Η προσπάθεια την οποία καταβάλλει η κυβέρνηση προκειμένου η καλοκαιρινή περίοδος να παραταθεί έως τον Οκτώβριο-Νοέμβριο είναι εύλογη, καθώς στόχος είναι η όσον το δυνατόν ελαχιστοποίηση των συνεπειών της ήδη υπάρχουσας, έστω και στην αφετηρία ακόμη, ύφεσης. Η πρόβλεψη ως προς το δεύτερο τρίμηνο από την κυβέρνηση σε σχέση με αυτήν βρίσκεται στο 15,7% και ως προς το τρίτο τρίμηνο του 2020 η αντίστοιχη πρόβλεψη είναι στο 6%. Όπως είναι φυσικό ο χρόνος θα αποδείξει την εγγύτητα ή την απόσταση των οικονομικών προβλέψεων από την πραγματικότητα που θα εμφανιστεί.
Εάν το Ελληνικό θέρος αποτελεί ισχυρό σύμμαχο της κυβέρνησης σε αυτήν την προσπάθειά της, δεν συμβαίνει και το ίδιο με την δέσμευση την οποία έχουν αναλάβει οι κυβερνήσεις της Ελλάδας να εφαρμόζουν, ως προς τον κρατικό προυπολογισμό, απεχθή πρωτογενή πλεονάσματα. Σε μία εποχή όπου οι περιστάσεις απαιτούν περισσότερες δημόσιες δαπάνες απ'ότι έσοδα για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της ύφεσης αλλά και το σύντομο χρονικό πέρας της, τα Μνημόνια για μία ακόμη φορά αποτελούν εμπόδιο στην χάραξη μίας εθνικά απαραίτητης οικονομικής πολιτικής. Σε περιόδους ύφεσης απαιτούνται ελλειμματικοί κρατικοί προυπολογισμοί, όπως και ο Keynes δίδαξε και στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις, μεγάλες οικονομικές δυνάμεις εφάρμοσαν με επιτυχία την οικονομική θεωρία του. Ενώ ήδη η οικονομία θα πλήττεται το 2021 (εργαζόμενοι και επιχειρηματίες) συνιστά οικονομικό ατόπημα η εμμονή ως προς την οικονομική αφαίμαξη των πολιτών έως μυελού των οστών, προκειμένου να τηρηθούν οι "δεσμεύσεις" των πρωτογενών πλεονασμάτων. Επειδή έως τώρα αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί όντως να σταθεί στο πλευρό της εθνικής οικονομίας, θεωρούμε ότι αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση προς την οποία οφείλει να συνεχίσει να κινείται. Σε διαφορετική περίπτωση το χρονικό εύρος και βάθος της ύφεσης θα είναι μεγάλο, με αποτέλεσμα η απαραίτητη για την ανάπτυξη της οικονομία προσέλκυση καθαρών επενδύσεων-οι οποίες δεν αφορούν το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου-από τον ιδιωτικό τομέα, να συνεχίσει να αποτελεί με απροσδιόριστο χρονικό ορίζοντα,έναν ευσεβή πόθο και μία ανεκπλήρωτη επιθυμία.
Πρόσφατη έρευνα ("Η Καθημερινή" 14-6-2020) σε μέγεθος δείγματος 1508 πολιτών, κατέγραψε ποσοστό 32% να ανησυχεί περισσότερο για την οικονομική του κατάσταση, ένα άλλο 42% να ανησυχεί και για την οικονομική του κατάσταση και για τον ιό και ένα ποσοστό της τάξης του 23% να ανησυχεί μόνο για τον ιό. Συνολικά λοιπόν το 74% των Ελλήνων πολιτών ανησυχεί για την μελλοντική οικονομική τους κατάσταση και τούτο είναι απολύτως φυσιολογικό. Ήδη προφανώς και προγεύονται οι πολίτες εκείνα τα μηνύματα τα οποία τους προκαλούν την εν λόγω ανησυχία.
Ακόμη και στην περίπτωση της πραγματικής παράτασης της θερινής περιόδου στην Ελλάδα, ήδη από τον Σεπτέμβριο αργά αλλά σταθερά θα έχουν εμφανιστεί εκείνα τα οικονομικά στοιχεία τα οποία θα προσφέρουν έστω και μία πρώτη ασφαλή βάση εκτίμησης του πως οικονομικά θα κλείσει το 2020 και με τι προοπτικές θα εισέλθει η Ελληνική οικονομία και οι πολίτες στο επετειακό 2021. Όσο κι αν περιορίσει την ύφεση η προσέλευση τουριστών τον Οκτώβριο και Νοέμβριο, εκείνα τα στοιχεία τα οποία θα προσδιορίσουν το μέγεθος της ύφεσης είναι το εγχώριο διαθέσιμο εισόδημα, η ζήτηση και κατ'επέκταση η προσφορά, η βιωσιμότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των αυτοαπασχολούμενων, η ανεργία και η μείωση των εσόδων του προυπολογισμού από άμεση και έμμεση φορολογία, όπως και η τόνωση της οικονομίας με αυξημένες δημόσιες δαπάνες και επενδύσεις.
Η στόχευση φυσικά το τρέχον και το αμέσως επόμενο διάστημα είναι η προσέλκυση ξένων τουριστών, με τον οποίο κίνδυνο για την δημόσια υγεία συνεπάγεται αυτό, ούτως ώστε να τονωθεί η ζήτηση, όπως και η αύξηση του εσωτερικού τουρισμού, καθώς εάν δεν συμβεί αυτό, το μέγεθος της ύφεσης για την Ελληνική οικονομία θα είναι τεράστιο. Η καθιέρωση ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, όπως ήδη έπραξε η ισπανική κυβέρνηση, αναλόγως με την εξέλιξη της ύφεσης είναι μία άλλη οδός και για την Ελληνική κυβέρνηση, γεγονός το οποίο σημαίνει αυξημένες δημόσιες δαπάνες σε αντίθεση με τα πρωτογενή πλεονάσματα.
"226. Δεν σε δυναμώνει πάντα μία κρίση που σε δεσμεύει". (Rene Char "...Το δέντρο είναι που βλέπει". Εκδόσεις 2005. σελ.113)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου