
των Ελλήνων, αποτελεί από τα
ελάχιστα εναπομείναντα χαρα-
κτηριστικά του κοινοτισμού της
καθ' ημάς Ανατολής,το οποίο
εξακολουθεί επίμονα και πει-
σματικά να αντιστέκεται στον
δυτικό τρόπο σκέψης και δρά-
σης, ο οποίος εν πολλοίς έχει
αλώσει τις συνειδήσεις και τον
τρόπο ζωής. Εξ άλλου σε πολλές
περιοχές της Ελλάδας την Τσι-
κνοπέμπτη υπάρχουν συγκε-
κριμένα έθιμα και παραδόσεις
οι οποίες ακολουθούνται πιστά.
Ωστόσο η αντίφαση αποτελεί
στοιχείο της καθημερινότη-
τας, ιδιαίτερα στην εποχή στην
οποία ζούμε, όπου ανά διαστή-
ματα τακτά συντελούνται συνε-
χώς γεγονότα τα οποία αφήνουν
ενεό τον κοινό νου. Αναφερόμα-
στε στα τελευταία τερατουργή-
ματα τα οποία μόνον ως δαιμο-
νόπληκτα κρούσματα μπορούν
να εκληφθούν με θύματα βρέφη
ολίγων ημερών. Το πνεύμα των
ημερών οι οποίες ακολουθούν
συγκρούεται ευθέως και αμέσως
με το κυρίαρχο αλλότριο πνεύ-
μα το οποίο κυριαρχεί στον κό-
σμο τούτο. Πρόκειται για έναν
αόρατο πόλεμο, όπως περίπου
τον περιγράφει στο ομώνυμο
σύγγραμμα του ο Άγιος Νικόδη-
μος ο Αγιορείτης. Εγκλήματα τα
οποία συντελούνται σε νεογεν-
νητα βρέφη από άλογα όντα, τα
οποία είτε έχουν εγκαταλείψει
την λογική, είτε τους εγκατέλει-
ψε αυτή, είτε άλλο πνεύμα πνει
σχεδόν παντού και αυτό δεν εί-
ναι το Άγιο Πνεύμα.
Ωστόσο αυτά είναι τα σημεία
των καιρών και πλέον δεν φα-
νερώνονται απλά, αλλά φανε-
ρώνονται κραυγαλέα. Ακραία
φαινόμενα άλογης συμπεριφο-
ράς "ανθρώπων", εικόνες έρη-
μων μεγαλουπόλεων με τους
κατοίκους τους να αδυνατούν
να βγουν από τα σπίτια τους,
άνθρωποι εγκλωβισμένοι για
εβδομάδες σε κρουαζιερόπλοια
και εύλογη ανησυχία για την
εξάπλωση του κωροναιού, ο
οποίος φημολογείται ότι εάν συ-
νεχίσει την εξάπλωση του με τον
ίδιο ρυθμό, θα πλήξει σ' έναν
χρόνο το 50%-70% του παγκό-
σμιου πληθυσμού.
Απέναντι σε όλα αυτά βρίσκεται
ο Εσταυρωμένος, ο οποίος βρέ-
θηκε εκεί εκουσίως αίροντας
Αυτός όλες τις αμαρτίες του
εκπεσόντος ανθρώπου και την
Ανάσταση Αυτού βλέπουμε.
"[....] Αλλά, αν και η θέλησις
επρόλαβε να το αγαπήση ή να
το μισήση, δεν ημπορεί πλέον
ο νους να το γνωρίσει καλώς,
καθώς πρέπει' ότι εκείνη η δι-
άθεσις, η καλύτερα να ειπώ,
εκείνο το πάθος όπου εβάλ-
θει εις το μέσον, ωσάν τείχος,
σκοτίσει τον νουν τόσον, όπου
νομίζει το πράγμα άλλο, από
εκείνο οπού είναι τη αληθεία,
και το περνά ως τοιούτον εις την
θέλησιν' η οποία όσον πηγαίνει
εις το έμπροσθεν, και περισσό-
τερον αγαπά, ή μισεί το πράγμα
εκείνο, τόσον και ο νους σκοτί-
ζεται περισσότερον[....] αυταί
οι δύο δυνάμεις της ψυχής, ο
νους δηλαδή και η θέλησις, προ-
χωρούν πάντοτε κακώς, ωσάν
εις κύκλον, από σκότος, εις βα-
θύτερον σκότος[....]" (Οσίου
Πατρός ημών Νικοδήμου του
Αγιορείτου "Αόρατος πόλεμος"
Δ' Έκδοση "Νεκτάριος Παναγό-
πουλος" 1997, σελ. 34-35)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου