Kατάφερε η κυβέρνηση
να συγκρουστεί οριστι-
κά με τις τοπικές κοινω-
νίες των νήσων του Β.Α
Αιγαίου μετά και την απόφαση
της να επιτάξει κτήρια και εκτά-
σεις προκειμένου να δημιουργή-
σει λέει κλειστές δομές οι οποίες
θα φιλοξενήσουν πρόσφυγες και
λαθρομετανάστες. Άραγε δεν
έχει καταλάβει πρώτον ότι με αυ-
τόν τον τρόπο δεν λύνεται το συ-
γκεκριμένο πρόβλημα, δεύτερον
ότι οι εκεί κάτοικοι πλέον έχουν
κουραστεί να επιφορτίζονται
εδώ και έτη σχεδόν αποκλειστι-
κά τούτο το αβάσταχτο και επι-
κίνδυνο, όπως αποδεικνύεται,
γι'αυτούς φορτίο και τρίτον ότι
συμπεριφέρεται στα ακριτικά
νησιά μας όπως συμπεριφέρε-
ται η Ε.Ε. στην αποικία Ελλάδα
στην οποία "πάρκαρε", όπως άλ-
λωστε επιθυμεί και ο φασίστας-
ιμπεριαλιστής Ερντογάν, όλους
αυτούς τους ανθρώπους, μετα-
νάστες και μη;
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν
το συγκεκριμένο πρόβλημα ως
ένα εκ των βασικών, από την
αντιμετώπιση του οποίου από
την κυβέρνηση οι πολίτες είναι
δυσαρεστημένοι. Ως εκ τούτου
όσο το μεταναστευτικό θέμα θα
εξακολουθεί να αποτελεί μείζον
πρόβλημα για την κυβέρνηση,
τόσο η φθορά της θα επιταχύνε-
ται και τόσο θα τίθεται σε αμφι-
σβήτηση η παραμονή της στην
εξουσία έως εξαντλήσεως της τε-
τραετίας η οποία της αναλογεί.
Φυσικά το εν λόγω πρόβλημα
αποτελεί "βαριά" κληρονομιά
για την χώρα, το οποίο εξ αρχής
αντιμετώπισε με επιπολαιότητα
και αδικαιολόγητο εφησυχασμό
η προηγούμενη κυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ. Η αμήχανη δε αντιμε-
τώπιση του, έως τούδε, από την
κυβέρνηση της Ν.Δ., φανερώνει
ότι ούτε αυτή είχε προετοιμαστεί
κατάλληλα και ούτε είχε σχέδιο
και πρόγραμμα για την αντι-
μετώπισή του. Το χειρότερο δε
είναι ότι η πρόσφατη απόφασή
της- επιτάξεις και κλειστές δο-
μές- δεν αντιμετωπίζονται θε-
τικά, αλλά ακριβώς το αντίθετο
από τις τοπικές κοινωνίες των
νήσων του Β.Α. Αιγαίου, οι οποί-
ες δικαίως θεωρούν ότι οι πολί-
τες τους , σε τούτη την εθνικά
ευαίσθητη περιοχή, αντιμετωπί-
ζονται ως πολίτες δεύτερης κα-
τηγορίας. Όντως τα νησιά αυτά
απέχουν πολλά χιλιόμετρα από
την Αθήνα, την Πελοπόννησο
και την Στερεά Ελλάδα και μ'αυ-
τόν τον τρόπο δημιουργούνται
διχαστικά διλήμματα.
Οι "κοκορομαχίες" στην Βουλή
μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και σε
αυτό το θέμα, όπως και σε εκεί-
νο της άσκησης βίας από τις δυ-
νάμεις καταστολής δεν πείθουν
κανέναν και φυσικά ούτε τους
πολίτες. Αυτοί διατηρούν νωπή
την μνήμη τους από τον τρόπο
τον οποίο κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ
και την στάση την οποία κράτησε
και στα δύο αυτά θέματα. Αντι-
λαμβάνονται οι πολίτες και την
υποκρισία και την αμηχανία.
Επί της ουσίας με την ίδια περί-
που πολιτική στα μείζονα προ-
βλήματα-απειλές πορεύεται η
Ελλάδα από το 2010 και ιδιαιτέ-
ρως από το 2015 έως σήμερα και
δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις
ότι κάτι αλλάζει στον τόπο. Εντός
αυτής της πολιτικής στασιμότη-
τας και κοινωνικών ανησυχιών
και κινητοποιήσεων- ιδιαιτέρως
στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου- δι-
ανύουμε ήδη τις πρώτες ημέρες
του Τριωδίου. Του Ασώτου η
επόμενη Κυριακή και η παρα-
βολή τούτη αποτελεί αφορμή
για στάση, στοχασμό και προ-
βληματισμό σε όλα τα επίπεδα.
Η επιστροφή εις εαυτόν αφορά
τον καθένα προσωπικά, τις πο-
λιτικές ηγεσίες όσων άσκησαν
και ασκούν εξουσία, την ίδια
την κοινωνία. Η επιστροφή εις
τα ίδια τα δικά μας επιβάλλε-
ται από τον Χρόνο, την Ιστορία,
και τον Καιρό. Τα αλλότρια ενί-
οτε και αλλοτριώνουν ιδιαιτέ-
ρως εκεί όπου έχουν ατονίσει ή
λησμονηθεί οι ρίζες, ο τρόπος
ζωής και σκέψης της δικής μας,
της καθ' ημάς Ανατολής. Οφεί-
λουμε να διατηρούμε και μνήμη
και γνώση, ως προς το από που
ερχόμεθα και που πορευόμε-
θα, ιδιαιτέρως καθώς οδεύουμε
προς τον εορτασμό των 200 ετών
από την έναρξη της Επανάστα-
σης του 1821. Ραγιάδες για τέσ-
σερις αιώνες, οι δύο αιώνες Ελ-
ληνικού κράτους καλούνται να
αποδείξουν τους λόγους και τις
αιτίες για τους οποίους οι αγω-
νιστές της Επανάστασης κόντρα
σε κάθε λογική έσπασαν με επι-
τυχία ζυγούς εσωτερικούς και
εξωτερικούς.
Ως προς τούτο η αισιοδοξία μας
παραμένει συγκρατημένη.
"[....] Μέσα στο πυρ της πραγ-
ματικότητος φανερώθηκε το
ψεύτικο, το απατηλό, που χάνε-
ται και φεύγει. Μας αφήνει μό-
νους, έρημους και νηστικούς σε
χώρα αλλοδαπή, όπου τα πάντα
ξοδεύονται χωρίς να ανανεώνο-
νται[....] Μπορεί να τα έχασα
όλα.Μπορεί να χάθηκα και εγώ
ο ίδιος[....] κυριολεκτικά να
πέθανα[....] αλλά κάτι υπάρ-
χει που δεν χάνεται, δεν πεθαί-
νει'[....] η αγάπη Του[....]"
(Αρχιμανδρίτου Βασιλείου Προ-
ηγουμένου Ιεράς Μονής Ιβήρων
" Η παραβολή του ασώτου υιού"
Β' Έκδοση "Δόμος" 1995, σελ.
14-15)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου