Oι συνεχώς αυξανό-
μενες προσφυγικές
ροές από τα παρά-
λια της Τουρκίας-
κατ΄εντολήν Ερντογάν- έχουν
καταστήσει τα νησιά του Β.Α.
Αιγαίου εν δυνάμει "βόμβες",
μία έκρηξη των οποίων μπορεί
να αποδειχθεί ανεπίστροφη κα-
ταστροφή γι' αυτήν την εθνικά
ευαίσθητη περιοχή, της οποίας
οι κάτοικοι θα έπρεπε συνεχώς
και μονίμως να απολαμβάνουν
προνομιακής μεταχείρισης διη-
νεκώς από το Ελληνικό κράτος.
Από μόνο του το γεγονός ότι σε
υποτυπώδεις δομές φιλοξενού-
νται πρόσφυγες των οποίων ο
αριθμός είναι ίσος με τον αριθ-
μό των κατοίκων (π.χ. Λέσβος)
υποδηλώνει την ευκολία με την
οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή
να συμβεί μία προβοκατόρικη
ενέργεια, η οποία θα θέσει σε
κίνδυνο - την ήδη εκτεθείσα σε
αυτόν-ζωή των κατοίκων αυτών
των νησιών. Οι νησιώτες μας σε
τούτη, την υπό συνεχή τουρκική
απειλή άκρως ευαίσθητη για τα
Ελληνικά εθνικά συμφέροντα,
περιοχή επέδειξαν με αποδεί-
ξεις απαράμιλλη φιλοξενία και
ανθρώπινη αλληλεγγύη - και
συνεχίζουν να το πράττουν δο-
κιμάζοντας τις δικές τους αν-
θρώπινες αντοχές και τον κα-
θημερινό τους βίο- τις οποίες
ουδείς Ευρωπαίος "σύμμαχος"
επέδειξε. Όταν η Κομισιόν τα
πρόσφατα επεισόδια στην Μό-
ρια (νεκρός, τραυματίες από
πυρκαγιά και χρήση μέσων κα-
ταστολής) τα θεωρεί ως μη ανη-
συχητικά, τούτη η εκτίμηση της
Επιτροπής βρίθει υποκρισίας
και πολιτικού σαρκασμού. Διότι
είναι αυτή η ίδια η Ε.Ε. η οποία
συνειδητά έχει "παρκάρει" εδώ
και έτη τους πρόσφυγες στην
νεοαποικία Ελλάδα, μία Ελλά-
δα υπόδουλη στους δανειστές-
δυνάστες της, μία Ελλάδα με
χαμένη της Εθνική της Ανεξαρ-
τησία, με "ξεπουλημένο" τον
εθνικό της πλούτο, δέσμια μίας
εδώ και έτη φοβικής εξωτερικής
πολιτικής έναντι των τουρκικών
προκλήσεων, ευθέων διεκδική-
σεων, απειλών και αμφισβητή-
σεων της εδαφικής της ακεραι-
ότητας.
Ούτε η σημερινή κυβέρνηση της
Ν.Δ.- όπως και η προηγούμενη
του ΣΥΡΙΖΑ-δικαιούται να δη-
λώνει στον Ελληνικό Λαό ότι θα
αναλάβει πρωτοβουλίες επίλυ-
σης του εν λόγου προβλήματος,
καθώς ήδη στο κυβερνητικό της
πρόγραμμα θα έπρεπε να έχει
έτοιμες τις λύσεις ως προς αυτό
και μάλιστα άμεσα θα πρέπει να
απεμπλέξει το προσφυγικό πρό-
βλημα από τα νησιά του Β.Α.
Αιγαίου και εφόσον το πρόβλη-
μα αυτό η "φίλη" και "σύμμαχη"
Ε.Ε. το έχει καταστήσει αμιγώς
Ελληνικό, όσο κι αν αυτή και η
προηγούμενη κυβέρνηση προ-
σπάθησαν και απέτυχαν, καθώς
δεν έχουν την δύναμη, να το κα-
ταστήσουν θέμα της Ευρώπης.
Η Ε.Ε. έχει ήδη "απέλθει του
ποτηρίου τούτου" υψώνοντας
φράκτες και έχει αφήσει έρμαιο
των επιθυμιών του Ερντογάν
και σε αυτό το θέμα την Ελλά-
δα. Οπότε εφόσον δεν μπορού-
με ούτε να τους στείλουμε πίσω
στην Τουρκία, ούτε στην Ευρώ-
πη, θα πρέπει το "βάρος" να το
επωμισθεί αναλογικώς όλη η
επικράτεια και περιοχές όπως
η Πελοπόννησος, η Στερεά, η
Ήπειρος να ετοιμάσουν κέντρα
υποδοχής προσφύγων με σοβα-
ρές δομές φιλοξενίας. Ο Ελλη-
νικός Λαός οφείλει να γνωρίζει
ότι η αδυναμία αντιμετώπισης
του συγκεκριμένου προβλήμα-
τος από αυτήν και την προη-
γούμενη κυβέρνηση, οφείλεται
αποκλειστικά στην εφαρμογή
της πολιτικής των Μνημονίων,
τα οποία κατέστησαν την χώρα
από ισότιμο μέλος στην Ε.Ε. σε
παρία στον οποίο εναπόθεσαν
να διαχειριστεί μόνος του το
προσφυγικό, το οποίο συντηρεί
και εντείνει η Τουρκία για τους
γνωστού λόγους.
Ως προς την ακολουθούμενη
εξωτερική πολιτική της κυβέρ-
νησης στην αντιμετώπιση της
Τουρκίας πρέπει να τονίσουμε
ότι έως τώρα διαπιστώνουμε
να διακατέχεται από το ίδιο
φοβικό σύνδρομο από το οποίο
νοσούσε και η έως πρότινος
προηγούμενη κυβέρνηση. Η
συνεχής επίκληση του διεθνούς
δικαίου και ο "διάλογος"- όσο
κι αν ο πρωθυπουργός πιστεύει
στην δύναμη των διαπροσωπι-
κών σχέσεων στην διεθνή πολι-
τική- όταν η άλλη πλευρά έχει
αποδείξει εμπράκτως ότι όλα
αυτά τα εγγράφει στα παλαιό-
τερα των υποδημάτων της, δεν
φαίνεται έως τώρα να είναι ρε-
αλιστική.
"[....] Πατρίς, να μακαρίζης
γενικώς όλους τους Έλληνες,
ότι θυσιάστηκαν για να σ' ανα-
στήσουνε, να ξαναειπωθείς
άλλη μίαν φορά ελεύτερη πα-
τρίδα, οπού ήσουνα χαμένη και
σβυσμένη από τον κατάλογον
των εθνών. Όλους αυτούς να
τους μακαρίζεις. Όμως να θυ-
μάσαι και να λαμπρύνης εκεί-
νους οπού πρωτοθυσιάστηκαν
εις την Αλαμάνα[....] εις το
χάνι της Γραβιάς, κ' εκείνους
οπού λυώσανε τόση Τουρκιά
και πασάδες εις τα Βασιλικά,
κ' εκείνους οπού αγωνίστηκαν
σαν λιοντάρια εις την Λαγκάδα
του Μακρυνόρου[....] Κι' αφού
πήγανε κι' από τα δύο μέρη ν'
ανοίξουνε δρόμο οι Τούρκοι,
εκείνοι οι αθάνατοι τόσο ολίγοι
(ογδόντα ένας εις την Λαγκάδα)
γιόμωσαν τον τόπον κόκκαλα
εκεί[....]" (Μακρυγιάννη "Απο-
μνημονεύματα" Έκδοση "Χρ.
Γιοβάνη" 1968 Τόμος Α' σελ. 67)
μενες προσφυγικές
ροές από τα παρά-
λια της Τουρκίας-
κατ΄εντολήν Ερντογάν- έχουν
καταστήσει τα νησιά του Β.Α.
Αιγαίου εν δυνάμει "βόμβες",
μία έκρηξη των οποίων μπορεί
να αποδειχθεί ανεπίστροφη κα-
ταστροφή γι' αυτήν την εθνικά
ευαίσθητη περιοχή, της οποίας
οι κάτοικοι θα έπρεπε συνεχώς
και μονίμως να απολαμβάνουν
προνομιακής μεταχείρισης διη-
νεκώς από το Ελληνικό κράτος.
Από μόνο του το γεγονός ότι σε
υποτυπώδεις δομές φιλοξενού-
νται πρόσφυγες των οποίων ο
αριθμός είναι ίσος με τον αριθ-
μό των κατοίκων (π.χ. Λέσβος)
υποδηλώνει την ευκολία με την
οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή
να συμβεί μία προβοκατόρικη
ενέργεια, η οποία θα θέσει σε
κίνδυνο - την ήδη εκτεθείσα σε
αυτόν-ζωή των κατοίκων αυτών
των νησιών. Οι νησιώτες μας σε
τούτη, την υπό συνεχή τουρκική
απειλή άκρως ευαίσθητη για τα
Ελληνικά εθνικά συμφέροντα,
περιοχή επέδειξαν με αποδεί-
ξεις απαράμιλλη φιλοξενία και
ανθρώπινη αλληλεγγύη - και
συνεχίζουν να το πράττουν δο-
κιμάζοντας τις δικές τους αν-
θρώπινες αντοχές και τον κα-
θημερινό τους βίο- τις οποίες
ουδείς Ευρωπαίος "σύμμαχος"
επέδειξε. Όταν η Κομισιόν τα
πρόσφατα επεισόδια στην Μό-
ρια (νεκρός, τραυματίες από
πυρκαγιά και χρήση μέσων κα-
ταστολής) τα θεωρεί ως μη ανη-
συχητικά, τούτη η εκτίμηση της
Επιτροπής βρίθει υποκρισίας
και πολιτικού σαρκασμού. Διότι
είναι αυτή η ίδια η Ε.Ε. η οποία
συνειδητά έχει "παρκάρει" εδώ
και έτη τους πρόσφυγες στην
νεοαποικία Ελλάδα, μία Ελλά-
δα υπόδουλη στους δανειστές-
δυνάστες της, μία Ελλάδα με
χαμένη της Εθνική της Ανεξαρ-
τησία, με "ξεπουλημένο" τον
εθνικό της πλούτο, δέσμια μίας
εδώ και έτη φοβικής εξωτερικής
πολιτικής έναντι των τουρκικών
προκλήσεων, ευθέων διεκδική-
σεων, απειλών και αμφισβητή-
σεων της εδαφικής της ακεραι-
ότητας.
Ούτε η σημερινή κυβέρνηση της
Ν.Δ.- όπως και η προηγούμενη
του ΣΥΡΙΖΑ-δικαιούται να δη-
λώνει στον Ελληνικό Λαό ότι θα
αναλάβει πρωτοβουλίες επίλυ-
σης του εν λόγου προβλήματος,
καθώς ήδη στο κυβερνητικό της
πρόγραμμα θα έπρεπε να έχει
έτοιμες τις λύσεις ως προς αυτό
και μάλιστα άμεσα θα πρέπει να
απεμπλέξει το προσφυγικό πρό-
βλημα από τα νησιά του Β.Α.
Αιγαίου και εφόσον το πρόβλη-
μα αυτό η "φίλη" και "σύμμαχη"
Ε.Ε. το έχει καταστήσει αμιγώς
Ελληνικό, όσο κι αν αυτή και η
προηγούμενη κυβέρνηση προ-
σπάθησαν και απέτυχαν, καθώς
δεν έχουν την δύναμη, να το κα-
ταστήσουν θέμα της Ευρώπης.
Η Ε.Ε. έχει ήδη "απέλθει του
ποτηρίου τούτου" υψώνοντας
φράκτες και έχει αφήσει έρμαιο
των επιθυμιών του Ερντογάν
και σε αυτό το θέμα την Ελλά-
δα. Οπότε εφόσον δεν μπορού-
με ούτε να τους στείλουμε πίσω
στην Τουρκία, ούτε στην Ευρώ-
πη, θα πρέπει το "βάρος" να το
επωμισθεί αναλογικώς όλη η
επικράτεια και περιοχές όπως
η Πελοπόννησος, η Στερεά, η
Ήπειρος να ετοιμάσουν κέντρα
υποδοχής προσφύγων με σοβα-
ρές δομές φιλοξενίας. Ο Ελλη-
νικός Λαός οφείλει να γνωρίζει
ότι η αδυναμία αντιμετώπισης
του συγκεκριμένου προβλήμα-
τος από αυτήν και την προη-
γούμενη κυβέρνηση, οφείλεται
αποκλειστικά στην εφαρμογή
της πολιτικής των Μνημονίων,
τα οποία κατέστησαν την χώρα
από ισότιμο μέλος στην Ε.Ε. σε
παρία στον οποίο εναπόθεσαν
να διαχειριστεί μόνος του το
προσφυγικό, το οποίο συντηρεί
και εντείνει η Τουρκία για τους
γνωστού λόγους.
Ως προς την ακολουθούμενη
εξωτερική πολιτική της κυβέρ-
νησης στην αντιμετώπιση της
Τουρκίας πρέπει να τονίσουμε
ότι έως τώρα διαπιστώνουμε
να διακατέχεται από το ίδιο
φοβικό σύνδρομο από το οποίο
νοσούσε και η έως πρότινος
προηγούμενη κυβέρνηση. Η
συνεχής επίκληση του διεθνούς
δικαίου και ο "διάλογος"- όσο
κι αν ο πρωθυπουργός πιστεύει
στην δύναμη των διαπροσωπι-
κών σχέσεων στην διεθνή πολι-
τική- όταν η άλλη πλευρά έχει
αποδείξει εμπράκτως ότι όλα
αυτά τα εγγράφει στα παλαιό-
τερα των υποδημάτων της, δεν
φαίνεται έως τώρα να είναι ρε-
αλιστική.
"[....] Πατρίς, να μακαρίζης
γενικώς όλους τους Έλληνες,
ότι θυσιάστηκαν για να σ' ανα-
στήσουνε, να ξαναειπωθείς
άλλη μίαν φορά ελεύτερη πα-
τρίδα, οπού ήσουνα χαμένη και
σβυσμένη από τον κατάλογον
των εθνών. Όλους αυτούς να
τους μακαρίζεις. Όμως να θυ-
μάσαι και να λαμπρύνης εκεί-
νους οπού πρωτοθυσιάστηκαν
εις την Αλαμάνα[....] εις το
χάνι της Γραβιάς, κ' εκείνους
οπού λυώσανε τόση Τουρκιά
και πασάδες εις τα Βασιλικά,
κ' εκείνους οπού αγωνίστηκαν
σαν λιοντάρια εις την Λαγκάδα
του Μακρυνόρου[....] Κι' αφού
πήγανε κι' από τα δύο μέρη ν'
ανοίξουνε δρόμο οι Τούρκοι,
εκείνοι οι αθάνατοι τόσο ολίγοι
(ογδόντα ένας εις την Λαγκάδα)
γιόμωσαν τον τόπον κόκκαλα
εκεί[....]" (Μακρυγιάννη "Απο-
μνημονεύματα" Έκδοση "Χρ.
Γιοβάνη" 1968 Τόμος Α' σελ. 67)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου