Mία κοινωνία που νοσεί σε όλα τα επίπεδα εμφανίζεται καθημερινά. Αποτρόπαια φαινόμενα τα οποία έχουν ως θύματα κυρίως γυναίκες αποκαλύπτονται συνεχώς. Η ψυχική υγεία- μέγα ζητούμενο- τα δύο τελευταία έτη δοκιμάζεται συνεχώς και τούτο ήταν αναμενόμενο,καθώς ουδείς είχε προηγούμενη εμπειρία των καταστάσεων που εξακολουθούν να κυριαρχούν( Πρό έτους το είχαμε επισημάνει απο αυτήν εδώ την στήλη). Απάνθρωπες καταστάσεις που μεταφέρονται στον ψυχισμό των ανθρώπων,βρίσκουν πρόσφορο έδαφος,καλλιεργούνται και εν τέλει απάνθρωπα εκφράζονται. Η έκπτωση της ανθρώπινης προσωπικότητος και αλλοτριωμένη ανθρώπινη αξία κυριαρχεί. Ωστόσο ούτε η εποχή που ζούμε,ούτε οι πρωτόγνωρες συνθήκες αιτιολογούν εκφυλιστικές και απάνθρωπες συμπεριφορές. Η εποχή που ζούμε αποτελεί μία μεγάλη δοκιμασία εντός της οποίας τα αγαθά χαρακτηριστικά της ανθρωπίνης φύσεως οφείλουν να ενισχύονται ως η μοναδική άμυνα και ασπίδα αισιοδοξίας και ελπιδοφόρου μέλλοντος. Οι καλοί λογισμοί είναι εκείνοι που πρέπει να αναδύονται εντός του ζόφου,να τον νικούν και να φωτίζουν τις καθημερινές πράξεις μας.
Μία στερρημένη χαράς,ελπίδα και αγώνα κοινωνία δεν έχει κανένα μέλλον.
Προσφάτως στην Γαλλία χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν εναντίον των περικοπών των συντάξεων,όταν στην Ελλάδα μέσω της "υποχρεωτικότητος" του εμβολιασμού στους άνω των 60 ετών και του προστίμου που τους επιβάλλεται πλήττονται κυρίως οι συνταξιούχοι. Η περίοδος των δύο αυτών ετών ούτως ή άλλως θα κριθεί σε όλα τα δημοκρατικά καθεστώτα από τους πολίτες στις επερχόμενες εκλογές,καθώς με την φήφο τους θα εγκρίνουν ή θα απορρίψουν την πολιτική που εφαρμόστηκε,ερήμην τους,στην χώρα τους τούτη την πρωτόγνωρη διετία. Οικονομικά έχει πληγεί η πλειοψηφία των πολιτών με ποικίλους τρόπους. Η ανεργία και η υποαπασχόληση έχουν αυξηθεί,επιχειρηματίες βρίσκονται σε παρατεταμένη αμηχανία ως προς την λειτουργία ή μη των επιχειρήσεών τους και οι πάντες αναμένουν την επιστροφή στην προ ιού ζωή.
Οι ψυχικές αντοχές των πολιτών εκπίπτουν και η χρήση αντικαταθλιπτικών και άλλων παρεμφερών σκευασμάτων έχει αυξηθεί δραματικά. Ωστόσο εντός αυτής της καταστάσεως υπάρχει και η απαραίτητη αναθεώρηση του τρόπου ζωής και η αναγκαία ενδοσκόπηση. Είναι όντως αυτή η δοκιμασία μία μεγάλη ευκαιρία επιστροφής σε βασικές αρχές και ρίζες που παραμένουν παρούσες, ενώ είχαμε απομακρυνθεί από αυτές,περίπου τις είχαμε ξεχάσει και απωθήσει. Αρχές στις οποίες επιστρέψαμε και όταν εμφανίστηκαν τα απάνθρωπα Μνημόνια. Η αλληλεγγύη,η αλληλοβοήθεια,η απέκδυση του περιττού και άχρηστου, ο περιορισμός των κατασκευασμένων αναγκών,η κατανόηση της οντολογικής σημασίας που έχει η Φύση για τον Άνθρωπο. Οι άσκοπες αντιπαραθέσεις για ασήμαντα και ανούσια θέματα,η ευρυχωρία προς τον Άλλον,καθώς μέσω του πλησίον σωζόμεθα και αποδεχόμενοι ότι ο Άλλος δεν είναι η κόλασή μας. Μία απερίκλειστη ευρυχωρία προς σύμπαντα τον κόσμο,μία Συγγνώμη, ένα Ευχαριστώ, μία Συγχώρηση. Ακόμη και όταν πέφτουμε στα αντίθετα,επιβάλλεται και πάλι να σηκωνόμαστε και να συναντούμε τα ευλογημένα ορθά. Η ενσυναίσθηση,ο σεβασμός στο Πρόσωπο του Άλλου που δεν είναι ξένος αλλά οικείος, έστω και εάν τον θεωρούμε μακρινό. Ο εντοπισμός και η κατανόηση του θαύματος της Ζωής που μας εδόθει και πιθανόν την σπαταλήσαμε ή και την σπαταλούμε ασκόπως και αφρόνως. Η αποδοχή της εκπτώσεως του Ασώτου,ο οποίος έρχεται εις εαυτόν και επιστρέφει σοφρώνως στην αγκαλιά του Πατρός του. Η εποχή απατεί επιστροφές παραδοχές που οφείλουμε να κάνουμε και κυρίως επιστροφή στην Αλήθεια που την αντικατέστησε η Λήθη. Να παραδεχθούμε τις αδυναμίες μας,να τις αναγνωρίσουμε,να αγαπήσουμε τον Σταυρό που μας εδόθει και να μπορέσουμε να εντοπίσουμε το Θαύμα των Ευλογιών που μας διατέθηκε εντελώς δωρεάν και το οποίο το αμελήσαμε ως τυφλοί. Να μπορέσουμε να διακρίνουμε το Καλό παντού και να το ακολουθήσουμε. Να αναζητήσουμε και να συναντήσουμε την ευτυχία στα ταπεινά και στα απλά,να υπερβούμε την φιλαυτία,το Εγώ,το φαίνεσθαι και να επιστρέψουμε στην φιλαλληλία,στο Εμείς και στο όντως Είναι. Η επιστροφή για τον καθένα έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία ο ίδιος τα γνωρίζει εάν τα αναζητήσει,τα εντοπίσει και τα βρει. Οπότε ας αναζητήσουμε την επιστροφή από εκτός εαυτού, εις εαυτόν και ίσως είναι αυτός ο τρόπος βελτιώσεως της καθημερινής μας ζωής. Ωστόσο και γι' αυτό απαιτείται πάλη και αγώνας. Αγώνας λοιπόν έως την τελική Νίκη.
"[....] Φτάνομε σε πανηγύρι αρχινημένο. Βρίσκομε τραπέζι στρωμένο ('η τράπεζα γέμει') κρασί δυνατό('οίνον κατανύξεως'). Όσο πίνεις,δροσίζεσαι και διψάς. Όσο διψάς,ξαναπίνεις και μεθάς. Και όσο μεθάς,τόσο γρηγορείς και νήφεις. Νήψις και μέθη,πιστότης και πορεία,κούρασι και ανάπαυσι,απώλεια και εύρεσι,γοερός θρήνος και επινίκιος ιαχή,γίνονται ένα[....]"
(Αρχιμ. Βασιλείου Προηγουμένου Ιεράς Μονής Ιβήρων " Το κάλλος θα σώσει τον κόσμο" Εκδόσεις " Ι.Μ.Ιβήρων" 2005,σελ.27).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου